«Η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση για τη διάσωση του 13ου και 14ου μισθού, όταν μάλιστα δεν έχει ζητηθεί η κατάργησή τους, αποτελεί μια υποκρισία άνευ προηγουμένου. Είναι γνωστό ότι η κατάργησή τους αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία από τη στιγμή που η ύπαρξή τους καλύπτεται από τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων»... Αρκούντως καθησυχαστικός ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ Π. Σκουρλέτης, διαβεβαιώνει τους εργαζόμενους ότι όχι μόνο δεν έχει τεθεί ζήτημα κατάργησης 13ου και 14ου μισθού αλλά και να τεθεί δεν πρόκειται να περάσει αφού αντίκειται στην ...κοινοτική νομοθεσία!
Παραλείπει βέβαια να συμπληρώσει ότι για την ευρωένωση νόμος είναι το συμφέρον των μονοπωλίων που επιβάλλει το σφαγιασμό οποιουδήποτε κεκτημένου κρίνεται βαρίδι στην πορεία τους για περισσότερα κέρδη, για μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα. Αλίμονο αν οι εργαζόμενοι εναποθέσουν και το πιο μικρό τους δικαίωμα στην κοινοτική νομοθεσία! Θα εξαερωθεί πριν καν το καταλάβουν. Αλίμονο αν εφησυχαστούν επειδή σ' αυτή τη φάση δεν τέθηκε θέμα κατάργησης ενός δικαιώματός τους. Μα, θα τεθεί στην επόμενη. Η ευρωενωσιακή στρατηγική δεν αφήνει αμφιβολία γι' αυτό. Τα μνημόνια θα είναι διαρκείας και δε θα αφήσουν πέτρα πάνω στην πέτρα.
Οι εργαζόμενοι και μόνο, μαζί με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, μπορούν, οφείλουν να γίνουν ασπίδα προστασίας όσων δικαιωμάτων έχουν απομείνει, να οργανώνουν την πάλη τους για να πάρουν πίσω όσα βίαια τους αφαίρεσαν, να τη συνεχίσουν με προοπτική να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους, να αποδεσμεύσουν τη χώρα απ' την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία.
Στην οριστική απαξίωση των αδειών σε φορτηγά και βυτιοφόρα ΔΧ, μέσω της αναμενόμενης Κοινής Υπουργικής Απόφασης, προχωρά η συγκυβέρνηση Παπαδήμου, καταρρίπτοντας τις αυταπάτες που σκόπιμα καλλιεργούσαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου, περί δήθεν υψηλού τιμήματος που θα κατέβαλλαν οι νεοεισερχόμενοι στον κλάδο. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών καθόρισε το ύψος του παραβόλου για την απόκτηση νέας άδειας στο ύψος των 1.000 ευρώ, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο τη χαριστική βολή στους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους του κλάδου.
Οι χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες φορτηγών και βυτιοφόρων που υποθήκευσαν σπίτια και άλλα περιουσιακά στοιχεία για την απόκτηση της άδειας που γι' αυτούς ήταν η θέση εργασίας τους, ρίχνονται μεμιάς στο λάκκο της «ανταγωνιστικότητας» που από κοινού σκάβουν τρόικα και κόμματα της συγκυβέρνησης. Ακόμη, σύμφωνα με πληροφορίες του «Ρ», πολύ δύσκολα θα παραμείνει η πρόβλεψη του σχετικού νομοσχεδίου που απαγόρευε την απόκτηση άδειας από φυσικά ή νομικά πρόσωπα προερχόμενα από χώρες εκτός ΕΕ, όχι ότι άλλαζε κάτι επί της ουσίας, αλλά αποτελεί κι αυτό μια ένδειξη του μεγέθους της κυβερνητικής επιθετικότητας απέναντι στα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα.
Η παραπάνω εξέλιξη αποτελεί ένδειξη για το πώς θα κινηθεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και στο ζήτημα της «απελευθέρωσης» των ταξί, για το οποίο, όπως και για τα φορτηγά, εδώ και καιρό αφήνει να εννοηθεί ότι θα κινηθεί διαφορετικά από τους προκατόχους της. Το βέβαιο είναι ότι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στον κλάδο των οδικών μεταφορών, επιβατικών και εμπορευματικών, θα περάσουν πάνω από τις δεκάδες χιλιάδες των αυτοαπασχολούμενων όσο αυτοί δε συσπειρώνονται στις γραμμές της ΠΑΣΕΒΕ, διεκδικώντας μαχητικά τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της οικονομίας που προτείνουν οι κομμουνιστές.
Οπότε οι νέοι της χώρας του (και κατ' επέκταση όλης της Ευρώπης) πρέπει - λέει - να συνηθίσουν στην ιδέα ότι θα αλλάζουν συνεχώς δουλειές και μάλιστα να τους αρέσει κι από πάνω!
Το ότι θα μεσολαβεί μια... απόλυση ή μία μακρά περίοδος ανεργίας και ανέχειας στο ενδιάμεσο, προφανώς δεν πρέπει να τους απασχολεί. Αντιθέτως, να αισθάνονται τυχεροί γιατί η ζωή τους θα είναι... συναρπαστική.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, μας είπε ότι το οικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε είναι... κάτι σαν «Ντίσνεϊλαντ» όπου μπορούμε να περνάμε τον καιρό μας διασκεδάζοντας με τις καπιταλιστικές κρίσεις!
Μόνο που εμείς δεν βρίσκουμε καθόλου «βαρετό» αλλά απάνθρωπο να συρρικνώνονται συνεχώς τα εργασιακά δικαιώματα, να μειώνονται οι μισθοί, να υποβαθμίζεται το επίπεδο ζωής για να αυξάνονται τα κέρδη των πολυεθνικών ταυτόχρονα με την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Γι' αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να δώσουμε ένα τέλος σε αυτήν την εκμετάλλευση και αυτοί που δουλεύουν να απολαμβάνουν αυτό που δημιούργησαν με τον κόπο τους. Κατά τη γνώμη μας αυτή θα είναι πιο... συναρπαστική κοινωνία!!!
Τι θα έλεγε λοιπόν ο Ιταλός πρωθυπουργός στην ιδέα να διεκδικήσουν οι λαοί αυτό που τους ανήκει και με τη δύναμη που έχουν να το πάρουν; Ετσι για να... σπάσει η (καπιταλιστική) μονοτονία βρε παιδί μου...
Βέβαια, μη νομίζετε ότι εδώ οι «δικοί» μας είναι και πολύ διαφορετικοί από τον Μάριο Μόντι. Βλέπετε αυτό είναι το «μοντελάκι» του σύγχρονου Ευρωπαίου πολιτικού και κάθε άλλο παρά λίγοι είναι αυτοί που προσπαθούν να το προσεγγίσουν...