Από τα χαράματα, οι εργάτες βρέθηκαν έξω από τις πύλες εργοστασίων σε όλη τη χώρα, περιφρουρώντας την απεργία. Στην Αττική, σε ΦΑΓΕ, COCA - COLA, TASTY, ΕΒΓΑ, ΜΕΒΓΑΛ (Αθήνα), ΝΟΥΝΟΥ, οι εργαζόμενοι απήργησαν. Και στην επαρχία, η επιτυχία της απεργίας ήταν σημαντική με μαζική συμμετοχή σε ΑΓΝΟ (Θεσσαλονίκη), ΒΙΚΟ, ΖΑΓΟΡΙ, COCA-COLA και ΑΥΡΑ (Πάτρα - Αίγιο), CHIPITA (Λαμία). Μαζί τους, στις πύλες των εργοστασίων ήταν και οι Λαϊκές Επιτροπές των συνοικιών, αλλά και συνδικαλιστές άλλων κλάδων, εκφράζοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη.

Η μάχη δόθηκε με επιτυχία παρά τις προσπάθειες για την υπονόμευσή της, που εργοδοσία και εργατοπατέρες συνέχισαν μέχρι τελευταία στιγμή, για να καλλιεργήσουν αυταπάτες και εφησυχασμό. Οι βιομήχανοι κατέφυγαν σε μια σειρά ελιγμούς (εμφανίζονταν μεν διαθέσιμοι για διαπραγματεύσεις αλλά όταν έγινε συνάντηση παρέπεμψαν σε... νέα συνάντηση στα τέλη του μήνα). Στη ΝΟΥΝΟΥ, έστελναν τα τσιράκια τους να εφησυχάσουν τους εργαζόμενους διαδίδοντας πως «εδώ είμαστε καλά» κλπ. Σε PEPSI και AMSTEL τα επιχειρησιακά σωματεία (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ), αντί να συμμετέχουν στην απεργία κήρυξαν 4ωρη και 3ωρη στάση εργασίας. Στη γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ, ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ μετέτρεψαν την απεργία σε 2ωρη στάση εργασίας, την ίδια ώρα που η ΔΩΔΩΝΗ οδηγείται στην ιδιωτικοποίηση.

Την ίδια στιγμή οι βιομήχανοι του κλάδου λένε ξεκάθαρα ότι οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο έχουν διευρυμένες δυνατότητες για διατήρηση των επιπέδων παραγωγής σε καλύτερα επίπεδα από την εικόνα που εμφανίζει η βιομηχανία συνολικά, δυνατότητες που αφορούν και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Ενδεικτικό είναι ότι το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) του ΣΕΒ, στην ετήσια έκθεσή του για την πορεία του κλάδου Τροφίμων - Ποτών, επισημαίνει ότι «παραμένει ένας από τους πιο δυναμικούς, ανταγωνιστικούς και εξωστρεφείς κλάδους της ελληνικής μεταποίησης, με έντονη επενδυτική και εμπορική δραστηριότητα στην Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη...». Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει πως είναι ένας από τους κλάδους με μεγάλες δυνατότητες κερδοφορίας. Αλλωστε, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έρευνας, ακόμη και εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, οι βιομήχανοι τροφίμων αύξησαν τις τιμές (ο πληθωρισμός στον κλάδο διαμορφώθηκε το 2011 σε 3%).

Οπως διαπιστώνεται: «Στον κλάδο των Τροφίμων, η βιομηχανική παραγωγή το 2011 σε σχέση με το προηγούμενο έτος μειώνεται κατά 2,4%, ηπιότερα έναντι της αντίστοιχης ετήσιας μείωσης το 2010 σε σχέση με το 2009 (-4,1%). Κατά το 2011, η συρρίκνωση του συνόλου της βιομηχανικής παραγωγής είναι σχεδόν τριπλάσια από εκείνη των Τροφίμων (-8,6%). Η απόκλιση αυτή εκφράζει τις σχετικά μικρότερες απώλειες των Τροφίμων εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης σε σχέση με άλλους βιομηχανικούς κλάδους, τόσο κατά την πρώτη περίοδο της κρίσης το 2009, όσο και κατά τη συνακόλουθη ύφεση το 2010 και το 2011». Αναδεικνύεται έτσι ακόμα περισσότερο η ανάγκη οι εργαζόμενοι να παλέψουν για υπογραφή σύμβασης με αυξήσεις, για ζωή με δικαιώματα με βάση τον τεράστιο πλούτο που παράγουν.

Διάφοροι χώροι δε δούλεψαν, όπως τα εργοτάξια του οδικού άξονα Αμβρακίας - Ακτίου, όπου πάνω από 200 εργάτες είναι απλήρωτοι για 6 μήνες.

Στην Αθήνα, έγινε απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Κάνιγγος, στην οποία συμμετείχε και η Ενωση Ηλεκτροτεχνιτών Αττικής. Στη συγκέντρωση μίλησε ο Γ. Τασιούλας, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου θέλει φθηνά εργατικά χέρια για λογαριασμό του κεφαλαίου και σε αυτή την κατεύθυνση έχουν στόχο να βάλουν τους οικοδόμους να δουλεύουν με 35 ευρώ και όσους είναι κάτω από 25 ετών με 23 ευρώ μεικτά. Ταυτόχρονα, αναφέρθηκε στην ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για την ουσιαστική προστασία των ανέργων με αιτήματα όπως: Να μη μειωθούν το επίδομα ανεργίας και το χειμερινό επίδομα. Να δοθεί έκτακτο επίδομα 1.400 ευρώ στους ανέργους του κλάδου, κ.ά.

Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε πορεία στα γραφεία της Ενωσης κατασκευαστών και από εκεί στο υπουργείο Εργασίας στη Σταδίου, όπου έγινε συνάντηση χωρίς κανένα αποτέλεσμα.