ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 21 Νοέμβρη 2000
Σελ. /40
Το πρόβλημά τους

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το θέμα είναι το πώς θα διεισδύσουμε στην κοινωνία και πώς θα πείσουμε όλον τον κόσμο να συνεργαστεί, να πάρει πρωτοβουλίες, να υιοθετήσει νέους τρόπους δουλιάς στην καθημερινή του ζωή», δήλωνε τις προάλλες η πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» κ. Γ. Αγγελοπούλου. Σημειώνουμε τη δήλωση αυτή, γιατί η λογική της κυριαρχεί, όχι μόνο στους αρμόδιους της «Αθήνα 2004», αλλά και στους κυβερνώντες. Τα ίδια, ακριβώς, λένε και τα στελέχη της κυβέρνησης Σημίτη, μόνο που φροντίζουν, να μην τα λένε τόσο καθαρά και σταράτα...

Το πρόβλημα όλων τους, δηλαδή, βρίσκεται πώς θα πείσουν τους εργαζομένους, να αποδεχτούν αδιαμαρτύρητα τις διάφορες αντιλαϊκές πολιτικές και μέτρα. Και όχι μόνον αυτό, αλλά θέλουν και την ενεργητική τους συμμετοχή, μέχρι και να «υιοθετήσουν νέους τρόπους δουλιάς στην καθημερινή τους ζωή.» Σ' αυτό το στόχο αποσκοπούν οι διάφορες λογικές και θεωρίες, περί «μονοδρόμων», «εθνικών αναγκών», «κοινωνικών διαλόγων», «συναίνεσης», «ομοψυχίας», κλπ., κλπ.. Σ' αυτό το στόχο ρίχνονται τεράστια ποσά χρημάτων, ξεδιπλώνονται πολύμορφες εκστρατείες χειραγώγησης των συνειδήσεων, εκμαυλισμού και εξαγοράς τους. Κι όπου όλ' αυτά δε φέρνουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, όπου εμφανίζονται φωνές αντίστασης και διαμαρτυρίας, έχουν έτοιμους και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, που κι αυτοί συνεχώς «εκσυγχρονίζονται» και μεγεθύνονται...

Οι... κουμπαριές

«Δεν ξέρω, δε γνωρίζω τίποτα», ήταν η απάντηση κύκλων του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, για σχέσεις του Γ. Παπαντωνίου με την εταιρία «Remaco», στη διοίκηση της οποίας βρίσκεται ο κ. Κανδαλέπας, κουμπάρος του υπουργού Εθνικής Οικονομίας. Σύμφωνα με καταγγελίες που έγιναν στη Βουλή, η «Remaco» εμφανίζεται με την τριπλή ιδιότητα του συμβούλου του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, της ΕΑΒ αλλά και της κοινοπραξίας Eurofither, με την οποία η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να συνάψει γιγάντια συμφωνία ύψους 2 και πλέον τρισ. δραχμών για την αγορά 60 μαχητικών αεροπλάνων.

Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, το κεντρικό πρόσωπο της καταγγελίας, ο κ. Κανδαλέπας - είχε χρηματίσει διευθυντής Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας παρά τον κ. Παπαντωνίου - από το 1994 και μετά ακολουθεί ανεξάρτητη πορεία ως επιχειρηματίας. Ας μας επιτρέψουν, όμως, να έχουμε μερικές αμφιβολίες γι' αυτό. Πριν από 2 περίπου χρόνια είχε αναλάβει σε συνεργασία με το εποπτευόμενο από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) μελέτη για λογαριασμό του υπουργείου. Εντός του 2000 ανέλαβε, με τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας, μελέτη με θέμα «Αποτελεσματική διαχείριση πόρων του ΚΠΣ από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα». Ως γνωστό η πολιτική ευθύνη του Κοινοτικού Πλαισίου ανήκει στο υπουργείο Εθνικής ΟΙκονομίας. Κατά συνέπεια, οι συνειρμοί του τύπου κουμπάρος στηρίζει κουμπάρο δεν είναι αβάσιμοι. Φαίνεται ότι οι κουμπαριές χωράνε ακόμα και στη «νέα οικονομία» που επαγγέλλεται ο κ.Παπαντωνίου.

