Τα σωματεία του εμπορίου και των υπηρεσιών, η Πανελλαδική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, αλλά και το ΚΚΕ δεν καταγγέλλουν τις δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης στην Ομοσπονδία - που είναι και πρώτη δύναμη - για υποχωρητικότητα απλά, αλλά αποδεικνύουν στην πράξη ότι αποτελούν τους ιμάντες για το πέρασμα της εργοδοτικής και κυβερνητικής επίθεσης, για να φορτωθούν τα σπασμένα της κρίσης οι εργαζόμενοι. Και εξηγούμε:

• Η πρόσφατη υπογραφή 3ετούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας (πρώτη δύναμη είναι η Αυτόνομη Παρέμβαση) με το Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ) - δηλαδή τους μεγαλοεπιχειρηματίες - στα «μουλωχτά», με τους εργαζόμενους στη γωνία, με το ύψος των μισθών να καθηλώνεται στα επίπεδα του 2009, είναι ή δεν είναι καθαρή στήριξη των επιχειρηματιών και των κερδών τους;
• Σε χτεσινό δισέλιδο «μνημόνιο» υποταγής επί της ουσίας στην εργοδοσία, η πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας αναφέρει: «Στόχος μας είναι, μέσα από μια νέα Εθνική Κλαδική Συμφωνία που θα εφαρμοστεί και με δική μας ευθύνη, αλλά και με ευθύνη των εργοδοτών, να επαναθεμελιώσουμε το εργατικό μας δίκαιο και να επαναπροσδιορίσουμε τους μισθούς μας σε βιώσιμα και αξιοπρεπή επίπεδα, αντιστεκόμενοι στο "δίκαιο" που θέλουν να επιβάλουν (καταπατώντας Σύνταγμα, Νόμους και Ελεύθερες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις) οι δανειστές, η κυβέρνηση, ο Μπαρόζο και η Τρόικα». Δηλαδή, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας έχει ήδη συμφωνήσει όχι μόνο στις μειώσεις μισθών, αλλά και στην κατάργηση κατακτήσεων των εργαζομένων που απορρέουν από τη ΣΣΕ. Το έναυσμα για «επαναπροσδιορισμό» των μισθών και «επαναθεμελίωση» των δικαιωμάτων των εργαζομένων είναι ή δεν είναι «δώρο» στην «ενίσχυση» της επιχειρηματικότητας;
• Και εν πάση περιπτώσει, αν η «επαναθεμελίωση» και ο «επαναπροσδιορισμός» δεν αφορούν μειώσεις μισθών και κατάργηση δικαιωμάτων, τότε γιατί η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας δεν αναφέρει συγκεκριμένα τις θέσεις της; Είναι ενδεικτικό ότι στη δισέλιδη ανακοίνωση δεν τολμά να διεκδικήσει ούτε στο λόγια όχι μόνο αυξήσεις στους μισθούς, αλλά ούτε καν να μη γίνουν μειώσεις. Μάλιστα, με την ίδια ανακοίνωση η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας επιχειρεί να «δελεάσει» τους εργαζόμενους, λέγοντας ότι «κομβικό» σημείο για την όποια συμφωνία με τους εργοδότες θα είναι η διασφάλιση ότι η ΣΣΕ θα εφαρμοστεί από τις επιχειρήσεις - μέλη τους και θα καλύψει το σύνολο των εργαζομένων. Δηλαδή, το ζήτημα δεν είναι η μείωση των μισθών - που έτσι και αλλιώς έχει συμφωνήσει - αλλά ότι η σύμβαση θα εφαρμοστεί από όλους. Ακόμα χειρότερα, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας ισχυρίζεται ότι θα απαιτήσει από το «λύκο» - δηλαδή τους εργοδότες - να «φυλάνε τα πρόβατα» δηλαδή τους εργοδότες σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της ΣΣΕ. Το πόσο δε κάλπικο είναι αυτό το επιχείρημα αποδεικνύεται από την ΣΣΕ που υπέγραψε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας πρόσφατα με τον ΣΕΛΠΕ με τον οποίο συμφώνησε - κατ' εφαρμογή του αντεργατικού νόμου 4024/2011 - ότι η ισχύς της ΚΣΣΕ περιορίζεται μόνο στους εργαζόμενους που εργάζονται σε επιχειρήσεις οι οποίες είναι μέλη του εργοδοτικού φορέα που υπογράφει τη σύμβαση, δηλαδή του ΣΕΛΠΕ.

Οσον αφορά τα περί ενωτικών αγώνων απάντηση στην Επιτροπή Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν τα ίδια τα στελέχη του στην Ομοσπονδία. Στόχος τους, όπως λένε, είναι η σύμπλευση και συμφωνία με τους εργοδότες απέναντι στο «δίκαιο» των δανειστών, κυβέρνησης, Μπαρόζο και Τρόικας. Δηλαδή, καλούν τους εργαζόμενους σε ... ενωτική δράση με τους εργοδότες, με την οποία δήθεν θα αποκρουστεί η πολιτική κυβέρνησης και τρόικας...

Τέλος, αποτυχημένη είναι η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κρύψει ότι τα στελέχη του πρωτοστατούν στην υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας, «συμβουλεύοντας» το ΚΚΕ να «συμβουλέψει» τα στελέχη του «σε ομοσπονδίες που ελέγχει τα οποία έχουν εγκαταλείψει τις κλαδικές συμβάσεις». Και πάλι όμως, οι συκοφαντίες του ΣΥΡΙΖΑ δεν πιάνουν τόπο: γιατί στις Ομοσπονδίες όπου πλειοψηφούν οι ταξικές δυνάμεις, οι κομμουνιστές και οι άλλοι πρωτοπόροι εργάτες δίνουν τη μάχη εργοστάσιο το εργοστάσιο, γιαπί το γιαπί, βιομηχανία τη βιομηχανία για να οργανώσουν τους εργαζόμενους όχι μόνο να μην αποδεχτούν μειώσεις στους μισθούς, αλλά να επιβάλουν και αυξήσεις τέτοιες που να καλύπτουν τουλάχιστον μέρος των απωλειών τους με διασφάλιση όλων των δικαιωμάτων τους. Πρόσφατη η μεγάλη απεργιακή μάχη που έδωσε η Ομοσπονδία σε Γάλα - Τρόφιμα - Ποτά, η απεργία των Οικοδόμων, ενώ αρκετές ακόμα Ομοσπονδίες έχουν πάρει αποφάσεις και προετοιμάζουν απεργιακούς αγώνες. Στον αντίποδα, τα στελέχη της Αυτόνομης Παρέμβασης συνδιαλέγονται με την εργοδοσία για το πώς οι όποιες μειώσεις έχουν συμφωνήσει θα γίνουν αποδεκτές χωρίς αντιδράσεις.