ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Επίκαιρη η πρόταση του ΚΚΕ

Παρά το «θέατρο» που έχει στηθεί από τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς της τρικομματικής κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, για να θολώσουν τα νερά περί δήθεν προσπάθειας «να μην παρθούν νέα επώδυνα μέτρα για τους αδύναμους», είναι ξεκάθαρο ότι είναι αποφασισμένη νέα επίθεση στα λαϊκά στρώματα γιατί αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου προκειμένου να βγει από την καπιταλιστική κρίση που βαθαίνει, ρίχνοντας τα βάρη στους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες. Το νέο πακέτο περικοπών 11,5+3 δισ. ευρώ που έχει συμφωνηθεί και θα καταληχτεί με την τρόικα το επόμενο διάστημα, θα επιταχύνει την εξαθλίωση του λαού. Η λαϊκή οικογένεια ήδη στενάζει από την ανεργία, το πετσόκομμα του εισοδήματος, τη φοροληστεία, τα χαράτσια, την υποβάθμιση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, που χρυσοπληρώνει. Η δήθεν καλλιέργεια φρούδων ελπίδων από τη συγκυβέρνηση, ότι «εφόσον τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας θα υπάρξει νέα επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα και στην πορεία χαλάρωση των μέτρων», είναι η νέα προσπάθεια εξαπάτησης του λαού.

Η «επιμήκυνση αποπληρωμής των δανείων», το δήθεν «άνοιγμα στις αγορές», «ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ», οι «επενδύσεις που θα έρθουν», δεν έχουν σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα, είναι παζάρια μεταξύ των εκμεταλλευτών του μόχθου του λαού. Αυταπάτες όμως καλλιεργεί και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, που με αντιμνημονιακή ρητορεία, μιλάει για «ευρωπαϊκή λύση», «διαγραφή μέρους του χρέους και απευθείας δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα». Και αυτός, από την πλευρά του, εξαπατεί τα λαϊκά στρώματα ότι μπορεί να περιμένουν μέσα στην ΕΕ, και με δεδομένη την εξουσία των μονοπωλίων, να υπάρξει φιλολαϊκή ανάπτυξη.

Το ΚΚΕ, έχει επιβεβαιωθεί πλήρως όταν σημειώνει ότι καμιά επαναδιαπραγμάτευση και διεκδίκηση μέσα στην ΕΕ δεν πρόκειται να δώσει λύσεις σε λαϊκά προβλήματα, να ανακουφίσει την εργατική, τη λαϊκή οικογένεια. Ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής είναι που γεννάει την κρίση. Το κυνήγι του κέρδους, η αναρχία στην παραγωγή, οδηγεί στην καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα και κύρια της εργατικής δύναμης, διευρύνει τη φτώχεια και την ανέχεια για τα λαϊκά στρώματα, για να κερδίζουν οι κεφαλαιοκράτες, που τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα εξασφαλίσει μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά.

Να γιατί αποκτά απόλυτη επικαιρότητα η πρόταση του ΚΚΕ, το σχέδιο νόμου που έχει καταθέσει στη Βουλή, για την κατάργηση του μνημονίου, όλων των εφαρμοστικών νόμων και των δανειακών συμβάσεων. Αυτή είναι η αφετηρία, για να αντιμετωπίσει ο λαός μας την απόλυτη χρεοκοπία που του ετοιμάζουν. Επιτακτικά αναδεικνύεται η ανάγκη η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να αποφασίσουν, να παλέψουν για την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους και να γίνουν ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν, δηλαδή να εγκαθιδρύσουν τη δική τους εργατική λαϊκή εξουσία και να θέσουν την οικονομία και την παραγωγή, με κεντρικό πανεθνικό επιστημονικό σχεδιασμό, στην υπηρεσία της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Είναι η μόνη διέξοδος. Η πάλη για τα καθημερινά επείγοντα προβλήματα που ταλανίζουν τις λαϊκές οικογένειες για να έχει προοπτική πρέπει να συνδυάζεται με τη δημιουργία προϋποθέσεων για την τελική σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Χιλιάδες αστυνομικοί κατά των διαδηλώσεων