Φανταζόμαστε, ότι ο καθένας βλέπει τη διαφορά. Είναι τόσο μεγάλη, άλλωστε. Παλιότερα, τόσο ο Μ. Κωστόπουλος όσο και ο Γ. Θεωνάς ήταν ουσιαστικά «κομμένοι» από τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όπως και όλα τα στελέχη του ΚΚΕ. Τώρα, δεν προλαβαίνουν να δίνουν συνεντεύξεις σε τηλεοράσεις και εφημερίδες...

Παραλήρημα

«Λυπάμαι, απουσίαζαν το 1973 (σ.σ. από το Πολυτεχνείο), γιατί τότε η Ελλάδα ανήκε σε άλλη σφαίρα επιρροής. Τώρα, απλά θέλουν να κάνουν άλλη μια αντικυβερνητική διαδήλωση.

Να είμαστε αριστεροί, αλλά σκεπτόμενοι, κόντρα στο ρεύμα, ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, Ελληνες προοδευτικοί πολίτες, πιστοί στις σοσιαλιστικές αρχές του κοινωνικού ανθρωπισμού, πιστοί στα οράματα του Πολυτεχνείου και όχι εκποιητές και εξαργυρωτές των αγώνων».

Αυτά τα λέει ο Αλ. Χρυσανθακόπουλος, βουλευτής Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ. Και τα λέει για τους κομμουνιστές. Ναι, βέβαια, αυτοί ήταν οι απόντες από το Πολυτεχνείο. Αυτοί δεν αγωνίζονται κόντρα στο ρεύμα και την παγκοσμιοποίηση, δεν είναι πιστοί στις σοσιαλιστικές αρχές και τα οράματα του Πολυτεχνείου. Και το αποκορύφωμα, αυτοί είναι οι εκποιητές και εξαργυρωτές των αγώνων!!!

Οχι, δεν ξέρουμε πόσο πυρετό είχε, όταν έγραφε το παραλήρημά του...

Αντί για τσέχικα... αγγλικά!

Μήπως οι Τσέχοι ντρέπονται για τη μητρική τους γλώσσα; Το ερώτημα αυτό, όσο κι αν φαντάζει παράλογο, είναι αυθεντικό. Το έθεσε Τσέχος πολίτης που ζει στην Αθήνα, με αφορμή γραπτή πρόσκληση που πήρε από την πρεσβεία της Τσεχίας στην Ελλάδα, σχετικά με μια έκθεση για το τσέχικο κρύσταλλο που θα πραγματοποιηθεί στο κτίριο της πρεσβείας στην Αθήνα.

Ανοίγοντας το φάκελο με την πρόσκληση, ο συγκεκριμένος Τσέχος πολίτης, εξαγριώθηκε, όχι επειδή η τσέχικη πρεσβεία τού έκανε την τιμή να τον καλέσει στην έκθεση για το τσέχικο κρύσταλλο, αλλά επειδή η πρόσκληση που πήρε ήταν στην... αγγλική και όχι στη μητρική - την τσέχικη - γλώσσα!

Και εκφράζοντας την πικρία του, αναρωτήθηκε φωναχτά. Αλήθεια, από πότε οι Τσέχοι... ντρέπονται για τη μητρική τους γλώσσα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τα αίτια των πλημμυρών

Με την πρώτη, λοιπόν, νεροποντή του χειμώνα, πολλές περιοχές της Αττικής, αλλά και της υπόλοιπης χώρας, ξανάζησαν το ίδιο δράμα, που την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία βλέπουμε να επαναλαμβάνεται συνεχώς τους μισούς μήνες του χρόνου: Σπίτια πλημμύρισαν, δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια, ακάλυπτοι χώροι έγιναν λίμνες, βράχοι κατρακύλησαν και καταπλάκωσαν ανθρώπους. Μια ακόμη «βιβλική καταστροφή» με μια απλή χειμωνιάτικη βροχή. Ενας κατακλυσμός από το ...πουθενά!

