Κοινές αγωνίες με το μεγάλο κεφάλαιο, που τρέμει μπροστά στην οργάνωση των εργατών κόντρα στην εξουσία και την αρπαγή του πλούτου που τους ανήκει, μοιράζονται οι δυνάμεις της «Ορθόδοξης Χριστιανικής Νεολαίας Αθηνών», η οποία ανακάλυψε πως «ο κομμουνισμός δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία, περιορίζει την ελευθερία σε ασύλληπτο βαθμό». Και πώς το τεκμηριώνει αυτό; Παραθέτοντας διαπιστώσεις «μαρξιστών» πρώτων... στον αντικομμουνισμό, διαπιστώνοντας πως «ο Χίτλερ με όλη του τη μανία, ούτε τα μισά δεν έκανε», καταγγέλλοντας τη «θρησκεία του υλισμού» και συνολικά με έναν οχετό προσβλητικών για το λαό «συμπερασμάτων» (αφού ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζουν όσους ακούν την πρόταση του ΚΚΕ ως... χαζούς). Μεταξύ άλλων εκφράζει την έγνοια της επειδή «ο μπολσεβικισμός τα τελευταία χρόνια μέσω της ΚΝΕ απλώνει με ιδιάζουσα βουλιμία τα δίκτυα του επί της απληροφόρητης νεολαίας, χρησιμοποιώντας και τα γνωστά αντιπολεμικά - φιλεργατικά συλλαλητήρια μέσω του ΠΑΜΕ στου οποίου το όνομα και τις αφίσες δεν αναφέρεται ότι είναι κομμουνιστικό! (αυτό από μόνο του δείχνει τον ύπουλο χαρακτήρα τους)».
Πάντως, τέτοια ανησυχία για τη δυναμική της πρότασης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μόνο οι επιχειρηματίες και τα κόμματά τους έχουν... Ωστόσο, όποιος διαφωνεί με τις θέσεις και τη στρατηγική του ΚΚΕ μπορεί ανοιχτά και σταράτα να κάνει αντιπαράθεση. Και τότε να μιλήσουμε και για την «αληθινή δημοκρατία» και για την «αληθινή ελευθερία», να μιλήσουμε και για το αν αυτή μπορεί να υπάρξει στην κοινωνία όπου οι νέοι έχουν μισθούς 430 ευρώ ή 200 ευρώ για μερική απασχόληση (όταν βέβαια βρίσκουν δουλειά και όταν δεν τους απολύουν ή δε λήγουν οι συμβάσεις τους). Γιατί με τέτοια κατάσταση, σε λίγο οι νέοι δε θα μπορούν όχι οικογένεια να κάνουν αλλά ούτε ... εξετάσεις αίματος. Πάντως, γι' αυτά τα προβλήματα των νέων, αυτή η «Ορθόδοξη Χριστιανική Νεολαία Αθηνών» δε βγάζει άχνα. Μήπως τελικά αυτά είναι μέρος της «ελευθερίας» που οραματίζεται για τους νέους;
Πόσο πιο καθαρά να το πει, αν και δε χρειάζεται γιατί οι ενδιαφερόμενοι, οι αστοί, έχουν καταλάβει πλήρως τι ακριβώς πρεσβεύει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τι θέλει να κάνει με την κυβέρνηση που ονειρεύεται να συγκροτήσει. Η ανάπτυξη ήταν, είναι και θα είναι των καπιταλιστών όσο αυτοί εξουσιάζουν στην οικονομία. Οποιος λοιπόν υπερασπίζεται το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, υπερασπίζεται το σφαγιασμό των εργασιακών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων που αυτός προϋποθέτει για να ανοιχτεί. Υπερασπίζεται την καπιταλιστική κρίση, αντικειμενική κατάληξη κάθε κύκλου καπιταλιστικής ανάπτυξης. Οποιος υπερασπίζεται την κοινωνική συνοχή υπερασπίζεται την υποταγή των εργατών στους εκμεταλλευτές τους. Αυτό σημαίνει «κοινωνική συνοχή» σε μια κοινωνία ταξική. Σημαίνει ότι οι εργάτες θα κάθονται φρόνιμα και θα ανέχονται μια κάστα που τρέφεται απ' το μόχθο τους, που απομυζά τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου.
Αυτά υπερασπίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ολα τα άλλα είναι για ψηφοθηρία. Την ώρα της κάλπης οι άνθρωποι του μόχθου ας τα έχουν κατά νου. Η ψήφος τους στον οπορτουνισμό είναι ψήφος για την ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου και την «ανάπτυξη» της δικής τους φτώχειας.