ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 22 Οχτώβρη 2000
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών η έλλειψη αντιπλημμυρικής προστασίας

Οι πλημμύρες αναδεικνύουν και τις κακοτεχνίες στα δημόσια έργα. Εδώ η γέφυρα στα Λουτρά Υπάτης το Γενάρη του 1997
Οι πλημμύρες αναδεικνύουν και τις κακοτεχνίες στα δημόσια έργα. Εδώ η γέφυρα στα Λουτρά Υπάτης το Γενάρη του 1997
Δε χρειάζεται να ψάξει κανείς πολύ για να βρει γιατί κάθε χρόνο ακόμη και η παραμικρή βροχή μάς πνίγει. Οι αιτίες της κακοδαιμονίας αυτής είναι γνωστές και δε χωρούν καμία αμφισβήτηση.

Η πρώτη κατά σειρά αιτία είναι το γεγονός ότι - με ευθύνη όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων - παραβιάζεται συνεχώς βάναυσα η φύση, με την ανεξέλεγκτη και χωρίς κανένα προγραμματισμό δόμηση, με τις καταπατήσεις και τα μπαζώματα ρεμάτων, αλλά και με τις πολλές και καταστροφικότατες πυρκαγιές (ως αποτέλεσμα της αντιδασικής πολιτικής) που αποψιλώνουν ραγδαία τα δάση της χώρας μας δίνοντας «έδαφος» στην ανεξέλεγκτη ροή του νερού.

Η δεύτερη αιτία είναι το γεγονός ότι τα αντιπλημμυρικά έργα, εδώ και δεκαετίες, δεν αποτελούν πρώτης προτεραιότητας έργα για τις εκάστοτε κυβερνήσεις και γι' αυτό δεν έχουν χαράξει κανενός είδους αντιπλημμυρική πολιτική.

Η τρίτη αιτία - η οποία εξυπηρετεί την προηγούμενη - είναι η σύγχυση αρμοδιοτήτων η οποία «βασιλεύει» στον τομέα αυτό που η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να τη διευρύνει.

Ολα τα παραπάνω προφανώς και δεν είναι συνέπειες ανθρώπινων παραλείψεων και λαθών όλων όσοι σήμερα και στο παρελθόν εμπλέκονται στο θέμα από πολιτικές ή διοικητικές θέσεις. Η βασική ευθύνη πρέπει να αναζητηθεί στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμοζόταν και εφαρμόζεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις του δικομματισμού. Μια πολιτική που δεν έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες, αλλά την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Αναζητούν, λέει, «εθνική πολιτική»!

Κόρινθος, Γενάρης 1997. Τα αντιπλημμυρικά έργα στον Ξηριά βρίσκονται ακόμη στις ...μελέτες!
Κόρινθος, Γενάρης 1997. Τα αντιπλημμυρικά έργα στον Ξηριά βρίσκονται ακόμη στις ...μελέτες!
Για την πρώτη αιτία δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Την έλλειψη μιας εθνικής αντιπλημμυρικής πολιτικής την ομολογεί η ίδια η κυβέρνηση. Πριν από 10 περίπου μέρες (στις 10 του Οκτώβρη) - και αφού έχει μεσολαβήσει μια δεκαετία τουλάχιστον «εποχής πλημμυρών» - οι υφυπουργοί ΠΕΧΩΔΕ Ν. Αλευράς και Γεωργίας Φ. Χατζημιχάλης έστειλαν επιστολή προς τους περιφερειάρχες όλης της χώρας ζητώντας τους στοιχεία και καταγραφές προκειμένου να χαράξουν, όπως δε διστάζουν να αναφέρουν, «εθνική αντιπλημμυρική πολιτική».

«Για τη χάραξη αυτής της πολιτικής είναι αναγκαίο να ξεκινήσουμε από την καταγραφή όλων των ρεμάτων σε κάθε νομό, την υφιστάμενη κατάσταση, τη διαμόρφωση προτεραιοτήτων και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης έργων», γράφουν οι δύο υφυπουργοί...

