Αντε και έσπασαν την απεργία στον Ασπρόπυργο (που δεν την έσπασαν...). Με το κεντρικό τους πρόβλημα, την καπιταλιστική κρίση, τι θα κάνουν; Με τους εργάτες στην Ινδία τι θα κάνουν; Με τους υπαλλήλους στην Ισπανία τι θα κάνουν;

Επειδή τσακίζουν στην πείνα τους ανίατους νομίζουν πράγματι πως μπορούν να ξεμπερδεύουν έτσι εύκολα με κάθε άνθρωπο που έχει το ελάττωμα «να σκέφτεται»;

Κάτω από άλλες συνθήκες το θέμα με το Ασυλο Ανιάτων, όπου η κυβερνητική πολιτική έχει καταδικάσει σε θάνατο ανθρώπους που δεν μπορούν καν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, θα ήταν κεντρικό θέμα.

Χάθηκε μέσα στον ορυμαγδό της γκανγκστερικής επίθεσης ενάντια στους απεργούς χαλυβουργούς. Αλλά παραμένει πρόβλημα - σημαία για την απανθρωπιά ενός συστήματος που για να εξασφαλίσει κέρδη στους καπιταλιστές δημιουργεί τον ένα Καιάδα μετά τον άλλον.

Νύχτα γίνονται όλες οι βρώμικες δουλειές. Νύχτα είχε στείλει ο Ρωμαίος, του ΠΑΣΟΚ, τα ΜΑΤ να σκάσουν τα λάστιχα στα τρακτέρ των αγροτών. Νύχτα κίνησαν εισαγγελέας και ΜΑΤ, της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, για το γκανγκστερικό χτύπημα στους χαλυβουργούς.

Μαστίγιο και καρότο πάει το θέμα της είσπραξης των φόρων.

Σήκωσαν το μαστίγιο και απείλησαν με παρακρατήσεις μισθών ως και κατασχέσεις σπιτιών.

Δεν κουνήθηκε φύλλο. Οταν ο άνθρωπος δεν έχει να πληρώσει οι απειλές πέφτουν στο κενό.

Τώρα το ρίχνουν στο καρότο: «Πάρε κόσμε», διαλαλούν εφημερίδες και κανάλια με αφορμή τη «σκέψη» κυβερνητικών στελεχών να αυξηθούν σε 60 οι δόσεις για την πληρωμή των διαφόρων φορολογικών χαρατσιών.

Ελπίζει, λένε, η κυβέρνηση ότι έτσι έστω και αργά θα μαζευτούν οι φόροι. Γιατί το γεγονός είναι ένα: Θέλουν να εισπράξουν μια ντουζίνα δισ. και έχουν μπει στα ταμεία μόνο 700 εκατομμύρια.

Και με το μαστίγιο και με το καρότο το γεγονός παραμένει ένα: Οι άνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν.

Ετοιμοι από ...την Πέμπτη, κάτι Οικονόμου και Πορτοσάλτε στον «Σκάι» πανηγύριζαν με την τσίμπλα στο μάτι το πρωί της Παρασκευής ότι έσπασε η απεργία στη «Χαλυβουργία» και ότι το μόνο πρόβλημα είναι κάτι «Παμίτες» που εμποδίζουν τους εργαζόμενους να πιάσουν δουλειά.

Θέλει η φωνή του αφεντικού να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Αλλά και «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».

Δεν ήταν μόνο η απόφαση για το χτύπημα έτοιμη από την Πέμπτη. Ηταν και τα σχετικά δελτία Τύπου. Ετσι, όλα, μα όλα, τα αστικά κανάλια, με τη ΝΕΤ πρώτη και καλύτερη, πανηγύριζαν από τα χαράματα ότι «άνοιξε η "Χαλυβουργία", μπήκαν και εργάζονται κανονικά οι εργαζόμενοι».

Θέλανε να περάσουν μήνυμα για το αδιέξοδο του αγώνα. Να σπείρουν απογοήτευση.

Αυτοί που δουλεύουν στους φούρνους χύτευσης χαμογελούσαν.

Κατά το μεσημέρι πια, άρχισαν να λέγονται ψήγματα αλήθειας. Οι απεργοί είναι έξω από το εργοστάσιο, συνεχίζουν, ενώ χιλιάδες είναι εκεί, αλληλέγγυοι, μαζί τους.

Αυτοί που έδωσαν την εντολή για τα πανηγύρια ξέρουν καλά πως το επίδικο είναι το χτύπημα των απεργών, το «μάθημα» υποταγής σ' όσους έχουν φωτεινό παράδειγμα αυτήν την απεργία. Αλλά δεν τους βγήκε.

Το άρθρο στην «Καθημερινή» αποκαλύπτει: Οτι θέλουν τους εργάτες ανοργάνωτους. Να είναι έρμαια στις ορέξεις του καπιταλιστή.

Αποκαλύπτει επίσης ότι ο Μάνεσης παράλληλα με το χτύπημα των εργατών επιδιώκει και νέα προνόμια. Γι' αυτό μιλάει για «εχθρική στάση του κράτους». Τι ζητάει; Από μείωση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, ως κρατικές παραγγελίες.

