ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Ιούλη 2012
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΟΛΟΜΒΙΑ - ΕΝΟΠΛΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Χωρίς βαθιές αλλαγές δεν υπάρχει διέξοδος

Οι ιθαγενείς της Κάουκα έδιωξαν το στρατό από την περιοχή για να δεχτούν στη συνέχεια την κρατική καταστολή
Οι ιθαγενείς της Κάουκα έδιωξαν το στρατό από την περιοχή για να δεχτούν στη συνέχεια την κρατική καταστολή
Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στο δήμο Τορομπίο, στην επαρχία Κάουκα, όπου ιθαγενείς της φυλής Νάσα απαίτησαν να φύγουν από τα εδάφη τους και ο στρατός και οι αντάρτες, οι Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC-EP) (το αντάρτικο που έχει μια μακρά πορεία δράσης και πάνω από 40 χρόνια αντιπαλεύει την κρατική τρομοκρατία) προειδοποίησαν ότι ποτέ δε θα εγκαταλείψουν τα «όνειρά τους με μία ταπεινωτική παράδοση και αφοπλισμό» όσο δεν πραγματοποιηθεί μια βαθιά μετατροπή των συνθηκών αυτής της χώρας που θα επιτρέπουν την ειρήνη.

Η αντιδραστική κυβέρνηση του Χουάν Μανουέλ Σάντος, παρόλο που οι αντάρτες αποδέχτηκαν το αίτημα των ιθαγενών και αποτραβήχτηκαν, έστειλε χιλιάδες στρατιώτες και αστυνομικούς στην περιοχή, ενώ υποτίθεται ξεκίνησε και διάλογο με τους ιθαγενείς. Ωστόσο οι ιθαγενείς αρνήθηκαν να πάρουν μέρος την Παρασκευή, γιατί ενώ τους είχαν υποσχεθεί τη συμμετοχή των υπουργών Εσωτερικών και Αμυνας, προσήλθαν οι υφυπουργοί. Πάντως ο διάλογος υποτίθεται ότι θα συνεχιστεί.

Οι FARC πάντως, σε μία δήλωσή τους στο Μπολιβαριανό Πρακτορείο Τύπου, τονίζουν ότι οι κάτοικοι της Κάουκα και μεγάλου μέρους της Κολομβίας έχουν δίκιο να απαιτούν να σταματήσει ο πόλεμος. Οι κάτοικοι ζητούν να τεθεί τέλος «στον πόλεμο των στρατιωτικών και παραστρατιωτικών επιχειρήσεων, των βομβαρδισμών και πυροβολισμών, των κατ' οίκον ερευνών και των μαζικών συλλήψεων, στον πόλεμο των λεηλασιών και της περιθωριοποίησης».

Απαντώντας στην αντιδραστική κυβέρνηση του Σάντος, που κατηγορεί τις FARC ότι «διαταράσσουν τη ζωή των κατοίκων της παραπάνω περιοχής και γι' αυτό το λόγο επιμένει στη δίωξη των ανταρτών» σημειώνουν: «Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική, είναι αυτοί (αστυνομία και στρατός) οι επιτιθέμενοι, αυτοί είναι οι κλέφτες και αυτοί είναι που χρησιμοποιούν αδιάκριτα τη βία» και υπογραμμίζεται ότι οι ιθαγενείς και οι αγρότες υπήρξαν θύματα της κυβερνητικής βίας. Αντίθετα σημειώνουν: «Οι αντάρτες προειδοποίησαν ότι η παραδεισένια εικόνα της Κολομβίας δεν παύει να είναι μια δημιουργία των ΜΜΕ εικονικής πραγματικότητας, που εφευρέθηκε για να προσελκύσει τα πολυεθνικά επενδυτικά κεφάλαια σε μια εποχή που ο καπιταλισμός βρίσκεται σε κρίση. Ο στόχος αυτής της εικόνας είναι να πλουτίσει μία προνομιούχα τοπική ελίτ σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας. Για τις FARC, η όξυνση των αντιλαϊκών πολιτικών και η πλήρης ισχύς των Συμφωνιών Ελεύθερου Εμπορίου, όπως το πρόσφατο με τις ΗΠΑ, δεν θα αντισταθμίσουν την καταστροφή της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και του λαού».

«Η πραγματική Κολομβία είναι μία χώρα που κυβερνιέται από τις επιταγές των πολυμερών πιστωτικών ιδρυμάτων, με ένα μοντέλο οικονομίας πλήρως στην υπηρεσία του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου» διαβεβαιώνει η αντάρτικη οργάνωση. Υπογραμμίζει ακόμα ότι η Κολομβία «αγωνίζεται εν μέσω του δράματος της οικονομικής, θεσμικής και πολιτικής της κατάρρευσης , δεμένη χειροπόδαρα από μία εντυπωσιακή στρατιωτική, παραστρατιωτική και αστυνομική μηχανή, στην οποία προστίθεται η πιο κραυγαλέα επικοινωνιακή εκτροπή, που επιδιώκει να συγκαλύψει τη σοβαρότητα του τι συμβαίνει».

Στη δήλωσή τους οι αντάρτες υπενθυμίζουν ότι οι τελευταίες κυβερνήσεις πούλησαν την ιδέα της ήττας της παράνομης διακίνησης των ναρκωτικών, που πέτυχε υποτίθεται με το «Σχέδιο Κολομβία» και τώρα αποκαλύπτεται η «σκανδαλώδης αλήθεια». «Το μόνο που κατάφεραν ήταν μία διαδοχική ανταλλαγή πυρών μεταξύ των διαφόρων ναρκεμπόρων, τη στιγμή που η αστυνομία εμφανίζεται αναμεμειγμένη, στο υψηλότερο ιεραρχικό επίπεδο, με το ναρκο-παραστρατιωτικό δίκτυο».

