Την τέχνη του τη χαρακτηρίζει ένας μοναδικός συγκερασμός δραματικού πάθους και μελωδικού λυρισμού, ενώ οι ρυθμικές εναλλαγές των μελωδιών του ακολουθούν την πορεία των ψυχικών συγκρούσεων των ηρώων. Ο Τζουζέππε Βέρντι υπήρξε ο συνθέτης που άλλαξε σημαντικά το ύφος της ιταλικής όπερας, ενώ τα έργα του, δίκαια, κατέχουν την πρώτη θέση στο διεθνές ρεπερτόριο της όπερας, δίπλα σε εκείνα του Μότσαρτ και του Βάγκνερ.

Σήμερα, τον «Τροβατόρε», μία από τις δημοφιλέστερες όπερες του μεγάλου Ιταλού μουσουργού, θα παρουσιάσει η Εθνική Λυρική Σκηνή, για τέσσερις βραδιές (10,12,13,14 Ιούνη, 9μμ), στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Κατ' εξοχήν «όπερα τραγουδιστών», καθώς απαιτεί κορυφαίους ερμηνευτές στους βασικούς ρόλους, ο «Τροβατόρε» αποτελεί αρχετυπικό μελόδραμα του Ρομαντισμού, στο οποίο τα συναισθήματα εκφράζονται μέσα από μουσική μελωδική και ορμητική, άριες και ντουέτα γεμάτα πάθος, όπως επίσης διάσημα χορωδιακά. «Η φωνή και η μελωδία θα είναι πάντα για μένα τα πιο κύρια», έλεγε ο Βέρντι, στη μουσική του οποίου περικλείονται τα πάντα, τόσο τα συναισθήματα όσο και η δράση.

Στο συγκεκριμένο λυρικό έργο και κυρίως στους τέσσερις πρωταγωνιστικούς ρόλους, η μελωδική έμπνευση του Βέρντι, η δύναμη της μουσικής του εμφανίζεται στο απόγειό της. Καθεμία από τις άριες αποτελεί υπόδειγμα μέγιστης αξιοποίησης παλαιότερων μορφών. Κάθε συνάντηση δύο ή τριών προσώπων χαρακτηρίζεται από απαράμιλλη ορμή και ευρηματικότητα.

Το έργο, έχει να παρουσιαστεί στο Ηρώδειο τριάντα χρόνια, από το καλοκαίρι του 1982. Την ορχήστρα της ΕΛΣ διευθύνει ο αρχιμουσικός Λουκάς Καρυτινός, ενώ τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά, τα κοστούμια και τους φωτισμού έχει αναλάβει ο «μάγος της όπερας» Ιταλός σκηνοθέτης Στέφανο Πόντα.

Στη νέα παραγωγή της Λυρικής πρωταγωνιστούν μονωδοί διεθνούς επιπέδου. Στο ρόλο του Κόμη Ντι Λούνα, ο Δημήτρης Πλατανιάς, ο οποίος πριν λίγες βδομάδες, αποθεώθηκε στην «Royal Opera» (Κόβεντ Γκάρντεν) του Λονδίνου, ερμηνεύοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Ριγκολέτο. Την Λεονόρα ερμηνεύει η Ιάνο Τάμαρ η οποία έχει κάνει εμφανίσεις στα σημαντικότερα λυρικά θέατρα της Ευρώπης, όπως μεταξύ άλλων το Κόβεντ Γκάρντεν, η Οπερα της Βιέννης, η Οπερα της Λυών και η Σκάλα του Μιλάνου, όπου συνεργάστηκε με τον Ρικάρντο Μούτι. Στον ρόλο της Ατσουτσένα η Μαριάννα Πεντσέβα, η πρωταγωνίστρια της Σκάλας του Μιλάνου η οποία έχει συνεργαστεί με τους κορυφαίους μαέστρους της εποχής μας - μεταξύ άλλων με τον Αντόνιο Παπάνο, τον Ρικάρντο Μούτι και τον Ντάνιελ Ορεν, ερμηνεύοντας τους κορυφαίους ρόλους της όπερας στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου - μεταξύ άλλων στο Ρεάλ της Μαδρίτης, στην Αρένα της Βερόνας και το Κόβεντ Γκάρντεν. Τον Μανρίκο ερμηνεύει ο τενόρος Βάλτερ Φρακάρο, ο οποίος έχει στο βιογραφικό του εμφανίσεις, μεταξύ άλλων, στη Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης, στη Σκάλα του Μιλάνου, στην Οπερα του Μονάχου και στην Αρένα της Βερόνας και ο οποίος μάλιστα έχει ερμηνεύσει πρόσφατα αυτό το ρόλο στο Τόκιο και στη Νίκαια της Γαλλίας.

