ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να ηττηθεί η πολιτική τους

Ολα τα κόμματα - εκτός από το ΚΚΕ - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καλλιεργούν στο λαό την εξής λογική: υπάρχει ευνοϊκός αέρας στην Ευρώπη, μπορεί να τροποποιηθεί το μνημόνιο και έτσι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά νοικοκυριά θα ανακουφιστούν. Απευθύνονται σε ένα λαό που έχει βιώσει την απόλυτη κτηνωδία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια σε συνθήκες καπιταλιστής κρίσης, και του λένε ότι μπορούν οι λαοί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση να ζήσουν καλύτερα.

Στις εκλογές της 17ης Ιούνη πρέπει να ηττηθεί αυτή η λογική από όπου κι αν προέρχεται. Είτε από κεντροαριστερά είτε από κεντροδεξιά σχήματα. Είναι γεγονός ότι στις 6 Μάη υπήρξε μια θετική τάση με την αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αλλά δεν αρκεί μόνο η εγκατάλειψη αυτών των κομμάτων. Αυτό το θετικό βήμα δεν πρέπει να πισωγυρίσει. Γι' αυτό όμως πρέπει να ηττηθεί συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική και στο πρόσωπο της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ και όλων των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου που ακριβώς επειδή είναι υπέρ της ΕΕ, μιλούν για ανάπτυξη με ενίσχυση των επιχειρηματιών έχοντας ουσιαστικά την ίδια πολιτική.

ΠΡΩΤΟΝ: Τα κόμματα που καλλιεργούν αυτή τη λογική θα τηρήσουν όλες τις δεσμεύσεις που απορρέουν από την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση σαν ευαγγέλιο. Κι ας κάνουν ότι δεν το θέλουν... Ξέρουν καλά ότι: Η όποια επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών θα γίνει στο βαθμό που δεν θα επηρεαστεί καθόλου η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το «όχι» στο μνημόνιο, «όχι» στα αντεργατικά μέτρα και το «πάση θυσία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση» είναι δύο πράγματα ασυμβίβαστα. Η πολιτική διεξόδου που προτείνουν σημαίνει αντεργατικά μέτρα που προβλέπονται από τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» για την ανταγωνιστικότητα και το δημοσιονομικό σύμφωνο.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Αυτό που συζητάνε στην ΕΕ είναι να δώσουν «ζεστό» χρήμα σε επιχειρηματικούς ομίλους όλης της Ευρώπης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία σε μία προσπάθεια να ανακάμψει η κερδοφορία τους. Υπάρχει όμως ένας όρος που τον έχουν διατυπώσει όσο πιο καθαρά γίνεται: Να προχωρήσουν όλα τα μέτρα που έχουν σχέση με μισθούς, μεροκάματα, εργασιακές σχέσεις, κοινωνικές παροχές, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια. Ολα αυτά θα χτυπηθούν ακόμα περισσότερο, σε όφελος των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

ΤΡΙΤΟΝ: Φιλολαϊκή ανάπτυξη και παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν γίνεται. Δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα και ούτε πρόκειται να γίνει στο μέλλον. Είναι ασυμβίβαστο το ένα με το άλλο. Ωφελήθηκαν οι εργαζόμενοι; Υπάρχουν 1,5 εκατομμύριο άνεργοι και διαρκώς αυξάνονται. Πού πήγαν τα κοινοτικά κονδύλια για την λεγόμενη «ενίσχυση της απασχόλησης»; Στα αφεντικά. Στους εργαζόμενους έμεινε η ανεργία, η μερική απασχόληση, γενικά οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Μήπως είδαν προκοπή οι φτωχοί αγρότες; Οσα αγροτικά νοικοκυριά έχουν απομείνει ξεκληρίζονται κι αυτά.