Και προσθέτουν με έμφαση: «Η Ουάσιγκτον ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να θέσει τέλος στο εμπόριο ναρκωτικών, αλλά να το χρησιμοποιήσει ως πρόφαση για τις πολιτικές της επεμβάσεις».

Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζουν με έμφαση, το αντάρτικο θα παραμείνει παρόν, μαχητικό και ανίκητο, ιδιαίτερα όπου είναι πλήρης η στρατιωτικοποίηση εκ μέρους του κράτους.

Μόνο μία βαθιά αλλαγή των σημερινών συνθηκών στην Κολομβία μπορεί να διευκολύνει και να εγγυηθεί την ειρήνη, μία αλλαγή με ειρηνικά και δημοκρατικά μέσα.

«Οποιοι και αν είναι οι δρόμοι που η μοίρα θα προσφέρει στην προσπάθεια εκδημοκρατισμού της Κολομβίας, τόσο ανανεωμένη και υπολανθάνουσα σήμερα, οι FARC-EP θα βρισκόμαστε πάντα στο πλευρό του λαού μας. Και θα νικήσουμε μαζί του, το ορκιζόμαστε» καταλήγει η δήλωση των Ενόπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας.


Γ. Καρ.


Το κίνημα ειρήνης στην πρώτη γραμμή

Ο πόλεμος στο εσωτερικό της Συρίας συνεχίζεται. Ταυτόχρονα, η παρουσία πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας εξακολουθούν να αποτελούν απειλή ενός γενικευμένου πολέμου. Το νεότερο στο διπλωματικό πόλεμο που ήδη διεξάγεται είναι η εμφάνιση ως κύριο θέμα της κατοχής μη συμβατικών όπλων (χημικά, βιολογικά) από τη Συρία, από κοντά στο γνωστό πρόσχημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Ασφαλώς αυτά τα όπλα αποτελούν μέγιστο κίνδυνο για τον πλανήτη. Είναι όμως υποκρισία να ανακινείται αυτό το ζήτημα αποκλειστικά για τη Συρία ή Ιράν από δυο χώρες, ΗΠΑ - Ισραήλ, που όχι μόνο κατέχουν τη δύναμη αυτών των όπλων, αλλά επιπρόσθετα ασκούν ιμπεριαλιστική πολιτική βασισμένη σε αυτά.

Το ζήτημα των μη συμβατικών όπλων αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της διεθνούς πολιτικής με ιδιαίτερη ένταση διεθνών κινητοποιήσεων τη δεκαετία του 1980. Από τότε άλλαξε ο διεθνής πολιτικός χάρτης. Η χώρα που έσερνε το χορό της ειρήνης, η Σοβιετική Ενωση, δεν υπάρχει. Οι εξοπλισμοί κατάντησε να θεωρούνται ως κάτι φυσιολογικό. Ομως, αυτό αποτελεί την επιφάνεια, το φαίνεσθαι της πραγματικότητας. Η εμπειρία των αναμνήσεων της δεκαετίας του 1980 μένει ως υποθήκη τουλάχιστον στα μυαλά και την ψυχή αυτών που πεισματικά επιμένουν στο κίνημα ειρήνης. Γυρνώντας το βλέμμα και τη θύμηση πίσω χρονικά διαπιστώνεται ότι η σημερινή αρματωσιά πυρηνικών, χημικών, βιολογικών κι ό,τι άλλων μη συμβατικών όπλων είναι το φινάλε, ο απόηχος της προηγούμενης εποχής με πρωταγωνίστριες τις ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ο κίνδυνος αυτών των όπλων πολλαπλασιάστηκε. Το μεγάλο βεληνεκές έγινε μεσαίο και μικρό. Η πολεμική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έδειξε ότι ακόμη και τα πολεμοφόδια όπως τα φυσίγγια των συμβατικών όπλων μπορούν να μην είναι συμβατικά. Καινούργια στρατιωτικά σώματα συγκροτούνται και εκπαιδεύονται στη βάση αυτών των εξοπλισμών.

Τα όρια μεταξύ συμβατικών και μη συμβατικών όπλων έγιναν από δυσδιάκριτα έως ανύπαρκτα. Η πιο εγκληματική σύνθεση οπλικών συστημάτων είναι πραγματικότητα. Οι λαοί φαίνονται δεμένοι χειροπόδαρα στο κυνήγι της ατελείωτης καθημερινότητας των στοιχειωδών οικονομικών προβλημάτων. Ενας αφανής πολεμικός κουρνιαχτός βρίσκεται πάνω από τα κεφάλια τους. Μια πολεμική σπίθα όπως αυτής της απειλής στη Συρία δύναται να ανάψει τη φωτιά του ολοκαυτώματος. Ο πυρηνικός χειμώνας, η πυρηνική λέπρα θα είναι ο θάνατος του πλανήτη. Απέναντι σε αυτόν τον κίνδυνο, το σύγχρονο φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα εξοπλισμένο με την τωρινή πραγματικότητα δύναται να γίνει ο φορέας κάθε ανθρώπινου αγώνα. Κάθε ανθρώπινης προσπάθειας για καλύτερη ζωή με ελευθερία και ειρήνη.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