Και αναρωτιέται κανείς: Τόσο δύσκολο ήταν τόσα χρόνια να γίνει αυτή η καταγραφή ή μήπως απλούστατα δεν υπήρχε η αντιπλημμυρική προστασία ως προτεραιότητα των κυβερνήσεων; Η απάντηση είναι προφανής...

Ακόμη και στο Λεκανοπέδιο, όπου η ΕΥΔΑΠ, εδώ και χρόνια, έχει υπολογίσει ότι τα μπαζωμένα ρέματα εκτείνονται σε μήκος τουλάχιστον 550 χιλιομέτρων, μόλις τώρα ξεκίνησε η σύνταξη του μητρώου χειμάρρων και ρεμάτων με προβολή αεροφωτογραφικών χαρτών των περασμένων δεκαετιών. Το έργο αυτό ανέλαβε η ΕΥΔΑΠ, κατόπιν ανάθεσης του ΥΠΕΧΩΔΕ. Το πότε θα ολοκληρωθεί είναι μια κουβέντα που σηκώνει πολλή συζήτηση και ακόμη περισσότερη το τι θα γίνει από κει και πέρα. Αν θα τολμήσει κανείς, δηλαδή, να άρει όλες αυτές τις καταπατήσεις και άλλες παρανομίες που μετατρέπουν τα μπαζωμένα ρέματα σε εστίες πλημμύρας.

Η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και οι άλλοι...

Στο θέμα όμως των αντιπλημμυρικών έργων υπάρχει και ένα ακόμη μεγάλο «αγκάθι». Η σύγχυση αρμοδιοτήτων. Το παράδειγμα του Λεκανοπεδίου της Αττικής είναι αποκαλυπτικό και για την ανερμάτιστη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Εχουμε και λέμε λοιπόν. Την ευθύνη της αντιπλημμυρικής προστασίας στο Λεκανοπέδιο (κατασκευής-συντήρησης) είχε μέχρι τον Οκτώβρη του 1999 η ΕΥΔΑΠ και την κάλυπτε με ίδιους πόρους, με βάση τον ιδρυτικό της νόμο του 1980. Το ΥΠΕΧΩΔΕ επικουρούσε την ΕΥΔΑΠ κατασκευάζοντας κάποια έργα που τα παρέδιδε στην ΕΥΔΑΠ. Από το Φλεβάρη του 1998 με το νόμο 2596/98 αντιπλημμυρικά έργα κατασκευάζουν και οι δήμοι και οι νομαρχίες, κάτω όμως από προϋποθέσεις και συγκεκριμένα ως προς το μέγεθος της διατομής.

Το ποδοσφαιρικό γήπεδο μοιάζει με γήπεδο πόλο μετά τις πλημμύρες στη Θεσσαλία το Νοέμβρη του 1998
Το ποδοσφαιρικό γήπεδο μοιάζει με γήπεδο πόλο μετά τις πλημμύρες στη Θεσσαλία το Νοέμβρη του 1998
Από πέρσι τον Οκτώβρη, όμως, που με το νόμο 2744/99 η ΕΥΔΑΠ ιδιωτικοποιήθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 του νόμου αυτού η ευθύνη για τη μελέτη, κατασκευή και συντήρηση των δικτύων ομβρίων και των αντιπλημμυρικών έργων περιήλθε στο ΥΠΕΧΩΔΕ, επειδή τα αντιπλημμυρικά έργα δεν είναι ανταποδοτικά και δε θα συνέφερε στους ιδιώτες μετόχους! Και το πιο προκλητικό είναι πως με βάση το ίδιο άρθρο μπορεί ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ να αναθέτει με συμβάσεις στην ΕΥΔΑΠ έργο αντιπλημμυρικής προστασίας έναντι βέβαια αμοιβής! Ετσι, τουλάχιστον για το 2000 η ΕΥΔΑΠ κρατάει ένα μέρος σε επίπεδο μελέτης, κατασκευής και συντήρησης των έργων. Για παράδειγμα, η ΕΥΔΑΠ έχει αναλάβει τη συντήρηση και τον καθαρισμό των φρεατίων ομβρίων, έναντι αμοιβής φυσικά, ενώ ένα μέρος αυτού του έργου το αναθέτει πληρώνοντας κι αυτή με τη σειρά της στους δήμους, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται και παρατράγουδα, καθώς πολλοί δήμαρχοι την κατηγορούν ότι τους δίνει ψίχουλα. Για παράδειγμα, ο δήμαρχος Γλυφάδας, Σ. Λανδράκης, κατήγγειλε ότι για έργο 150 εκατ. δρχ. η ΕΥΔΑΠ του χορήγησε μόνο 2 εκατ. δρχ.!

