Το «Die Linke» είναι γερμανικό κόμμα, αδελφό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, «συγκάτοικοι» στο «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς». Χτες ο Κ. Ερνστ, αντιπρόεδρος του «Die Linke», δήλωσε, σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ότι ο υποψήφιος των σοσιαλιστών για τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία Φρανσουά Ολάντ βρίσκεται πιο κοντά στις θέσεις του κινήματός του απ' ό,τι σε εκείνες των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών. «Το πρόγραμμα του Ολάντ προσεγγίζει περισσότερο το δικό μας απ' όσο των Σοσιαλδημοκρατών», ανέφερε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τάγκεσπιγκελ». Ενθουσιωδώς υποδέχτηκε την πρόταση του Φ. Ολάντ για φορολόγηση έως και 75% ορισμένων εισοδημάτων των πλουσιοτέρων πολιτών στη Γαλλία. «Ελπίζω ο Ολάντ να το εννοεί σοβαρά. Αυτό πυροδοτεί μία αλλαγή στην Ευρώπη. Θα πρέπει κι εμείς επίσης στη Γερμανία να δημιουργήσουμε μία συμμαχία για να αυξήσουμε το μέγιστο όριο της φορολογίας στο 53% τουλάχιστον, όπως γινόταν στα χρόνια του καγκελαρίου Χέλμουτ Κολ», πρόσθεσε ο Κ. Ερνστ.
Οι δηλώσεις του δεν χρήζουν κάποιου ιδιαίτερου σχολιασμού, είναι αρκούντως αποκαλυπτικές από μόνες τους. Τα έργα και οι ημέρες της σοσιαλδημοκρατίας είναι γνωστά στους λαούς της Ευρώπης. Δοσμένη η αφοσίωσή της στην υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων. Γνωστό είναι και το φλερτ των ευρωοπορτουνιστών με τη σοσιαλδημοκρατία. Δεν αποτελούν βέβαια «αθώες κορασίδες» που αφελώς καταπίνουν αμάσητα τα ωραία λόγια και τις υποσχέσεις των σοσιαλδημοκρατών. Ο ευρωοπορτουνισμός είναι δύναμη πλήρως ενσωματωμένη στο σύστημα, επιδιώκει να το διαχειριστεί και συγχρόνως να ξεγελάσει τους λαούς πασπαλίζοντας τις διαχειριστικές τους προτάσεις με «αριστερή» χρυσόσκονη. Και για να το κάνει δεν διστάζει να εξωραΐζει το ρόλο δυνάμεων που έχουν κυριολεκτικά διαπράξει εγκλήματα σε βάρος των λαών, για το καλό της πλουτοκρατίας. Ο,τι έκανε και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εδώ πριν το γυρίσει στον «αντιμνημονιακό ανένδοτο», αν και ακόμα αναπολεί το παλιό δήθεν καλό ΠΑΣΟΚ και αγκαλιάζει ευχαρίστως δυνάμεις που το εγκαταλείπουν προκειμένου να διασωθούν πολιτικά οι ίδιες, να ξεγελάσουν το λαό και να αποτρέψουν τη συνάντησή του με τις προτάσεις του ΚΚΕ. Ακόμα και τώρα καλλιεργεί στο λαό τη «νοσταλγία» μιας ξεπερασμένης σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης, που έθεσε τις βάσεις για όσα σήμερα βιώνουν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Δεν απέχουν αυτά και πολύ από το ζεστό χειροκρότημα του Γερμανού ομοϊδεάτη τους προς τον Φ. Ολάντ και όχι επειδή αυτός υποσχέθηκε - προεκλογική περίοδος γαρ... - μεγαλύτερη φορολόγηση των υψηλότερων εισοδημάτων, αλλά και γιατί τα προγράμματά τους μοιάζουν...
Η κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων της Αττικής, που θα έχει ως συνέπεια οι λαϊκές οικογένειες να πληρώνουν ακόμη πολλαπλάσια ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας.
