Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε και θεωρεί ως πανάκεια για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα την αντιμετώπιση του κρατικού χρέους. Αλλωστε το συνδέει άμεσα, όπως και τα άλλα αστικά κόμματα με την ανάπτυξη, την καπιταλιστική ανάπτυξη όπως έχει αποδειχτεί, αφού έχει ήδη μιλήσει για την υγιή επιχειρηματικότητα και βεβαίως τη λύση την αναζητά στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Αλλά ποια είναι ακριβώς η θέση του για τη διαχείριση του χρέους; Εδώ έχει κάνει πολλές κωλοτούμπες που αποκαλύπτουν την αφερεγγυότητά του ως πολιτική δύναμη. Ας παρακολουθήσουμε τι έχει πει διαχρονικά:

• Αρχικά υπέδειξε «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους», την οποία έκανε η κυβέρνηση, συμφωνώντας με τους δανειστές στο «κούρεμα», με τις γνωστές συνέπειες για το λαό - το «κούρεμα» των χρημάτων των ασφαλιστικών ταμείων, των νοσοκομείων, των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, του ΟΕΚ κλπ.
• Στη συνέχεια, υπερασπίστηκε τη συγκρότηση «επιτροπών ελέγχου του χρέους», αναγορεύοντας το χρέος που δημιούργησαν οι καπιταλιστές σε «εθνικό ζήτημα» (άρα να πληρώσει ο λαός), που θα αποφανθούν για το «επαχθές» τάχα κομμάτι του, το οποίο θα διαγραφεί.
• Λίγο μετά, πρότεινε... «απευθείας δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, διαγραφή μέρους του ή επαναγορά του ή κοινό μηχανισμό δανεισμού, έκδοση ευρωομολόγου».
• Μετά πρόβαλε τη θέση για... «ριζική αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ριζική διαγραφή του χρέους ώστε να γίνει διαχειρίσιμο και βιώσιμο και μετά να μπορείς και να δανείζεσαι αν θέλεις και να έχεις δυνατότητα να κάνεις επενδύσεις για ανάπτυξη, το πρόβλημα είναι το χρέος (...) η αιτία είναι το χρέος».
• Λίγο πριν τις εκλογές μίλησε για «τριετή αναστολή πληρωμών προς ιδιώτες», αλλά «με τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ» και «με τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών (...) Εμείς διεκδικούμε να συμφωνήσουν, από εκεί και πέρα τα πράγματα στη ζωή δεν γίνονται πάντα όπως τα διεκδικείς».
• Τελευταία μετά τις εκλογές, ζητούν... «αναστολή πληρωμών για όσο χρειαστεί, ώστε να ανασυγκροτηθεί η οικονομία», με «επιλεκτική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και εξυπηρέτηση του υπόλοιπου με ευνοϊκούς όρους και ρήτρα ανάπτυξης».

Επίσης ο Αλ. Τσίπρας στις 25/1/2011 έλεγε: «Η κυβέρνηση, αντί να παίζει κρυφτούλι, πρέπει τώρα να διεκδικήσει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, χωρίς νέα μνημόνια, επαναδιαπραγμάτευση που θα στηρίζει την κοινωνία και όχι τους τραπεζίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ευρωπαϊκή Αριστερά διεκδικούν μια νέα, δίκαιη ρύθμιση του χρέους, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, χαμηλούς τόκους και "κούρεμα" του χρέους, που θα μπορέσει να δώσει ανάσα στην κοινωνία».

Ο ίδιος σε ομιλία στον «Ερυθρό Σταύρο» μίλησε για «διαγραφή του χρέους, αναστολή πληρωμών, στήριξη των κοινωνικών αναγκών και αναδιανομή του πλούτου με προοπτική ανάπτυξης».

Αλλά σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Λα Στάμπα», στις 8/5/2012, ανέφερε: Σε σχέση με τα «επόμενα βήματα και τα μηνύματα προς την Ευρώπη το πρώτο, είναι ένα μορατόριουμ επί του χρέους».

Ας δούμε τι είπαν άλλα στελέχη του...

Ο Π. Λαφαζάνης στο ΣΚΑΪ στις 8/5/2012, σχετικά με το ίδιο ζήτημα είπε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του».

Επίσης στις 13/10/2011, μιλώντας στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Πρώτη Γραμμή», ο Γ. Δραγασάκης πρότεινε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, και την εξυπηρέτηση του υπόλοιπου χρέους σε συνάρτηση με τη δυνατότητα εξαγωγών, όπως έκανε και η Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο».

Ο δε Δ. Παπαδημούλης στο «Βήμα FM» στις 9/5/2012 έλεγε: «Θα καταγγείλουμε το μνημόνιο και δεν θα επιστρέψουμε τα χρήματα».

Μια μέρα πριν ο Δ. Στρατούλης πάλι στο «Βήμα FM» στις 8/5/2012 τόνιζε: «Οταν πούμε "όχι" στο μνημόνιο, το πιο πιθανό είναι να μας πουν "όχι" στις δόσεις. Από κει και πέρα, εμείς είπαμε, προεκλογικά, στο λαό, τους τρόπους με τους οποίους θα βρούμε χρήματα. Είπαμε ότι θα διακόψουμε ή θα αναστείλουμε την πληρωμή των χρεών προς τους πιστωτές και θα επαναδιαπραγματευτούμε μαζί τους, για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους»...

Αλήθεια ποια η θέση τους;