Αυτή, βέβαια, η αλλαγή της ευθύνης των αντιπλημμυρικών έργων του Λεκανοπεδίου, από την ΕΥΔΑΠ στις υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ, έχει αποτέλεσμα πρόσθετες καθυστερήσεις, καθώς από πλευράς οργάνωσης σ' αυτό το μεταβατικό στάδιο οι τελευταίες, όπως ήταν φυσικό, βρέθηκαν ανέτοιμες. Αυτή τη στιγμή η υπηρεσία υδραυλικών έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ εκτελεί υπό την ευθύνη της σε όλη την Αττική 16 αντιπλημμυρικά έργα με συνολικό προϋπολογισμό 9,2 δισ. δρχ. Αντίστοιχα έχουν ανατεθεί τα έργα της Ραπεντώσας στο Μαραθώνα, το οποίο ξεκινά με 1,5 χρόνο καθυστέρηση, του ρέματος της Πικροδάφνης και του ρέματος Αγίου Δημητρίου, συνολικού προϋπολογισμού 3,5 δισ. δρχ. Πέρα όμως από την υπηρεσία αυτή, την ΕΥΔΑΠ, τους δήμους και τις νομαρχίες, με έργα αντιπλημμυρικής προστασίας ασχολούνται και άλλες υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ, όπως, για παράδειγμα, η Διεύθυνση Οδικών Εργων, καθώς πολλά από αυτά συνδυάζονται και με αντιπλημμυρικά έργα. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν τα έργα που γίνονται στον Κηφισό και στη Σταυρού- Ελευσίνας.

Από τις πλημμύρες στην Πάτρα τον Οκτώβρη του 1997
Από τις πλημμύρες στην Πάτρα τον Οκτώβρη του 1997
Η πολυδιάσπαση πάντως αυτή των ευθυνών - όλοι πια το παραδέχονται - δε λειτουργεί σε όφελος της αντιπλημμυρικής προστασίας.

Συνεχής διόγκωση

Οπως εκτιμούν όλοι, πλέον, το πρόβλημα της αντιπλημμυρικής προστασίας αποτελεί μείζον πρόβλημα για τη χώρα και μάλιστα συνεχώς θα διογκώνεται. Η διόγκωση του προβλήματος έχει να κάνει με τις αιτίες του, που δεν είναι άλλες από τις συνεχείς καταπατήσεις ρεμάτων, την παράνομη δόμηση και τις πυρκαγιές, που με ευθύνη της κυβέρνησης ούτε ελέγχονται ούτε καταπολεμούνται. Ετσι, δυστυχώς, είμαστε αναγκασμένοι συνεχώς «το καλοκαίρι να καιγόμαστε και το χειμώνα να πνιγόμαστε»...