Οπως δήλωσε πριν μερικές μέρες, μιλώντας στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής ο υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου, η προκήρυξη της Α' φάσης των διαγωνισμών από τον Ενιαίο Διαβαθμιδικό Σύνδεσμο Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) για την κατασκευή και λειτουργία από ιδιωτικές εταιρείες των τεσσάρων εγκαταστάσεων στην Αττική με ΣΔΙΤ, θα γίνει μέσα στο Μάρτη.
Σε ιδιώτες, επίσης, θα ανατεθεί και η δημιουργία υποδομών για τη διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων, σύμφωνα με το σχεδιασμό του ΥΠΕΚΑ, που προβλέπει δύο τέτοιες εγκαταστάσεις στη χώρα.
Ολοι αυτοί οι σχεδιασμοί ελάχιστη σχέση έχουν με την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Στο μόνο που αποσκοπούν είναι η εξυπηρέτηση ελάχιστων μονοπωλιακών ομίλων, που χρόνια τώρα καραδοκούν να βγάλουν τεράστια κέρδη ακόμη και από τα σκουπίδια...
Ε, όποιος άκουσε τη δήλωση του πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου περί του ότι «γυρίζω στην Αθήνα αισιόδοξος» μετά τη Σύνοδο Κορυφής, μάλλον τη θυμήθηκε.
Τι... ψώνισε από το «σούπερ μάρκετ» των Βρυξελλών ο πρωθυπουργός; Ε, αυτό είναι σαφές: Εξι πολύ συγκεκριμένα μέτρα για τη στήριξη του κεφαλαίου. Χρήμα κατευθείαν στις τσέπες του.
Τα μέτρα μιλάνε από μόνα τους: Λεφτά στους κατασκευαστές δρόμων, λεφτά στους ιδιώτες των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, λεφτά στις τράπεζες, λεφτά στους επενδυτές, λεφτά στα μεγαλο-τρωκτικά του ΕΣΠΑ!
Τι ψώνισε για τους εργαζόμενους; Οπως δήλωσε έναν «ενάρετο δρόμο ανάπτυξης». Σε απλά ελληνικά, μεγαλύτερη ανεργία, φτώχεια, ανέχεια, εξαθλίωση, κατάργηση παροχών, εξαφάνιση δικαιωμάτων, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας.
Αν με τον όρο «ενάρετος» εννοεί μία... ασκητική ζωή για αυτούς που δουλεύουν και παράγουν τον πλούτο της χώρας, τότε ναι ο όρος ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μόνο που συνήθως οι ασκητές το κάνουν εθελοντικά.
Αντιθέτως εδώ έχουμε μία διορισμένη κυβέρνηση παρασκηνίου και διαβουλεύσεων και το «δικαίωμα» να εκλέξουμε μια παρόμοια (αλλιώς... χρεοκοπούμε) στην περίπτωση που θελήσουν να μας δώσουν το δικαίωμα να ψηφίσουμε για το θεαθήναι.
Προφανώς στην Ευρωπαϊκή Ενωση των πολλών «ελευθεριών» εκτιμάται ως «ελευθερία» το να λειτουργούν οι «δημοκρατικοί πολίτες» σε καθεστώς γκεμπελικής τρομοκρατίας, απειλών, περιορισμών, αποκλεισμών και καταστολής.Οπως έχουμε ξαναπεί, όταν... χοντραίνει το παιγνίδι, πέφτουν οι μάσκες και φαίνεται το πραγματικό πρόσωπο του συστήματος που έχει κάνει... καραμέλα τη λέξη «ελευθερία».
Γιατί οι μόνοι ελεύθεροι σε αυτό είναι οι κεφαλαιούχοι που διεκδικούν το να κερδοσκοπούν χωρίς όρια, να εκμεταλλεύονται όσο θέλουν και να συντρίβουν εφόσον χρειαστεί τη ζωή των ανθρώπων.