Κάθε φορά που δημοσιοποιούνται τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την ανεργία, τα κόμματα της πλουτοκρατίας, εκτός από τα κροκοδείλια δάκρυα και τα ξετσίπωτα «λόγια συμπάθειας» για τους ανέργους την ίδια στιγμή που πετάνε κατά χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο, αξιοποιούν την ευκαιρία για να καλλιεργήσουν το έδαφος για τη λήψη νέων μέτρων που τσακίζουν τα εργασιακά δικαιώματα στο όνομα του «να βρουν οι άνεργοι δουλειά»! Αυτό ακριβώς επαναλήφθηκε με αφορμή τα χτεσινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Με μια φωνή, οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων, με πρώτο το κόμμα της Ντ. Μπακογιάννη, έσπευσαν να ζητήσουν «επιτάχυνση όλων των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για τη μείωση του κράτους και την παρέμβασή του στην οικονομία», «άρση των αντικινήτρων που εμποδίζουν την επιχειρηματικότητα», με σταθερό στόχο να δημιουργηθεί ένα «ευνοϊκό περιβάλλον για την προσέλκυση των επενδύσεων», που θα δώσει τάχα νέες θέσεις εργασίας. Ζητάνε, δηλαδή, να υλοποιηθούν άμεσα οι εφαρμοστικοί νόμοι του μνημονίου που σφαγιάζουν τους μισθούς και καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, ώστε να συμπιεστεί όσο γίνεται η τιμή της εργατικής δύναμης και ταυτόχρονα να δοθεί «γην και ύδωρ» στα μονοπώλια. Αυτή είναι η διέξοδος που δίνουν, έτσι θα έλθει η ανάπτυξη που επαγγέλλονται, μέσω των μισθών Βουλγαρίας και Κίνας, με εργαζόμενους σύγχρονους είλωτες δίχως δικαιώματα, με το λαό στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Τότε υπόσχονται ότι θα δίνουν δουλειά στους ανέργους, αλλά, παραλείπουν να πουν, για μια κούπα ρύζι... Διέξοδος για το λαό όμως σημαίνει ανατροπή του καπιταλισμού. Μόνο η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της μπορούν να εξασφαλίσουν πραγματική ανάπτυξη με γνώμονα τα συμφέροντα του λαού και την ικανοποίηση των αυξανόμενων σύγχρονων αναγκών του, ανάπτυξη που καταργεί την ανεργία και τη φτώχεια. Σ' αυτή τη ρότα το εργατικό, λαϊκό κίνημα μπορεί να βάλει εμπόδια να ακυρώσει μέτρα.

Η λυσσαλέα επίθεση που έχει εξαπολύσει εδώ και μέρες ο Ε. Βενιζέλος κατά των ασφαλιστικών ταμείων που δε συναίνεσαν στη νέα ληστεία των αποθεματικών τους που γίνεται μέσω του «κουρέματος», δεν έχει να κάνει με τη «ζημιά» που προκαλείται από τη μη συμμετοχή τους στο PSI, αλλά κυρίως από το μήνυμα της «μη συμμόρφωσης» των πάντων στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Ετσι και αλλιώς η συμμετοχή των συγκεκριμένων Ταμείων στο κούρεμα είναι μικρή, περίπου 3,5 δισ. ευρώ, και άρα επηρεάζει ελάχιστα τη συνολική επιχείρηση του κουρέματος (206 δισ. ευρώ). Επίσης, με την ενεργοποίηση των λεγόμενων ρητρών συλλογικής δράσης (CACs) θα «κουρέψει» υποχρεωτικά τα αποθεματικά τους, ενώ ήδη έχει «κουρέψει» άγρια το μεγαλύτερο μέρος των αποθεματικών όλων των ασφαλιστικών ταμείων που βρίσκονται στο λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας. Ομως, ο υπουργός ήθελε την εθελοντική συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων κυρίως για πολιτικούς λόγους, να στείλει δηλαδή μήνυμα υποταγής των πάντων στις αποφάσεις της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου και της τρόικας. Κατά τα λοιπά, στα «οργισμένα» επιχειρήματα του Ε. Βενιζέλου στη Βουλή ταιριάζει περίφημα η φράση «φωνάζει ο κλέφτης...». Αυτοί που έχουν καταληστεύσει και λεηλατήσει την περιουσία των ασφαλιστικών Ταμείων εδώ και εξήντα χρόνια, έχουν το θράσος και εμφανίζονται κέρβεροι και θεματοφύλακες της περιουσίας τους, ενώ συνεχίζουν την ίδια εγκληματική πολιτική: να θυσιάζουν τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων στο βωμό του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρηματικών ομίλων. Και αυτό ο υπουργός Οικονομικών το βαφτίζει «εθνική προσπάθεια» για τη σωτηρία της χώρας, ταυτίζοντας ως συνήθως το συμφέρον της πλουτοκρατίας με το «εθνικό συμφέρον». Ο λαός πρέπει να «κουρέψει» ολοκληρωτικά την πολιτική δύναμη των κομμάτων της πλουτοκρατίας και να συστρατευτεί αποφασιστικά με το ΚΚΕ.