-- Ο Ε. Βενιζέλος μίλησε χτες (σ.σ. προχτές) για «επανεκκίνηση» του ΠΑΣΟΚ. Πώς σχολιάζετε την προσπάθεια να διαγράψει το παρελθόν; Πιστεύετε ότι ο δικομματισμός θα επιβιώσει και θα επανέλθει δριμύτερος;

-- Δεν μπορώ να ερμηνεύσω πώς σκέφτεται ο κ. Βενιζέλος, το δικό μου το μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει τις σκέψεις του, αλλά να θυμίσω το εξής πράγμα: Φεύγει ο Μητσοτάκης απ' τη ΝΔ, επανεκκίνηση η ΝΔ, φεύγει ο Σημίτης από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, επανεκκίνηση το ΠΑΣΟΚ με τον Γ. Παπανδρέου. Μόνο που οι επανεκκινήσεις πια γίνονται κάθε χρόνο, τι να πω; Να βγάλει συμπέρασμα ο λαός. Εχετε ακούσει καμιά φορά να πούμε εμείς τη λέξη επανεκκίνηση; Οχι. Εμείς έχουμε συνέχεια. Και δεν πρόκειται να κάνουμε επανεκκινήσεις και επανεκκινήσεις. Είναι κοροϊδία του λαού. Δηλαδή, δώσ' μου συγχωροχάρτι. Αμα ο λαός πιστεύει στις επανεκκινήσεις και στις ψευτοανανεώσεις...

Ολοι τώρα μόλις αλλάζει ένας αρχηγός, ένας πρόεδρος, επανεκκίνηση, τούτος είναι νεότερος, ο άλλος είναι πιο έμπειρος, ο τρίτος είναι πιο ωραίος, ο τέταρτος γελάει πιο ωραία, μα είναι κοροϊδία αυτά τα πράγματα. Ο δικομματισμός έχει πολλές μορφές. Οχι, ο δικομματισμός όπως ήταν εναλλαγή αυτοδύναμων κυβερνήσεων, δε θα έχει. Αλλά με τη μορφή κυβερνήσεων συνεργασίας.

Και για να δούμε τι σημαίνει δικομματισμός. Σημαίνει η αντίληψη ότι μπορεί ο λαός να ζήσει καλύτερα, είτε με τη φιλελεύθερη διαχείριση, είτε με τη σοσιαλδημοκρατική - αλλά και αυτό τώρα έχει σταματήσει να υπάρχει, γιατί είναι δύο κόμματα με την ίδια διαχείριση. Στην ουσία ο δικομματισμός στην Ελλάδα στηρίχτηκε ανάμεσα στη φιλελεύθερη και στη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση. Τώρα έχουμε φιλελεύθερα κόμματα στην Ευρώπη που συμπεριφέρθηκαν σοσιαλδημοκρατικά και σοσιαλδημοκρατικά που συμπεριφέρθηκαν φιλελεύθερα.

Επομένως, είναι επιμέρους διαφορές στη διαχείριση του συστήματος που οδηγούν όμως στον ίδιο σκοπό. Για πείτε μου τώρα, τι διαφορές έχει ο Ομπάμα, το Δημοκρατικό Κόμμα στις ΗΠΑ απ' το Ρεπουμπλικάνικο; Οι διαφορές τους είναι ότι μ' αυτή την επιλογή θα φτάσουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Μας ενδιαφέρει εμάς τώρα αν η μια επιλογή είναι έτσι ή αλλιώς ή ο σκοπός και το αποτέλεσμα που υπηρετούν; Το αποτέλεσμα.

Επομένως, βαδίζουμε για κυβέρνηση συνεργασίας, αυτό είναι με ανάλογα μείγματα. Τώρα, τι μείγματα θα είναι; Αλλά η γραμμή θα είναι μία. Δεν πρόκειται να γυρίσουμε στις κατακτήσεις των εργαζομένων στη δεκαετία του '80, ούτε σ' αυτές του '90. Τελείωσε. Αυτά τα μέτρα που παίρνονται οριστικοποιούνται. Δε θα έχουμε υποσχέσεις. Θυμάστε σε άλλες εκλογικές μάχες είχαμε υποσχέσεις, τώρα δε θα έχουμε υποσχέσεις. Ο Σαμαράς, για την τιμή των όπλων, λέει ότι θα γυρίσει τη βασική σύνταξη. Το πολύ πολύ θα αφαιρέσει από κάπου αλλού απ' το λαό. Οταν παίρνουν ένα μέτρο, έχουν ένα ισοδύναμο. Λέει ψέματα συνειδητά.

