Για την πολύπλευρη προσωπικότητά της και την πάμπλουτη σε βιώματα, εμπειρίες, δημιουργίες της καλλιτεχνικής της πορείας, αλλά και τους αγώνες, τις αγωνίες, τις προσδοκίες, τις πίκρες και τις χαρές, για τη γενναιοδωρία της, την παλικαρίσια στάση της σε πολλές στιγμές της ζωής της μίλησαν οι συνάδελφοί της Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Ηλίας Λογοθέτης, Ρήγας Αξελός και Ανθή Ανδρεοπούλου, η συγγραφέας Ερη Ρίτσου και οι σκηνοθέτες Τάσος Ψαρράς και Πέτρος Ζούλιας. Μια ωραία έκπληξη περίμενε την Μπέτυ Βαλάση (σ.σ. μικρασιατικής καταγωγής), όταν στη σκηνή ανέβηκε η Μαρία Σουλτάτου και της αφιέρωσε δύο τραγούδια που μιλούν για τον ξεριζωμό και την προσφυγιά («Το προσφυγάκι» και «Εχε γεια Παναγιά»), στα οποία ένωσαν τις φωνές τους όλοι οι παρευρισκόμενοι, φορτίζοντας συναισθηματικά την ατμόσφαιρα.
Η Μπέτυ Βαλάση ως ηθοποιός είναι πάμπλουτη σε φαντασία και ευαισθησία, εύπλαστη, στην τέχνη της εσωτερικής μεταμόρφωσης. Και, παράλληλα, άνθρωπος καλόκαρδος, προσιτός, σεμνός και με χιούμορ, μαχητική και πολιτικοποιημένη, με πλούσια δράση τόσο ως μέλος του ΔΣ του ΣΕΗ για πολλά χρόνια όσο και ως δημοτική σύμβουλος στο Δήμο της Αθήνας εκλεγμένη με το ΚΚΕ, αλλά και ως μέλος του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου και του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου της Αθήνας.
Η αμεσότητα είναι το κύριο συστατικό της ιδιοσυγκρασίας της. Τίποτε το θεωρητικό. Είναι παντού ολόκληρη, ένα υλοποιημένο πνεύμα στην αλήθεια. Μια αληθινή μορφή γεμάτη, απόλυτα πραγματοποιημένη από στέρεα ψυχωμένα στοιχεία δύναμης και ευαισθησίας.
Μετά από έξι χρόνια απουσίας από το θεατρικό σανίδι η Μπέτυ Βαλάση επανήλθε, φέτος, στη σκηνή σ' ένα πολύ ωραίο έργο και μια εξαιρετική δουλειά, στο θέατρο «Βασιλάκου»: «Η θεία κι εγώ» σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, με τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη. Σ' αυτή την πρώτη τους συνεργασία αναφέρθηκαν με τα καλύτερα λόγια ο σκηνοθέτης και ο συμπρωταγωνιστής της, τονίζοντας το ήθος, τον επαγγελματισμό, το δόσιμό της ως «μαθήτρια», την αγκαλιά που έδωσαν και πήραν από αυτήν.
Σε δύο βίντεο που προβλήθηκαν παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από τηλεοπτικές και κινηματογραφικές στιγμές καθώς και από θεατρικές δουλειές της Μπέτυς Βαλάση, υπενθυμίζοντας σε όλους την υποκριτική υπεροχή της.
Η θρυλική πια «Λωξάντρα» είναι σίγουρο ότι θα μείνει συνυφασμένη με το όνομα της Μπέτυς Βαλάση, όπως το «Ζεϊμπέκικο» του Σαββόπουλου και το «Δεν λες κουβέντα» του Μούτση με την Μπέλλου. Γι' αυτή την ευτυχισμένη στιγμή στην ελληνική τηλεόραση μίλησε η Ανθή Ανδρεοπούλου, η μία από τις κόρες της Λωξάντρας, τονίζοντας τη γενναιοδωρία αλλά και τις αστείες στιγμές που έζησαν στα γυρίσματα.
Στην εκδήλωση έγινε επίσης αναφορά στην παράσταση του έργου «Κλάρενς Ντάροου» - μια αλησμόνητη καλλιτεχνική προσφορά του Τίτου Βανδή και της Μπέτυς σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο, που ήταν ενδεικτικό της πίστης τους ότι ο πολιτισμός και η τέχνη μπορούν και πρέπει να είναι ανάγκη, δικαίωμα αλλά και «εργαλείο» αφύπνισης της κοινωνικής συνείδησης και των αγώνων του εργαζόμενου λαού για το καλύτερο αύριο. Εκείνος μετέφρασε και με την Μπέτυ σκηνοθέτησαν μαζί ένα άγνωστο στο ελληνικό κοινό έργο, μια παράσταση για την οποία η Μπέτυ είναι περήφανη.
Με χιούμορ - όπως πάντα - ο Ηλίας Λογοθέτης μίλησε για τη συνεργασία του με την Μπέτυ Βαλάση, στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ο Τάσος Ψαρράς αναφέρθηκε στην πρώτη ταινία που είδε την Μπέτυ, την «Ανοιχτή επιστολή» του Σταμπουλόπουλου, που διαμόρφωσε την μετέπειτα πορεία του ίδιου ως σκηνοθέτη στον κοινωνικό κινηματογράφο, ενώ η Ερη Ρίτσου μίλησε για τη σεμνότητα, την ειλικρίνεια, το ήθος και το καθάριο βλέμμα της, τη δύναμη ψυχής, χαρακτηριστικά που συνθέτουν την προσωπικότητα της Μπέτυς Βαλάση.