ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 14 Δεκέμβρη 2011
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Τα βραβεία του Φεστιβάλ Ολυμπίας

«Αύριο θα είναι καλύτερα»
«Αύριο θα είναι καλύτερα»
Τα βραβεία του 14ουΔιεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας Για Παιδιά και Νέους που σημείωσε μεγάλη επιτυχία, παρά και ενάντια στη γνωστή απαξίωσή του από το αστικό κράτος στη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία, έχουν ως εξής:

Καλύτερης Ταινίας: «Αύριο θα είναι καλύτερα» Dorota Kedzierzawska (Πολωνία - Ιαπωνία), Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας: «Μοχτάρ» Halima Ouardiri (Καναδάς - Μαρόκο), Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων: «Ο Αγρότης και το Ρομπότ» Abdollah Alimorad (Ιράν).

Σκηνοθεσίας Μεγάλου Μήκους: Στον Marco Chiarini («Ο Σπιρτόζος», Ιταλία), Σεναρίου Μεγάλου Μήκους: Στους Olivier Ringer και Yves Ringer («Στις Μύτες των Ποδιών» Βέλγιο - Γαλλία).

Καλύτερης Ερμηνείας Αγοριού: Στον Toth Sandor («Βέσπα» της Diana Groo, Ουγγαρία). Καλύτερης Ερμηνείας Κοριτσιού: Στη Sara Mellezi («Τρέξε Αδερφή, Τρέξε!» της Marja Pyykkο, Φινλανδία).

Εύφημη Μνεία: «Τρέξε Αδερφή, Τρέξε!», «Η Ιστορία του Μικρού Πάολο» Nicolas Liguori (Γαλλία - Βέλγιο), «Ο Σπιρτόζος», «Δελτίο Θυέλλης» Aleksandra Shadrina (Ρωσία), «Μόμπιλε» Verena Fels (Γερμανία).

Καλύτερης Ταινίας Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους: «Φιλιά εις τα Παιδιά» Βασίλης Λουλές (Ελλάδα), Καλύτερης Ταινίας Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους: «Δε φοβάμαι ποτέ» Willem Baptist (Κάτω Χώρες).

Εύφημος Μνεία: «7 ή Γιατί Υπάρχω» Hans-Helmut Grotjahn και Antje Starost (Γερμανία), «Ονειρα σε Αλλη Γλώσσα» Λουκία Ρικάκη (Ελλάδα).

Βραβεία της Κριτικής Επιτροπής των Παιδιών: Καλύτερης Ταινίας: «Αύριο θα είναι Καλύτερα». Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους: «Το Mαγικό Aναγνωστήριο της κυρίας Πέπερκορν» Mike Le Han (Ηνωμένο Βασίλειο), Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων: «Μόμπιλε». Καλύτερο Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους: «Φιλιά εις τα Παιδιά». Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους: «Δε φοβάμαι ποτέ».

Βραβείο CIFEJ: «Χαμένος στην Αφρική» Vibeke Muasya (Δανία). Βραβείο ECFA: «Η Παραμυθού» Nandita Jain (Ην. Βασίλειο).

Βραβείο Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNICEF: «Παίζοντας με Κούκλες» Georgy Negashev (Ρωσία).

Τα Βραβεία της 11ης Ευρωπαϊκής Συνάντησης Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας «Camera Zizanio» (σσ. ταινίες φτιαγμένες από παιδιά): Ελληνικό Τμήμα: Κατηγορία Α' (έως 12 ετών): «Οι καραμέλες των 50 ευρώ» 3ο Δημοτικό Σχολείο Γλυφάδας. Ειδική Μνεία: «Μήλα στο μέλλον» 1ο Δημοτικό Σχολείο Παπάγου. Κατηγορία Β΄(13 έως 16 ετών): «TV (an)aeshetic» 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών. Ειδική Μνεία: «Ονειρα υπό κατάληψη» Λουκάς Λελόβας, 2ο Λύκειο Πρέβεζας. Κατηγορία Γ΄(17 έως 20 ετών): «Δε μας αφορά» Κινηματογραφική ομάδα 1ου ΕΠΑΛ Κορδελιού. Ειδική Μνεία: «Το νησί των δακρύων» Ηλεκτρονικός τομέας 1ου ΕΠΑΛ και ΣΕΚ Αργους.

Βραβείο Συνηγόρου του Παιδιού: «Μη φοβάς. Μίλα!», 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών.

Γύρισαν «σπίτι»

Eurokinissi

Οι δέκα μεταβυζαντινές εικόνες που επαναπατρίστηκαν πριν λίγες μέρες από την Ολλανδία παρουσιάστηκαν χτες στο Βυζαντινό Μουσείο από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΤ, η οποία χρησιμοποιεί τέτοια γεγονότα σαν προπαγανδιστικό «αντίβαρο» της πολιτικής διάλυσης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Ο υπουργός, Π. Γερουλάνος, είπε ότι οι συχνοί, τα τελευταία χρόνια, επαναπατρισμοί κλεμμένων αρχαιοτήτων δεν είναι αποτέλεσμα τύχης, προσθέτοντας: «Ας σκύψει κάποιος πάνω στους ανθρώπους που δουλεύουν πάνω σε αυτά τα θέματα, να δει τον αγώνα και τις προσπάθειές τους»! Μάλλον, κυνική φράση, καθώς αυτή την περίοδο η Αρχαιολογική Υπηρεσία χάνει το 10% των αρχαιολόγων της, λόγω «εφεδρείας»...

Οι επαναπατρισμένες εικόνες είναι οι εξής: 1) «Ζωοδόχος Πηγή» (18ος αι.) 2) «Μυστικός Δείπνος» (18ος - 19ος αι.) 3) «Περιτομή του Χριστού» (18ος - 19ος αι.) 4) «Εγερση του Λαζάρου» (18ος - 19ος αι.). Και οι τέσσερις κλάπηκαν από το Ναό Κοίμησης της Θεοτόκου Κουκουλίου, Δήμου Ζαγορίου, Νομού Ιωαννίνων το 2009 και εντοπίστηκαν στον δικτυακό κατάλογο του αρχαιοπώλη H. W. C Dullaert με έδρα το Αμστερνταμ. 5) «Αγιος Γεώργιος» (18ος αι.), κλάπηκε από το Ναό Αγίου Αθανασίου, στην Κοινότητα Σαμαρίνας, Νομού Γρεβενών και βρέθηκε στα χέρια του παραπάνω αρχαιοπώλη. 6) «Αγιος Δημήτριος» (18ος αι.), όπως και η προηγούμενη. 7) «Εις Αδου Κάθοδος» (1700), κλάπηκε από το Ναό Κοίμησης της Θεοτόκου Κουκουλίου, Δήμου Ζαγορίου, Νομού Ιωαννίνων και εντοπίστηκε στην ιστοσελίδα της Zoetmulder Gallery με έδρα το Delft στην Ολλανδία. 8) «Προφήτης Ηλίας», σπάραγμα τοιχογραφίας, έργο του αγιογράφου Μιχαήλ Χωματζά το 1734 που κλάπηκε από το βυζαντινό ναό της Παναγίας Κρήνας στη Χίο το 1981 (η κλοπή διαπιστώθηκε στις 18.05.1981). Επιστρέφεται στην Ελλάδα από το ολλανδικό ερευνητικό κέντρο «Odigia Foundation». 9) «Αγιος Ανδρέας Κρήτης», σπάραγμα τοιχογραφίας, έργο του αγιογράφου Μιχαήλ Χωματζά το 1734 που κλάπηκε επίσης από το βυζαντινό ναό της Παναγίας Κρήνας στη Χίο το 1981.

