«Η τρόικα κόβει και στον ιδιωτικό τομέα 13ο και 14ο μισθό» - «Νέο μαχαίρι στους μισθούς ζητά η τρόικα» - «Η τρόικα ζητά τα ρέστα - στο τραπέζι νέα μέτρα»... Πανομοιότυποι τίτλοι στα αστικά ΜΜΕ αναπαράγουν σε όλους τους τόνους το βολικό για την κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν τροπάρι περί της «κακιάς» τρόικας που θέλει νέα άγρια αντεργατικά μέτρα και της «καλής» κυβέρνησης που τάχα προσπαθεί να περισώσει ό,τι μπορεί... Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένα μέτρο από αυτά που βρίσκονται στην «ατζέντα» των συνομιλιών με την τρόικα που να μην περιλαμβάνεται στην πέμπτη επικαιροποίηση του μνημονίου, που ναι μεν είχε υπογραφεί στις 31 Οκτώβρη από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, όμως στη συνέχεια το προσυπέγραψαν φαρδιά - πλατιά και τα άλλα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου, η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Δεν είναι, λοιπόν, η τρόικα που επιβάλλει, αλλά η κυβέρνηση προωθεί τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για τσάκισμα των εργατών. Επομένως εμπαίζει απροκάλυπτα τους εργαζόμενους ο υπουργός Εργασίας όταν δηλώνει ότι «δεν έχει τεθεί, μέχρι στιγμής, θέμα κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα από την τρόικα ούτε θέμα κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων», ενώ την ίδια στιγμή παραδέχεται ότι «η τρόικα θέτει θέμα κατώτατου μισθού, στο πλαίσιο της ρύθμισης για αύξηση της ανταγωνιστικότητας», για να μην πει ανοιχτά ότι ο ίδιος και η κυβέρνηση το προωθούν ως στοιχείο της στρατηγικής για την ανταγωνιστικότητα, όπως εκφράζεται με την «ΕΕ-2020» και το σύμφωνο για το ευρώ. Γιατί οι πάντες γνωρίζουν ότι ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σημαίνει με κάθε τρόπο δραστική συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης για χάρη της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Ακόμα και αν δεν καταργήσουν τώρα τον 13ο και 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, θα το κάνουν μετά από μερικούς μήνες... Είναι επείγουσα ανάγκη η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να κλιμακώσουν την οργανωμένη πάλη της για να εμποδίσουν την εφαρμογή των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων και να ανοίξουν το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία.
Μπορεί η ηγεσία της ΝΔ να θέλει να κρατήσει «χαμηλά» την επίσημη επίσκεψη που πραγματοποιεί σήμερα και αύριο στο Ισραήλ ο Α. Σαμαράς, όμως είναι φανερό ότι μόνο για αναψυχή δεν πάει ο πρόεδρος της ΝΔ στο Τελ Αβίβ. Από μόνο του το γεγονός ότι θα συναντηθεί με το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας του Ισραήλ - από τον πρωθυπουργό Μπ. Νετανιάχου και τον υπουργό Εξωτερικών Αβ. Λίμπερμαν μέχρι τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Στρατηγικών Υποθέσεων Μοσέ Γιαλόν και τον πρόεδρο Σ. Πέρες - αρκεί για να καταδειχθεί ότι πρόκειται για επίσκεψη που εντάσσεται στο πλαίσιο της προώθησης της στρατηγικής - στρατιωτικής συνεργασίας που εγκαινίασε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και φυσικά συνεχίζει η τρικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Αλλωστε, ο πρόεδρος της ΝΔ είχε από την πρώτη στιγμή επικροτήσει τη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ, ενώ την ίδια στρατηγική υπηρετούν θερμά οι «γαλάζιοι» υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας, όπως έχει φανεί καθαρά από τις πρώτες κιόλας δηλώσεις και κινήσεις τους. Το περιεχόμενο αυτής της συνεργασίας το είχε αποδώσει με καθαρό τρόπο κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του υφυπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ Ντ. Αγαλιόν στην Αθήνα, δηλώνοντας ότι «είμαστε πολύ κοντά και δίπλα στην Κύπρο, στα θέματα που σήμερα την απασχολούν, με κορυφαίο τη συνεργασία της για τα ενεργειακά ζητήματα με το Ισραήλ», καθώς και ότι «η Ελλάδα είναι πάντοτε παρούσα στις εξελίξεις, τόσο στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όσο και μπροστά στις μεγάλες εξελίξεις που έχουν να κάνουν με τις βαθιές αλλαγές, που συντελούνται στον αραβικό κόσμο». Φυσικά, δεν είναι τυχαίο ότι η επίσκεψη του προέδρου της ΝΔ δεν περιλαμβάνει επίσκεψη στην Παλαιστίνη ούτε για το θεαθήναι...
Μόνο που, σε περίπτωση που ...δεν το παρατήρησε ο υπουργός Οικονομίας, ο προϋπολογισμός του 2011 περιέχει ούτως ή άλλως σκληρά μέτρα. Κι όσο για τα επόμενα σκληρά μέτρα, έχουν ήδη αποφασιστεί.
Λίγο - πολύ, άλλωστε, μας το «ξεφούρνισε» από τις Βρυξέλλες και ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος και είναι βέβαιο ότι δεν επρόκειτο για ...φραστικό λάθος.
Απλά ο υπουργός Οικονομίας φρόντισε να παίξει και λίγο με τις λέξεις. Ετσι, λοιπόν, πληροφορηθήκαμε ότι επιθυμούν να αποφύγουν τα «εισπρακτικά» μέτρα, μάλλον όμως πρέπει να πάρουν «διαρθρωτικά» μέτρα.
Λες και έχει πολύ μεγάλη διαφορά για το μισθωτό αν ο μισθός του θα μειωθεί λόγω φορολογίας ή επειδή ο εργοδότης του θα αποκτήσει το δικαίωμα να επιβάλλει μονομερώς μειώσεις. «Εισπρακτικά» ή «διαρθρωτικά» δηλαδή...
Εν κατακλείδι, η κυβέρνηση ...μας δουλεύει, την ίδια στιγμή που δουλεύει πυρετωδώς για να διασφαλίσει τα υπερκέρδη του κεφαλαίου και να μεταφέρει τα βάρη της κρίσης σε ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του λαού.
ΚΑΙ Η ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ θέλει ...Παπαδήμο για πάντα! Τον θέλει μάλιστα και ισχυρό πρωθυπουργό, να κάνει ανασχηματισμούς και γενικώς να ...απεγκλωβιστεί, όπως λέει, από την ανάγκη αποτύπωσης κομματικών συσχετισμών.
Προφανώς, έχει τους λόγους της η υπουργός που λέει τέτοια πράγματα και οι λόγοι αυτοί έχουν να κάνουν με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί (όπως και πολλοί άλλοι με παρόμοιες απόψεις).
Τουλάχιστον, όμως, τέτοιες δηλώσεις λένε και μια αλήθεια: Οτι έχουν «χωθεί» όλοι τόσο πολύ στην υπόθεση του τσακίσματος του λαού, που είναι μάλλον αστείο να μιλάνε ακόμη για τις ...όποιες θεωρητικές διαφορές τους.