Από την άλλη πλευρά, η καθυστέρηση της κατασκευής των αντιπλημμυρικών έργων έχει αποτέλεσμα το πρόβλημα να επιτείνεται, καθώς παράλληλα τα έργα αυτά και δύσκολα κατασκευαστικά είναι και ακριβά, ενώ χρόνο το χρόνο ακριβαίνουν περισσότερο. Για παράδειγμα, πριν από 5 χρόνια όλοι έλεγαν ότι για την αντιπλημμυρική θωράκιση της Αττικής έφταναν 300 δισ. δρχ. Τώρα, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΕΥΔΑΠ, το ποσό αυτό αυξήθηκε στα 400 δισ. δρχ. Από το 1994 μέχρι τώρα το ΥΠΕΧΩΔΕ εκτέλεσε ή συνεχίζει να εκτελεί έργα 215 δισ. δρχ. Η κάλυψη της αντιπλημμυρικής θωράκισης, δηλαδή, της Αττικής δε βρίσκεται ακόμη ούτε στα μισά. Και να φανταστεί κανείς ότι οι ανάγκες συνεχώς αυξάνονται...

Οκτώβρης 1994: Οι πλημμύρες σάρωσαν την Αθήνα, προκαλώντας 8 νεκρούς και μεγάλες καταστροφές. Πολλές από τις αιτίες ακόμη παραμένουν
Οκτώβρης 1994: Οι πλημμύρες σάρωσαν την Αθήνα, προκαλώντας 8 νεκρούς και μεγάλες καταστροφές. Πολλές από τις αιτίες ακόμη παραμένουν
Τα αντιπλημμυρικά δε φέρνουν ψήφους...

Κάποτε κυκλοφορούσε σαν ανέκδοτο στους κύκλους των πολιτικών και των τεχνικών. Τα αντιπλημμυρικά - έλεγαν - είναι έργα που δε φαίνονται, άρα δε φέρνουν ψήφους και γι' αυτό δε γίνονται. Το θέμα όμως είναι ότι τώρα πια φαίνονται όλο και πιο πολύ τα αποτελέσματα της ανυπαρξίας τους. Παρ' όλα αυτά και σήμερα τα έργα αυτά κατασκευάζονται με ρυθμούς χελώνας, προφανώς επειδή δε θεωρούνται από την κυβέρνηση ούτε και τώρα ως έργα πρώτης προτεραιότητας.

Για να πειστεί και ο πιο δύσπιστος, θα αναφέρουμε τρία διαφορετικά παραδείγματα.

