«Πάνω από την οροφή της σύμβασης καμία διασφάλιση».

Η φράση αποδίδεται στον Βενιζέλο (από το δελτίο του «Mega») και δηλώνει ότι η κυβέρνηση ξεπέρασε πλέον κάθε όριο. Ηδη είναι γνωστή η επιδίωξη για μετατροπή κάθε Συλλογικής Σύμβασης σε ατομική.

Είχε προηγηθεί η «Καθημερινή», που από το πρωί χτες ανακοίνωσε πανηγυρικά πως έρχονται μέτρα πρωτόγνωρα.

Για την εργατική τάξη, επίσης, έχουν ξεπεραστεί τα όρια. Επείγει, είναι όρος ζωής για την αμέσως επόμενη μέρα, ο γενικός ξεσηκωμός. Ο,τι προβλέπεται από τα κυβερνητικά μέτρα δεν είναι κάτι που θα συμβεί κάποτε, αλλά τώρα αμέσως. Η επιδίωξη να μετατραπούν όλες οι συμβάσεις σε ατομικές, σπρώχνει κάθε εργάτη να βρεθεί μόνος του σ' ένα παγωμένο τοπίο απέναντι στην αγέλη των λύκων.

Η εργατική τάξη έχει κατακτήσει τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Αξίες που έχουν προκύψει από την ίδια τη θέση των εργατών στην παραγωγή. Το γεγονός ότι οι καπιταλιστές έχουν ανάγκη εργάτες ξεκομμένους, για να μπορούν να τους εξαθλιώσουν, ας αντιστραφεί ως επιδίωξη των εργατών:

Κανένας μόνος του, συσπείρωση στα ταξικά συνδικάτα - στο ΠΑΜΕ, ανατροπή των εργατοπατέρων, μάχη μέχρις εσχάτων.

Η ενίσχυση του ΚΚΕ, πολύ περισσότερο σ' αυτήν τη συγκυρία, είναι θέμα ταυτόσημο με την ενίσχυση στο βαρύ πυροβολικό. Πολύ περισσότερο είναι θέμα ενίσχυσης στο επιτελείο της μάχης. Μιας μάχης που ήδη αναδεικνύεται σαν ιστορικών διαστάσεων.

Σημειώναμε χτες την υποκρισία όσων τηλεοπτικά απορούσαν με τις εικόνες της σύγχρονης φτώχειας, την ώρα που οι ίδιοι στηρίζουν όλα τα μέτρα που οδηγούν στη φτώχεια. Ε, το σχόλιό μας αποδείχτηκε λίγο. Η «Καθημερινή» έδωσε χτες ρέστα. Είχε κεντρική τετράστηλη φωτογραφία από το Σύνταγμα για τους νεόπτωχους που πήγαν να πάρουν τζάμπα λαχανικά, κι ακριβώς δίπλα το κύριο άρθρο με το οποίο εκβίαζε εδώ και τώρα να επιβληθούν όλα εκείνα τα μέτρα που οδηγούν το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων στην εξαθλίωση. Δεν είναι θέμα υποκρισίας. Δείχνουν τη φτώχεια σαν απειλή για να καλλιεργήσουν υποταγή: «Σκύψε το κεφάλι για να μην καταντήσεις έτσι» είναι το μήνυμά τους. Σχεδόν όλο, το σύνολο της ύλης του αστικού Τύπου υπηρετεί αυτό το στόχο.

Γνωστό από πολύ παλιά ότι η τεχνολογική εξέλιξη, προϊόν κι αυτή της εργασίας των ανθρώπων, είναι ικανή να κάνει την ίδια την εργασία πιο εύκολη, να μειώσει τους χρόνους και να αυξήσει το παραγόμενο προϊόν, να βελτιώσει, δηλαδή τους όρους ζωής.

Το εμπόδιο σε μια τέτοια προοπτική ήταν και παραμένει η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Η είδηση από την Αμερική αναφέρεται σ' ένα εργαλείο - τεχνολογικό επίτευγμα που αντί να κάνει εύκολη τη ζωή των ανθρώπων πετάει στα σκουπίδια την εργατική δύναμη για να αυξηθεί το καπιταλιστικό κέρδος. Τέτοια παραδείγματα στην ιστορία πάμπολλα. Στο ίδιο άρθρο, η αμέσως επόμενη είδηση αποδεικνύει πως όποιο κι αν είναι το νέο τεχνολογικό επίτευγμα, για να κερδίσουν οι καπιταλιστές έχουν ανάγκη τη ζωντανή εργατική δύναμη. Την οποία φροντίζουν να κρατούν εξαθλιωμένη για να αυξάνεται το κέρδος τους. Ο συνδυασμός των δύο παραδειγμάτων έρχεται να επιβεβαιώσει, για μια ακόμα φορά, ότι το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από τη λύση στο βασικό πρόβλημα:

Πώς τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία, έτσι που ο παραγόμενος πλούτος να μην καταλήγει στο σεντούκι μιας χούφτας εκμεταλλευτών;

Το γεγονός ότι τα παραδείγματα χρησιμοποιούνται από τον αστικό Τύπο όχι για να λυθεί το πρόβλημα, αντίθετα για να καλλιεργηθεί τρόμος «κάτσετε καλά γιατί υπάρχουν και χειρότερα» αναδεικνύει ένα σημαντικό πρόβλημα: Από πού αντλεί πληροφόρηση η εργατική τάξη;

Και κατ' αντιπαραβολή δείχνει την αναντικατάστατη λειτουργία του εργατικού Τύπου που θα χρησιμοποιεί τις επιτυχίες της εργασίας για να ανυψώσει τους εργάτες κι όχι να τους εκβιάσει.

Η εικόνα της χτεσινής τηλεοπτικής ειδησεογραφίας ήταν μία: Ο τρόμος στο πρόσωπο της πρωθυπουργού της Αυστραλίας, καθώς προσπαθεί να τη φυγαδεύσει ο φρουρός της, την ώρα που διαδηλωτές της φώναζαν ξανά και ξανά «ντροπή».

Η ντροπή είναι μια άγνωστη έννοια για τους αστούς. Το τι νιώθουν, όμως, όταν καταλαβαίνουν ότι απειλείται η εξουσία τους, είναι κάτι που αποτυπώνεται στα πρόσωπά τους. Αυτή η γκριμάτσα πρέπει να συνοδεύει από δω και μπρος καθέναν απ' αυτούς. Για να συμβεί αυτό απαιτείται ανειρήνευτη ταξική πάλη. Πράγματι, τα ψέματα όλα τέλειωσαν.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ κόντρα στο νέο αντεργατικό σφαγείο

ΛΟΓΟΣ: «Κλειδώνουν» μέτρα ύψους 13 δισ. ευρώ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πολιτική συναίνεση για μείωση φόρων

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τριγμοί εντός, βαρύ κλίμα έξω

ΕΘΝΟΣ: Τελεσίγραφο Παπαδήμου στα κόμματα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μπιλιάρδο του ΠΑΣΟΚ στην πλάτη του Παπαδήμου

ΑΥΡΙΑΝΗ: Πέμπτο Κόμμα το ΠΑΣΟΚ

ΝΕΑ: ΠΑ-Σ-ΟΚ

ΑΥΓΗ: Αποχωρούν και λεηλατούν

ΒΡΑΔΥΝΗ: Αυθαίρετα, ειδικά προβλήματα και οι τρόποι διευθέτησης

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Σε έναν μήνα οι πρώτες 15.000 προσλήψεις ανέργων στους Δήμους

«ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, σε αγαστή συνεργασία, σχεδίασαν τη χαριστική βολή σε ό,τι έχει ακόμη απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα, συναποτελώντας τη μαύρη αντεργατική συμμαχία μαζί με τρόικα, κυβέρνηση των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., τ' άλλα αστικά κόμματα, για τη σωτηρία του κεφαλαίου από την κρίση. Ηδη, με τα μέχρι τώρα μνημόνια, έχουν σφαγιαστεί πολλές από τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, αλλά τώρα, με το νέο αντεργατικό έγκλημα, χτυπούν καθολικά για να καταργήσουν τα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων αποτελεί την ανατίναξη του θεμέλιου όλων των ως τώρα εργατικών κατακτήσεων με σκληρούς ταξικούς αγώνες, με θυσίες και αίμα εργατών.

Αυτή η ιστορία των ταξικών αγώνων είναι παρακαταθήκη. Το αστικό πολιτικό σύστημα και οι ταξικοί σύμμαχοι ΣΕΒ - πλειοψηφία ΓΣΕΕ έχουν τεράστιες δυσκολίες να βάλουν ταφόπλακα σε όλα τα εργασιακά δικαιώματα. Πασχίζουν διά πυρός και σιδήρου να τα περάσουν, αλλά ήδη στα αστικά κόμματα, παρά τους ελιγμούς τους, υπάρχουν τριγμοί, αδυναμίες χειραγώγησης των εργαζομένων στην αστική πολιτική, δυσκολίες διαχείρισης της κρίσης. Η ενιαία ταξική πάλη των εργατών, η συμμαχία με τ' άλλα λαϊκά στρώματα, είναι ανεξάντλητη και ανίκητη δύναμη. Μπορεί να τους μεγαλώσει τα ρήγματα, να τους φράξει το δρόμο, να εμποδίσει τα μέτρα, την εφαρμογή τους, με την καθολική σύγκρουση με το κεφάλαιο, τους συμμάχους του, την πολιτική του. Σ' αυτή τη ρότα να πορευτούμε κλιμακώνοντας την πάλη»

(από το πρωτοσέλιδο σχόλιο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)