Τις τελευταίες μέρες παρατηρήθηκε ένας μικρός συνωστισμός στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων. Δυστυχώς, ο νέος του ένοικος, Φρ. Ολάντ, δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει την επιθυμία όλων των θαυμαστών του και να τους προσφέρει μια συνάντηση. Που αυτοί, όντας και διεκδικητές της αστικής διαχείρισης στην Ελλάδα, θα αξιοποιούσαν δεόντως στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο. Πρώτος και καλύτερος κατέθεσε αίτημα συνάντησης ο Αλ. Τσίπρας. Εφαγε, όμως, «πόρτα» κατά το κοινώς λεγόμενο, καθώς ο Γάλλος Πρόεδρος διεμήνυσε πως το πρωτόκολλο επιτάσσει να συναντιέται με αρχηγούς κρατών και όχι κομμάτων. Η αρχική αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν για γέλια και για κλάματα. Φτάνοντας η «Αυγή» να γράψει το ανεκδιήγητο ότι παρενέβη η Μέρκελ για να μη γίνει η συνάντηση. Μετά ο Αλ. Τσίπρας πέρασε στην αντεπίθεση και προχτές, απ' το Παρίσι όπου βρέθηκε, υπέδειξε στον Ολάντ ότι μπορεί να μη συναντιέται μαζί του αλλά δεν μπορεί να γίνει «Ολαντρέου» και θα πρέπει να τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Οι οποίες, θυμίζουμε, μία προς μία είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της γαλλικής αστικής τάξης και της ΕΕ. Μάλιστα, τον «απείλησε» ότι ο γαλλικός «ΣΥΡΙΖΑ», του Μελανσόν, θα τον ελέγχει στη Βουλή. Οπως - αν θυμάστε - θα έλεγχε ο ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ το 2009 ότι θα ...τηρήσει τις θετικές του δεσμεύσεις.

Επανερχόμαστε όμως στον Ολάντ. Η δήλωση αυτή του πικαρισμένου Αλ. Τσίπρα προκάλεσε την οργή άλλων θαυμαστών του Ολάντ, των προέδρων της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ και βεβαίως του ΠΑΣΟΚ, που έσπευσαν να καταγγείλουν το ολίσθημά του.

Ο Τσίπρας θα είχε πει περισσότερα αν γνώριζε ότι μια μέρα μετά, χτες δηλαδή, ο Ολάντ θα υποδεχόταν με ανοιχτές αγκάλες τον Ε. Βενιζέλο. Ο Δ. Παπαδημούλης δε συγκρατήθηκε και έγραψε στο twitter: «O κ. Ολάντ αρνήθηκε την συνάντηση με Τσίπρα, λόγω πρωτοκόλλου της Γαλλικής Προεδρίας, αλλά συναντά τον κ. Βενιζέλο. Πρωτόκολλο ή σκοπιμότητα; Τα δύο μέτρα και σταθμά του κ. Ολάντ σε Τσίπρα - Βενιζέλο είναι λάθος».

«Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις ριζοσπαστικές - ρεφορμιστικές του εξαγγελίες, μπορεί να θεωρηθεί το πιο συστημικό, ορθολογικό και φιλοευρωπαϊκό κόμμα, αυτό που ένεκα και της εκλογικής του επίδοσης θα πρωταγωνιστήσει, ως μείζων αντιπολίτευση ή και ως (συν)κυβερνώσα δύναμη. Υπό αυτήν την έννοια, άρα, ο ΣΥΡΙΖΑ, αφενός, πληροί το δομικό ρήγμα, που κατέλιπε η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, αφετέρου λειτουργεί πλέον ως καταλύτης για αναδιάταξη και ανανέωση των ελίτ. Ετι περαιτέρω, προσφέρει μια δυνατότητα για λυσιτελέστερη, με πολιτικά ειρηνικά μέσα, έκφραση των μαζών που αισθάνονται αποκλεισμένες και απειλούμενες. Στις 17 Ιουνίου θα δούμε πώς θα κρυσταλλωθούν περαιτέρω οι αναδιατάξεις». Το παραπάνω, εκτενές απόσπασμα από χθεσινό άρθρο της «Καθημερινής» είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για την τρόπο που αντιμετωπίζουν τα επιτελεία της πλουτοκρατίας τον ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά επιβεβαιώνουν την εκτίμηση που από την πρώτη στιγμή με ξεκάθαρο τρόπο διατύπωσε το ΚΚΕ, ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει το δεκανίκι του αστικού συστήματος στο νέο δίπολο «κεντροδεξιά -κεντροαριστερά». Η πλουτοκρατία αισθάνεται ότι μπορεί να εμπιστευτεί τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο σε θέση «αξιωματικής αντιπολίτευσης» αλλά και ως «συγκυβερνώσα δύναμη», όπως γράφει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος. Ο λαός δεν έχει περιθώρια για αυταπάτες. Είτε νικήσει η ΝΔ είτε νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ δίνεται ανάσα στην αστική τάξη της χώρας και στην ΕΕ, να κατασκευάσει ένα νέο δίπολο, που θα κινηθεί στον ίδιο ευρωμονόδρομο, δηλαδή στο δρόμο της ανάπτυξης για χάρη της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Ο άλλος δρόμος της ανάπτυξης, με γνώμονα τις ανάγκες του λαού, προϋποθέτει ισχυρό ΚΚΕ και ρωμαλέο εργατικό - λαϊκό κίνημα ρήξης και ανατροπής του σάπιου καπιταλισμού.