ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 8 Ιούνη 2012
Σελ. /56
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Αντιδραστική ενοποίηση και φυγόκεντρες τάσεις

Το σύνθημα για «περισσότερη Ευρώπη» σημαίνει νέα δεινά για τους λαούς

Τα προβλήματα με την Bankia μεγαλώνουν τις δυσκολίες για την ισπανική κυβέρνηση και την Ευρωζώνη να διαχειριστεί τη βαθιά κρίση
Τα προβλήματα με την Bankia μεγαλώνουν τις δυσκολίες για την ισπανική κυβέρνηση και την Ευρωζώνη να διαχειριστεί τη βαθιά κρίση
Το επόμενο «συνολικό σχέδιο» για την έξοδο από την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων, που χαρακτηρίζεται από επιτάχυνση της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης της ΕΕ σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση, προωθούν οι κυβερνήσεις των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, ενόψει της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 28 και 29 Ιούνη. Ταυτόχρονα, το βάθεμα της κρίσης στην Ισπανία συνεχίζει να προκαλεί ισχυρές αναταράξεις στο ευρω-οικοδόμημα, ενώ ενισχύονται και οι φυγόκεντρες τάσεις.

Δίνοντας το στίγμα του σχεδίου που θα παρουσιάσει στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ, τόνισε ότι «θα προβλέπει περισσότερη Ευρώπη». «Δεν χρειαζόμαστε μόνο μια νομισματική ένωση, αλλά και μια δημοσιονομική ένωση, δηλαδή περισσότερη κοινή δημοσιονομική πολιτική». Κυρίως, όμως, απαιτείται μια πολιτική ένωση, επισήμανε η καγκελάριος, διευκρινίζοντας ότι «στη συνέχεια θα πρέπει βαθμιαία να εκχωρήσουμε αρμοδιότητες και ελεγκτικές δυνατότητες στην Ευρώπη».

Παράλληλα, η Α. Μέρκελ κατέβασε τον πήχη των προσδοκιών από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής, λέγοντας πως δεν πιστεύει ότι θα προκύψει κάποια «μεγάλη επιτυχία», εξαιτίας προφανώς των ανταγωνισμών που κλιμακώνονται. Η ίδια τάχθηκε υπέρ μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων. «Με το ευρώ έχουμε ήδη ντε φάκτο μια Ευρώπη των διαφορετικών ταχυτήτων», είπε σε συνέντευξη στο γερμανικό ραδιόφωνο ARD, προβαίνοντας στην εκτίμηση ότι η τάση αυτή θα ενισχυθεί, καθώς «τα μέλη μιας νομισματικής ένωσης είναι υποχρεωμένα να έλθουν πιο κοντά».

«Θα πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και να δώσουμε τη δυνατότητα σε όλους να συμμετάσχουν. Αλλά δεν επιτρέπεται να μείνουμε για τον λόγο αυτό στάσιμοι, επειδή ο ένας ή ο άλλος δεν θα θέλει ακόμη να συμβαδίσει μαζί μας», διευκρίνισε η Μέρκελ, δείχνοντας ότι τα σενάρια για τη μετεξέλιξη της καπιταλιστικής ΕΕ δίνουν και παίρνουν στο παρασκήνιο. Υπεραμύνθηκε επίσης της στρατηγικής για την «ανάπτυξη» με άγρια λιτότητα, υπογραμμίζοντας ότι «η δημοσιονομική ανάταξη και η ανάπτυξη αποτελούν τις δύο όψεις ενός και μόνου νομίσματος».

Τόνισε ακόμα ότι η οικονομική ανάπτυξη θα έλθει από την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στις χώρες της ΕΕ και ότι «η κρίση αναπτύχθηκε στη διάρκεια δέκα ετών και θα χρειαστούν αρκετά χρόνια πριν μπορέσουμε να επιδιορθώσουμε το σύστημα και να το κάνουμε και πάλι βιώσιμο για το μέλλον». Αναφερόμενη στην Ελλάδα, η Α. Μέρκελ ισχυρίστηκε ότι οι «βοήθειες» που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια αντιπροσωπεύουν μαζί μιάμιση φορά το ΑΕΠ της χώρας, συγκρίνοντας το συνολικό ποσό των δανείων με το Σχέδιο Μάρσαλ.

Στο κόκκινο η Ισπανία

Υπέρ μιας πληρέστερης οικονομικής και τραπεζικής ολοκλήρωσης τάχθηκε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Μόντι, μιλώντας χτες σε συνέδριο τραπεζιτών. Ο Μόντι απηύθυνε έκκληση στους Ευρωπαίους ηγέτες να δράσουν άμεσα, προκειμένου να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις για το ευρώ. Μεταξύ άλλων, ο Μόντι φέρεται να δήλωσε ότι από τις επαφές που πραγματοποιεί το τελευταίο διάστημα διαφαίνεται μια «αίσθηση κατεπείγοντος», προκειμένου να ληφθούν δύσκολες και σημαντικές αποφάσεις.

