ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 26 Γενάρη 2012
Σελ. /32
«Δέσμευση» για παλλαϊκό ξεσηκωμό

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Σιγή νεκροταφείου» ενόψει της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για το PSI, αλλά και της νέας δανειακής σύμβασης αξιώνει ούτε λίγο ούτε πολύ διά του εκπροσώπου της η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου. «Η στιγμή επιβάλλει απόλυτη σοβαρότητα και υπευθυνότητα από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, γιατί είναι προφανές ότι τα όσα θα γίνουν μέσα στις επόμενες ημέρες - και κυριολεκτώ - θα επηρεάσουν την πορεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια», δήλωσε χτες ο Π. Καψής, υποδαυλίζοντας τη γνωστή προπαγάνδα του φόβου και της υποταγής του λαού. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν απευθύνεται στα κόμματα της πλουτοκρατίας που τη στηρίζουν, ούτε βέβαια την φοβίζουν οι σικέ «ανταρσίες» και τα άθλια παιγνίδια εντυπώσεων στη Βουλή. Αυτό που επιδιώκουν είναι να «παγώσουν» οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, ώστε να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση η σφαγή των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, η εξαθλίωση του λαού για χάρη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Είναι αλήθεια ότι θέλουν να τα σαρώσουν όλα μέσα στις επόμενες μέρες, όπως «αποκαλύπτει» ο εκπρόσωπος, που επιχειρεί δόλια να εμφανίσει τη δέσμευση των αστικών κομμάτων ως δέσμευση του λαού. Η μόνη δέσμευση όμως που πρέπει να αναλάβει ο λαός είναι να σημάνει συναγερμό, να απορρίψει τους εκβιασμούς και τα διλήμματα που ξεδιάντροπα χρησιμοποιούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας και να οργανωθεί στους χώρους δουλειάς, ώστε να παρεμποδίσει τα νέα βάρβαρα μέτρα που έρχονται και θα κάνουν κόλαση τη ζωή του και να συμπλεύσει με το ΚΚΕ για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων.

Το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων...

Κανένα πρόβλημα εμφανίζεται να μην έχει η ηγεσία του ΣΕΒ με τις δήθεν «κόκκινες γραμμές» που βάζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση και τον κατώτατο μισθό. Αντίθετα αξιοποιεί τον «κοινωνικό διάλογο» και εμφανίζεται θρασύτατα ως προστάτης των συλλογικών συμβάσεων. «Υπερασπιζόμαστε το θεσμό των συλλογικών συμβάσεων και επιδιώκουμε να διασφαλίσουμε το δίχτυ προστασίας που προσφέρει η ΕΓΣΣΕ για τα κατώτατα ημερομίσθια και μισθούς, χωρίς αλλαγές προς τα πάνω ή προς τα κάτω για όσο διαρκεί η κρίση», δήλωσε προκλητικά η ηγεσία των μεγαλοβιομηχάνων, ακριβώς γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι ο στόχος της μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης επιτυγχάνεται μια χαρά και με τους ισχύοντες αντεργατικούς νόμους. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν ψηφιστεί συνολικά 12 ανατροπές στο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων, των μισθών και των εργασιακών σχέσεων, που έχουν ήδη αποδώσει θεαματικά αποτελέσματα για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Μεταξύ αυτών των ανατροπών περιλαμβάνεται η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων, το «πάγωμα» στην επέκταση των κλαδικών συμβάσεων στους μη «συνδικαλισμένους» εργοδότες, η διεύρυνση της χρήσης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου για παροχή εργασίας για περισσότερο από τα δύο χρόνια και χωρίς αποζημίωση στη λήξη, η μείωση των αποζημιώσεων κατά 50% με το τέχνασμα της προειδοποίησης, η αύξηση από 6 σε 9 μήνες που μπορεί ο εργοδότης μέσα στη διάρκεια 1 χρόνου να επιβάλει σύστημα εκ περιτροπής εργασίας αντί απολύσεων, η αύξηση στα όρια των επιτρεπόμενων ομαδικών απολύσεων στο 5% του προσωπικού, η χαμηλότερη κατά 20% αμοιβή για τους νέους έως 25 ετών κ.ο.κ.

... και τα «αποτελέσματα»

Τα αποτελέσματα των σαρωτικών ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις καταγράφονται ήδη από τα επίσημα στοιχεία. Σύμφωνα, λοιπόν, με το Σώμα Επιθεωρητών (ΣΕΠΕ) 712.700 εργαζόμενοι (το 26,8% των απασχολούμενων μισθωτών) εργάζονται με ατομικές συμβάσεις. Σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, συνολικά 1.947.300 εργαζόμενοι σε σύνολο 2.660.000 «καλύπτονταν» από κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές και επιχειρησιακές συμβάσεις. Οι υπόλοιποι 712.700 εν δυνάμει είχαν όρους ατομικών συμβάσεων (σε αυτούς υπολογίζονται και 11.085 για τους οποίους 1.727 επιχειρήσεις υπέβαλαν στοιχεία για αλλαγή μισθών). Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, το 2011 οι επιχειρήσεις προχώρησαν στη σύναψη «ευέλικτων» συμβάσεων (με χαμηλότερους μισθούς), μειώνοντας τις προσλήψεις με πλήρη απασχόληση και πλήρη μισθό, αυξάνοντας τις προσλήψεις μερικής και εκ περιτροπής εργασίας και μετατρέποντας συμβάσεις πλήρως απασχολούμενων εργαζομένων σε μερικής (+73,25% σε σχέση με το 2010) και εκ περιτροπής (+ 193,06% κατόπιν συμφωνίας με τους εργαζομένους και + 631,89% με μονομερή απόφαση του εργοδότη). Συνολικά 360.820 εργαζόμενοι απασχολούνταν, επίσημα, με μειωμένους κατά 40% έως και 50% μισθούς, ενώ 52 επιχειρήσεις με 17.531 εργαζόμενους συμφώνησαν με επιχειρησιακές συμβάσεις μειώσεις μισθών από 10% έως και 42%... Ολα αυτά πριν αρχίσει ο «κοινωνικός διάλογος». Τώρα οι κοινωνικοί εταίροι χέρι χέρι με τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. και την τρόικα ετοιμάζονται να δώσουν τη χαριστική βολή, οδηγώντας την εργατική τάξη σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Προκαλούν και κοροϊδεύουν

