Εκατοντάδες νέοι, καινούριες δυνάμεις, νέοι εργάτες, άνεργοι, παιδιά από τις σχολές μαθητείας, από τις εργατογειτονιές παίρνουν τη θέση τους δίπλα στην ΚΝΕ, ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της νεολαίας του ΚΚΕ, να πρωτοστατήσουν με πείσμα στον αγώνα για να δυναμώσει ο δρόμος της ρήξης και σύγκρουσης με τους καπιταλιστές και την εξουσία τους.

Αυτό αναδείχθηκε μέσα από τις διήμερες εκδηλώσεις του 3ου Εργατικού Φεστιβάλ των Κλαδικών Οργανώσεων Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, που πραγματοποιήθηκε στο Γεντί Κουλέ της Θεσσαλονίκης και ολοκληρώθηκε χθες με κεντρική ομιλία από τη Βιβή Δάγκα, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, πραγματοποιήθηκαν δύο συσκέψεις με βιομηχανικούς εργάτες και εμποροϋπάλληλους. Τόσο εισηγητικά από τους συνδικαλιστές, Κ. Ηλιού (ΠΑΜΕ Μετάλλου) και Γ. Τσαμπούκη (ΠΑΜΕ Εμπορίου - Υπηρεσιών) όσο και από τις παρεμβάσεις των νέων εργαζομένων, αναδείχθηκαν οι ανατροπές που έχουν επέλθει στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και ιδιαίτερα για τους νέους, που σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς, ανασφάλιστοι, με μισθούς 200 και 400 ευρω ή με μεροκάματο όποτε και αν τον χρειαστεί η επιχείρηση, καλούνται να αυγατίσουν τα κέρδη των επιχειρηματιών. Παρουσιάσθηκε ο δρόμος διεξόδου από την κρίση που θα έρθει μέσα από την οργάνωση του καθημερινού αγώνα για την απόκρουση της επίθεσης που εξελίσσεται και την ενίσχυση της γραμμής σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Την ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας που θα διεκδικήσει η εξουσία να περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Ιδιαίτερα προσεγμένο, ήταν το αφιέρωμα στο Νίκο Μπελογιάννη που παρουσιάστηκε από το συγκρότημα της ΚΝΕ και με τραγούδια, κείμενα και ποιήματα, έδειξε το κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έδρασε και εκτελέστηκε. Ανέδειξε τον ηρωισμό του Νίκου Μπελογιάννη, όπως και χιλιάδων άλλων κομμουνιστών, που αντιμετώπισαν με τόση περιφρόνηση το θάνατο.

Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με λαϊκό γλέντι με τον Αγάθωνα.

Ολα τα έσοδα του Εργατικού Φεστιβάλ, θα διατεθούν για τη στήριξη του αγώνα των Χαλυβουργών, που δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι εργάτες, ο λαός και τα παιδιά τους, το δρόμο της παλικαρίσιας, αταλάντευτης αναμέτρησης με τις απαιτήσεις των αφεντικών και των κυβερνήσεών τους.

Στην ομιλία της η Βιβή Δάγκα, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ο συσχετισμός ανάμεσα στο στρατόπεδο των καπιταλιστών και στο στρατόπεδο των εργατών δεν καθορίζεται από το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά από την ανάπτυξη της ανειρήνευτης πάλης μεταξύ των συμφερόντων της εργατικής και της αστικής τάξης.

Σε αυτή την υπόθεση, για να γύρει η πλάστιγγα υπέρ των εργατών, των λαϊκών στρωμάτων και των παιδιών τους, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.

Πρώτα από όλα για να οργανωθούν όλοι οι εργαζόμενοι στα σωματεία τους, ειδικά οι νέοι εργαζόμενοι, οι νέοι κάτω των 25 ετών που δουλεύουν για 200 ευρώ, σε κλάδους όπως οι Τηλεπικοινωνίες, τα Τρόφιμα Ποτά κ.α., τα παιδιά από τις σχολές μαθητείας που κάνουν πρακτική και παίρνουν 18 ευρώ μεροκάματο.

Για να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης τόσο στο εργατικό κίνημα, όσο και συνολικά. Αν δεν ξεμπερδέψουν οι εργαζόμενοι με εκείνες τις δυνάμεις μέσα στο εργατικό κίνημα που "βαράνε προσοχή" στις απαιτήσεις των εργοδοτών, που στήνουν "κοινωνικούς διαλόγους" για το τι θα χάσει η εργατική τάξη στο όνομα του ρεαλισμού, οι αγώνες δεν θα είναι αποτελεσματικοί πρώτα και κύρια στη σύγκρουση σε κάθε τόπο δουλειάς, με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της.

Για να οργανωθεί η πάλη μέσα σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σχολείο και σχολή με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των παιδιών τους, με συμμετοχή μαζών. Πάλη που αφορά όχι μόνο το μισθό, αλλά συνολικά τη ζωή του νέου από την Υγεία και την ασφάλιση, τη φορολογία, τη μόρφωση. Εκεί είναι που θα εκφράζεται και το πραγματικό περιεχόμενο της αλληλεγγύης, που σήμερα έχουν πάρει εργολαβία οι διάφορες ΜΚΟ, οι Δήμοι κ.ά.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι αγώνες να βοηθούν στη συνειδητοποίηση του χαρακτήρα της κρίσης, να περάσουν και να δυναμώσουν μέσα στο εργατικό κίνημα τα συνθήματα της αποδέσμευσης από την ΕΕ, της διαγραφής του χρέους, της ανάγκης να αλλάξουν χέρια η εξουσία και η ιδιοκτησία των μεγάλων επιχειρήσεων».