- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 21/4/2012
2η Εκδοση - 1η Εκδοση
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Στιγμιότυπο από την πρόσφατη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους απεργούς, έξω από τα δικαστήρια |
Η αποφασιστικότητα, ο αταλάντευτος αγώνας των εργαζομένων και η ταξική αλληλεγγύη, που εκδηλώθηκε με οργανωτή την Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων και το ΠΑΜΕ όλο αυτό το διάστημα, συνέβαλε και στην απόφαση του Μονομελές Πρωτοδικείου Ηρακλείου το οποίο απέρριψε την αγωγή που είχε καταθέσει η εργοδοσία προκειμένου να κηρυχτεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία.
Οπως αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου, «σύμφωνα με το νόμο το άρθρο 1 παρ. 3 της ανωτέρω ΠΥΣ η άμεση προσαρμογή στα νέα μειωμένα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων δεν προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, η ενάγουσα επέλεξε τη λύση της συναινετικής μείωσης μισθών διά του εξαναγκασμού των εργαζομένων στις εν λόγω συμβάσεις, οι οποίοι συγκατένευσαν υπό το φόβο της απολύσεως».
Σε άλλο σημείο η απόφαση αναφέρει: «Η άρνηση της εντατικοποίησης της δουλειάς συναρτάται τόσο με την τήρηση των κανόνων ασφαλείας και υγιεινής όσο και με το γεγονός ότι, όπως κατατέθηκε, έχουν εμφανιστεί μικροατυχήματα κατά τη διάρκεια της παραγωγής».
Επίσης: «Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι κανένα στοιχείο δεν προσκομίστηκε που να επιβεβαιώνει ότι η ενάγουσα (εταιρεία) αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα ή έχει εμφανίσει κάμψη του κύκλου εργασιών της που να δικαιολογεί τη μείωση του κόστους παραγωγής. Απεναντίας αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα έχει μετοχικό κεφάλαιο 5.250.000 ευρώ, επιπλέον μέτοχός της είναι η εταιρεία "ΗΛΕΚΤΩΡ ΑΕ" συμφερόντων ισχυρότατου παράγοντα του κατασκευαστικού χώρου και των μέσω μαζικής ενημέρωσης και παράλληλα έλαβε πρόσφατα κρατική επιχορήγηση ύψους 1.124.188 ευρώ».
Τέλος, σε σχέση με τους ισχυρισμούς ότι υπάρχει κίνδυνος δημόσιας υγείας, αναφέρει ότι «κανένας κίνδυνος δεν προκύπτει για τη δημόσια υγεία αφού όλα τα λύματα έχουν μαζευτεί και φυλαχθεί, ενώ καθορίστηκε και ο χώρος αποθήκευσης των ανακυκλώσιμων υλικών, ο οποίος είναι άδειος».
Οι εργαζόμενοι στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν χθες το πρωί έξω από την πύλη του εργοστασίου, τόνισαν ότι δε φοβούνται, ούτε τρομοκρατούνται. Αντίθετα ατσαλώνονται και συσπειρώνονται ακόμα περισσότερο αγωνιζόμενοι για το δίκαιο της τάξης τους.
Εκθετη η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΑΠ - ΠΑΣΚΕ) που με τη στάση της ενισχύει τις εργοδοτικές αξιώσεις
Σε καταγγελία της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στο Εμπόριο προχώρησε χτες ο ΣΕΛΠΕ τρεις μήνες μετά την υπογραφή της με την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΑΠ - ΠΑΣΚΕ). Υπενθυμίζεται ότι η σύμβαση - που από την πρώτη στιγμή καταγγέλθηκε ως αισχρή συμφωνία από την Πανελλαδική Γραμματεία Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ - στην οποία συμφώνησαν στα κρυφά οι δύο πλευρές προέβλεπε επί της ουσίας μείωση των μισθών των εργαζομένων, αφού για τρία χρόνια -2010, 2011 και 2012 (3ετής)- οι μισθοί θα ήταν καθηλωμένοι στα επίπεδα του 2009.
Φαίνεται ότι ο ΣΕΛΠΕ πήρε πολύ σοβαρά υπόψη του τα όσα η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΑΠ - ΠΑΣΚΕ) δήλωσε μετά τη συνάντηση με τις οργανώσεις των εργοδοτών ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ για τη ΣΣΕ για «επαναπροσδιορισμό» των μισθών «σε βιώσιμα και αξιοπρεπή επίπεδα» και «επαναθεμελίωση» του «εργατικού δικαίου» και εκτίμησε ότι μάλλον η σύμβαση που υπέγραψε δε συμφέρει τις επιχειρήσεις που εκπροσωπεί. Οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ είναι τεράστιες για αυτήν την εξέλιξη και εκτίθεται για ακόμα μια φορά στους χιλιάδες εμποροϋπάληλλους. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο συμβιβασμός, η υποταγή, η «εργασιακή ειρήνη» που καλλιεργεί αυτή η πλειοψηφία στους εργάτες όχι μόνο δεν τους γλιτώνει από τη σφοδρή επίθεση αλλά στρώνει το έδαφος για συνεχή χτυπήματα σε βάρος των δικαιωμάτων τους.