Είναι σαφές λοιπόν γιατί πρέπει να ηττηθεί αυτή η πολιτική οποιοσδήποτε και αν την υποστηρίζει. Και γιατί ο λαός πρέπει να απεγκλωβιστεί από αυτή τη λογική. Στις 18 Ιούνη και μετά, πρωταγωνιστής πρέπει να είναι το εργατικό κίνημα. Δεν πρέπει οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να δώσουν πίστωση χρόνου στην καινούρια κυβέρνηση. Και γι' αυτό το λόγο έχει ιδιαίτερη σημασία να βγει ενισχυμένο το ΚΚΕ.

Ανάπτυξη με μισθούς πείνας

Γρηγοριάδης Κώστας

Από το βήμα της εκλογικής εθνικής συνδιάσκεψης της ΝΔ το περασμένο Σάββατο ο Α. Σαμαράς προανήγγειλε την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, διακηρύσσοντας ότι είναι αδιανόητο να υπάρχουν όταν θερίζει η ανεργία. «Τι θα πει εργασιακά δικαιώματα, όταν φεύγουν οι επιχειρήσεις, κλείνουν τα μαγαζιά και πολλαπλασιάζεται η ανεργία;», είχε αναρωτηθεί χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα, εξέφρασε το θαυμασμό του για το εργασιακό κάτεργο της κινεζικής πολυεθνικής «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά, δηλώνοντας μάλιστα ότι μια κυβέρνηση της ΝΔ «θα φέρει εκατό Cosco». Προχτές, όμως, έβαλε τη μάσκα του προστάτη των μισθωτών στον ιδιωτικό τομέα, δηλώνοντας αντίθετος με την περαιτέρω πτώση των μισθών. «Να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα», διακήρυξε, επισημαίνοντας ότι θα ζητήσει «να παγώσουν οι μισθοί στα τωρινά επίπεδα μέχρι να υπάρξει νέα συμφωνία ανάμεσα σε εργαζόμενους και εργοδότες». Πρόκειται βέβαια για ξετσίπωτη κοροϊδία και εμπαιγμό, γιατί στην πραγματικότητα ο πρόεδρος της ΝΔ ζητά να κατέβουν όλοι οι μισθοί στο ύψος του μειωμένου κατά 22% (ή 32% για τους κάτω των 25 ετών) κατώτατου μισθού, δηλαδή στα 500 και 400 ευρώ, όπως ακριβώς πρότεινε πριν από μερικές μέρες η ηγεσία του ΣΕΒ. Ταυτόχρονα, βέβαια, ενθαρρύνει την επέκταση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, τις ατομικές συμβάσεις, την εκ περιτροπής εργασία κ.ο.κ., πράγμα που σημαίνει ότι οι μισθοί μπορούν να πέφτουν ακόμα πιο κάτω από τον κατώτατο μισθό... Ο,τι και αν λέει προεκλογικά για ψηφοθηρικούς λόγους ο πρόεδρος της ΝΔ, η αλήθεια είναι μία: Η ανάπτυξη που επαγγέλλεται «πατάει» πάνω στη φθηνή εργατική δύναμη και σε μισθούς πείνας. Μπορεί να αποκήρυξε υποκριτικά το πρότυπο της Βουλγαρίας - «η Βουλγαρία δεν είναι πρότυπο ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης» δήλωσε - ωστόσο αυτό είναι το πρότυπο που καθορίζεται στο νέο μνημόνιο που έχει υπογράψει...