-- Η 25η Μαρτίου έχετε πολλές φορές θίξει το θέμα ότι μπορεί να έχουμε προβοκάτσιες, γενικότερα υπάρχει μια κινητικότητα, η πολιτική ηγεσία λέει θα είναι παρούσα, ο κόσμος λέει θα πάει να αποδοκιμάσει, πώς τα σχολιάζετε όλα αυτά και τι φοβάστε ότι μπορεί να γίνει;

-- Εμείς καταρχήν δε φοβόμαστε ποτέ τις λαϊκές κινητοποιήσεις και το ξέρετε. Μπορεί με κάποια συνθήματα να μη συμφωνούμε και να το λέμε αλλά δε φοβόμαστε. Προσέξτε όμως. Εμείς διαβάσαμε επίσημες ανακοινώσεις όπου κάποιοι έφεδροι καλούν τους βατραχανθρώπους και διάφορα άλλα στρατιωτικά σώματα, με εθνικιστικό περιεχόμενο, να πάνε και κατά κάποιο τρόπο να επαναλάβουν αυτά που γίνανε εδώ στη Θεσσαλονίκη. Γιατί, λέει, στη Θεσσαλονίκη έπεσε η κυβέρνηση. Αν έπεσε η κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη... Εφυγε ο Παπανδρέου και ήρθε ο Παπαδήμος.

Εμείς εκτιμάμε ότι ο τρόπος, το κάλεσμα που γίνεται και οι στόχοι που μπαίνουν, συνιστούν κίνδυνο προβοκάτσιας. Αλλο πράγμα οι λαϊκές κινητοποιήσεις και άλλο οι προβοκάτσιες. Και η προβοκάτσια είναι μέσα στη λογική σήμερα να χρησιμοποιηθεί για να φοβηθεί ο λαός. Αρχίζουν, «τα άκρα και τα άκρα», και δεν είναι τυχαίο τώρα που λένε ότι τα δύο άκρα ετοιμάζονται να χαλάσουν τις παρελάσεις. Καταρχήν, εμείς είμαστε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ούτε άκρο, ούτε μέσο, ούτε πάνω, ούτε κάτω. Και είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε το λαό ότι ετοιμάζεται αυτό το πράγμα.

Δεύτερον, λέει η κυβέρνηση και αυτή προκαλεί με τις θέσεις της, λέει ότι την 25η Μαρτίου θα δείξουμε την εθνική ομοψυχία πάνω στο ζήτημα της κρίσης, της σωτηρίας της Ελλάδας που πέτυχε η κυβέρνηση με το PSI και τη δανειακή σύμβαση. Οχι, κύριοι. Δεν μπορεί να ταυτίσει ο λαός την 25η Μαρτίου με την εθνική ομοψυχία γύρω απ' τη σύμβαση και το PSI και τα 400 και 500 ευρώ. Πολύ περισσότερο που εθνική ομοψυχία δεν υπήρχε ούτε το 1821. Μα παίζουμε τώρα; Υπήρχε εθνική ομοψυχία; Απ' τη μια μεριά ήταν η φτωχή αγροτιά και τμήματα της αστικής τάξης, που τότε έπαιζε προοδευτικό ρόλο, απ' την άλλη ήταν οι εκπρόσωποι της φεουδαρχίας που ήταν πολύ κοντά στην Πύλη. Το «φωτιά και τσεκούρι» που είπε ο Κολοκοτρώνης έδειχνε εθνική ομοψυχία; Μα παίζουμε τώρα;

Προκαλεί και η κυβέρνηση με τη λεγόμενη εθνική ομοψυχία. Αλλά η απάντηση στην εθνική ομοψυχία δεν είναι ο εθνικιστικός πατριωτισμός ούτε η αλλοίωση του χαρακτήρα της Επανάστασης του 1821, ούτε η αλλοίωση του χαρακτήρα του κινήματος σήμερα. Επομένως, εμείς δεν μπορούμε να στηρίξουμε ούτε την εθνική ομοψυχία της κυβέρνησης, ούτε τις εθνικιστικές κορόνες που μπορεί να οδηγήσουν ή να συνδεθούν με μια προβοκάτσια σε βάρος του λαού.

-- Είπατε πριν, ισχυρό ΚΚΕ - αδύναμη κυβέρνηση. Στην περίπτωση που είναι ισχυρό το ΚΚΕ και αδύναμη η κυβέρνηση και υπάρξει αδυναμία να γίνει κυβέρνηση, εσείς θα πάρετε κάποιες πρωτοβουλίες ώστε να επιταχυνθούν τα πράγματα προς μία άλλη διέξοδο, εκτός μνημονίου δηλαδή;

-- Οσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΕ, συντομεύει αν θέλεις - χωρίς να είναι η μοναδική προϋπόθεση το εκλογικό αποτέλεσμα -, δημιουργούνται προϋποθέσεις το κίνημα να γιγαντωθεί. Να συντομεύσει ο χρόνος της ανάκαμψης και της ανασυγκρότησης του κινήματος. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Κι αν θέλετε, είναι κι ένα μήνυμα και για την Ευρώπη. Ξέρετε ότι οι αλληλεπιδράσεις στην Ευρώπη είναι πολύ φυσικό να υπάρχουν.

