Την «ετοιμότητα» της νέας συγκυβέρνησης να «εφαρμόσει το συμφωνημένο πλαίσιο» της δανειακής σύμβασης, αλλά και την αποφασιστικότητά της να τηρήσει τις «συμβατικές δεσμεύσεις ως κράτος - μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης», πρόβαλε ο Ευ. Βενιζέλος, μιλώντας χτες στο «Εκόνομιστ».

Ταυτόχρονα, συμμετέχοντας στην κυβερνητική επιχείρηση χειραγώγησης των εργαζομένων, ο Ευ. Βενιζέλος στην ομιλία του παρουσίασε δέκα προτάσεις για την «επανεκκίνηση της προσπάθειας εξόδου της Ελλάδας από την κρίση», οι οποίες λειτουργούν στη λογική του «καρότο - μαστίγιο» και έχουν στόχο τον εκβιασμό του λαού για να δεχτεί τα σκληρά μέτρα. Σ' αυτήν την κατεύθυνση ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ:

• Πρότεινε την παράταση του «χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά τρία χρόνια μέχρι το τέλος του 2017 (...) για μια φιλική προς την ανάπτυξη δημιονομική προσαρμογή», αλλά την ίδια ώρα ξεκαθάρισε: «Είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε το συμφωνημένο πλαίσιο (...) που θα εναρμονιστεί με τα μακροοικονομικά δεδομένα και τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας». Ουσιαστικά, δεσμεύεται για την περιστολή των δαπανών συνολικού ύψους 11,5 δισ. ευρώ που θα προέλθει από οριζόντιες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια) και επιζητά να γίνει σε βάθος τριετίας η προσυμφωνημένη σφαγή του λαού.
• Ζήτησε τη «διασφάλιση 2,5 δισ. ευρώ από κοινοτικά κονδύλια για κοινωνικούς σκοπούς για την ανεργία των νέων, για επέκταση του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας» και αμέσως μετά τόνισε: «Η δέσμευσή μας είναι ότι τουλάχιστον στο σκέλος των διαρθρωτικών αλλαγών, των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων δηλαδή, θα κινηθούμε με ταχύτητα, αποφασιστικότητα, σταθερότητα, επινοητικότητα, ώστε να έχουμε αποτελέσματα που συνδέονται με το νέο εθνικό παραγωγικό μοντέλο και την ανταγωνιστικότητα της χώρας».Μεταρρυθμίσεις που στόχο έχουν την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.
• Εξέφρασε την ετεροχρονισμένη και υποκριτική του αντίθεση (την προσυπέγραψε ως υπουργός Οικονομικών) στην προώθηση των 15.000 απολύσεων στο δημόσιο τομέα για το 2012, και έκανε λόγο για «έντιμη αξιολόγησή» τους. Την ίδια ώρα, δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση θα πετύχει «το στόχο για 150.000 αποχωρήσεις από το Δημόσιο» μέχρι το τέλος του 2015, επαναφέροντας τον κανόνα 1 πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις. Παράλληλα, οι εταίροι της συγκυβέρνησης ήδη προετοιμάζουν νέο πρόγραμμα «εργασιακής εφεδρείας», με στόχο μέσω αυτής να προχωρήσουν στην απόλυση των δημοσίων υπαλλήλων.
• Ζήτησε αύξηση των κοινοτικών πόρων για την ενίσχυση της ανάπτυξης (που σε κάθε περίπτωση θα καρπωθούν οι κεφαλαιοκράτες), την οποία φρόντισε να συνδέσει με την άμεση εκποίηση της δημόσιας περιουσίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων (με στόχο την άντληση 19 δισ. μέχρι το 2017), καλώντας μάλιστα την ΕΕ να «λειτουργήσει σαν εγγυητικός μηχανισμός για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν παρέλειψε να καλλιεργήσει και φρούδες προσδοκίες στα λαϊκά στρώμα ότι τα μέτρα θα ελαφρύνουν αν η κυβέρνηση πετύχει να εφαρμοστούν στην Ελλάδα οι πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, ώστε η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών να γίνεται απευθείας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, χωρίς να προσμετράται στο δημόσιο χρέος.

Σε κάθε περίπτωση, προσπαθεί να κρύψει ότι για τα κεφάλαια που θα καρπωθούν οι τραπεζίτες, το λογαριασμό θα πληρώσει ο λαός, αφού εγγυητής για την αποπληρωμή τους παραμένει η εκάστοτε αστική κυβέρνηση. Ο Ευ. Βενιζέλος πρότεινε επίσης νέο «κούρεμα» κρατικών ομολόγων που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς και την επαναγορά ελληνικών ομολόγων αγγλικού δικαίου στη δευτερογενή αγορά από τα ασφαλιστικά ταμεία που θα τα οδηγήσει σε παραπέρα μείωση των αποθεματικών τους.

Τη στρατηγική του κόμματός του, που βρίσκεται στην υπηρεσία του συστήματος και των επιχειρηματικών συμφερόντων, προσπάθησε να κρύψει πίσω από ανέξοδες «αντιμνημονιακές κορόνες» ο Π. Καμμένος, μιλώντας χτες στο συνέδριο του «Εκόνομιστ». Ο επικεφαλής των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» ζήτησε να υπάρξει «φορολογική σταθερότητα» προκειμένου να γίνουν επενδύσεις, εννοώντας βέβαια την περαιτέρω φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, καθώς, όπως είπε, δεν μπορεί η Ελλάδα «να γίνει ανταγωνιστική όταν οι επιχειρήσεις φορολογούνται με 45%, όταν στις γειτονικές χώρες η φορολογία είναι χαμηλότερη».

Χαρακτηριστική είναι και η πρότασή του να δημιουργηθούν «ελεύθερες ζώνες» οικονομικής δραστηριότητας στον Πειραιά ή το Κερατσίνι, προκειμένου να γίνουν σε αυτές επενδύσεις από τους εφοπλιστές. Πίσω από την πρόταση κρύβεται η πραγματικότητα που λέει ότι σε αυτές τις ζώνες οι συνθήκες εργασίας θα είναι στην κυριολεξία μεσαιωνικές, χωρίς το παραμικρό εργασιακό δικαίωμα. Στον αντίποδα, οι εφοπλιστές θα απολαμβάνουν ακόμα περισσότερα προνόμια που θα προστεθούν στα όσα προκλητικά έχουν μέχρι σήμερα.