Διαχείριση της φτώχειας

Πρόγραμμα διαχείρισης της φτώχειας μάς παρουσίασε χτες ο ΣΥΡΙΖΑ. Και πρόκειται για διαχείριση της φτώχειας σε κάθε πλευρά της ζωής. Ακόμα και στην Παιδεία, για παράδειγμα, σε μια φάση που τα ΑΕΙ έχουν υποστεί δραματικές μειώσεις στους προϋπολογισμούς τους και με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορούν να λειτουργήσουν, ο ΣΥΡΙΖΑ τους υπόσχεται ότι ...θα διατηρήσει αυτά τα σημερινά δεδομένα (με τα οποία ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ τα ΑΕΙ) και ...δεν τα κάνει χειρότερα! Λέει κατά λέξη: «Να σταματήσουν όλες οι ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ μειώσεις των κονδυλίων για την Παιδεία και την Ερευνα». Εν είδει ευχολογίου μιλάει για διασφάλιση της λειτουργίας των ιδρυμάτων το Σεπτέμβρη, αλλά πρακτικά μιλάει μόνο για χρηματοδότηση για τις πιεστικές ανάγκες της εκπαίδευσης, που κι αυτή είναι αμφίβολο από πού και πώς θα εξασφαλιστεί. «Αναπροσαρμογή της διάθεσης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ», λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να απαντήσει στις «πιεστικές» ανάγκες - και όχι στο σύνολο των αναγκών - της εκπαίδευσης. Ομως αυτό ξέρουν καλά ότι δε γίνεται, γιατί τα κονδύλια του ΕΣΠΑ δίνονται για συγκεκριμένες ενέργειες που προκρίνει η ΕΕ και όχι για τις λειτουργικές ανάγκες των ιδρυμάτων, όχι για τις πραγματικές ανάγκες φοιτητών, σπουδαστών, εκπαιδευτικών κλπ. Αρα κοροϊδεύει με το ΕΣΠΑ και δε δίνει λύση στο ασφυκτικό και άμεσο πρόβλημα της χρηματοδότησης.

Αγωνίες ... σωματείων για τις τράπεζες

«Η Attica Bank συνεχίζει με εργαζόμενους, βασικό μέτοχο και πελάτες ν' αποτελούν διαχρονικά τους κύριους στυλοβάτες της» είναι ο τίτλος χτεσινής ανακοίνωσης του ...Συλλόγου Υπαλλήλων Τράπεζας Αττικής που αφιερώνει δύο ολόκληρες σελίδες για να εξηγήσει πως βασική προτεραιότητά του είναι η στήριξη της εργοδοσίας. Ετσι, επισημαίνει πως πρόταξε για μια 2ετία «την ενίσχυση της καθαρής θέσης της ούτως ώστε η Attica Bank να θωρακιστεί περίσσια στον οξύτατο ανταγωνισμό και τη διαφαινόμενη λαίλαπα εξελίξεων»... Ευθαρσώς λοιπόν το συνδικάτο δηλώνει ποια είναι η αγωνία του: Πώς η εργοδοσία θα τη σκαπουλάρει και από τον οξυνόμενο ανταγωνισμό θα καταφέρει να περισώσει και να δυναμώσει τη θέση της. Οχι μόνο το σωματείο δεν έχει τίποτα να πει για τη θηλιά που σφίγγει το λαιμό χιλιάδων λαϊκών οικογενειών από τα δάνεια που χρωστάνε στις τράπεζες, όχι μόνο δεν ψελλίζει λέξη για τις απολύσεις και την επίθεση με την οποία θα έρθουν αντιμέτωποι (και) οι τραπεζοϋπάλληλοι από τη διαδικασία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης που αντικειμενικά επιταχύνεται και λόγω της κρίσης. Αλλά και, ουσιαστικά, αρθρώνει κάλεσμα πλήρους υποταγής προς τους εργαζόμενους προκειμένου να σωθεί η τράπεζα! Μόνο που η σωτηρία της μεγαλοεργοδοσίας περνά μόνο μέσα από την καταστροφή των εργαζομένων. Γι' αυτό και τέτοιου είδους «σωματεία» - αριστοτέχνες της ταξικής συνεργασίας και υποταγής είναι σίγουρο ότι θα αναλάβουν πλούσια δράση για να πειστούν οι εργαζόμενοι να κάτσουν στ' αυγά τους και να κάνουν ό,τι ζητούν οι σφαγείς τους...