  • Οταν το Γενάρη του 1996 πλημμύρισε το Θριάσιο και είχαμε και δύο νεκρούς, τότε κυβερνητικό κλιμάκιο, με επικεφαλής το «συνήθη ύποπτο» σ' αυτές τις περιπτώσεις υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη, έσπευσε στην περιοχή μοιράζοντας υποσχέσεις για την κατασκευή επειγόντων αντιπλημμυρικών έργων «με συγκεκριμένο προϋπολογισμό και χρονοδιάγραμμα». Κοντεύουν από τότε να περάσουν πέντε χρόνια και από τα έργα αυτά δεν έχουν γίνει ούτε τα μισά... Ο «Ρ» είχε γράψει κατ' αποκλειστικότητα πέρυσι τέτοιο καιρό περίπου ότι μερικά από τα έργα έχουν σκοντάψει στις απαλλοτριώσεις, επειδή το ΥΠΕΧΩΔΕ αρνείται επίμονα να πληρώσει στους ιδιοκτήτες τα χρήματα που έχει επιδικάσει το δικαστήριο - κάτι που είχε παραδεχτεί και ο ίδιος ο υπουργός σε συνέντευξή του τον περασμένο Νοέμβρη. Ε, λοιπόν, από τότε τα πράγματα βρίσκονται σχεδόν στο ίδιο σημείο. Ειδικότερα για το Σαρανταπόταμο, το ΥΠΕΧΩΔΕ ενώ είχε προϋπολογίσει τις απαλλοτριώσεις στο 1,2 δισ. δρχ., το δικαστήριο επιδίκασε στους ιδιοκτήτες 3 δισ. Το υπουργείο, για να μην πληρώσει τα χρήματα των απαλλοτριώσεων, ακολούθησε την τακτική της αλλαγής της μελέτης, με αποτέλεσμα ακόμη τα έργα να μην έχουν ξεκινήσει... Και δεν είναι μόνο ο Σαρανταπόταμος. Οι μελέτες θεωρήθηκαν ανεπαρκείς και αλλάζουν και για τα υπόλοιπα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας του Θριασίου. Ουσιαστικά, δηλαδή, το όλο εγχείρημα ξεκινά από την αρχή! Σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, τη Διεύθυνση Υδραυλικών Εργων, κατά προτεραιότητα θα γίνουν τα έργα: Του Σαρανταπόταμου, με προϋπολογισμό 3 δισ. δρχ., του ρέματος Αγίου Γεωργίου, προϋπολογισμού 6 δισ. δρχ. και του ρέματος Σούρες, προϋπολογισμού 800 δισ. δρχ. Πότε όμως; Και πώς να μην ξαναπλημμυρίσουν στο μεταξύ οι ίδιες περιοχές; Κι όλα αυτά όταν υπάρχουν κι άλλα αντιπλημμυρικά έργα, όπως η διευθέτηση των ρεμάτων Αγίου Ιωάννη και Αγίας Αικατερίνης, συνολικού προϋπολογισμού 10 περίπου δισ. δρχ., που οι τοπικοί φορείς πιστεύουν ότι είναι κι αυτά πρώτης προτεραιότητας και δε θεωρούνται έτσι από το ΥΠΕΧΩΔΕ.
  • Ενα άλλο τρανό παράδειγμα με το οποίο μπορεί να πειστεί ο οποιοσδήποτε ότι τα αντιπλημμυρικά έργα βαδίζουν με τον... αραμπά είναι αυτό του χειμάρρου Ξηριά στην Κόρινθο, ο οποίος πλημμύρισε το Γενάρη του 1997, με αποτέλεσμα να προξενήσει μεγάλες καταστροφές στην πόλη. Και τότε από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες - με επικεφαλής του κλιμακίου πάλι τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ - δόθηκαν υποσχέσεις για άμεση κατασκευή έργων αντιπλημμυρικής προστασίας. Από τότε όμως - σχεδόν τέσσερα χρόνια έχουν περάσει - τα έργα αυτά, τουλάχιστον όσον αφορά το χείμαρρο Ξηριά, βρίσκονται ακόμη στις... μελέτες! «Σύντομα θα ολοκληρωθεί», ήταν η λακωνική απάντηση της αρμόδιας υπηρεσίας Δ7 του ΥΠΕΧΩΔΕ. «Ζήσε μαύρε μου», δηλαδή...
  • Το τρίτο παράδειγμα έχει να κάνει με τη Θεσσαλονίκη. Εκεί η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση έχει υπολογίσει ότι για την άμεση αντιπλημμυρική θωράκιση της πόλης απαιτείται η κατασκευή έργων ύψους 1,6 δισ. δρχ. Το ΥΠΕΧΩΔΕ, όμως, δε διέθεσε παρά μόνο 60 εκατ. δρχ.! Ποιος θα φταίει, λοιπόν, αν η συμπρωτεύουσα πλημμυρίσει; Σύμφωνα με όσα συζητήθηκαν την περασμένη βδομάδα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο υπάρχουν πέντε υποψήφιες περιοχές να πλημμυρίσουν σε περίπτωση μιας δυνατής νεροποντής...
Ανθρώπινα θύματα και τεράστιες καταστροφές κάθε χρόνο

Η δεκαετία 1990-2000 για τη χώρα μας θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως η δεκαετία των... πλημμυρών, χωρίς βέβαια να υποτιμούμε τις καταστροφές που σημειώθηκαν από σεισμούς και πυρκαγιές, που τη σάρωσαν επίσης. Και το πιο τραγικό είναι ότι στο τέλος της δεκαετίας του '80 όλη η χώρα ζούσε με το φάσμα της... λειψυδρίας!

