ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σκληρή τιμωρία από τους ανέργους

Γρηγοριάδης Κώστας

«Και τι να πεις σε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει χάσει τη δουλειά του; Τι να πεις σε ένα παιδί που έχει σπουδάσει, έχει πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικό και δε βρίσκει δουλειά; Φυσικά τι να πεις σε έναν επιχειρηματία ο οποίος έκλεισε το μαγαζί του και είναι ανασφάλιστος; Δεν μπορείς να του πεις τίποτε». Ψεύτικη και υποκριτική η γλώσσα που χρησιμοποιεί για τους ανέργους ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στις προεκλογικές ομιλίες και συνεντεύξεις του όπως αυτή που έδωσε προχθές στα ΜΜΕ της Κρήτης. Από τη μια, παριστάνει τον θλιμμένο που δήθεν συμπάσχει στο δράμα των ανέργων, ενώ την ίδια στιγμή ο ίδιος έχει υπογράψει τη μείωση του επιδόματος ανεργίας στα 360 ευρώ (από 460 ευρώ) ακριβώς για να εξαναγκάσει τους ανέργους ειδικά τους νέους να δουλέψουν για 200 και 300 ευρώ, έχει δεσμευτεί για απολύσεις δεκάδων - εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων από το Δημόσιο τα επόμενα δύο χρόνια που θα προστεθούν στο ενάμισι εκατομμύριο, βάζει λουκέτο στον ΟΕΚ και την κατασκευή λαϊκών κατοικιών, κ.ο.κ. Από την άλλη, μοιράζει ξεδιάντροπα προεκλογικές υποσχέσεις για πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανέργων με λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ την ίδια στιγμή ο ίδιος έχει πρωτοστατήσει στο «κούρεμα» των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία έτσι και αλλιώς τα οδηγούν σε κατάρρευση. Μακάρι «να μην έλεγε τίποτα» στον άνεργο ο Ευ. Βενιζέλος. Η αλήθεια είναι, με πράξεις και λόγια, πως του λέει ότι είναι καταδικασμένος στην καλύτερη περίπτωση σε μισθούς πείνας και στη χειρότερη σε αργό θάνατο. Αξίζει λοιπόν οι άνεργοι, γενικότερα τα λαϊκά στρώματα, να τιμωρήσουν σκληρά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και να ενισχύσουν το ΚΚΕ που διαθέτει ολοκληρωμένη επεξεργασμένη πρόταση για την ανεργία τόσο άμεσα με ενιαία μέτρα προστασίας των ανέργων όσο και μακροπρόθεσμα με την οριστική κατάργησή της στο πλαίσιο μιας λαϊκής οικονομίας και εξουσίας.

Τα χειρότερα τα έχουν ετοιμάσει

Και... έσχιζε τα ρούχα του στην τελευταία συνεδρίαση της Βουλής ο υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης λέγοντας: «Δεν υπάρχει θέμα δέκατου τρίτου και δέκατου τέταρτου μισθού. Δεν υπάρχει θέμα μείωσης των αποζημιώσεων ή κατάργησης των αποζημιώσεων. Δεν έχει τεθεί τέτοιο ζήτημα. Οπως, επίσης, δεν υπάρχει και θέμα μείωσης του χρόνου αδείας. Είναι σαφές ότι αυτά τα θέματα δεν είναι όχι μόνο συμφωνημένα, αλλά ούτε καν ανοιχτά αυτή τη στιγμή για συζήτηση...» Και χτες «έσκασε» η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα που ευθέως μιλάει για ακόμη μεγαλύτερη μείωση του «κόστους εργασίας» στον ιδιωτικό τομέα κατά 15%! Προφανώς, λοιπόν, ...υπάρχει θέμα και μάλιστα πολύ σοβαρό που είτε ο υπουργός δεν το γνώριζε (πράγμα απίθανο) είτε είπε για μία ακόμη φορά ψέματα (πράγμα εξαιρετικά πιθανό). Αλλωστε, ο ίδιος ομολόγησε στην ίδια τοποθέτηση ότι «η επόμενη κυβέρνηση θα κληθεί να πάρει αποφάσεις σε κάτι το οποίο είναι δεδομένο: δηλαδή, τα 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης, ούτως ώστε να ενταχθούν στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος για το 2013 - 2014». Τα πράγματα, λοιπόν, είναι απλά: Ξέρουμε τι θέλει η Κομισιόν, ξέρουμε τι πρόκειται να κάνει η επόμενη κυβέρνηση και ξέρουμε, επίσης, ότι για να καλύψουν και να «περάσουν» τους σχεδιασμούς τους δε θα διστάσουν να πούνε ό,τι ψέμα χρειαστεί, έστω και το πλέον απροκάλυπτο. Είναι, λοιπόν, καιρός να τελειώνουμε και με αυτούς και με τα ψέματά τους.

