Eurokinissi

Τις τελευταίες μέρες αναθερμάνθηκε το θέμα των ΥΚΩ, καθώς υπήρξε η άποψη ότι οι σχετικές χρεώσεις στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος είναι παράνομες από τον Αύγουστο του 2011 και έπειτα. Οι ΥΚΩ, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, είναι το ειδικό τέλος που πληρώνουν οι καταναλωτές προκειμένου να καλύπτεται το κόστος από τα τιμολόγια που ισχύουν στις νησιωτικές περιοχές, όπου η χρήση πετρελαίου καθιστά ακριβότερη την ηλεκτροδότησή τους. Επίσης, με το τέλος αυτό που πληρώνουμε όλοι μας, καλύπτονται τιμολόγια για πολύτεκνους και πρόσφατα το κόστος της εταιρείας για το λεγόμενο «κοινωνικό τιμολόγιο» και τις σχετικές εκπτώσεις που παρέχονται με αυτά. Οι ΥΚΩ θεσπίστηκαν το 1999, όμως άρχισαν να φαίνονται στο λογαριασμό ως διακριτή χρέωση τα τελευταία χρόνια, όταν άλλαξε ο τρόπος απεικόνισης και η δομή των τιμολογίων. Μια νέα δομή - όχημα και εργαλείο για την αλματώδη αύξηση της επιβάρυνσης των λαϊκών νοικοκυριών.

Καταρχήν, οι αυξήσεις στις ΥΚΩ για το 2012 επιβεβαιώνουν τα όσα γράφει ο «Ρ» σχετικά με τα νομοθετήματα και τις αποφάσεις που αυξάνουν τεχνητά τα κόστη για την ηλεκτρική ενέργεια, τα οποία επικαλούνται στη συνέχεια οι αρμόδιοι για να κάνουν τις οδυνηρές ανατιμήσεις τους! Ειδικά για το 2012, η απόφαση της ΡΑΕ αναφέρει ότι οι απαιτήσεις θα προσεγγίσουν τα 682 εκατ. ευρώ, ποσό αυξημένο κατά 37% σε σχέση με το 2011! Το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης το αποδίδουν στο νέο ειδικό φόρο στο πετρέλαιο και δευτερευόντως στη μεθοδολογία υπολογισμού των ΥΚΩ που παίρνει υπόψη και τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου! Ιδιωτική αγορά, ιδιωτική ΔΕΗ και εταιρείες, ιδιωτικά και τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται. Ενας αποκλειστικά δημόσιος ενεργειακός φορέας, υπό καθεστώς λαϊκής οικονομίας και εξουσίας, θα όρθωνε το λαϊκό συμφέρον και την ανθρωπιά απέναντι στις απαιτήσεις των μετόχων για «κοινωνική προσφορά» με το αζημίωτο. Ακόμη και «παράνομη» να ήταν η χρέωση ΥΚΩ για κάποιους μήνες, η κυβέρνηση μπορεί να το «διορθώσει», όπως και το κάνει με έναν τρόπο με νέα τροπολογία, ενώ νέες αυξήσεις έχουν προαποφασιστεί. Η πρόταση του ΚΚΕ δεν είναι μόνο η ορθότερη, αποτελεί πλέον πρόταση σωτηρίας για εκατομμύρια οικογένειες και μικρομάγαζα, καθώς το ηλεκτρικό ρεύμα θα αντιμετωπίζεται πρωτίστως ως κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα.

Στον αντίποδα αυτής της θέσης, για να καλυφθεί η νέα απαίτηση του 2012, προβλέφθηκε και ήδη εφαρμόζεται: Ενοποίηση 2 κατηγοριών κατανάλωσης σε 1, από 0 έως 1.600 κιλοβατώρες το τετράμηνο με χρέωση 6,99 ευρώ ανά μεγαβατώρα! Το 2011 ίσχυε κατηγορία από 0 έως 800 κιλοβατώρες με χρέωση 20 λεπτά ανά μεγαβατώρα και μια ακόμη κατηγορία 801 - 1.600 κιλοβατώρες με χρέωση 5,28 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Γι' αυτούς η αύξηση διαμορφώνεται σε 32,4%. Για την επόμενη κατηγορία κατανάλωσης, 1601 - 2.000 κιλοβατώρες, οι ΥΚΩ είναι 15,7 ευρώ ανά μεγαβατώρα με αύξηση 38%. Η κατηγορία 2.001 - 3.000 κιλοβατώρες έχει χρέωση 39,87 ευρώ ανά μεγαβατώρα με αύξηση 26,3% και η τελευταία κατηγορία, από 3.000 κιλοβατώρες και άνω, έχει χρέωση 44,88 ευρώ και αύξηση 24,4%.

Σχετικά με την αμφισβήτηση επιβολής του τέλους ΥΚΩ: Προβλεπόταν αρχικά στο άρθρο 29 του νόμου 2773/1999. Ο αντίλογος είναι ότι το άρθρο 29 καταργήθηκε (με το νόμο 4001/2011, άρθρο 195), αλλά η ΔΕΗ δε σταμάτησε να εισπράττει το τέλος για τις ΥΚΩ. Η ΔΕΗ απάντησε ότι για το 2012 εισπράττει ΥΚΩ σύμφωνα με την απόφαση της ΡΑΕ, ενώ για το 2011 ίσχυε το άρθρο 29, με βάση το άρθρο 196 του νόμου 4001/2011. Το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής απάντησε ανάλογα, ότι μέχρι τις 22/8/2011 ίσχυε το άρθρο 29 και από τότε και μετά το άρθρο 196 του νόμου 4001.

Η τελευταία παρέμβαση του υπουργείου, με τροπολογία στο νομοσχέδιο για το Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό, καταργεί και αντικαθιστά τις αποφάσεις για τις ΥΚΩ από το 2008 και έπειτα, για να συμμορφωθεί με απόφαση του ΣτΕ που έκρινε ουσιαστικά ότι κακώς απαιτήθηκαν αντίστοιχα ποσά από εταιρείες προμήθειας που δεν μπορούσαν να εξυπηρετούν τα νησιά. Με την τροπολογία «τακτοποιούνται» τα ζητήματα των προηγούμενων χρόνων και προβλέπεται η απρόσκοπτη συνέχιση της είσπραξης του τέλους με απευθείας χρέωση των καταναλωτών, αντί της έμμεσης, μέσω των εταιρειών προμήθειας.