Την ίδια στιγμή, η Ισπανία βρίσκεται στα πρόθυρα του «μηχανισμού στήριξης», καθώς αδυνατεί να διαχειριστεί τη βαθιά καπιταλιστική κρίση με αιχμή την ανακεφαλοποίηση των τραπεζών. Ενδεικτικό του αδιεξόδου είναι το αυξημένο κόστος δανεισμού που στη χτεσινή δημοπρασία δεκαετών ομολόγων διαμορφώθηκε στα 6,044%.

Ο αμερικανικός οίκος αξιολόγησης Standard & Poor's εκτίμησε, χτες, ότι οι εμπορικές τράπεζες της Ισπανίας θα πρέπει να αποδεχθούν έως το τέλος του 2013 συνολικές ζημιές «που θα κυμαίνονται μεταξύ 80-112 δισεκατομμύρια ευρώ», σχετιζόμενων με επισφάλειές τους. «Κατά συνέπεια - εκτιμά ο ίδιος οίκος -, η πίεση αυξάνεται για τις ίδιες τράπεζες που έχουν την ανάγκη οπωσδήποτε για αυξημένα νέα κεφάλαια, γεγονός που ενισχύει την πιθανότητα, η ΕΕ να παράσχει στήριξη στην κυβέρνηση της Ισπανίας».

Μέχρι τώρα, η ισπανική κυβέρνηση δεν έχει ζητήσει επισήμως καμιά βοήθεια από τις Βρυξέλλες. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο πρωθυπουργός Μ. Ραχόι αγωνίζεται να κερδίσει χρόνο μέχρι την προσεχή Σύνοδο Κορυφής, ευελπιστώντας να καταφέρει να αλλάξει το κλίμα και οι ισπανικές τράπεζες να χρηματοδοτηθούν απευθείας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και να μην εμπλακεί το ισπανικό κράτος σε αυτό.

Ο υπουργός Οικονομικών Λουίς ντε Γκίντος δήλωσε χτες ότι η ισπανική κυβέρνηση αναμένει τα αποτελέσματα της αναφοράς του ΔΝΤ που θα παρουσιαστεί την ερχόμενη Δευτέρα και θα αφορά στην κατάσταση των ισπανικών τραπεζών καθώς επίσης και την αναφορά των ελεγκτών δύο ανεξαρτήτων εταιρειών της Oliver Wyman (Γερμανία) και της Roland Berger (ΗΠΑ) που ήδη βρίσκονται στην Ισπανία.

Ο Πολωνός υπουργός Οικονομικών Γιάτσεκ Ροστόφσκι τάχθηκε χθες υπέρ της προσφυγής στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ) για την ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών, εκτιμώντας ότι μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο βήμα για μια τραπεζική ένωση. «Εχουμε ανάγκη μια άμεση ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών από τα ευρωπαϊκά ταμεία», δήλωσε ο Ροστόφσκι στην ομιλία του στο πλαίσιο του συνεδρίου του Διεθνούς Χρηματοοικονομικού Ινστιτούτου (IIF).

Σύμφωνα με τον ίδιο, το να αναμένουμε από την ισπανική κυβέρνηση να ενισχύσει η ίδια με δικούς της πόρους τις τράπεζές της θα ήταν «τεράστιο λάθος», διότι αυτό θα επιβάρυνε περαιτέρω το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ισπανίας, η οποία βρίσκεται ήδη σε «εύθραυστη οικονομική κατάσταση».

Ανησυχεί η Δανία

Η πρωθυπουργός της Δανίας Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ δήλωσε χτες ότι το κόστος δανεισμού της χώρας της, που έχει φτάσει σε ιστορικό χαμηλό όπως και άλλων ευρωπαϊκών χωρών που θεωρούνται ασφαλείς, είναι μια «ανωμαλία» και προειδοποίησε ότι αυτή η κατάσταση δε θα διαρκέσει. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτά τα χαμηλά επιτόκια συνδέονται με την κρίση» και ότι «αυτού του επιπέδου τα επιτόκια είναι και πρέπει να θεωρούνται ανωμαλία και αιτία ανησυχίας», δήλωσε η Τόρνινγκ-Σμιτ.


ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΔΡΟΜΟ
Το τέρας της ΕΕ ετοιμάζει νέα επίθεση

Η συζήτηση για βάθεμα της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης της ΕΕ γίνεται στο πλαίσιο της διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης και της προσπάθειας που κάνει το κεφάλαιο να την ξεπεράσει προς όφελός του. Η συζήτηση δεν είναι καινούρια. Από την ενιαία αγορά της δεκαετίας του '80 και τη μετεξέλιξη της ΕΟΚ σε ΕΕ, με τη συνθήκη του Μάαστριχτ και από την ΟΝΕ στις αρχές του 2000 μέχρι τα δημοσιονομικά σύμφωνα σταθερότητας και τη συνθήκη της Λισαβόνας (το γνωστό «ευρωσύνταγμα»), στόχος της λυκοσυμμαχίας ήταν και παραμένει η παραπέρα ενίσχυση των δομών της σε όφελος των μονοπωλίων, με θεμελιακό ζήτημα την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των λαών σε συνδυασμό με την αναγκαιότητα να μπορεί η ΕΕ να ανταπεξέρχεται στον οξύτατο διεθνή μονοπωλιακό ανταγωνισμό σε όφελος των ευρωενωσιακών μονοπωλίων.

