-- Κ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ («Στο Κόκκινο»): Εκτιμάτε εύλογα ότι μετεκλογικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα συγκυβερνήσουν, προωθώντας και εφαρμόζοντας ακόμα χειρότερα μέτρα για τον ελληνικό λαό. Στα δύο χρόνια του μνημονίου είχαμε οργανωμένες αντιδράσεις, απεργίες και συλλαλητήρια και άλλες τόσες αυθόρμητες, ανοργάνωτες, από το Σύνταγμα μέχρι τα κινήματα για τα διόδια, τα χαράτσια και την παράκαμψη των μεσαζόντων για τα αγροτικά προϊόντα. Οι αντιδράσεις όμως δυστυχώς δεν αναχαίτισαν τη θύελλα των αντιλαϊκών μέτρων. Τώρα, αν η κάλπη ενισχύσει το ΚΚΕ και άλλα αριστερά κόμματα, κατά του μνημονίου, δε θα είναι εντολή για πολιτική στροφή προς τα αριστερά; Πώς θα σωθούν οι συντάξεις, πώς θα μειωθεί η ανεργία και θα επιβιώσουν τα φτωχότερα στρώματα, αν δεν προκύψει μία άλλη κυβερνητική προοπτική, με κοινωνικό πρόσημο;

-- Καταρχήν, πραγματικά, το ελληνικό εργατικό κίνημα ήταν το πιο ισχυρό στην Ευρώπη, αν δεν ήταν το πρώτο. Αναντίστοιχο, αν θέλετε, με την επίθεση που δέχθηκε. Αλλά ήταν το πρώτο και αναμφισβήτητα δε λέμε εμείς ότι αυτό το κίνημα έγινε μόνο από τους κομμουνιστές και ήταν μόνο οι κομμουνιστές μέσα. Οτι δουλέψαμε όμως σκληρά για να αναπτυχθεί αυτό το κίνημα, το ξέρετε. Το να πας σε μία πλατεία ή να κάνεις μία πορεία από την Κάνιγγος στο Σύνταγμα, δεν είναι τίποτα. Πώς θα πετύχει 100% μία απεργία, όταν απέναντί σου έχεις τον εργοδότη και που απειλεί τον εργάτη να τον απολύσει; Η απεργία δεν αρχίζει την ώρα της συγκέντρωσης, αρχίζει στις 3 τη νύχτα, στις 2 τη νύχτα. Γιατί από πριν τις 2 τη νύχτα, και στις 10 τη νύχτα, στέλνουν πούλμαν στα σπίτια και παίρνουν τους εργάτες διά της βίας και με την απειλή της απόλυσης να μπουν μέσα πριν πάει η περιφρούρηση.

Οταν λοιπόν υπάρχει ένα κίνημα, οργανωμένο, πολιτικοποιημένο, αυτό το κίνημα βεβαίως θα ωθήσει και στην ανάπτυξη πολλών, ποικιλόμορφων και αυθόρμητων κινημάτων. Εμείς επιμένουμε και, αν θέλετε, έχουμε δικαίωμα αυτό να το πούμε: Ηταν άσχετη η ανάπτυξη του κινήματος με τη στρατηγική του ΚΚΕ απέναντι στο κεφάλαιο, την ΕΕ, απέναντι στον καπιταλισμό και απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ ή στις άλλες κεντροαριστερές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις της Ευρώπης; Δε μειώνει καθόλου τη συμμετοχή όλων εκείνων που πήραν μέρος χωρίς να είναι κομμουνιστές. Αν ήμαστε ένα μεταλλαγμένο Κομμουνιστικό Κόμμα, θα υπήρχε τέτοιο κίνημα στην Ελλάδα; Εγώ σας λέω θα υπήρχε κίνημα, αλίμονο. Αλλά όχι με έναν τέτοιο ριζοσπαστισμό, με ανεβασμένες μορφές πάλης, με το σύνθημα της απειθαρχίας και ανυπακοής κ.λπ.

