ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απόρριψη των «μεταμφιεσμένων»

Γρηγοριάδης Κώστας

Πανομοιότυπες και μονότονα επαναλαμβανόμενες οι απαντήσεις που έδιναν χτες οι διαγραφέντες από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. «Εμείς λέμε ότι η ΝΔ ήταν και είναι το σπίτι μας, είναι οι ιδέες μας δηλαδή, αυτές συνεχίζουμε να υπηρετούμε, και αυτές θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε και το επόμενο διάστημα, από όποια θέση βρεθούμε» (Γ. Βλάχος, ΝΔ). «Η παράταξη είναι το σπίτι μου και δεν μπορεί κανείς να με αποβάλει. Σέβομαι την απόφαση του προέδρου. Εγώ πάντα πιστεύω ότι γίνονται και δεύτερες και τρίτες σκέψεις» (Ε. Βόζενμπεργκ). «Εχει σημασία ποιος κουβαλά τη διανόηση και την ψυχή του ΠΑΣΟΚ και όχι οι τίτλοι... Νομίζω ότι το νέο πολιτικό φορέα θα τον ιδρύσει ο Γ. Παπανδρέου με τον Β. Βενιζέλο», (Χ. Καστανίδης). Το συμπέρασμα είναι ολοφάνερο. Μπορεί οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να είπαν «όχι» στο νέο μνημόνιο κάτω από τη λαϊκή πίεση και την αδυναμία του συστήματος να διαχειριστεί την κρίση, μπορεί να διαγράφηκαν από τα κόμματά τους, αλλά παραμένουν πιστοί και αφοσιωμένοι στην κυρίαρχη ιδεολογία των κομμάτων τους. Κάποιοι, μάλιστα, από αυτούς δεν κρύβουν την επιθυμία τους να επανέλθουν, ενώ άλλοι σκέφτονται τη δημιουργία νέου φορέα, που τον βλέπουν ως ανάχωμα για να συγκρατήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια ψηφοφόρων των κομμάτων τους, αλλά κυρίως για να συμβάλουν στη μεταμφίεση του αστικού πολιτικού συστήματος και συνάμα θα τους επιτρέψει να διαπραγματευτούν ένα μερίδιο στη νομή της εξουσίας. Το σίγουρο είναι πως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση μασκαρεμένα σχήματα εντός των τειχών του συστήματος να εγκλωβίσουν λαϊκά στρώματα, πουλώντας ψεύτικες ελπίδες και παραμύθια. Ο λαός έχει το δικό του δρόμο, να σταθεί με εμπιστοσύνη δίπλα στο ΚΚΕ σε σταθερή πορεία πλεύσης ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων.