Δεν ξέρουμε τι θα πάρει απ' αυτά που ζητάει από την κυβέρνηση. Το σίγουρο είναι πως δε θα πάρει αυτά που ζητάει από τους εργάτες.

Εξάλλου η ίδια η κυβέρνηση έκανε καθαρό πως η επίθεση στη «Χαλυβουργία» δεν έγινε για να ικανοποιηθεί απλά ο Μάνεσης, αλλά για να σταλεί γενικότερο μήνυμα στους «επενδυτές» ότι στο «Ελάντα» το κράτος τούς προστατεύει από τους απείθαρχους εργάτες.

Οι οποίοι, απείθαρχοι, εκεί που ήταν 10 στη νυχτερινή περιφρούρηση της απεργίας, έγιναν χιλιάδες ως το απόγευμα...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε πολλές μικρές δόσεις φόροι - χρέη

ΤΑ ΝΕΑ: Πέντε χρόνια δόσεις για ληξιπρόθεσμα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Μείωση 22,6% του εφάπαξ υπαλλήλων του Δημοσίου

ΕΘΝΟΣ: Ψυχρολουσία με το εφάπαξ στο Δημόσιο

Ο ΛΟΓΟΣ: Οριστικά 22,6% «ψαλίδι» στο εφάπαξ του δημοσίου

Η ΑΥΓΗ: -22% το εφάπαξ με το «καλημέρα»

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Καταργούνται 20 οργανισμοί με 200 υπηρεσίες

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Λουκέτα και συγχωνεύσεις σε δημόσιους οργανισμούς

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: 235 ψυχές στα σκουπίδια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Νέο κόλπο με τον ΛΑΦΚΑ

ΑΥΡΙΑΝΗ: Στη σέντρα πρώην υπουργοί και 2 νυν βουλευτές

Η ΝΙΚΗ: Φθηνά ενοίκια σε ασφαλείς περιοχές

«Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το α' εξάμηνο του 2012, είναι δηλωτικά της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και της εργασιακής ζούγκλας που συνεπάγεται για τους εργαζόμενους η ευελιξία στην εργασία, όπως επιτάσσουν οι σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Η γενίκευση της μερικής απασχόλησης (...) η προκλητική παραβίαση ακόμα και αυτής της κουτσουρεμένης και άθλιας εργατικής νομοθεσίας (...) δεν είναι σημεία των καιρών. Είναι όροι αναγκαίοι για να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση και να μπει σε νέο κύκλο κερδοφόρας ανάπτυξης, σε συνθήκες μάλιστα οξυμένου ανταγωνισμού με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μπορεί στην Ελλάδα η κρίση και τα μνημόνια να επιτάχυναν τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, δεν είναι όμως η αιτία της βαρβαρότητας που βιώνουν σήμερα εκατομμύρια εργαζόμενοι. Για παράδειγμα, η επικράτηση της ευελιξίας στην εργασία και της μερικής απασχόλησης έναντι της σταθερής δουλειάς, είναι στρατηγικός στόχος της ΕΕ από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και περιγράφεται στις κατευθυντήριες γραμμές όλων των στρατηγικών που ακολούθησαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Καταγράφονται στη «Λευκή Βίβλο» με ακρίβεια. Και βρήκαν παραπέρα επεξεργασία στη στρατηγική της Λισαβόνας (...) στην Ελλάδα (...) τέτοιες ανατροπές καθυστέρησαν εξαιτίας κυρίως των εμποδίων που όρθωσε το κίνημα, με καθοριστική τη συμβολή του ΚΚΕ (...) τώρα, εν μέσω κρίσης, που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις και κάνει το κεφάλαιο πιο επιθετικό, ενεργοποιείται το φιλεργοδοτικό οπλοστάσιο και σαρώνεται κάθε δικαίωμα.

(...) Το πλέγμα των αντεργατικών νόμων θυμίζει Λερναία Υδρα. Ακόμα κι αν ένας αντεργατικός νόμος καταργηθεί, ένας άλλος θα προβλέπει τα ίδια και χειρότερα. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την κατάργηση του «μνημονιακού» όπως λέει νόμου της μετενέργειας, για την προστασία δήθεν των συλλογικών συμβάσεων, κρύβει όμως ότι η κατάργηση επί της ουσίας των κλαδικών επιτυγχάνεται με τον προηγούμενο νόμο της Κατσέλη, που προβλέπει ότι η επιχειρησιακή, όσα κι αν δίνει, υπερισχύει της κλαδικής. Ενώ εφαρμόζονται κατά κόρον και οι ατομικές. Οι εργοδότες έχουν ανεξάντλητους τρόπους να φτηνύνουν τον εργάτη για να ανεβάσουν τα κέρδη τους, επειδή ο καπιταλισμός, η ΕΕ και η αστική διαχείριση δουλεύουν αποκλειστικά για λογαριασμό τους. Διέξοδο στο λαό μπορεί να δώσει μόνο το αντιπάλεμα της αντεργατικής πολιτικής, με στόχους πάλης που θα μεγαλώνουν τις προϋποθέσεις για ξήλωμα της αστικής εξουσίας. Για οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι τις ανάγκες των μονοπωλίων» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).