Καίριο πλήγμα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ

Αν το ΠαΣοΚ δεν είναι πρώτο κόμμα ο τόπος κινδυνεύει με ακυβερνησία. Η αυτοδυναμία όπως την αντιλαμβάνεται η ΝΔ προσκρούει στην κοινή λογική» (Ευ. Βενιζέλος). «Είπα ότι αν υπάρξει ακυβερνησία, τότε είναι αναπόφευκτες οι επαναληπτικές εκλογές» (Α. Σαμαράς). Τον μπαμπούλα της ακυβερνησίας συνεχίζουν να επισείουν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, παρόλο που τρομάζει πλέον ελάχιστους, επειδή εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι τέτοιος «κίνδυνος» στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Αντίθετα, η κυβερνητική συνεργασία μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά τις εκλογές είναι προαποφασισμένη και δρομολογημένη και μάλιστα ομολογείται ανοικτά από κορυφαία στελέχη και των δύο κομμάτων. Αλλωστε, και οι ίδιοι οι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έμμεσα ομολογούν την κυβερνητική συνεργασία. Ο μεν Σαμαράς μιλάει για «βιώσιμη κυβέρνηση», ο δε Βενιζέλος για «πρώτο κόμμα». Αυτό που απομένει, λοιπόν, είναι να καθοριστεί με ποιους όρους - όχι φυσικά προγραμματικούς - θα γίνει αυτή η κυβερνητική συνεργασία, δηλαδή ποιος θα έχει το πάνω χέρι στη νέα συμμαχική κυβέρνηση της πλουτοκρατίας. Και ο μόνος τρόπος για να καθοριστεί αυτό είναι βέβαια τα ποσοστά που θα πάρουν στις εκλογές. Αυτό είναι και το ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στις εκλογές. Πώς θα ενισχύσουν δηλαδή τα ποσοστά τους για να έχουν μεγαλύτερο μερίδιο στη νομή της εξουσίας, ενώ την ίδια στιγμή θα συνεχίζουν τη μεταξύ τους αγαστή συνεργασία για την υλοποίηση των άγριων αντιλαϊκών μέτρων, όπως αποδείχτηκε περίτρανα με την κυβέρνηση Παπαδήμου. Ομως θα ήταν πολιτική αυτοκτονία για το λαό να τους επιτρέψει να συνεχίσουν την επομένη των εκλογών να υλοποιούν τα μέτρα που του καταστρέφουν τη ζωή και τον οδηγούν στην εξαθλίωση. Αφοβα και αδίστακτα, λοιπόν, ο λαός πρέπει να καταφέρει ένα ισχυρό πλήγμα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις κάλπες και ταυτόχρονα να ενισχύσει αποφασιστικά το ΚΚΕ.