Και να σας πω και κάτι άλλο, χτυπιέται και ο αντικομμουνισμός. Προσέξτε, δεν λέω η αντιΚΚΕ επίθεση, η εναντίωση στην ιδεολογία και στην πολιτική του ΚΚΕ, αυτό είναι πάρα πολύ φυσικό να υπάρχει, αν δεν υπήρχε θα ψαχνόμασταν. Μιλάμε τώρα για τον αντικομμουνισμό, την προβοκάτσια, τον αντικομμουνισμό που θίγει ευρύτερα τα συμφέροντα και τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, θα είναι ένα πολύ μεγάλο χτύπημα. Κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα στους τόπους δουλειάς.

Οπως έχετε προσέξει πάρα πολλές φορές, εμείς δεν λέμε κυβέρνηση του ΚΚΕ και των συμμάχων του. Εμείς λέμε εργατική λαϊκή εξουσία. Δεν σημαίνει εξουσία του ΚΚΕ. Ολοι οι άλλοι λένε κυβέρνηση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση αριστερών δυνάμεων κλπ. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά, γιατί τότε μπορείς να μιλήσεις για άλλο δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού. Ολα τα άλλα είναι μια κυβέρνηση. Δηλαδή, το πολιτικό προσωπικό της ίδιας κοινωνίας, που τα πάντα θα οργανώνονται με βάση το κέρδος και σε βάρος των εργαζομένων. Δεν λέμε εξουσία του ΚΚΕ...

Και γι' αυτό θεωρούμε ότι η εκλογική μάχη πρέπει να χρησιμοποιηθεί για το δυνάμωμα του κινήματος. Και δεν μπορεί να δυναμώσει το κίνημα αν δεν δυναμώσει και το ΚΚΕ, χωρίς αυτά τα πράγματα να είναι απολύτως ταυτισμένα. Είναι κάτι ευρύτερο βεβαίως.

-- Ποια είναι τα δικά σας συμπεράσματα από τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας;

-- Ξέρεις πάρα πολύ καλά, κάθε φορά τα ίδια απαντάμε στις δημοσκοπήσεις. Εμείς ένα πράγμα ξέρουμε πολύ καλά, ότι ο λαός δεν έχει απαλλαγεί - και όταν λέμε λαός εννοούμε κι εκείνους που έχουν πάρει μέρος στους αγώνες - δεν έχει απαλλαγεί ακόμα από τρομοκρατικά διλήμματα και από αυταπάτες. Εχει ένα μήνα, ενάμιση μπροστά του. Ας το κάνει. Και κοιτάξτε, έχει πείρα σήμερα ο λαός. Τον πήχη πρέπει να τον βάλει ο λαός, όχι εμείς. Ο λαός πρέπει να αποφασίσει τι θέλει. Εμείς τι θέλουμε ξέρουμε και το λέμε στο λαό, δεν του κρύβουμε τίποτα απ' αυτά που λέμε.

Επομένως, ο λαός κινδυνεύει και αυτοί που έχουν αγωνιστεί και αυτοί που πια καταλαβαίνουν ότι εχθροί τους είναι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και τα μονοπώλια, αυτοί που απορρίπτουν την ΕΕ, κινδυνεύουν πηγαίνοντας στην κάλπη να ψηφίσουν διαφορετικά απ' ό,τι θέλουν. Τέτοιος κίνδυνος υπάρχει. Εμείς δεν πετάμε στα σύννεφα. Οπως κινδυνεύουν και από αυταπάτες, για τον εύκολο δρόμο, τον δήθεν εύκολο δρόμο.

Είμαστε υποχρεωμένοι να προειδοποιήσουμε το λαό ότι αυτός πρέπει να βάλει τον πήχη. Οταν το 2009 στην πρώτη συνέντευξη που δώσαμε είπαμε «πόλεμος στον πόλεμο», μας λέγανε μήπως είστε υπερβολικοί; Δεν πρέπει ο λαός να σκεφτεί σοβαρά αυτά που του λέμε; Οτι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Φιλολαϊκή εναλλακτική λύση, εναλλακτική χειρότερη λύση υπάρχει, να πάμε σε χειρότερα, εναλλακτική φιλολαϊκή δεν υπάρχει. Είναι στο χέρι του λαού, αυτών που βγήκαν στους δρόμους, που βγήκαν μια φορά στην απεργία, που βγήκαν δέκα φορές στην απεργία. Κι αυτοί που θα ήθελαν να απεργήσουν αλλά την τελευταία στιγμή δίστασαν. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, τι να κάνουμε; Να την εφεύρουμε εμείς;