Στη δεύτερη διανομή πρωταγωνιστούν ο διακεκριμένος Ιταλός βαρύτονος Βιτόριο Βιτέλι, η ανερχόμενη Τσέλια Κοστέα, που απέσπασε εξαιρετικά σχόλια ως Μαργαρίτα στον πρόσφατο «Φάουστ» της ΕΛΣ, η Αμερικανίδα μέτζο σοπράνο Τιτσίνα Βον και ο βραβευμένος Κορεάτης τενόρος Ρούντι Παρκ. Τους άλλους ρόλους ερμηνεύουν: Φεράντο: Δημήτρης Καβράκος, Ινές: Γιούλη Καραγκούνη, Ρουίθ: Χαράλαμπος Αλεξανδρόπουλος, Γέρος τσιγγάνος: Θεόδωρος Μωραΐτης, Αγγελιαφόρος: Χαράλαμπος Βελισάριος. Συμμετέχει η Ορχήστρα και η Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Δυστυχώς οι τιμές των εισιτηρίων (25 - 100 ευρώ. Φοιτητικό - παιδικό: 15 ευρώ), και μάλιστα για παράσταση του εθνικού λυρικού θεάτρου, αναμφίβολα δυσκολεύουν το λαϊκό κόσμο που στενάζει από τα οικονομικά προβλήματα, να γευτεί την ομορφιά του «Τροβαδούρου».

• Στο Ηρώδειο, τον Ιούλιο (26-29/7), η Λυρική Σκηνή, θα παρουσιάσει την πασίγνωστη όπερα του Τζιάκομο Πουτσίνι «Τόσκα», σε σκηνοθεσία, σκηνικά και κοστούμια του Ούγκο Ντε Ανα. Στη Ρώμη, ο βαρόνος Σκάρπια, επικεφαλής των δυνάμεων κατοχής, ζητά από την όμορφη και ερωτευμένη Φλόρια Τόσκα, ντίβα της όπερας, μερικές στιγμές έρωτα σε αντάλλαγμα για τη ζωή του αγαπημένου της Μάριο Καβαραντόσι, ενός ιδεαλιστή επαναστάτη. Στριμωγμένη, σε άμυνα, η Τόσκα θα σκοτώσει τον Σκάρπια, χωρίς όμως να μπορέσει να σώσει τον Καβαραντόσι από το θάνατο. Οταν το έγκλημά της αποκαλύπτεται, προκειμένου να διαφύγει από εκείνους που την κυνηγούν, η Τόσκα αυτοκτονεί. Η όπερα παρουσιάζεται σε μουσική διεύθυνση Μύρωνα Μιχαηλίδη. Τους ρόλους ερμηνεύουν: Φλόρια Τόσκα: Ντανιέλα Ντεσί (26,28/7) - Τσέλια Κοστέα (27,29/7), Μάριο Καβαραντόσι: Καρλ Τάννερ (26,28/7) - Τζανκάρλο Μονσάλβε (27,29/7), Βαρόνος Σκάρπια: Λάντο Ατανέλι (26,28/7) - Γκεόργκε Γκαγκνίτζε (27,29/7), Τσεζάρε Αντζελότι: Τάσος Αποστόλου. Συμμετέχουν η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ, καθώς και η Παιδική Χορωδία ROSARTE.

«Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου διαλυμένα από την τρέλα, υστερικά γυμνά και λιμασμένα, / να σέρνονται στους νέγρικους δρόμους την αυγή γυρεύοντας μια αναγκαία δόση...» (από το «Ουρλιαχτό» του Αλεν Γκίνσμπεργκ)

Η ποίηση των «μπίτνικ» που σημάδεψε το νέο ρεύμα της αμερικανικής κουλτούρας, ρεύμα κριτικής και απόρριψης του «αμερικανικού ονείρου», ενέπνευσε το νέο δίσκο των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα, με τίτλο «Beat Poetry» (CD με βιβλίο). Ποιήματα των Αλεν Γκίνσμπεργκ, Γκρέγκορι Κόρσο, Γουίλιαμ Μπάροουζ, Τσαρλς Μπουκόφσκι, Μάικλ Μακλιούρ, και Χάρολντ Νορς, αποτέλεσαν ένα «λιμπρέτο», όπου οι αδελφοί Κατσιμίχα «έχτισαν» ένα ξεχωριστό, ατμοσφαιρικό έργο, που αναδεικνύει τη δύναμη της ποίησης. Πιάνο, κιθάρες, μπάσο, ντραμς, συνομιλούν με ζουρνάδες, σαξόφωνο, ιρλανδέζικη φλογέρα, ινδικό φλάουτο, κλαρίνο και το fluegehorn.

Το CD συνοδεύει πολυσέλιδο βιβλίο, με εκτενές σημείωμα των τραγουδοποιών για τη σχέση τους με την μπιτ ποίηση, κείμενα με αναλυτικές πληροφορίες για τους κυριότερους εκπροσώπους της και βιογραφικά τους, πλούσιο φωτογραφικό υλικό και τους στίχους των μελοποιημένων ποιημάτων, με επεξηγηματικά σχόλια.

«Θεωρήστε αυτό το δίσκο, σαν μια μουσική ταινία μικρού μήκους. Ενα μπερδεμένο όνειρο, όπου αναπόφευκτα, διαπλέκονται όλα. Παλιά τραγούδια, καινούρια τραγούδια και μουσικές, όλα μαζί, σαν μια ωδή του υποσυνείδητου, που πλέκει το παρελθόν και το παρόν όπως αυτό διαλέγει και αποφασίζει», αναφέρουν οι δημιουργοί. Το άλμπουμ, το αφιερώνουν «σ' αυτούς, που μέσα στη δίνη της δεκαετίας του ΄50, μέσα στην ευφορία της μεταπολεμικής έκρηξης του καπιταλισμού, είχαν την άγρυπνη συνείδηση να διακρίνουν την κτηνωδία και το μακελειό που θα ακολουθούσαν τις επόμενες δεκαετίες, μέχρι και σήμερα. Σ' αυτούς τους προφήτες, που σύρθηκαν στα δικαστήρια για τα βιβλία και τις ιδέες τους, τα "τοξικά απόβλητα" μιας κοινωνίας μαστουρωμένης από τον καταναλωτισμό, την πολεμοκαπηλία, το ρατσισμό και τον υπερπατριωτισμό. Αυτούς που κατασυκοφαντήθηκαν, πρώτα σαν επικίνδυνοι κι έπειτα σαν γραφικοί, που ζήσανε σαν κοσμοκαλόγεροι, κήρυκες του πεζοδρομίου, μέσα στη σκοτεινή εποχή του Χούβερ, του Μακάρθυ και της μπούρδας του "αμερικάνικου ονείρου"».

Μετάφραση - απόδοση κειμένων: Πάνος και Χάρης Κατσιμίχας. Εκδοση - διανομή: «Μετρονόμος».