ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αδιάκοπο φλερτ με την εξουσία των αστών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την απόφασή τους να διεκδικήσουν ψήφο εξουσίας και όχι ψήφο διαμαρτυρίας, διατύπωσε ο Αλ. Τσίπρας παρουσιάζοντας την εκλογική συνεργασία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις και πρόσωπα προερχόμενα απ' το ΠΑΣΟΚ, με συγκολλητική ουσία την εναντίωση στο μνημόνιο. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα συγχέει το ζήτημα κυβέρνηση-εξουσία. Γιατί η σημερινή εξουσία είναι των καπιταλιστών. Αλλά δε βάζουν ζήτημα ανατροπής της εξουσίας των καπιταλιστών. Πολύ περισσότερο που δεν ανατρέπονται με ψήφο. Αρα, μιλά για εξουσία, ενώ θέλει ψήφο για κυβέρνηση. Αυτό όμως μεταφράζεται ως εξής: Διεκδικούν απ' το λαό ψήφο για να διαχειριστούν την εξουσία των αστών.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει κακές υπηρεσίες στο λαό. Οπως έκανε άλλωστε πάντα, θολώνοντας το κριτήριό του, αποπροσανατολίζοντάς τον, προβάλλοντας τις σημαίες του ως φιλολαϊκές ενώ τις σηκώνει για το αστικό πολιτικό σύστημα καλώντας τον να στοιχηθεί κάτω απ' αυτές, δηλαδή τον χειραγωγεί στο αστικό πολιτικό σύστημα. Διατείνεται σήμερα ότι με την προσέλευση στην κάλπη και με ψήφο στις «αντιμνημονιακές δυνάμεις» όλα θα λυθούν ως διά μαγείας. Τσιμουδιά όμως για το γεγονός ότι το μνημόνιο το γέννησε μια συγκεκριμένη εξουσία, που όσο υπάρχει θα συνεχίσει να γεννά μέτρα «μνημονιακής» υφής. Τσιμουδιά ότι η ΕΕ, την οποία τόσο θαυμάζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και αποκηρύττει μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη αποχώρησης απ' αυτήν αφού στηρίζει την ευρωζώνη, η οποία επιθεωρεί άγρυπνα την εφαρμογή σε κάθε χώρα μέλος της μιας πολιτικής που διασφαλίζει τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων των οποίων αποτελεί θεματοφύλακα.

Οτι σήμερα ούτε «ο θεός ο ίδιος» δεν μπορεί να επιβάλλει στα μονοπώλια να «κουρέψουν» τα κέρδη τους για να δώσουν στους εργάτες καλούς μισθούς, μόνιμη δουλειά και να αποδώσουν στο κράτος υψηλούς φόρους που θα κατευθυνθούν στην Παιδεία, την Υγεία κ.λπ.

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος υπέρ μιας άλλης προοπτικής, ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και μόνο αυτές. Είναι ψήφος που την επαύριο των εκλογών θα επιστραφεί στο λαό ως δύναμη να παρεμποδίσει με το δικό του κίνημα αντιλαϊκά μέτρα, ως προωθητική δύναμη στην κατεύθυνση μιας άλλης εξουσίας, λαϊκής.

Δέχονται τους άθλιους μισθούς με ... ποσόστωση

Με ένα επιχείρημα βγαλμένο κατ' ευθείαν απ' το οπλοστάσιο της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου, οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΕΒΓΑ, τάχθηκαν υπέρμαχοι της πρόσληψης νέων εργαζομένων (κάτω των 25 ετών) με 511 ευρώ μεικτά. Η «Ενωτική Κίνηση Εργαζομένων» στην ΕΒΓΑ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), δήλωσε ευθαρσώς στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων πως πρέπει να γίνονται τέτοιες προσλήψεις για να καταπολεμηθεί η ανεργία, βάζοντας ως όρο να μπει ...ποσόστωση σ' αυτές. Να σημειωθεί πως η ΕΒΓΑ έχει ήδη ξεκινήσει τέτοιες προσλήψεις.