Εμείς καταμετρήσαμε στη δεκαετία αυτή, μαζί με τις φετινές, πάνω από 30 πλημμύρες που σημειώθηκαν σε όλη τη χώρα και είχαν ως αποτέλεσμα πάνω από 15 συνάνθρωποί μας να χάσουν τη ζωή τους, ενώ οι καταστροφές που σημειώθηκαν σε κτίρια, δημόσια έργα, εμπορεύματα, καλλιέργειες, αυτοκίνητα κ.λπ. είναι ανυπολόγιστες - ίσως και να ξεπερνούν τα δύο τρισεκατομμύρια δραχμές.

Ας μπούμε όμως σ' αυτήν την τραγική καταμέτρηση, χωρίς να φιλοδοξούμε βέβαια εύσημα για την... πληρότητά της:

1990: Τη χρονιά αυτή είχαμε δύο μεγάλες πλημμύρες. Η πρώτη σημειώθηκε στην Ηλεία τον Οκτώβρη του 1990 και η άλλη το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου στην Αργολίδα και την Αρκαδία. Επληξαν κυρίως καλλιέργειες, αλλά και σπίτια αρκετών χωριών και της πόλης του Πύργου.

1991: Το Μάη του χρόνου αυτού είχαμε το πρώτο καμπανάκι του κινδύνου για την περιοχή της πρωτεύουσας με τις πλημμύρες που έπληξαν μια σειρά από συνοικίες. Τη σκυτάλη όμως πήρε τον Οκτώβρη η Θεσσαλονίκη με πλημμύρες που προξένησαν μεγάλες καταστροφές, ιδιαίτερα στο Καλοχώρι.

1993: Το Νοέμβρη του 1993 οι πλημμύρες έπληξαν πάλι την πρωτεύουσα και συγκεκριμένα τα νοτιοανατολικά προάστια(Βούλα, Βουλιαγμένη, Γλυφάδα, Ελληνικό), προκαλώντας σοβαρές καταστροφές όχι μόνο σε σπίτια, αλλά σε σημαντικό τμήμα του οδικού δικτύου, που έδειξε σ' όλο του το μεγαλείο τις κακοτεχνίες...

1994: Μια χρονιά που σημαδεύτηκε από τεράστιες καταστροφές από πλημμύρες. Η πρώτη το Γενάρη σημειώθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, για να ακολουθήσει - τον ίδιο μήνα - στα Ανω Λιόσια, η πρώτη από τις δύο συνολικά που έπληξαν την ίδια περιοχή μέσα στη δεκαετία, μετατρέποντας τη συνοικία Λίμνη σε... πραγματική λίμνη. Εκείνες όμως οι πλημμύρες που σημάδεψαν ίσως και τη δεκαετία, ήταν οι πλημμύρες που σημειώθηκαν τον Οκτώβρη στην Αθήνα και στη Θεσσαλία. Η πρώτη έπληξε κυρίως τη Νέα Ιωνία, τη Ν. Φιλαδέλφεια, το Αιγάλεω, το Περιστέρι, τη Νέα Χαλκηδόνα, με αποτέλεσμα 8 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, να καταστραφούν εκατοντάδες αυτοκίνητα, δεκάδες σπίτια και επαγγελματικές στέγες και εμπορεύματα. Ιδιαίτερα έπληξε τα γραφεία της ΚΕ του ΚΚΕ, προκαλώντας σημαντικές καταστροφές στα αρχεία του Κόμματος, στις εγκαταστάσεις του «902» και της «Τυποεκδοτικής». Η δεύτερη έπληξε με μανία την Καρδίτσα, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν ολόκληρα χωριά και να καταστραφούν χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών.

1995: Τη χρονιά αυτή το Γενάρη σε χωριά των Τρικάλων και το Δεκέμβρη σε συνοικίες του Πειραιά, όπου προξενήθηκαν πολλές καταστροφές.

