Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ έχουν πάψει να δίνουν βάση στα κούφια λόγια και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούν οι δυνάμεις που στηρίζουν το κεφάλαιο

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χτες ο Α. Ταγιάνι, στο πλαίσιο του συνεδρίου, που συνδιοργανώθηκε από την ΕΕ και την Ελληνική Δημοκρατία, έκανε λόγο για «ισχυρή δράση για τις ΜΜΕ», οι οποίες και στην Ελλάδα «εκπροσωπούν την πραγματική οικονομία». Ωραία λόγια. Οταν, όμως, ρωτήθηκε από τον «Ρ» για το εάν συμφωνεί με την άποψη της τρόικας και των μεγαλοεπιχειρηματιών ότι ο μεγάλος αριθμός μικρών επιχειρήσεων ζημιώνει την ανταγωνιστικότητα, απάντησε περιγραφικά μεν, καταφατικά δε. Ο αντιπρόεδρος της ΕΕ, υπεύθυνος για θέματα Βιομηχανίας και Τουρισμού, παραδέχτηκε ότι είναι δύσκολο για τις μικρές επιχειρήσεις να συμμετάσχουν στη διερεύνηση νέων αγορών, γι' αυτό και η ΕΕ τις προτρέπει να συνενωθούν με τη δημιουργία «κλάστερς» (συστάδων, ομάδων) ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις και τα έξοδα αναζήτησης νέων αγορών. Ακόμη περισσότερο, η ΕΕ θεωρεί ότι οι συστάδες αυτές μπορούν να επιβιώσουν μόνο ως «δορυφόροι» των μεγάλων επιχειρήσεων.

Πρόκειται για διακηρυγμένη πολιτική της ΕΕ, που έτυχε μεγαλύτερης επεξεργασίας. Ουσία αυτής της στόχευσης είναι ο αριθμητικός περιορισμός των μικρών επιχειρήσεων. Αν και για ευνόητους λόγους δε δηλώνεται ευθέως, προκρίνεται η επιβίωση λίγων «μεσαίων» επιχειρήσεων (πολύ μεγαλύτερων από την ελληνική μεσαία επιχείρηση), που θα συνεργάζονται μεταξύ τους και θα υπάρχουν εφόσον, και για όσο, είναι χρήσιμες για την υποστήριξη των μονοπωλίων. Στο νέο μοντέλο χωρούν επίσης και όσες μικρές επιχειρήσεις καταφέρουν να επιβιώσουν λόγω «καινοτομίας». Το παράδειγμα του αντιπροέδρου της ΕΕ ήταν μια γαλλική επιχείρηση 2 - 3 φίλων, που έχει ετήσιο τζίρο 3 - 4 εκατ. ευρώ φτιάχνοντας κάτι γυαλιά με απεικονίσεις. Αυτή την οικονομία του «μπιχλιμπιδιού» προσεγγίζει ...«αναπτυξιακά» η ΕΕ, με βασικό κριτήριο την επίτευξη κερδών. Βεβαίως, ο αξιωματούχος της Κομισιόν προσπάθησε και πάλι να θολώσει τα «νερά», υποστηρίζοντας ότι η ΕΕ δε θέλει να καταστρέψει το «επιχειρηματικό πνεύμα», αφού στις 100 μικρές επιχειρήσεις, 1 ή 2 μπορεί να γίνουν μεγάλες! Ωστόσο, βασική επιδίωξη της ΕΕ είναι, όπως είπε και ο Α. Ταγιάνι, η οικονομική «μεγέθυνση». Αυτός είναι ο στόχος της νέας στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

Σε ερώτηση για τη μείωση μισθών και την επίδραση στην ανταγωνιστικότητα, είπε πως η Ελλάδα πρέπει να κάνει και κάνει θυσίες, όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ η μείωση του κόστους εργασίας μπορεί να γίνει και με τη μείωση των μισθών, αλλά και με άλλους τρόπους, όπως μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Σε ερώτηση για τις εκλογές και την πιθανή επίδρασή τους στην πολιτική του μνημονίου, είπε ότι «δεν παρεμβαίνουμε στα πολιτικά ζητήματα στο εσωτερικό κάθε χώρας», το ζητούμενο είναι η δημοκρατία και οι Ελληνες πολίτες θα επιλέξουν ποιος θα τους κυβερνήσει. Για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, είπε ότι θα βρεθεί λύση, αλλά κι αυτές πρέπει να «λειτουργήσουν υγιώς».

Στο ίδιο φευδεπίγραφο, δημαγωγικό μοτίβο κινήθηκε ο πρωθυπουργός, Λ. Παπαδήμος, στην τοποθέτησή του, χαρακτηρίζοντας «κινητήρια δύναμη της οικονομίας» τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, λόγω και της συμβολής τους στην απασχόληση. Τις ίδιες που η κυβερνητική πολιτική κλείνει κατά χιλιάδες κάθε μήνα, φορτώνοντάς τες με χρέη, φόρους, χαράτσια, τέλη, ενώ οι μεγάλοι ανταγωνιστές τους ενισχύονται για το καλό της «ανταγωνιστικότητας»! Μίλησε για πρωτοβουλίες χρηματοδότησης που βρίσκονται σε εξέλιξη, έκανε λόγο για προγράμματα και πόρους της ΕΕ που δεν έχουν αξιοποιηθεί ακόμη, κάλεσε υποκριτικά τις τράπεζες να χρηματοδοτήσουν τις ΜΜΕ, εάν θέλουν «κεφαλαιακή ενίσχυση», όταν είναι δεδομένη η νέα πριμοδότησή τους με πολλά δισεκατομμύρια ευρώ. Και πριν κλείσει την ομιλία του, τα «γύρισε», λέγοντας ότι η ενίσχυση των τραπεζών είναι αναγκαία για την ενίσχυση των ΜΜΕ! «Η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος και η ενίσχυση της ρευστότητάς τους αποτελούν αναγκαίες συνθήκες για την αύξηση της χρηματοδότησης της οικονομίας και των ΜΜΕ». Αλλά και οι ΜΜΕ για να χρηματοδοτηθούν, πρέπει να «προστατέψουν» τις θέσεις εργασίας, είπε, ενώ προετοιμάζει νέες μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων.

Η Α. Διαμαντοπούλου, αναλαμβάνοντας την «εξειδίκευση» της ασκούμενης πολιτικής και των στόχων της, αποκάλυψε θέλοντας και μη, ότι η στήριξη προς τους «μικρομεσαίους» δεν είναι και τόσο δεδομένη. Επέκρινε τους «αναπτυξιολόγους», οι οποίοι με το «ρίξε λεφτά στην αγορά» σπρώχνουν σε επανάληψη ενός αποτυχημένου πειράματος! Ασκώντας έντονη κριτική στην οικονομική «φούσκα» του παρελθόντος (λες και δεν ήταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που την εξέθρεψαν), είπε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να ριχτούν «άκριτα» στην αγορά. Εθεσε 4 άξονες για την ανάπτυξη, αυτούς ακριβώς που ζητούν οι κεφαλαιοκράτες: «Ρευστότητα, βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, εξωστρέφεια, καινοτομία».

Αφού έθεσε κι αυτή ως όρο την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για την ύπαρξη ρευστότητας, εμφανίστηκε επιθετική υπέρ της πολιτικής του μνημονίου, λέγοντας ότι τα μέτρα που προβλέπει «πράγματι προκαλούν ύφεση, αλλά είναι ο συντομότερος δρόμος προς την ανάπτυξη που διαθέτουμε σήμερα».