Κανένα συνδικάτο δεν έχει το δικαίωμα να υπογράψει συμφωνίες που τσακίζουν τη ζωή του εργάτη και της οικογένειάς του

Αναλυτικά, τα Εργατικά Κέντρα, που υπογράφουν είναι: Αγρινίου, Αρτας, Δωδεκανήσου, Ζακύνθου, Θεσπρωτίας, Κεφαλονιάς και Ιθάκης, Λάρισας, Λαυρίου, Λευκάδας, Νάουσας, Παλλεσβιακό, Σάμου και Φωκίδας. Οι Ομοσπονδίες, είναι: Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), Μισθωτών Τύπου και Χάρτου Ελλάδας, Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών, Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων και Υπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών, Συνταξιούχων Ελλάδας (ΙΚΑ-ΕΤΜ), Πανελλήνια Ομοσπονδία Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ).

Αναλυτικά, η κοινή ανακοίνωση, έχει ως εξής:

«Προς όλες τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, σε όλα τα συνδικάτα και την Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο και εκπροσωπούμε τους εργαζόμενους στους κλάδους των Οικοδόμων, Τροφίμων - Ποτών, Τύπου - Χαρτιού, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Φαρμάκου, Λογιστών, Εμφιαλωμένων Ποτών, Συνταξιούχων καθώς και αρκετών περιοχών, μέσω των Εργατικών Κέντρων απευθυνόμαστε στην εργατική τάξη, σε όλες τις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα, στα συνδικάτα και στη Διοίκηση της ΓΣΕΕ. Με συντονισμένους αγώνες μπορεί να ανατραπεί το σφαγείο που ετοιμάζουν. Δηλώνουμε, ότι θα είναι πρόκληση κι ευθύνη απέναντι στην εργατική τάξη για όποια Ομοσπονδία ή Εργατικό Κέντρο συμφωνήσει να υπογραφούν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που θα μειώνουν μισθούς και μεροκάματα, θα καταργούν επιδόματα και άλλες θεσμικές ή οικονομικές κατακτήσεις των εργαζομένων.

Η εργατική οικογένεια ζει ένα μόνιμο εφιάλτη. Μαστίζεται από τη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση. Αγκομαχά να τα βγάλει πέρα για να εξασφαλίζει ένα πιάτο φαΐ. Χιλιάδες οικογένειες δίνουν μάχη να μην τσακιστούν τα παιδιά τους από τον υποσιτισμό.

Σήμερα η εργατική τάξη αντιμετωπίζει την πιο σκληρή και συντονισμένη επίθεση σε βάρος της. Μειώνονται μισθοί και μεροκάματα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Οι νέοι εργαζόμενοι είναι τα μεγάλα θύματα. Καλούνται να κάνουν οικογένεια με 511 ευρώ μισθό μεικτά και 420 ευρώ καθαρά.

Τα επιδόματα άλλα καταργούνται και άλλα μειώνονται. Το επίδομα ανεργίας μειώνεται, τα εποχιακά επιδόματα επίσης μειώνονται. Συρρικνώνεται δραματικά η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και μας αναγκάζουν να πληρώνουμε από την τσέπη μας για φάρμακα και παροχές υγείας.

Πάνω στο κουτσουρεμένο μισθό και μεροκάματο πέφτουν η φοροληστεία, τα χαράτσια, η πληρωμή κοινωνικών δαπανών λόγω του περιορισμού τους και της ιδιωτικοποίησης κοινωνικών υπηρεσιών.

Δεν είναι η μοίρα της εργατικής τάξης, η φτώχεια, η ανεργία, η εξαθλίωση και η μόνιμη ανασφάλεια.

Είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που εξασφαλίζουν κέρδη στο κεφάλαιο. Είναι αποτέλεσμα των πολιτικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και σήμερα της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, που συνδικαλιστικές ηγεσίες, μεταξύ αυτών και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο στήριξαν.

Αυτή η κατάσταση δε γίνεται αποδεκτή από την εργατική τάξη.

Δεν αποδεχόμαστε τη σφαγή των δικαιωμάτων μας. Δεν πρέπει καμιά συνδικαλιστική οργάνωση να αποδεχτεί μειώσεις μισθών και ημερομισθίων. Το επιχείρημα για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων με μείωση μισθών για να σωθεί δήθεν ο θεσμός, είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο. Η μάχη θα δοθεί στους τόπους δουλειάς.

Το δίλημμα ή υπογράφετε μείωση των μισθών ή καταργούνται οι συμβάσεις είναι ωμός εκβιασμός, γιατί στόχος του κεφαλαίου είναι να μετατρέψει τους εργάτες και τις εργάτριες σε σύγχρονους είλωτες.

Η ζωή ποτέ δεν πήγε μπροστά για την εργατική τάξη χωρίς σκληρούς αγώνες με την εργοδοσία, το κράτος και τους αστικούς νόμους που προστατεύουν τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Στον επίσης κυνικό εκβιασμό ή σκύβετε το κεφάλι ή κλείνουν τα εργοστάσια αντιτάσσουμε ότι χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά. Τα εργοστάσια τα κλείνουν οι καπιταλιστές. Αυτοί λεηλάτησαν και λεηλατούν τον πλούτο της χώρας, τους εργαζόμενους, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τον ιδρώτα του λαού. Αυτοί δημιουργούν κουφάρια και χρέη.

Τέλος τα παιχνίδια με τη ζωή των εργατών.

Ούτε χιλιοστό πίσω από τις ΣΣΕ σε εθνικό και κλαδικό επίπεδο. Συλλογικές συμβάσεις με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων.

Ούτε ένα ευρώ μείωση στους μισθούς και στα μεροκάματα.

Το δίκιο κρίνεται στους δρόμους, όχι στο συμβιβασμό, στην ηττοπάθεια και στο προσκύνημα στους ισχυρούς.

Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να κηρύξουν συναγερμό και να σχεδιάσουν καλά συντονισμένους απεργιακούς αγώνες».