«Εκτός δημοσίου»... τι κομψή έκφραση. Δε λένε «απολύονται» που ακούγεται βαρύ, απλά θα βρεθούν «εκτός».

Αυτή είναι η αστική δημοσιογραφία και χρυσοπληρώνεται.

Στο σύνολό της η αστική προπαγάνδα απογειώνεται. Δεν τους αρκούν πια οι λεκτικές παραποιήσεις της πραγματικότητας. Θέλουν να τις επιβάλουν και ως συνείδηση. Ετσι κάθε αξίωση των μονοπωλίων προβάλλεται πια ως δεδομένο που ο λαός οφείλει μόνο να το αποδεχτεί. Για να συμβεί αυτό θολώνουν τα νερά - όπως στα ζητήματα της φορολογίας, όπου η επίσημη πολιτική για τη φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου παρουσιάζεται σαν προϊόν κάποιου ανέντιμου υπαλλήλου που τα 'βαλε στην τσέπη, ενώ γεγονός είναι πως με κρατική σφραγίδα απαλλάσσονται οι καπιταλιστές ακόμα κι όταν βεβαιωμένα φοροδιαφεύγουν, πέρα απο την επίσημη φοροαπαλλαγή τους.

Η επίθεση θα αγριεύει. Δείγμα όλες οι σχετικές αναφορές στο χτεσινό ΒΗΜΑ, όπου το μίσος για την εργατική τάξη δεν κρύβεται και ξερά δηλώνεται πως το κύριο είναι να μειωθούν οι μισθοί για να κερδίσουν οι καπιταλιστές, την ύπαρξη των οποίων θεωρεί «υπέρτερο αγαθό».

Η απάντηση πρέπει να δοθεί με όξυνση των ταξικών αγώνων, ενίσχυση του κάθε αγώνα - παράδειγμα η Χαλυβουργεία - έτσι που να επεκταθεί παντού η φωτιά της εργατικής ανυπακοής, η πύρινη απόφαση των εργατών να μην έχουν τόπο να σταθούν οι καπιταλιστές.

Ας αφήσουμε στο κλάμα του κάθε Καρακούση. Οσο κι αν κρύβει συνειδητά τον ένοχο, το μεγάλο κεφάλαιο, όσο και αν ενοχοποιεί όσους παλεύουν για να ζήσουν, ένα δεν μπορεί να κρύψει: ότι οι εργάτες μπορούν χωρίς τους καπιταλιστές, μπορούν να συνεχίσουν να παράγουν χωρίς τον Μάνεση.

Μέσα και από την αστική αρθρογραφία που τους αντιμετωπίζει σαν περιττούς, οι εργάτες συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν απέναντι έναν καπιταλιστή, το αφεντικό τους, αλλά όλη την αστική τάξη. Γεγονός που τους οδηγεί στο επόμενο βήμα. Να παλέψουν για να πάρουν την εξουσία από την αστική τάξη, να κοινωνικοποιήσουν τα μέσα παραγωγής. Κι αυτό δεν είναι κάτι τρομερό. Είναι αυτό που μπορεί να γίνει.

Η αστική προπαγάνδα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα, γρήγορα. Εδώ και ο ξεχωριστός ρόλος του «Ριζοσπάστη», τόσο για τα κεντρικά θέματά του (όπως χτες με την ανακοίνωση του ΠΓ για τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ) όσο και για το σύνολο της ύλης του. Οπου σε μια προς μια τις σελίδες του αναδεικνύεται όλο το μέτωπο της ταξικής σύγκρουσης. Τελικά, το τι είναι σημαντικό ειδησεογραφικά καθορίζεται απο την τάξη που το κάθε μέσο ενημέρωσης υπηρετεί, αυτό καθορίζει και τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις.

Χαρακτηριστικά ορισμένα παραδείγματα απο τον χτεσινό «Ρ»:

- Εξαπλώνεται η πείνα στα σχολειά (με αναλυτικό ρεπορτάζ)

- Νίκη των εργατών στα ορυχεία της Ινδονησίας

- Κινητοποιήσεις των κτηνοτρόφων

- Απάντηση του ΠΑΜΕ στην αξίωση να μη διδάσκουν οι δάσκαλοι θέματα σχετικά με την ταξική πάλη

- Δίπλα δίπλα σε μια σελίδα η απόφαση του Δήμου Πειραιά να στραγγαλίζει οικονομικά τα λαϊκά νοικοκυριά και του Δημου Ελληνικού να μειώσει τα δημοτικά τέλη μιας πολυεθνικής, δυο γεγονότα που αποκαλύπτουν την ενιαία υπέρ του κεφαλαίου, πολιτική πολιτικών δυνάμεων που εμφανίζονται ως διαφορετικές, η ΝΔ στη μια περίπτωση, ο ΣΥΝ στην άλλη.

- Ρεπορτάζ για τους γιατρούς που εξετάζουν άρρωστους χωρίς πληρωμή και το πειθαρχικό του συλλόγου τους που τους καταγγέλλει γιατί δεν ασκούν την ιατρική σαν έμποροι.