Ποιος φταίει, λοιπόν, γι' αυτήν την τραγική εικόνα, που παρουσιάζει η χώρα μας κάθε φορά που λέει να βρέξει; Είναι γεγονός ότι τα δίκτυα των ομβρίων στις πόλεις είναι ανεπαρκή, αλλά και όταν υπάρχουν καθαρίζονται με το σταγονόμετρο. Είναι, επίσης, πασιφανές ότι τα αντιπλημμυρικά έργα κατασκευάζονται με «ρυθμούς χελώνας», γιατί πεποίθηση των κυβερνώντων είναι πως «τα έργα αυτά δε φέρνουν ψήφους». Εχει, επίσης, εντοπιστεί από πολλούς ότι συναρμοδιότητα αρκετών φορέων για τα ζητήματα της αντιπλημμυρικής προστασίας φέρνει μερικές φορές εμπόδια στην κατασκευή των έργων. Εχει, επίσης, επισημανθεί ότι πολλά δημόσια έργα κατασκευάζονται με τρόπο που δεν παίρνει υπόψη του και την αντιπλημμυρική διάσταση, με αποτέλεσμα να γίνονται αιτία εκούσιας πλημμύρας...

Ολα αυτά - και ακόμη περισσότερα - ασφαλώς και ισχύουν. Οπως ισχύει και αυτό που έχει ειπωθεί πολλές φορές στο παρελθόν, ότι «η φύση εκδικείται, όταν βιάζεται». Αν θέλει, όμως, κανείς να εντοπίσει την κύρια αιτία του φαινομένου, δεν μπορεί παρά να ανατρέξει στις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών και στην ανάπτυξη, την οποία υπηρετούν με την πολιτική τους. Μια πολιτική, που έθρεψε και θρέφει την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου, που μπαζώνει τα ρέματα, που καίει τα δάση, που βλέπει κάθε σπιθαμή γης ως αντικείμενο στυγνής κερδοσκοπίας. Μόνο στην Αττική - ομολόγησε χτες ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ - υπάρχουν πάνω από 500 χιλιόμετρα μπαζωμένων ρεμάτων και χειμάρρων, από τις οικοπεδοποιήσεις και τα χτισίματα που έχουν φράξει τη φυσική πορεία των υδάτων. Και για να αρθούν όλες αυτές οι παραβιάσεις και παρανομίες, απαιτούνται 300 δισ. δρχ. σε τιμές του 1995. Ποιος, όμως, άφησε να γίνουν όλες αυτές οι παρανομίες; Ο συγκεκριμένος υφυπουργός τήρησε, όπως ήταν φυσικό, ένοχη σιωπή. Μια σιωπή που γίνεται ακόμη πιο ένοχη, αν σκεφτεί κανείς ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, αντί για μέτρα που θα λύσουν το πρόβλημα, σκοπεύουν με την αναθεώρηση του Συντάγματος και του συγκεκριμένου άρθρου 24 να παραδώσουν στην τσιμεντοποίηση όσα ακόμη δάση και δασικές εκτάσεις δεν έγιναν στάχτη από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές...

Αυτή, λοιπόν, η πολιτική - η κύρια αιτία που ένας ολόκληρος λαός το καλοκαίρι καίγεται και το χειμώνα πνίγεται - πρέπει, επιτέλους, να αλλάξει. Και για να γίνει αυτό, μόνο μία λύση υπάρχει: Η ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη του Μετώπου των λαϊκών δυνάμεων. Η εφαρμογή της λαϊκής οικονομίας, που θα έχει επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι την πλήρη γονυκλισία στο βωμό του κέρδους και τους αρχιερείς του. Μόνο έτσι θα μπορέσει κάποτε και η φύση να εκδικηθεί τους καταστροφείς της κι όχι αθώους πολίτες...

Τα αποπαίδια

Μόνοι

σ' ανέμους

και πλημμύρες,

απόντες πάντα

οι «σωτήρες»

μόνοι σε ό,τι

μας χτυπήσει,

είμαστ' οι μούλοι

που 'χουν φτύσει!

* * *

Μόνοι,

σε ό,τι η φύση

φέρει

καρφί, που λεν,

δεν τους διαφέρει,

μας τρώνε μόνο

το μεδούλι

και κατά τ' άλλα

είμαστ' οι δούλοι!

* * *

Μόνοι,

σε ό,τι μας συμβαίνει,

τα αποπαίδια

οι ξεγραμμένοι,

γι' αυτούς υπάρχουν

μόνοι οι άλλοι,

οι κροίσοι, οι λίγοι,

οι μεγάλοι!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