Τι λένε δηλαδή; Ας δουλεύουν τα παιδιά μας δίχως δικαιώματα και με μισθούς πείνας, ας είναι σύγχρονοι σκλάβοι στην υπηρεσία των μονοπωλίων, μόνο και μόνο για να έχουν δουλειά. Αυτό, όμως, δεν είναι δουλειά. Είναι σκλαβιά. Αν θέλουν τα παιδιά μας να έχουν δουλειά, για να ζήσουν με αξιοπρέπεια, να φτιάξουν οικογένεια, να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι τους, τότε οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν για να μην υπάρξουν τέτοιες προσλήψεις, αλλά για να γίνουν προσλήψεις με βάση τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και να αγωνιστούν για ακόμη καλύτερες συμβάσεις σύμφωνα με τον πλούτο που παράγουν. Οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού παίζουν -είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι- το παιχνίδι της εργοδοσίας, που θέλει να διασπάσει τους εργαζόμενους σε «παλιούς» με δικαιώματα και «νέους» φθηνούς και ευέλικτους, με 430 ευρώ καθαρό μισθό και να τσακίσει το εργατικό εισόδημα αυξάνοντας την εκμετάλλευση.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να υποσκάψουν τη ζωή των ίδιων των παιδιών τους δίνοντας το «πράσινο φως» στην εργοδοσία να προχωρήσει σε τέτοιες προσλήψεις. Αντιθέτως, κάνοντας στην άκρη τις δυνάμεις εκείνες που βάζουν «πλάτη» στις ορέξεις τις εργοδοσίας για τσάμπα εργαζόμενους, να παλέψουν για μόνιμη και σταθερή δουλειά, με δικαιώματα και μισθούς αξιοπρέπειας. Ενωμένοι, να αγωνιστούν για ικανοποιητικές κλαδικές συμβάσεις εργασίας που θα βάζουν στην άκρη όλους τους τεχνητούς διαχωρισμούς που υψώνει το μαύρο μέτωπο.

Δικτατορία των μονοπωλίων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΠΟΡΕΙ ΓΕΝΙΚΩΣ σε όλη τη χώρα να έχει ηλιοφάνεια, όμως στη Βουλή ...βρέχει αυτές τις μέρες. Μιλάμε για πραγματική καταιγίδα.

Μάλλον, πρέπει να έχει σπάσει κάποιο ρεκόρ στην παγκόσμια κοινοβουλευτική ιστορία, γιατί τι άλλο μπορεί να υποθέσει κανείς, όταν υπάρχουν πάνω από 100 νομοθετικές ρυθμίσεις μέσα σε ένα 48ωρο;

Τροπολογίες, τροποποιήσεις, αλλαγές άρθρων σε μέγεθος ...νομοσχεδίου, αναδιατυπώσεις. Ο,τι υπάρχει και ό,τι ...δεν υπάρχει έχουν σκαρφιστεί, προκειμένου να κάνουν τα (προεκλογικά;) κολπάκια τους.

Κι αν ανάμεσά τους υπήρχαν και κάποιες ρυθμίσεις που ήταν θετικές για το λαό, άντε να μιλήσει κανείς για ...οργασμό εργασίας στο κοινοβούλιο. Ομως, πρόκειται για ρυθμίσεις που είναι η μία χειρότερη από την άλλη (αν προλάβει κανείς να τις διαβάσει).

Κατά τα άλλα, σέβονται τον κοινοβουλευτισμό, «πίνουν νερό» στο όνομα της εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών και όλα τα σχετικά.

ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ να κρυφτούν ...δεν μπορούν ή μπορεί και ορισμένοι να μη θέλουν. Ρωτήθηκε ο Λουκάς Παπαδήμος, αν θα υπάρξουν νέες μειώσεις μισθών και δήλωσε ότι δε θα υπάρξουν μόνο αν βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Μόνο που η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας σημαίνει γι' αυτούς - όπως και για κάθε κεφαλαιοκράτη από καταβολής καπιταλιστικού συστήματος - μικρότερους μισθούς και λιγότερα δικαιώματα.

Εν ολίγοις, μάς δουλεύουν ...ψιλό γαζί. Η ανταγωνιστικότητά τους είναι βαρέλι δίχως πάτο και όσο περισσότερα παίρνουν τόσο περισσότερα θα ζητάνε σε μια πορεία πλήρους εξαθλίωσης του εργαζόμενου.

Είναι προφανές ότι δεν έχει πλέον νόημα να τους ακούει κανείς. Το μόνο που έχει νόημα είναι να σταματηθούν και να ανατραπούν. Και μάλιστα μια και καλή...

