Πρώτον: PSI ονομάζεται η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην επαναδιαπραγμάτευση του κρατικού χρέους της χώρας. Οι τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, γνωρίζοντας ότι η οικονομική κρίση ανέτρεψε κάθε χρονοδιάγραμμα κανονικής πληρωμής του χρέους, αφού επί ενάμιση χρόνο «τράβηξαν» μέχρι δεκάρας τη ρευστότητα που διάθετε η χώρα, τώρα διαπραγματεύονται το ποσοστό του χρέους που είναι διατεθειμένες να διαγράψουν, με στόχο να χάσουν όσα γίνεται λιγότερα.
Δεύτερον: Αυτό που γίνεται αποτελεί «αναδιάρθρωση», «κούρεμα», «επιμήκυνση» του κρατικού χρέους. Είναι, δηλαδή, η φάση της «καταστροφής κεφαλαίου» ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, όπως ακριβώς έλεγε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί.
Τρίτον: Η συμφωνία της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου με την τρόικα, προβλέπει ότι θα «κουρευτεί» το 50% από τα ομόλογα, αξίας περίπου 200 δισ. ευρώ, που κατέχουν οι ντόπιες και ξένες τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ οι τοκοχρεολυτικές δόσεις των επόμενων χρόνων θα καλυφθούν από το νέο δάνειο της τρόικας ύψους 130 δισ. ευρώ. Μια σύμβαση που εκτός από τους δυσβάστακτους, για το λαό, όρους του νέου μνημονίου, θα προβλέπει ότι 30 δισ. ευρώ θα δοθούν απευθείας στις τράπεζες, για τη διάσωσή τους.
Τέταρτον: Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στις λυκοφωλιές της ΕΕ και του ΔΝΤ, το κρατικό χρέος της Ελλάδας το 2020 θα κινείται στα όρια του 120% του ΑΕΠ της χώρας. Δηλαδή, στα επίπεδα που βρίσκονταν όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου «ανακάλυψε» τα αδιέξοδα και την επαπειλούμενη χρεοκοπία.
Κυβέρνηση, τρόικα και άρχουσα τάξη εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας με την πτώχευση της χώρας, κατάφεραν σε ελάχιστους μήνες να ποδοπατήσουν τους εργαζόμενους και να ακυρώσουν λαϊκές καταχτήσεις δεκαετιών, προωθώντας, στην ουσία, τα στρατηγικά σχέδια της ΕΕ για την επιβολή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που είναι αναγκαίες για τη επιχειρηματική κερδοφορία στις σύγχρονες συνθήκες ανταγωνισμών και εξέλιξης του συστήματος. Οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με μια πολιτική οδοστρωτήρα για μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, εργασιακές σχέσεις. Πολιτικές φορολογικής λεηλασίας των εργαζομένων, παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας. Εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά ζουν πλέον σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, ολόκληρη η κοινωνία έχει γυρίσει δεκαετίες πίσω.
Σε ρεσιτάλ υποκρισίας επιδόθηκε χτες η «Δημοκρατική Συμμαχία» διαμέσου του εκπροσώπου Τύπου της. Με απανωτές δηλώσεις του, επιδιώκει να σπείρει συγχύσεις για το ρόλο της ως πολιτικού φορέα υπεράσπισης και προώθησης της άγριας αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής, να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο.
Με δήλωσή του, ο εκπρόσωπος Τύπου της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» αναφορικά με το 13ο και 14ο μισθό ισχυρίστηκε πως «η προσπάθεια της κυβέρνησης, των κομμάτων που συγκυβερνούν αλλά και της τρόικας, πρέπει να μετακινηθεί από τις οριζόντιες περικοπές προς την προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την άρση των αντικινήτρων που συνδέονται με βασικές λειτουργίες του κράτους και ανακόπτουν κάθε φιλόδοξη προσπάθεια προσέλκυσης νέων επενδύσεων». Τι σημαίνει αυτό, δηλαδή; Να υπάρξουν βαθιές και μόνιμες αντεργατικές ανατροπές (αυτό σημαίνει «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», όπως βεβαιώνει ήδη η εμπειρία της εργατικής τάξης), που να εξασφαλίζουν την ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία της εργοδοσίας. Αλλωστε, η διασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων απαιτεί συνεχή μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, δηλαδή (και) περαιτέρω μειώσεις των μισθών των εργαζομένων. Δηλαδή, η Δημοκρατική Συμμαχία καλεί να εφαρμοστούν όλα όσα απαιτούν τα μονοπώλια, προσπαθώντας, ταυτόχρονα, να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, ότι δήθεν υπερασπίζεται το 13ο και 14ο μισθό. Στην πραγματικότητα, ζητάει πλήρη συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων και μισθών.
Αλλά δε μένει μόνο σε αυτό. Με άλλη δήλωσή του, ο εκπρόσωπος της «Δημοκρατικής Συμμαχίας», ζήτησε «έκτακτο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης στις 500.000 οικογένειες χωρίς κανένα εισόδημα και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των στεγαστικών δανείων, έτσι ώστε να μην χρειαστεί άνθρωποι να χάσουν τα σπίτια τους».
Αλήθεια, τώρα τους έπιασε ο πόνος για τους ανέργους, τους απολυμένους και όσους βιώνουν την πιο άγρια απληρωσιά και επιθετικότητα του κεφαλαίου; Διότι, το κόμμα της Ντ. Μπακογιάννη, όλο το προηγούμενο διάστημα, είχε την πιο άγρια, την πιο επιθετική πολιτική απ' τα κόμματα του κεφαλαίου, απέναντι σε κάθε διεκδίκηση του εργατικού, του λαϊκού κινήματος. Στήριξε και στηρίζει το σύνολο της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Αυτοί που τώρα ζητάνε «φιλανθρωπία» για τις λαϊκές οικογένειες είναι οι ίδιοι που «βγάζουν σπυράκια» κάθε φορά που οι εργάτες ζητάνε έκτακτο επίδομα για τους ανέργους, επίδομα ανεργίας στα 1.120 ευρώ ή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλους τους ανέργους. Θέλουν να «κρύψουν» την ταυτότητά τους, για να επιτεθούν ακόμη πιο άγρια στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.
«Υπεύθυνος» είναι κανείς όταν τάσσεται υπέρ των περικοπών των μισθών και των δικαιωμάτων, υπέρ της μείωσης των συντάξεων, υπέρ της μερικής απασχόλησης. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι ...«λαϊκιστής».
Μπορεί όμως να πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πόσο ...σοβαρό είναι να απαιτεί κανείς σήμερα από έναν μισθωτό να ζήσει με 500 ευρώ; Πόσο σοβαρό είναι το να επιβιώσει ένας άνεργος με 400 ευρώ; Είναι μήπως σοβαρό το να δουλεύει κανείς 15 ώρες τη βδομάδα με τις αντίστοιχες αποδοχές;
Αν αυτή είναι η «σοβαρότητά» τους, τότε προφανώς δεν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και καθόλου μα καθόλου «υπεύθυνοι». Οταν προέρχονται από μια τέτοια κυβέρνηση αυτοί οι χαρακτηρισμοί, δε θεωρούνται «κομπλιμέντα».
Α, ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ τα πράγματα στη θέση τους, τις προάλλες στη Βουλή δεν καταψηφίστηκε μόνο η τροπολογία για το ωράριο των φαρμακείων, που καλώς έκανε και καταψηφίστηκε.
Επίσης υπερψηφίστηκε και η ρύθμιση που περικόπτει τα δώρα όλων των συνταξιούχων και τα κάνει επιδοματάκια. Κι αυτό το ψήφισαν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Ετσι για να ...μην ξεχνιόμαστε.
ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΜΩΣ Ε; «Συμφωνήσανε», λένε ραδιόφωνα και κανάλια, «οι κοινωνικοί εταίροι να προστατεύσουν τον κατώτατο και τον 13ο και 14ο μισθό»!
Αν αυτός δεν είναι ο ορισμός του ...«βάλανε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα», τότε ποιος είναι; Είναι απορίας άξιο το πώς πιστεύουν πως ο κόσμος που ακούει θα τα «χάψει» κάτι τέτοια...