Αυτό πρακτικά σημαίνει περισσότερες αρμοδιότητες στα όργανα της Ευρωένωσης για τα οικονομικά και πολιτικά ζητήματα της κάθε χώρας - μέλους, άρα και μεγαλύτερη παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα η ανισομετρία στο εσωτερικό της σε συνδυασμό με τους ενδοευρωενωσιακούς ανταγωνισμούς δημιουργούν τεράστιες δυσκολίες στη διαχείριση, αφού τα μονοπώλια κάθε κράτους, ιδιαίτερα των ισχυρών, επιδιώκουν το ίδιον όφελος, γεγονός που τους αναγκάζει να προχωρούν με βήματα ανταγωνισμών και συμβιβασμών ταυτόχρονα. Και να δημιουργούν στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης ομόκεντρους κύκλους κρατών με διαφορετικές ταχύτητες στην εξέλιξη του καπιταλισμού.

Η «οικονομική διακυβέρνηση», που θεωρήθηκε βήμα στην πολιτική και οικονομική ενοποίηση της ΕΕ, οδήγησε στο νέο δημοσιονομικό σύμφωνο σταθερότητας, τη θεσμοθέτηση δηλαδή της λιτότητας και των μνημονίων δίχως τέλος, με κυρώσεις από ευρωενωσιακά όργανα σε κράτη - μέλη που καθυστερούν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, υπονομεύοντας την ανταγωνιστικότητα συνολικά της ΕΕ. Τέτοιες αντιδραστικές αλλαγές κρύβονται πίσω από το σύνθημα για «περισσότερη Ευρώπη», με την προσπάθεια π.χ. για ενιαίο τραπεζικό σύστημα, ενιαίο φορολογικό (αυτό το ξαναπροσπάθησαν, αλλά η ανισομετρία δεν τους επέτρεψε να το πραγματοποιήσουν), έλεγχο όλων των κρατικών προϋπολογισμών κλπ., τα οποία πλασάρονται από αστικά και οπορτουνίστικα κόμματα σαν αντίδοτο τάχα στην κρίση. Σήμερα, μπροστά στα χειρότερα που έρχονται για το λαό, τα ίδια κόμματα που στήριξαν την πολιτική και οικονομική ενοποίηση σε προηγούμενες φάσεις της, θέλουν να νοθεύσουν την αρνητική εμπειρία που αποκόμισε ο λαός, κοροϊδεύοντας ότι οι αλλαγές στην ΕΕ θα αποβούν προς όφελός του. Οτι η ανισομετρία θα πάψει και ότι όλες οι χώρες θα γίνουν ισότιμες.

Πρόκειται για ψέμα ολκής. Η παραπέρα πολιτική και οικονομική ενοποίηση της ΕΕ θα μεγαλώσει τις ανισότητες και τους ανταγωνισμούς και ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για μια μικρότερη Ευρωζώνη, ενδεχόμενα και μια μικρότερη ΕΕ. Από αυτήν τη σκοπιά, εκείνοι που προσπαθούν να καθησυχάσουν το λαό και να του καλλιεργήσουν αυταπάτες είναι υπόλογοι για τα χειρότερα που θα βρει μπροστά του. Είναι οι ίδιοι, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που αναγορεύουν σε πεδίο επίλυσης των λαϊκών προβλημάτων τις διαπραγματεύσεις εντός της ΕΕ. Παραμυθιάζουν το λαό ότι αν κάνει υπομονή, η λύση θα έρθει συνολικά από τη λυκοσυμμαχία, που μαζί με τις ντόπιες κυβερνήσεις του κεφαλαίου τον έχει καταδικάσει στην εξαθλίωση. Καμιά λύση δεν πρόκειται να δώσει η ΕΕ στα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, αντίθετα θα τα επιδεινώσει.

Λύση για το λαό είναι η ενεργοποίηση της πείρας του και η ένταση της ταξικής πάλης στο εθνικό πεδίο, ενάντια στην πλουτοκρατία, τα κόμματα και την εξουσία της. Ενάντια συνολικά στην πολιτική του ευρωμονόδρομου, ανεξάρτητα αν αυτή εκφράζεται από κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά κόμματα και κυβερνήσεις. Λύση για το λαό είναι ένα ισχυρό ΚΚΕ, μπροστάρης στην οργάνωση της πάλης μπροστά στα χειρότερα που έρχονται, καθώς το τέρας της ευρωένωσης και τα μονοπώλιά της ζητάνε νέο αίμα, νέες θυσίες για να βγουν από την κρίση. Να προβληματιστεί σοβαρά ο λαός και να μην επιτρέψει με την ψήφο του να βοηθήσει στο πισωγύρισμα του κινήματος. Ισχυρό ΚΚΕ για να μείνει η ελπίδα ζωντανή και όρθιος ο λαός την επόμενη μέρα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