Ψηφοδέλτια μάχης

Ψηφοδέλτια μάχης και ελπίδας για τις δυνατότητες αποφασιστικής ενίσχυσης του Κόμματος στις εκλογές, έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η ΚΕ του ΚΚΕ. Μ' αυτά τα ψηφοδέλτια στο χέρι, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα οργώσουν τις επόμενες μέρες τους τόπους δουλειάς, τις γειτονιές, τα χωριά, για να φτάσει όσο γίνεται πιο πλατιά στους ανθρώπους του μόχθου η φωνή του ΚΚΕ. Με τα ψηφοδέλτια στο χέρι θα κουβεντιάσουν με τους ανθρώπους που προσεγγίζουν το ΚΚΕ, ιδιαίτερα με τις νέες δυνάμεις που σκέφτονται για πρώτη φορά να κάνουν το σοβαρό βήμα ενίσχυσης και συμπόρευσης με το Κόμμα της εργατικής τάξης, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα των εκλογών και στο τι θα σημάνει για την ίδια τη δύναμη του λαϊκού κινήματος η ενίσχυση του ΚΚΕ.

Και τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ δίνουν την ευκαιρία να ανοίξει αυτή η συζήτηση. Στα άλλα κόμματα, η ονοματολογία που συζητιέται για τα ψηφοδέλτια έχει να κάνει είτε με... «φανταχτερούς τηλεαστέρες», είτε με κριτήριο την παραπλάνηση του λαού και την εμφάνιση μιας τάχα ανανέωσης για όσο το δυνατό καλύτερο «μακιγιάζ» στα κόμματα που ευθύνονται για τα βάρη που έχει φορτωθεί σήμερα ο λαός, είτε με παζάρια ανάμεσα στα διάφορα «τζάκια» του κάθε κόμματος, με προσωπικές φαγωμάρες και φιλοδοξίες. Τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, όμως, σηματοδοτούν και αυτά ότι το ΚΚΕ δεν έχει καμιά σχέση με τη σαπίλα των άλλων κομμάτων που υπηρετούν και ενσωματώνονται στο αστικό πολιτικό σύστημα. Τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ πλαισιώνονται με αγωνιστές που είναι κομμάτι του λαού: Στελέχη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αγωνιστές αγρότες της ΠΑΣΥ, συνδικαλιστές των ΕΒΕ που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ, φοιτητές που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, γυναίκες που δίνουν μάχες μέσα από τους συλλόγους της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, εργάτες, άνεργοι, συνταξιούχοι, αγωνιστές που δραστηριοποιούνται σε διάφορα μέτωπα πάλης, επιστήμονες, καλλιτέχνες, εκλεγμένοι στην Τοπική Διοίκηση. Ανθρωποι δοκιμασμένοι στο μετερίζι του αγώνα, ταγμένοι στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, χωρίς κανένα απολύτως «προσωπικό συμφέρον».

Τέτοιους αγωνιστές έχει το ΚΚΕ. Με τέτοιους αγωνιστές και την πολιτική του Κόμματος, κι όχι με μια δυο διασημότητες, μπορεί και από το μετερίζι των εκλογών ο λαός να κάνει βήμα μπροστά στη δική του προοπτική. Να ενισχύσει την ταξική πάλη με την ενίσχυση του ΚΚΕ για τις επόμενες μάχες που έρχονται αμέσως μετά τις εκλογές και θα είναι σκληρές, για την πορεία στο δικό του δρόμο ανάπτυξης. Από τους 424 συνολικά υποψήφιους, οι μισοί συμμετέχουν για πρώτη φορά σε συνδυασμούς του ΚΚΕ. Ακόμα, εξετάζοντας τα ψηφοδέλτια ανά ηλικιακή κατηγορία, πλειοψηφούν οι νέοι ηλικίας από 25 έως 39 χρόνων. Παράλληλα, πάνω από το 35% των υποψηφίων είναι γυναίκες, ποσοστό που υπερβαίνει την προβλεπόμενη από τον εκλογικό νόμο ποσόστωση, σηματοδοτώντας τη σημασία που δίνει το ΚΚΕ στην ενεργή συμμετοχή των γυναικών στο κίνημα.

Να, λοιπόν, γιατί και τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ είναι όπλα υπέρ του λαού στη μάχη των εκλογών. Γιατί σηματοδοτούν την καθαρότητα και τη συνέπεια της πολιτικής του ΚΚΕ, δείχνουν και αυτά ότι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπορούν να στηριχτούν στο ΚΚΕ και να το δυναμώσουν.