1996: Τη χρονιά αυτή είχαμε τρεις σημαντικές πλημμύρες. Η πρώτη σημειώθηκε το Γενάρη στο Θριάσιο, με αποτέλεσμα δύο νεκρούς που πνίγηκαν στο Σαρανταπόταμο και πολλές υλικές καταστροφές. Η δεύτερη σημειώθηκε τον Οκτώβρη και έπληξε πάλι συνοικίες του Πειραιά (Ρέντης, Νίκαια κ.ά.). Πολύ σοβαρές όμως ήταν και οι πλημμύρες που έπληξαν το Δεκέμβρη το Νομό Ξάνθης, καταστρέφοντας σπίτια, καλλιέργειες και δημόσια έργα.

1997: Τη χρονιά αυτή σημειώθηκαν τέσσερις πλημμύρες, οι τρεις από τις οποίες το Γενάρη. Στην Αθήνα, όπου πλημμύρισε ο Κηφισός, στην Κόρινθο, όπου πλημμύρισε ο χείμαρρος Ξηριάς, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές μέσα στην πόλη, και στη Φθιώτιδα, όπου κατέστρεψε σπίτια, καλλιέργειες και γέφυρες, με αποτέλεσμα ολόκληρες περιοχές να αποκλειστούν. Η τέταρτη πλημμύρα σημειώθηκε στην Πάτρα, προκαλώντας επίσης μεγάλες καταστροφές.

1998: Και τη χρονιά αυτή οι πλημμύρες είχαν την τιμητική τους. Οι πρώτες, το Φλεβάρη, έπληξαν χωριά του Νομού Εβρου και της Ηπείρου, ενώ το Μάρτη η Λίμνη των Ανω Λιοσίων - προς δόξαν των εξαγγελιών της κυβέρνησης για γρήγορη κατασκευή των έργων στο ρέμα των Ευπυρίδων - ξανάγινε... λίμνη. Το Σεπτέμβρη πλημμύρισε η Ναύπακτος, ενώ το Νοέμβρη πλημμύρισαν ο Μαραθώνας, η Ραφήνα, η Νέα Μάκρη κ.λπ. σαν αποτέλεσμα της πυρκαγιάς που κατέστρεψε την πλευρά αυτή της Πεντέλης. Την ίδια χρονιά - και για τον ίδιο λόγο - πλημμύρες έπληξαν και τη Ρόδο. Επίσης σοβαρές καταστροφές σημειώθηκαν στο Δήμο Μελιβοίας Λάρισας.

1999: Τη χρονιά αυτή οι πλημμύρες του Νοέμβρη προξένησαν μεγάλες καταστροφές στην Αττική (Μεγάλο Πεύκο - Μέγαρα κ.λπ.) και στη Λακωνία.

2000: Χωρίς να έχουμε διανύσει ακόμη τους κρίσιμους μήνες, οι πλημμύρες έδειξαν για τα καλά τα «δόντια» τους. Τον Απρίλη σημειώθηκαν σοβαρές πλημμύρες στο Νομό Χανίων της Κρήτης, ενώ πρόσφατα οι πλημμύρες στη Χαλκιδική είχαν ως αποτέλεσμα δύο νεκρούς και πολλές καταστροφές. Οι πλημμύρες επαναλαμβάνονται, ύστερα από δύο περίπου χρόνια και στο Δήμο Μελιβοίας Λάρισας.

Πάντως πολλοί από τους πλημμυροπαθείς ακόμη περιμένουν την αρωγή του κράτους. Αυτό αποκαλύπτεται από πρόσφατες υπουργικές αποφάσεις (του περασμένου μόλις Ιούνη), με τις οποίες εντάσσονται σε προγράμματα αποκατάστασης οι πλημμυροπαθείς της Ξάνθης που περίμεναν από το 1996, της Κορινθίας από το 1997 και της Ρόδου από το 1998...

Κείμενα: Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ
Κείμενα: Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ


Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