«Ξεσκαρτάρισμα» και ανατροπή

Η ανασύνθεση του αστικού πολιτικού συστήματος με τρόπο που να του δίνει «παράταση ζωής», δίχως ταυτόχρονα να χαλαρώσουν - το αντίθετο - οι ρυθμοί του βάρβαρου πολέμου κατά του λαού, είναι άμεση προτεραιότητα της πλουτοκρατίας, όπως σαφώς υποδηλώνει η αρθρογραφία των αστικών εφημερίδων, που αντιμετωπίζουν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή ως ευκαιρία για «ξεσκαρτάρισμα» των αστικών κομμάτων και ανασύνθεση σε νέες πιο αντιδραστικές βάσεις. «Χτες άρχισε το ξεσκαρτάρισμα, κάτω από αφόρητη πίεση βεβαίως και μέσα σε τραγικές συνθήκες. Τα αστικά κόμματα ευθύνης έχουν τώρα μια σοβαρή ευκαιρία να ανασυσταθούν, χωρίς τα βαρίδια είτε του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού είτε του άκρατου λαϊκισμού», γράφει χαρακτηριστικά ο Αλ. Παπαχελάς στην «Καθημερινή», που στο κύριο άρθρο της τάσσεται υπέρ μιας «κυβέρνησης συνεργασίας και εθνικής σωτηρίας, που θα ενώσει τις δυνάμεις όσων θέλουν να δώσουν μάχη για μια κυρίαρχη Ελλάδα στην ευρωζώνη». «Ξεσκαρτάρισμα» επιθυμεί και ο Γ. Πρετεντέρης στα «Νέα», επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Δεν ξέρω αν η χθεσινοβραδινή ψηφοφορία σώσει τη χώρα αλλά μπορεί να αποδειχθεί καλή ευκαιρία για ένα ουσιαστικό πολιτικό ξεσκαρτάρισμα. Σε πρώτη φάση. Διότι μετά θα αναλάβουν οι ψηφοφόροι»... Τη «γραμμή» τη δίνει η εφημερίδα στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της: «Να δοθεί τέλος στις παλινδρομήσεις που συνόδευαν το πρώτο μνημόνιο. Να γίνουν πράξη οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις, για να σταλεί το αναγκαίο μήνυμα στη διεθνή κοινότητα». Το συμπέρασμα είναι προφανές. Είναι αποφασισμένοι να περάσουν διά πυρός και σιδήρου τα βάρβαρα μέτρα, ανασυνθέτοντας ταυτόχρονα το αστικό πολιτικό σύστημα και ρίχνοντας στη μάχη νέες εφεδρείες, όσο δεν βρίσκουν απέναντί τους ένα ρωμαλέο ταξικό - λαϊκό κίνημα που έχει αποφασίσει να τους ανατρέψει.

Ιδια δουλειά από άλλο πόστο

Την τέχνη της προβοκάτσιας την έχει σπουδάσει καλά ο Στ. Μάνος της «Δράσης», που δε χάνει ευκαιρία να καταθέτει τα διαπιστευτήριά του στο αστικό σύστημα, διεκδικώντας απελπισμένα να αναβαθμίσει το ρόλο του σ' αυτό. Με χτεσινή του ανακοίνωση, αφού παινεύει τους Παπανδρέου - Σαμαρά για την υπερψήφιση του μνημονίου που εξοντώνει το λαό, αφού τους συστήνει να δείξουν ακόμα μεγαλύτερη πυγμή στην εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων, γράφει για τις προβοκάτσιες το απόγευμα της Κυριακής στην Αθήνα: «Κανένα πρόγραμμα δεν θα πετύχει και καμία θυσία του ελληνικού λαού δεν θα δικαιωθεί, αν δεν εξασφαλιστεί η επιβολή του νόμου και της τάξης και δεν προστατευθούν οι ζωές και οι περιουσίες των πολιτών. Η ανομία που έχουν επιβάλει οι δήθεν επαναστατικές πολιτικές δυνάμεις και όσοι έχουν συμφέρον να χρεοκοπήσει η χώρα, θέτει σε θανάσιμο κίνδυνο όχι μόνο την οικονομία, αλλά την ίδια τη δημοκρατία μας». «Νόμο και τάξη» θέλει ο Στ. Μάνος, όχι βέβαια για να παταχθούν οι προβοκάτορες, αλλά για να τσακιστεί το κίνημα και να εφαρμοστεί το μνημόνιο. Ξέρει καλά ότι η μαζική πάλη του λαού είναι ο καλύτερος εγγυητής της δημοκρατίας, για την οποία ο Μάνος κόπτεται, ταυτίζοντάς την με την αστική εξουσία και τους θεσμούς της. Μιλάει για «δήθεν επαναστατικές πολιτικές δυνάμεις», υπονοώντας αθλιότητες για το ΚΚΕ και προσπαθώντας να το συνδέσει με τα προχθεσινά γεγονότα. Ξέρει ότι η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής δεν εμποδίζεται, αλλά αντίθετα διευκολύνεται από τη δράση των προβοκατόρων, που λειτουργούν στη βάση οργανωμένου σχεδίου, σε συνεργασία με το κράτος και τους μηχανισμούς του, φανερούς και κρυφούς. Επί της ουσίας, ο Στ. Μάνος λέει στην κυβέρνηση να ρίξει ό,τι μέσο διαθέτει στον πόλεμο ενάντια στο λαό. Προσφέρει υπηρεσίες χρήσιμες για το αστικό σύστημα και κάνει από άλλο πόστο την ίδια δουλειά που έκαναν προχτές οι μηχανισμοί που κατέκαψαν την Αθήνα, θέλοντας να εμποδίσουν τις εκατοντάδες χιλιάδες λαού να διαδηλώσουν.