Στις 30/11/2011 επαναπατρίσθηκε η βυζαντινή εικόνα του Αγίου Προκοπίου, που κλάπηκε από τον ομώνυμο ναό της Βέροιας (1968 - 1975). Πρόκειται για εξαίρετο δείγμα της λεγόμενης Μακεδονικής σχολής της Παλαιολόγειας Τέχνης, χρονολογείται στο 14οαιώνα και αρχικά ήταν επιζωγραφισμένη. Η εικόνα εμφανίστηκε το 1980 στη δημοσίευση του Michel van Rijin «Icons and East Christian Works of Art» με την απομάκρυνση όμως των επιζωγραφίσεων και ταυτίστηκε με την κλαπείσα από το ναό της Βέροιας από τον αρχαιολόγο Θανάση Παπαζώτο. Τη δεκαετία του '80 αποκτήθηκε από ιδιώτη συλλέκτη, ο οποίος «αποφάσισε να τη δωρίσει στο ελληνικό δημόσιο μόλις πληροφορήθηκε την προέλευσή της».

Το υπουργείο εκτιμά ότι η επιστροφή αυτής της εικόνας «θα συντελέσει στην υπόθεση διεκδίκησης της εικόνας του Αγίου Πέτρου, επίσης κλεμμένη από το ναό της Βέροιας, η οποία βρίσκεται στο Μουσείο του Dumbarton Oaks στις ΗΠΑ».

Τελευταίος αποχαιρετισμός

Κηδεύτηκε χτες από το Α' Νεκροταφείο η διακεκριμένη, 69χρονη στιχουργός Σώτια Τσώτου (με πολιτική κηδεία), που πέθανε στις 10/12, χτυπημένη από τον καρκίνο.

Δημιουργός, που συνεργάστηκε με πλειάδα συνθετών και ερμηνευτών, υπογράφοντας μεγάλες επιτυχίες. Γεννημένη (1942) στη Λιβαδειά, ήταν το 5ο παιδί του ΕΛΑΣίτη αγωνιστή Γιώργου Κρανιώτη, που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς μπροστά στο σπίτι του, το Σεπτέμβρη του 1943. Ακολούθησε η δραματική περιπέτεια της οικογένειας, η φυγή της μικρής Σώτιας στην Αθήνα, όπου υιοθετήθηκε από το ζεύγος Χ. και Δ. Τσώτου. Η Σώτια Τσώτου, δεκαοχτάχρονη, παράλληλα με τις σπουδές της στην Πάντειο και τις δραματικές σχολές του Πέλου Κατσέλη και του Κωστή Μιχαηλίδη, εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Η δικτατορία τη βρήκε να εργάζεται στην εφημερίδα «Ελευθερία». Η διακοπή της έκδοσής της, έβαλε τέλος στη δημοσιογραφική της καριέρα. Στη διάρκεια της χούντας, συνελήφθη και κρατήθηκε πολλές φορές. Στην απομόνωση εμπνεύστηκε τα τραγούδια «Βρε δε βαριέσαι, αδελφέ» και το «Να 'τανε το 21». Καθοριστική υπήρξε για τη στιχουργική καριέρα της η συνεργασία της με τον Κώστα Χατζή, στη διάρκεια της δικτατορίας, με τραγούδια όπως «Απ' το αεροπλάνο», «Τρελός ή παλικάρι», «Κάτι τρέχει» κ.ά. Τεράστια ήταν η επιτυχία του «Ρεσιτάλ». Σταθμός στην καριέρα της ήταν η συνεργασία της με τον Στέλιο Καζαντζίδη και το γνωστό «Βραδιάζει».

Συνεργάστηκε με τους Σταύρο Κουγιουμτζή, Γιώργο Χατζηνάσιο, Απόστολο Καλδάρα, Τάκη Σούκα, Χρήστο Νικολόπουλο, Χρήστο Παπαδόπουλο, Μαρινέλλα, Χρήστο Γκάρτζο, Γιώργο Κριμιζάκη, Δήμητρα Γαλάνη, Χάρι Αλεξίου, Γιάννη Πάριο, Γιάννη Πουλόπουλο, Δημήτρη Μητροπάνο κ.ά.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