Ενα αυτό. Δεύτερον. Οποιος θέλει - και αυτό ισχύει και για εμάς - μπορεί να μεταφράσει την ψήφο του ατομικού ψηφοφόρου - κακά τα ψέματα, ο καθένας ψηφίζει ατομικά -, σαν έχω εντολή να πάρω μέρος σε κυβέρνηση, έχω εντολή να είμαι πρωθυπουργός, έχω εντολή να προτείνω έναν άλλο πρωθυπουργό; Αυτό είναι αλχημεία. Σας διαβεβαιώ, όλοι όσοι, χιλιάδες κόσμος, που για πρώτη φορά θα μας ψηφίσουν, και προφανώς δε θα είναι όλοι κομμουνιστές, αν επιχειρήσει το ΚΚΕ να μεταφράσει την ψήφο ότι είναι εντολή συνεργασίας, όταν το ΚΚΕ έχει βγει και λέει ότι δε θα μπω σε καμία κυβέρνηση αντιλαϊκή, τότε, με συγχωρείτε, αλλά αυτό θα ήταν αυθαιρεσία.

Δηλαδή εμείς, μετά από τις εκλογές, θα ανακαλύψουμε ότι με ένα πολύ υψηλό ποσοστό που έχουμε - εμάς μας ενδιαφέρουν οι ψήφοι, γιατί τα ποσοστά αλλάζουν όσο περισσότερα κόμματα μπουν στη βουλή -, και να πάμε να πούμε, α, τώρα μας έδωσε ο λαός εντολή να συνεργαστούμε. Μα αφού πήραμε ψήφους με εντολή μη συνεργασίας. Αυτός είναι ο κίνδυνος. Κατεβαίνεις με πολύ ριζοσπαστικά συνθήματα, επαναστατικά - και το ΠΑΣΟΚ πριν το '81 ήταν επαναστατικότατα τα συνθήματά του. Και μετά, αφού πάρεις τις ψήφους κάνεις αυθαίρετη ερμηνεία.

Κύριοι, αυτοί που θα ψηφίσουν το ΚΚΕ, δίνουν την εντολή στο ΚΚΕ να γίνει πιο ικανό, πιο αποτελεσματικό, πιο μαχητικό στην υπεράσπιση των λαϊκών αιτημάτων. Αυτή την εντολή θα πάρουμε. Δεν μπορεί εμείς να μεταφράσουμε την εντολή την επόμενη μέρα ότι έδωσαν εντολή να γίνω εγώ πρωθυπουργός παραδείγματος χάριν. Ετσι κάνουν τα άλλα κόμματα. Παίρνουν την ψήφο και μετά λένε αυτή την εντολή έχουμε. Ιδια θα είναι η ψήφος που θα δώσει στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, στο ΣΥΡΙΖΑ, στον Καμμένο; Αλλη εντολή του δίνει.

Και, τέλος, εμείς είμαστε ένα κόμμα που λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Δε διαμορφώνουμε τη θέση μας στην κάλπη. Επομένως, αυτός που θα ψηφίσει το ΚΚΕ, διαφωνώντας μαζί μας σε αρκετά πράγματα, ξέρει πού συμφωνεί, πού διαφωνεί και γιατί μας ψηφίζει. Πώς να αλλάξουμε την ερμηνεία... Διαβάζω ή ακούω τις τοποθετήσεις των άλλων κομμάτων και τα έχω χάσει. Αν οι εκλογές γίνονταν σε ένα μήνα, θα κήρυσσαν επανάσταση, ή δεν ξέρω τι θα έκαναν. Και μάλιστα και ο Καμμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να είναι και άλλοι, και ο κ. Κουβέλης, ή παίρνουν έναν τροχό και λειαίνουν τις αιχμές ή ανεβάζουν άλλες αιχμές. Με ποιο δικαίωμα προεκλογικά αλλάζεις τις θέσεις;

Αυτός που θα ψηφίσει ΚΚΕ ξέρει μέχρι πού μπορεί να συμφωνήσει μαζί μας και πού μπορεί να διαφωνήσει. Ξέρει ότι δεν μπορούμε να τον βάλουμε στην τσέπη μας ως ψηφοφόρο. Οσο πιο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ, η εντολή θα είναι απαιτητική απέναντί μας. Κι εμείς αυτή την εντολή δεν πρόκειται να την μεταλλάξουμε.