- Θέμα, μόνο στο «Ριζοσπάστη», για τις δηλώσεις Καρατζαφέρη που ο αστικός Τύπος τον άφησε στο απυρόβλητο, τις δηλώσεις ότι ενωμένος ο αστικός πολιτικός κόσμος πρέπει να αντιμετωπίσει το εργατικό κίνημα και ειδικά το ΚΚΕ.

Δεν περιμένουμε, βεβαίως, απο τον αστικό Τύπο να μιλήσει για όσα προβάλλει ο «Ριζοσπάστης». Τονίζουμε, όμως τη διαφορά. Οπως η αστική τάξη μετρά τη ζημιά που παθαίνει από τους εργατικούς αγώνες, έτσι και μεις μετράμε τα βήματα που κάνει η εργατική τάξη για την απελευθέρωσή της.

Ασχετο: τι ζόρι τραβάει η «Αυγή» με την πιθανότητα να ξεσπάσει «γενικευμένη κοινωνική αναταραχή»; Χτες αφιέρωσε μία ολόκληρη στήλη για να πει ότι άργησαν όσοι από τους αστούς αναλυτές ανησυχούν, γιατί τώρα πια είναι αργά. Εχει ένα δίκιο. Τόσο καιρό ο ΣΥΝ τονίζει ότι πρέπει να λασκάρει η πίεση γιατί ο κόσμος δεν αντέχει και θα ξεσπάσει. Τώρα φαίνεται πως χάνουν εντελώς τον έλεγχο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των αστών να στρέψουν στον οπορτουνισμό τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Για το εργατικό κίνημα είναι καθαρό πως πρέπει να φροντίσει τέτοιες ανησυχίες να ενταθούν. Με όξυνση της ταξικής πάλης έτσι που όχι μόνο οι αστοί αλλά και τα κολαούζα τους να μην έχουν τόπο να σταθούν.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ η προοπτική για τους λαούς

ΕΘΝΟΣ: Νέα πορεία χωρίς φόρους - μειώσεις μισθών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Σφάζονται για τα νέα μέτρα

ΝΕΑ: Η τρόικα ζητάει λουκέτα και απολύσεις

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ηχηρό μήνυμα Παπαδήμου

ΑΥΓΗ: Σκληρά μέτρα σε νέα συσκευασία

ΑΥΡΙΑΝΗ: Συναγερμός στις τράπεζες

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ανεβάζουν ιεραρχικά και οικονομικά 31.638 ημέτερους

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Για κακούργημα οι μεγαλο-οφειλέτες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Πολιτικά παιχνίδια με φόντο την χρεοκοπία

«Ενόψει μιας νέας κλιμάκωσης στον πόλεμο που διεξάγουν ενάντια στο λαό, τα αστικά επιτελεία προπαγανδίζουν με ένταση ότι η πολιτική του μνημονίου δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ότι απέτυχε να βάλει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, να καλύψει τα χρέη και τα ελλείμματα και πως η "συνταγή" που ακολουθήθηκε ήταν λάθος.

(...)Τα στοιχεία για το μεγάλωμα της σχετικής και απόλυτης φτώχειας, για την ανεργία που μεγαλώνει και αξιοποιείται για παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, για τα μικρομάγαζα που κλείνουν, φανερώνουν ότι τα μέτρα μέσα και έξω από τα μνημόνια πέτυχαν και με το παραπάνω το στόχο τους. Τα μέτρα όμως είναι μονόδρομος για το κεφάλαιο και η προπαγάνδα περί "αποτυχίας" στόχο έχει να στρώσει το έδαφος για το επόμενο φιλομονοπωλιακό "πακέτο". Λένε μάλιστα πως η επόμενη φουρνιά περιλαμβάνει μέτρα που αν είχαν παρθεί "έγκαιρα", θα είχαν ήδη αποδώσει! Κοροϊδεύουν και προκαλούν το λαό. Του λένε να αποδεχτεί να δουλεύει σαν δούλος και τον κακίζουν μάλιστα ότι αυτός, με την πάλη του και την οργή του δυσκόλεψε τις ανατροπές να γίνουν στην... ώρα τους. Αρα, του λένε, το καλύτερο που έχει τώρα να κάνει, είναι να συνδράμει τη "νέα" κυβέρνηση στο τσάκισμα όσων δικαιωμάτων του έχουν απομείνει!

(...) Να τους προγκήξει ο λαός. Να μην ανεχτεί να τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα, για να ξεγελάσουν τη δίκαιη οργή του, να το φοβίσουν. Είναι ο μόνος που μπορεί οργανωμένος να σπάσει το φαύλο κύκλο των απειλών και των μέτρων. Με λαϊκή συμμαχία και ισχυρό ΚΚΕ, να εμποδίσει τα μέτρα, να ανατρέψει την πολιτική τους» (από το κύριο άρθρο στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).