Γρηγοριάδης Κώστας

Πετρέλαιο και ανταγωνισμοί

Το «ντόμινο» της γεωπολιτικής κρίσης στήνεται ήδη από τις αμερικανικές πολυεθνικές και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, με απώτερο στόχο να ξαναμοιράσουν τις ενεργειακές αγορές στα Βαλκάνια και στην Κεντρική Ευρώπη. Ο απεσταλμένος των ΗΠΑ Ρ. Μόρνινγκσταρ τα είπε όλα στο ενεργειακό συνέδριο του «Εκόνομιστ» στη Βουλιαγμένη, ενώ το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο «USS Enterprise» άραζε «αμέριμνο» λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στο Φάληρο. Οι ΗΠΑ θα ...συμβάλουν στο θέμα της εκμετάλλευσης και μεταφοράς των υδρογονανθράκων Κύπρου, Ισραήλ και Ελλάδας, θα στηρίξουν τον «τρίτο διάδρομο», που τόσο πολύ θέλει η ελληνική πλευρά, αρκεί να πάει το αέριο στις βαλκανικές χώρες, εκεί που πουλάνε οι ρώσικες πολυεθνικές της ενέργειας. Πρόκειται για επανάληψη της ιμπεριαλιστικής πρακτικής, ένα «έργο» που το έχουμε ξαναδεί και είναι σίγουρα «δράμα».

Αυτή η πολιτική είναι σίγουρο ότι γεννά σύνθετα πεδία πολιτικής, οικονομικής αντιπαράθεσης και πολλά σημεία έντασης. Τόσο στα Βαλκάνια, όσο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Οι άμεσα εμπλεκόμενες χώρες, η Κύπρος και το Ισραήλ, όπου έχουν βρεθεί υδρογονάνθρακες, αλλά και η Ελλάδα, που ελπίζει τόσο σε ανακάλυψη δικών της κοιτασμάτων, όσο και στη χρησιμοποίησή της ως «γέφυρας» για να περνά το φυσικό αέριο και το ηλεκτρικό ρεύμα στην Ευρώπη, αναμετρούν τις προοπτικές και τις ωφέλειες για τα μονοπώλια βεβαίως και όχι για τους λαούς από τη στενότερη συνεργασία τους, αλλά σημειώνονται «περιπλοκές». Το σύμφωνο συνεργασίας, που προωθούνταν ανάμεσα στις 3 χώρες, τελικά δεν υπογράφτηκε προχτές. Το Ισραήλ διατυπώνει «ρητορικά ερωτήματα» για το αν οι υδρογονάνθρακες θα πρέπει να διοχετευτούν στην Ευρώπη ή την ...Ασία. Η Κύπρος δηλώνει ότι καθοριστικό παράγοντα θα διαδραματίσουν δύο ζητήματα: Η εξέλιξη των συμφερόντων των αμερικανικών ή άλλων εταιρειών στην περιοχή και η πορεία της συνεργασίας των τριών. Η Ελλάδα, μετά την απώλεια του αζέρικου αερίου που χρειαζόταν για τον αγωγό Τουρκίας - Ελλάδας - Ιταλίας, αγωνίζεται για επιβίωση του σχεδίου και προτείνει συμφωνία για τον «τρίτο διάδρομο» και επίσπευση.

Και πριν καλά καλά σκεφτούν τι θα κάνουν οι «3», η ιμπεριαλιστική πολιτική έρχεται να θέσει επιτακτικά το ζήτημα της «ομπρέλας» προστασίας. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η αναφορά του συντονιστή του «Εκόνομιστ» Τ. Αντριους στο συνέδριο, που επέστησε την προσοχή στις «φιλοδοξίες» των γειτονικών χωρών, Τουρκίας, Συρίας, Λιβάνου.

Η διαπάλη για τις διαδρομές της ενέργειας, αν πρέπει να γίνει η μεταφορά με πλοία, αν χρειάζεται υποθαλάσσιος αγωγός, αν πρέπει να περιοριστεί στην ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου - Ελλάδας, μόλις άρχισε να εμφανίζεται δημόσια. Θα ενταθεί. Γιατί το βασικό ζητούμενο είναι το κέρδος, η κυριαρχία, ο εξοβελισμός του αντιπάλου. Το ΚΚΕ έχει μιλήσει εδώ και πολύ καιρό για όλα αυτά. Η κυβέρνηση, ήδη από το 2010, συμμετέχει ενεργά και δίνει προτεραιότητα στην προώθηση σχεδίων μεταφοράς ενέργειας που προτάσσουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στην περιοχή. Σχέδια που εμπλέκουν τη χώρα μας όλο και πιο πολύ στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Αυτό το κουβάρι μπορούν να το λύσουν μόνο οι λαοί προς όφελός τους. Το ΚΚΕ έχει πρόταση για αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου για το συμφέρον του λαού. Η λαϊκή εξουσία μπορεί να δημιουργήσει διεξόδους...

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