-- Α. ΓΚΙΟΚΑΣ (Βήμα FM): Πολλοί κατηγορούν το ΚΚΕ ότι επιδιώκει την ακυβερνησία. Ισχύει κάτι τέτοιο;

-- Κοιτάξτε να δείτε, αυτοί που μας κατηγορούν είναι αυτοί που τρομοκρατούν το λαό ότι ή θα ψηφίσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ή αν ψηφίσεις άλλο κόμμα πρέπει να μπεις στη στρούγκα της συνεργασίας μαζί τους, γιατί αλλιώς θα έχουμε ακυβερνησία. Εμείς λέμε το εξής πράγμα στο λαό: Ετσι κι αλλιώς, κυβέρνηση θα προκύψει. Αλλά λέμε και του λαού: Με την ευκαιρία, για σκέψου. Μπορεί κάποια στιγμή να φτάσουν τα πράγματα - αφού δε θα είναι η 7 του Μάη, αλλά δεν μπορούμε να βλέπουμε αλλιώς τα πράγματα, ότι θα έρθουν τα πάνω κάτω στις 7 του Μάη - σκέψου ότι μπορεί να έρθει η στιγμή που πραγματικά η άρχουσα τάξη της χώρας μας δε θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, θα έχουν όλα της τα σενάρια καεί.

Βεβαίως, εκείνη τη στιγμή διαμορφώνεται ένα κενό. Θα έλεγα ένα θαυμάσιο κενό που ελπίζουμε ο λαός να πάει να το καλύψει με τη δική του εξουσία. Και τότε θα κριθεί και η ικανότητα του ΚΚΕ να συνειδητοποιήσει την ανάγκη εκείνης της στιγμής και όχι να πάει το ίδιο να καταλάβει την εξουσία, αλλά να πει του λαού, αυτοί δεν μπορούν να σε εξουσιάζουν. Γιατί πρέπει, δηλαδή, ο λαός να φοβάται την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, όταν η λαϊκή πλειοψηφία έχει κάψει όλα τα σενάρια και τα όπλα του αντίπαλου;

Οταν λέμε ότι στις 7 του Μάη θα υπάρχει κυβέρνηση, δεν το λέμε για να καθησυχάσουμε το λαό, αλλά γιατί δεν μπορούμε να απογειωνόμαστε, όπως κάνουν άλλοι, από την πραγματικότητα. Δηλαδή, να σας πω τώρα, αν έβγαινε το ΚΚΕ και ζητούσε αυτοδυναμία, δε θα μας κορόιδευε ο κόσμος; Δεν είναι πράγματα αυτά. Ετσι, λοιπόν, δημιουργούν στο λαό μια ψευδή εικόνα. Είναι άλλο να βάλεις υψηλούς στόχους, αλλά όχι ψευδή εικόνα. Και πάνε να τον σύρουν στην κάλπη σιδηροδέσμιο, χωρίς να το καταλάβει. Εμείς λέμε ότι θα υπάρχουν κάποιοι που θα λυγίσουν την τελευταία στιγμή. Θα έχουμε πάλι κοψοχέρηδες, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι θα είναι πολύ λιγότεροι σ' αυτήν την εκλογική αναμέτρηση.