- Οταν μιλούν για την ανάγκη «να επαναθεμελιώσουμε το εργατικό μας δίκαιο και να επαναπροσδιορίσουμε τους μισθούς μας», τι εννοούν; Και γιατί αυτή η «επαναθεμελίωση» και ο «επαναπροσδιορισμός» συνοδεύει πάντα την επανάληψη ξανά και ξανά της ανάγκης οι αμοιβές των εργαζομένων να διαμορφωθούν σε ρεαλιστικά επίπεδα, με βάση όχι το ρεαλισμό του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι αλλά του τι μπορεί να δώσει η εργοδοσία, δηλαδή τι της περισσεύει;
- Πώς την εννοούν τη «μη διαπραγμάτευση» μειώσεων των μισθών; Ως επισήμανση - όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, όπως έκανε την περασμένη εβδομάδα και στα αστικά ΜΜΕ το στέλεχος της «Αυτόνομης Παρέμβασης», δηλαδή του ΣΥΝ, στον κλάδο και γενικός γραμματέας της ΟΙΥΕ - ότι οι επιχειρήσεις περνούν σήμερα μια πολύ κρίσιμη περίοδο; Και γιατί πρέπει οι εργαζόμενοι να ανησυχούν για τις δυσκολίες της εργοδοσίας; Μήπως εκείνοι δημιούργησαν την κρίση; 'Η μήπως αν σκύψουν το κεφάλι θα σταματήσουν οι απολύσεις; Γιατί δήλωσε στη ΝΕΤ, «Πάμε στη διαβούλευση προτείνοντας πάγωμα μισθών»;
- Υπέγραψαν ή δεν υπέγραψαν πρόσφατα με το ΣΕΛΠΕ σύμβαση που καθήλωνε τους μισθούς στα επίπεδα του 2009, δηλαδή ουσιαστικά τους μείωνε, με δεδομένο τον καλπασμό και του πληθωρισμού και της ακρίβειας και της εκτόξευσης του κόστους ζωής; Και ποια είναι η «ετοιμότητα» στην οποία λένε ότι καλούν όταν και γι' αυτή ακόμα τη σύμβαση που υπέγραψαν με το ΣΕΛΠΕ δεν ενημέρωσαν καν τους εργαζόμενους.
- Είναι ή δεν είναι τεράστιες οι ευθύνες των συγκεκριμένων συνδικαλιστικών παρατάξεων και των αντίστοιχων πολιτικών δυνάμεων για τις αυταπάτες με τις οποίες εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους εδώ και χρόνια; Από τότε που μιλούσαν για την ανάγκη να στηριχτεί η «ανταγωνιστικότητα» (και γι' αυτό οι ίδιες παρατάξεις υπέγραφαν στη ΓΣΕΕ αυξήσεις 0,99 ευρώ). Από τότε που κατηγορούσαν το ΚΚΕ για υπερβολές επειδή προειδοποιούσε για τη θύελλα που έρχεται. Τότε που σε διάφορους κλάδους έφταναν να οργανώνουν ακόμα και «κινητοποιήσεις» για να τσεπώσουν επιδοτήσεις οι εργοδότες (όπως στην ΕΝΚΛΩ, όπου ο εργοδότης πήρε επιδοτήσεις και μετά απέλυσε εκατοντάδες εργάτες και έβαλε νέα «λουκέτα») «ζυμώνοντας» στις εργατικές συνειδήσεις την ταξική συναίνεση και δηλητηριάζοντας το κίνημα με τη λογική ότι οι εργάτες θα σωθούν αν σωθούν και οι επιχειρηματίες;
Το πρόβλημα όλων των συνδικαλιστικών δυνάμεων, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στηρίζουν τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας, είναι ότι τους κομμουνιστές κανείς δεν μπορεί να τους βάλει στο χέρι. Γι' αυτό ενοχλούνται, επειδή το ΚΚΕ τους ξεμπροστιάζει. Κι είναι κι αυτή η συνεπής στάση του ΚΚΕ και η επίθεση που δέχεται επειδή αποκαλύπτει και αντιπαλεύει όσους χτυπούν τους εργάτες, που πρέπει να γίνουν κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του Κόμματος και στις εκλογές.