«Εθαψαν» τις διαδηλώσεις του λαού...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕ, είτε όχι, (που προφανώς δεν τους άρεσε) την Κυριακή το βράδυ η Αθήνα, «βούλιαξε» από τον κόσμο που αντιστεκόταν. Και ας έδειχναν τα αστικά ΜΜΕ μόνο τις φωτιές της οργανωμένης προβοκάτσιας προβάλλοντας ότι «κάηκε» η Αθήνα...

Ομως, θα συνεχίσουν να μας δείχνουν το κτίριο που κατέρρευσε, για να μη μάθει - αν είναι δυνατόν - κανείς ότι «κατέρρευσε» η πολιτική τους στα μάτια του ελληνικού λαού.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι έδωσαν ρεσιτάλ, πραγματοποίησαν ένα «επαγγελματικό θάψιμο». Θάψιμο στον ίδιο το λαό που δηλώνουν είτε πως «σέβονται» είτε πως έχουν ταχθεί στο να τον «ενημερώνουν».

Πρώτα και καλύτερα τα τηλεοπτικά κανάλια. Πουθενά τα συνηθισμένα τους ελικόπτερα, καμία διακοπή προγράμματος όταν στο κέντρο της Αθήνας συγκεντρώθηκαν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. Προφανώς ...δεν ήταν είδηση.

Ομως, ήταν είδηση και μάλιστα μέγιστης σημασίας η άδεια πλατεία Συντάγματος, αφού πρώτα τα ΜΑΤ είχαν φροντίσει να την κάνουν θάλαμο αερίων, αδειάζοντας τις αποθήκες τους από δακρυγόνα.

Επίσης, είδηση ήταν ο κάθε αγνώστου ταυτότητας κουκουλοφόρος ό,τι κι αν έκανε, όπως και αν το έκανε.

Αλλά τι να περιμένει κανείς, από τα τηλεοπτικά κανάλια που σχεδόν ...αγιοποίησαν τον Λουκά Παπαδήμο, όταν εμφανίστηκε στο πολιτικό σκηνικό, μιας και οι ιδιοκτήτες τους είχαν προφανέστατο λόγο γι' αυτό.

Μαζί με τα κανάλια, φυσικά και το κράτος, σε ...όποια εκδοχή το θέλετε: Με στολή, με κουκούλα, ή με στολή και κουκούλα. Πανέτοιμο να προβοκάρει και να τρομοκρατήσει.

Είναι φανερό ότι έχουμε και κυβέρνηση και κράτος τεχνοκρατών. Πραγματικά η ...τεχνική και η συνεργασία τους είναι άψογη. Εκμεταλλεύονται και το στημένο και το τυχαίο με μαεστρικό τρόπο.

Δυστυχώς όμως - γι' αυτούς - δεν φτάνει. Ολος ο κόσμος έχει καταλάβει πια τι γίνεται (αφήστε που ένα μεγάλο μέρος του ήταν χτες στις διαδηλώσεις) και δεν μπορούν να τον κοροϊδεύουν άλλο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Απάντηση το κράτος των εργατών

Ανάμεσα σε εκείνα που πρέπει να γραφτούν στη συνείδηση του λαού από την προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή για το νέο μνημόνιο, είναι η σαπίλα των θεσμών του αστικού συστήματος, στο όνομα των οποίων πίνουν νερό τα κόμματά του. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα: Το ΚΚΕ ζήτησε η ψηφοφορία για το νέο μνημόνιο να γίνει με αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής. Αυτό προβλέπει το αστικό Σύνταγμα για νομοσχέδια που συνεπάγονται παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, όπως οι αστοί την αντιλαμβάνονται, αφού αυτή είναι δεδομένη στις σχέσεις μεταξύ καπιταλιστικών κρατών, στο πλαίσιο της ανισομετρίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ απέρριψαν το αίτημα. Ερμήνευσαν το Σύνταγμα κατά τα συγκυριακά συμφέροντα της πλουτοκρατίας, που φοβάται το λαό οργανωμένο στους δρόμους, και ήθελε εδώ και τώρα να ξεμπερδεύει με το μνημόνιο, για να αποφύγει τις κακοτοπιές που συνεπάγεται η όξυνση της ταξικής πάλης. Ετσι και έγινε. Ωστόσο, μερικούς μήνες πίσω, πριν ακόμα γίνει η συγκυβέρνηση και όταν η ΝΔ δημαγωγούσε ακόμα με αντιμνημονιακές κορόνες, για να «μαζέψει» τη λαϊκή δυσαρέσκεια από το ΠΑΣΟΚ, ο σημερινός υπουργός Οικονομικών έλεγε ότι θα ζητήσει αυξημένη πλειοψηφία για το νέο μνημόνιο, σε μια προσπάθεια να σύρει τη ΝΔ στην υπερψήφισή του. Αρα, ερμηνεία και χρήση του Συντάγματος κατά το πώς υπηρετείται κάθε φορά το ιδιαίτερο συμφέρον της πλουτοκρατίας.

Ακόμα πιο πέρα: Η Βουλή συζήτησε και ψήφισε προχτές με τη διαδικασία του κατεπείγοντος μια συμφωνία που δεσμεύει την επόμενη ή τις επόμενες (αστικές) κυβερνήσεις και υποθηκεύει το μέλλον του λαού για τα επόμενα 40 χρόνια! Η πλειοψηφία των βουλευτών, ανεξάρτητα από την τελική τους επιλογή, που για την πλειοψηφία ήταν δεδομένη, δεν είχε καν διαβάσει το νέο μνημόνιο. Η επίσημη αιτιολογία της κυβέρνησης για τις διαδικασίες εξπρές, ήταν ότι έπρεπε να τηρηθούν οι συμφωνημένες προθεσμίες με την τρόικα. Δηλαδή, με σημείο αναφοράς το Γιουρογκρούπ της Τετάρτης, το μνημόνιο έπρεπε να «ξεπεταχτεί» από το αστικό Κοινοβούλιο μέσα σε εννιά ώρες! Αυτός είναι ο «ναός της δημοκρατίας» τους, τον οποίο υπερασπίζονται σαν κόρη οφθαλμού.

Οι θεσμοί του αστικού κράτους, αναδίνουν τη μυρωδιά του καπιταλισμού που έχει σαπίσει. Γι' αυτό το σύστημα δεν υπάρχει γιατρειά, όσες μεταμορφώσεις κι αν κάνουν τα αστικά κόμματα για να ξεγελάσουν το λαό, όσοι θεσμοί κι αν φτιαχτούν, δήθεν για να το «εξυγιάνουν». Τώρα, μπροστά στα αδιέξοδα της κρίσης και της αστικής διαχείρισης, φουντώνει ξανά η συζήτηση για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, μέρος της οποίας επιχειρείται με την αλλαγή του Συντάγματος και της λειτουργίας του Κοινοβουλίου. Ο λαός πρέπει να κλείσει τα αυτιά του σ' αυτούς που πάνε να τον ξεγελάσουν. Για να βγει νικητής στον πόλεμο που του έχουν κηρύξει, πρέπει να αντιμετωπίζει το κράτος και τους θεσμούς του σαν εργαλεία επιβολής της δικτατορίας των μονοπωλίων, που με την πάλη του καλείται να ανατρέψει. Να κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής με λαϊκή εξουσία, να εγκαθιδρύσει την πραγματική δημοκρατία, με το δικό του κράτος των εργατών.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