-- Σ. ΚΑΝΤΟΝΑ («Κόντρα»): ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πράγματι σας κατηγορούν ότι είστε κόμμα διαμαρτυρίας, χωρίς σχέδιο για την επόμενη μέρα. Τελικά υπάρχει κάποια πολιτική από την πλευρά σας που να ανταποκρίνεται στην πράξη στα σημερινά προβλήματα των πολιτών;

-- Αυτή είναι πάγια τακτική. Κι αυτό γίνεται και ανάμεσα στα κόμματα που έχουν πολλά κοινά ζητήματα μέσα στη Βουλή. «Δεν έχεις πρόταση», «δεν άκουσα πρόταση» και - να σας πω κάτι - δεν θα απαντήσουμε άλλη φορά. Και πρόταση έχουμε και άμεση και παρά-άμεση και χτες είχαμε. Δεν υπάρχει κόμμα που δεν έχει άμεση πρόταση, και μάλιστα ένα κόμμα πολλών χρόνων. Ενα καινούριο κόμμα, ας πούμε, μπορεί να έχει μια δυσκολία να έχει μια ολοκληρωμένη πρόταση. Βεβαίως. Υπάρχει κόμμα μέσα στην ελληνική Βουλή ή έξω που δεν έχει πρόταση; Τι είμαστε, φιλολογικός σύνδεσμος;

Και εν πάση περιπτώσει, όταν πηγαίνουμε μέσα στους αγώνες, δεν έχουμε καμία πρόταση; Μπορούμε να καλούμε το λαό να αγωνιστεί και να μην του λέμε τίποτα; Βεβαίως έχουμε. Να ξεκαθαρίσω: Δεν έχουμε πρόταση που τους ταιριάζει. Δεν έχουμε πρόταση που τους συμφέρει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως. Τέτοια πρόταση δεν έχουμε. Αυτά είναι τα εξυπνακίστικα. Το χρησιμοποιούν για να μπερδεύουν το λαό. Και να πάμε να τους δώσουμε έναν τόμο προτάσεων... Να σας πω: Πήγαμε στη Βουλή και καταθέσαμε πρόταση για τα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν ήταν καμιά πρόταση για τον κομμουνισμό, για την κομμουνιστική κοινωνία. Την απέρριψαν. Για τους άνεργους, την απέρριψαν. Για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Ολα τα απέρριψαν. Γιατί, λέει, δε χωράνε, δεν έχουν λεφτά.

Κοιτάξτε, με αυτή τη λογική είναι σαν να λένε στο λαό «κόψε το κεφάλι σου». Πώς δεν έχουμε προτάσεις; Είμαστε υποχρεωμένοι σήμερα όταν ο λαός βογκάει, ακόμα κι αν εμείς παραλείπαμε να έχουμε μία πρόταση, μας το θυμίζει ο λαός. Και εμείς είμαστε μέσα στο λαό.

Να σας πω τώρα. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μέσα στη Βουλή σε ένα ζήτημα που κατά τη γνώμη μας ξεπερνά τα πλαίσια. Θα μπορούσαμε και με το ΣΥΡΙΖΑ να συμφωνήσουμε και με όλα τα κόμματα. Στο ότι δεν μπορεί να γίνεται μπροστά στα μάτια της νεολαίας, μπροστά στα μάτια των δεκαπεντάχρονων, ο διαχωρισμός των ναρκωτικών. «Τα μαλακά δεν σε πειράζουν, τα σκληρά σε πειράζουν». Γιατί εμείς θέλουμε έναν άνθρωπο ελεύθερο, να μην είναι εξαρτημένος. Εδώ είσαι άρρωστος και σου δίνει ο γιατρός ένα χάπι παυσίπονο και σου λέει πάρτο σιγά σιγά για να μην έχεις προβλήματα εθισμού. Παίρνεις χάπια παυσίπονα για τον πονοκέφαλο και σου λέει προσέξτε, μην τα συνηθίσετε. Αυτό είναι τυχαίο;

Σε ένα θέμα που κατά τη γνώμη μας και κομμουνιστής να 'σαι και φιλελεύθερος να 'σαι και σοσιαλδημοκράτης να 'σαι, ό,τι και να 'σαι, είναι ένα πάρα πολύ απλό ζήτημα. Θα είμαστε δηλαδή αντίθετοι να συμφωνήσουμε με αυτό; Ούτε σ' αυτό δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Μήπως λοιπόν οι διαφωνίες είναι πολύ βαθύτερες και πολύ πιο ουσιαστικές από ό,τι πάνε να πείσουν το λαό ότι είναι;