Αναστάτωση έχει δημιουργήσει σε εκατοντάδες θεατρολόγους που εργάζονταν σε σχολεία η κατάργηση του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής, όπως φαίνεται από τα πιλοτικά αναλυτικά προγράμματα που είτε εφαρμόζονται είτε εξαγγέλλονται. Πρόκειται για εξέλιξη συνδεδεμένη με το νέο σχολείο που φέρνει η κυβέρνηση και που δεν αφορά μόνο τους θεατρολόγους, οι οποίοι κινδυνεύουν να απολυθούν, αλλά το σύνολο των εκπαιδευτικών και κάθε λαϊκή οικογένεια. Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι το «νέο σχολείο» και η επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών του λαού προχωράει χέρι - χέρι με τις απολύσεις, την ανατροπή εργασιακών σχέσεων.

Για την κατάργηση της Θεατρικής Αγωγής στα σχολεία και τις συνέπειές της κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ: Γιάννης Πρωτούλης, Γιάννης Γκιόκας, Γιάννης Ζιώγας, Κώστας Καζάκος, Νίκος Καραθανασόπουλος και Αντώνης Σκυλλάκος, που ρωτούν την υπουργό Παιδείας τι μέτρα θα πάρει για να μην καταργηθεί το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής, να μην απολυθεί κανείς εκπαιδευτικός και να μην μπει κανείς σε εφεδρεία, αλλά όλοι οι συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί να μονιμοποιηθούν, όλοι οι εκπαιδευτικοί να αποκτήσουν οργανική θέση.

Στο κείμενο της Ερώτησής τους, οι βουλευτές επισημαίνουν:

«Ενα από τα μέτρα που συνοδεύουν την υλοποίηση του νέου σχολείου είναι και η αλλαγή του αναλυτικού προγράμματος, η κατάργηση μαθημάτων που υπήρχαν μέχρι τώρα. Ενα από τα μαθήματα αυτά είναι και το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής, που καταργείται πλέον στα πιλοτικά Δημοτικά Σχολεία. Το μάθημα του Θεάτρου δε θα ενταχθεί στα πιλοτικά Γυμνάσια, ενώ έχει ήδη καταργηθεί από τον Σεπτέμβρη του 2011 το μάθημα Στοιχεία Θεατρολογίας στο Νέο Λύκειο.

Η επιχειρούμενη κατάργηση της Θεατρικής Αγωγής, αλλά και άλλων μαθημάτων από το σχολείο σπρώχνει στον καιάδα της ανεργίας χιλιάδες εκπαιδευτικούς, συμβασιούχους και μόνιμους.

Αναγκαίο υπόβαθρο για την ανάπτυξη υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικής εκπαίδευσης είναι η οικοδόμηση γερών θεμελίων γενικής παιδείας και η συστηματική καλλιέργεια της αισθητικής αγωγής όλων των νέων από τη σχολική ηλικία. Αυτή θα αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της γενικής μόρφωσης μέσα από το συνολικό περιεχόμενο και τη λειτουργία μιας δωδεκάχρονης γενικής εκπαίδευσης (ενιαίο βασικό δωδεκάχρονο σχολείο) με τη συμβολή και των μαθημάτων καλλιτεχνικής παιδείας.

Κάτι τέτοιο δεν το θέλει, ούτε το επιδιώκει το "νέο σχολείο". Τα νέα φανταχτερά "πιλοτικά προγράμματα σπουδών" για την καλλιτεχνική παιδεία στο σημερινό σχολείο αποτελούν τυχαίες και ασυνάρτητες συγκολλήσεις για εκγύμναση των μαθητών σε στοιχειώδεις δεξιότητες, που ακυρώνουν την όποια συμβολή είχαν τα καλλιτεχνικά μαθήματα στην ολόπλευρη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων ανθρώπων.

Κάθε μαθητής της γενικής εκπαίδευσης που ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με οποιοδήποτε συγκεκριμένο είδος τέχνης, θα μπορεί με την παρακίνηση και τη συνεργασία του σχολείου του να φοιτήσει σε δημόσια κέντρα καλλιτεχνικής παιδείας, που θα δημιουργηθούν σε επίπεδο δήμων, καλύπτοντας μια ομάδα σχολείων και τα οποία θα παρέχουν δωρεάν τις απογευματινές ώρες καλλιτεχνική εκπαίδευση (μουσικά όργανα, εικαστικά, θέατρο, κινηματογράφο, χορό, γραφιστική κ.λπ.).

Σε αυτό το πλαίσιο, όχι μόνο πρέπει να μονιμοποιηθούν άμεσα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις και οι θεατρολόγοι αλλά να γίνουν επιπλέον προσλήψεις με κατοχυρωμένο το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία».