Θα ήθελα να γράψω λίγα λόγια για τον καπετάνιο ΚΩΣΤΑ ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ. Τον άνθρωπο που έσωσε την παράνομη ομάδα Ικαρίας στα δύσκολα χρόνια. Την περίοδο του '40-'41 είχε μια πολυμελή οικογένεια. Είχε και ένα καΐκι και έκανε ταξίδια στα κοντινά νησιά, να βρει κανένα ναύλο. Οταν πλάκωσε η κατοχή, κατάφερε να πάρει άδεια από τους Ιταλούς, να κάνει ταξίδια Πειραιά - Ικαρία. Από τον Πειραιά τον επίταξαν οι Γερμανοί, να πάει στη Μυτιλήνη σιτάρι, έχοντας βοηθό έναν συντοπίτη του και συνοδό έναν οπλοφόρο Γερμανό. Εκεί οι Γερμανοί τον φόρτωσαν λάδι με μηδέν οξύτητα να το πάει στον Πειραιά. Οταν έφυγαν από τη Μυτιλήνη λέει στο βοηθό του: «Το σιτάρι καλώς το πήγαμε στη Μυτιλήνη, γιατί θα δοθεί στο λαό με το δελτίο. Το λάδι όμως δεν πρέπει να το πάμε στον Πειραιά, γιατί θα το στείλουν στη Γερμανία. Θα αφοπλίσουμε το Γερμανό και θα το πάμε στην Κύπρο. Αφού κατάφερε και αφόπλισε το Γερμανό και τον έδεσε καλά, έβαλε πλώρη για την Κύπρο. Μα πριν το τέλος του ταξιδιού έμεινε από καύσιμα και αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει για καύσιμα λάδι, αφού είχε μηδέν οξύτητα. Φθάνοντας στην Κύπρο, έδωσε το Γερμανό στους Εγγλέζους, καθώς και το λάδι, τονίζοντας ότι αυτό πρέπει να δοθεί στους Ελληνες πρόσφυγες - πράγμα που ποτέ δεν έγινε από τους Εγγλέζους και έγινε ένα αγκάθι στην ψυχή του, μέχρι που πέθανε. Στην Κύπρο τον προσέλαβε η αμερικανική αντικατασκοπία και έκανε ταξίδια Κύπρο - Ελλάδα. Με την απελευθέρωση ήρθε στην Ελλάδα και έψαχνε δουλειά. Οταν η κατάσταση άλλαξε και άρχισε το στρατόπεδο Μακρονήσου, ο καπετάνιος ανέλαβε το ταχυδρομείο Πειραιά - Μακρόνησος. Οι Αμερικάνοι του χρωστούσαν έξι μηνιάτικα και για να τα γλυτώσουν τον κατηγόρησαν ως κομμουνιστή και αντί για ταχυδρομείο βρέθηκε στη Γενική Ασφάλεια, που του ζητούσαν να κάνει δήλωση... «Τι δήλωση; Θέλετε να αποκηρύξω τον κομμουνισμό; Μα εγώ δεν ξέρω τι είναι ο κομμουνισμός, πώς να τον αποκηρύξω;». Εκεί τον κράτησαν αρκετό καιρό, μέχρι να έρθουν τα μεγάλα μέσα. Εφεραν κάποιον από τα πιο δεξιά στελέχη, για να τον πείσει να κάνει δήλωση, μα ήταν τόσο τίμιος που παρ' όλο πραγματικά δεν ήξερε τη θεωρία του κομμουνισμού, δεν μπορούσε να κάνει δήλωση. Ωσπου τελικά τον έστειλαν στον Αϊ-Στράτη. Εκεί κάθε χρόνο τον φώναζαν στη διεύθυνση, όπως όλους τους κρατούμενους, μήπως μετάνιωσαν και θέλουν να κάνουν δήλωση. Κι εκείνος τους απαντούσε: «Τόσα χρόνια δεν έκανα δήλωση, γιατί δεν ήξερα τι είναι ο κομμουνισμός. Τώρα όμως ξέρω και είναι ένας λόγος παραπάνω για να μην προσκυνήσω».