Η χυδαία προσπάθεια υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ να αποστασιοποιηθούν από την αντιδραστική πολιτική, που με συνέπεια υπηρέτησαν και υπηρετούν, περιορίζοντάς την σκόπιμα στο μνημόνιο, είναι πρόκληση για το λαό. Τι κρύβουν; Πρώτον, ότι στην πλειοψηφία τους οι αντεργατικές και αντιλαϊκές ανατροπές που προώθησαν από κεντρικές κυβερνητικές θέσεις την τελευταία διετία, περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, με το οποίο εκλέχτηκαν. Ακόμα και το μνημόνιο, το οποίο υποτίθεται ότι «δεν διάβασαν» ή το χαρακτηρίζουν τώρα «αναποτελεσματικό», περιείχε τον πυρήνα των μέτρων που προπαγάνδιζε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ, είχε όμως σκοπό να τα προωθήσει τεμαχισμένα και με πιο αργούς ρυθμούς, για να διασωθεί πολιτικά. Το ίδιο ισχύει και για τη ΝΔ, που έχασε τις εκλογές το 2009.

Δεύτερον, υπουργοί όπως ο Χρυσοχοΐδης, όταν υπογραφόταν το πρώτο μνημόνιο, ανέβαιναν στα κάγκελα για να το υπερασπιστούν. Τώρα λένε πως δε γνώριζαν το περιεχόμενό του, εφάρμοσαν όμως μέχρι κεραίας όσα προέβλεπαν οι αλλεπάλληλες συμφωνίες με την τρόικα για τους τομείς της υπουργικής τους ευθύνης. Σήμερα, μάλιστα, καυχιούνται ότι υπήρξαν αποτελεσματικοί σε ό,τι τους ανατέθηκε και παρουσιάζουν την προσήλωσή τους στην αντιλαϊκή πολιτική σαν προσόν για αναβάθμιση του ρόλου τους στην αστική διαχείριση. Κι αυτό επειδή τα μέτρα που σφαγιάζουν εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα είναι διαχρονική στρατηγική της ΕΕ και των κομμάτων της, που κλιμακώνει την επιθετικότητά της σε συνθήκες κρίσης για λογαριασμό των μονοπωλίων, ανεξάρτητα αν μια χώρα έχει υπογράψει μνημόνιο ή όχι.

Ακόμα πιο πέρα: Αυτό που λένε οι δήθεν «διαφωνούντες», όπως και άλλοι προηγουμένως, δεν είναι ότι διαφωνούν με την ουσία του μνημονίου, άρα και της στρατηγικής που το επιβάλλει, αλλά με το γεγονός ότι δεν έγινε «καλή διαπραγμάτευση» για τους όρους του. Μ' αυτόν τον τρόπο στρώνουν το δρόμο ώστε να καταπιεί ο λαός αδιαμαρτύρητα τα επόμενα βάρβαρα μέτρα, εντός και εκτός μνημονίων, με την αυταπάτη ότι τώρα γίνεται «καλύτερη» διαπραγμάτευση από τους αστούς πολιτικούς, που είδαν δήθεν τα «λάθη» τους! Στήνουν δόκανο στο λαό, που δείχνει σημάδια χειραφέτησης από την αστική πολιτική και με την πάλη του ασκεί πίεση, κάνοντας το αστικό σύστημα να καταφεύγει σε τακτικισμούς για να διασωθεί και να θωρακιστεί.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον να τιμωρήσουν σκληρά το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΛΑ.Ο.Σ. και τις παραφυάδες τους, όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να κοροϊδέψουν την αγανάκτησή του, αλλά κυρίως για την αντιλαϊκή στρατηγική τους. Αυτή είναι που χαντακώνει δεκαετίες τώρα τη ζωή του λαού και σε συνθήκες κρίσης επιδεινώνει με πιο γρήγορους ρυθμούς τους όρους ζωής και δουλειάς της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Αυτοί που τώρα καμώνονται προκλητικά τους «μετανιωμένους», θέλουν να πρωταγωνιστούν στην επίθεση που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, με προαποφασισμένα μέτρα χωρίς προηγούμενο. Τα κόμματά τους να πάρουν την απάντηση που τους πρέπει. Να χάσουν την ικανότητα να πατούν το λαό στο σβέρκο, με αλλαγή των συσχετισμών υπέρ του ΚΚΕ, με δυνάμωμα της οργάνωσης και πάλης στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές, παντού, με την οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας σε ρότα σύγκρουσης και ρήξης με το κεφάλαιο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