Την έκταση και την ένταση των λαϊκών αγώνων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία της Αστυνομίας για τον αριθμό των κινητοποιήσεων, συγκεντρώσεων, συναθροίσεων και πορειών, που διεξήχθησαν στη χώρα μας. Ηταν 2.970 το πρώτο εξάμηνο του 2012. Προβοκάτσιες και καταστολή ήταν η απάντηση από την πλευρά των κυβερνήσεων, οι οποίες κινητοποίησαν 74.243 αστυνομικούς «για την ομαλή διεξαγωγή και τη διατήρηση της δημόσιας τάξης», όπως «βαφτίζεται» η αντιμετώπιση των διαδηλώσεων. Δακρυγόνα, χημικά, γκλομπ, προσαγωγές και συλλήψεις ήταν το κομμάτι της καταστολής που έχει αναλάβει το αστικό κράτος. Το άλλο κομμάτι το έχουν αναλάβει τα αφεντικά με την τρομοκρατία στους εργασιακούς χώρους και τις μαζικές απολύσεις. Οι αριθμοί αποδείχνουν πόσο αποτελεσματική είναι η αντίδραση των κυβερνήσεων όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό - λαό. Τότε ενεργοποιούν όλους τους μηχανισμούς για να τον χτυπήσουν.

Τα «ανομολόγητα» σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλήθεια, τι θέλει να πει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν διαπιστώνει ότι «η κυβέρνηση εδώ και ενάμιση μήνα πορεύεται δίχως σχέδιο, δίχως στρατηγική, με μόνο οδηγό το μνημόνιο και την αγωνία μη θυμώσει η τρόικα»; Πιστεύει στα σοβαρά ότι όλα τα βάρβαρα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση παίρνονται έτσι στην τύχη, δίχως πρόγραμμα και σχέδιο, απλά και μόνο για λόγους λατρείας του μνημονίου και φόβου απέναντι στην τρόικα; Δε βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι όλα τα μέτρα εντάσσονται σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό και υπηρετούν έναν και μόνο στόχο, πώς δηλαδή θα βγει η πλουτοκρατία από την κρίση με τις λιγότερες απώλειες, φορτώνοντας όλα τα βάρη στις πλάτες του λαού, σπρώχνοντάς τον έτσι πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση; Ασφαλώς και τα βλέπει όλα αυτά και τα γνωρίζει άριστα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, λοιπόν, επιλέγει να κατηγορεί την κυβέρνηση για ...έλλειψη σχεδίου; Ακριβώς γιατί δε θέλει να αγγίξει τα πραγματικά αίτια της καπιταλιστικής κρίσης και άρα την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, επειδή ο ορίζοντας της πολιτικής του δεν υπερβαίνει τα όρια του καπιταλισμού. Το μόνο, λοιπόν, που του απομένει και αυτό ακριβώς καίγεται να κάνει είναι να αναλάβει τη διαχείριση της εξουσίας, εννοείται σταθερά εντός των τειχών του καπιταλισμού και της ΕΕ. Το ομολογεί πανηγυρικά όταν διακηρύσσει ότι «η μόνη σωτήρια στρατηγική για τη χώρα είναι η ακύρωση και αντικατάσταση του μνημονίου», πάντα εντός της ΕΕ και υπό την εξουσία των μονοπωλίων. Η πρεμούρα του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει τη διαχείριση της εξουσίας είναι τέτοια που ο Αλ. Τσίπρας έφτασε στο σημείο, μιλώντας την περασμένη Τρίτη στην Κατερίνη, να προτρέψει ανοιχτά την κυβέρνηση «να ανακοινώσει τις περικοπές που έχει αποφασίσει και να αναλάβει πλήρως και εξ αδιαιρέτου την πολιτική ευθύνη για τις συνέπειές τους», προσβλέποντας προφανώς στην ταχεία ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου.

ΥΓ: Είναι εντελώς συμπτωματικό ότι η κατηγορία για «έλλειψη σχεδίου» ήταν κυρίαρχη στις κοκορομαχίες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις εποχές του παντοδύναμου δικομματισμού...

«Μαύρες τρύπες» και αυταπάτες

Εχουν αρχίσει να το λένε απ' έξω απ' έξω: «Το πακέτο των νέων μέτρων δεν είναι 11,5+3, αλλά 11,5+3+2». Τα νέα ...παραπανίσια 2 δισ. προέκυψαν επειδή, λέει, δεν αποδέχεται η τρόικα ότι τα έσοδα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θα είναι 3,8 δισ., όπως πρόβλεπε το μεσοπρόθεσμο μέχρι το 2016, αλλά πολύ λιγότερα, κάτω και από τα μισά. Αρα, προκύπτει νέα «μαύρη τρύπα», που φυσικά θα καλυφθεί με νέα μέτρα άγριας λιτότητας σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων. Εξαπατούν συνειδητά και κατ' εξακολούθηση το λαό. Ευθύς εξαρχής γνώριζαν ότι δεν επρόκειτο να υπάρξουν έσοδα από τη φοροδιαφυγή - άλλωστε στον προϋπολογισμό του 2012 στην αντίστοιχη στήλη είναι γραμμένο ένα πελώριο μηδέν. Είχε όμως συμφωνηθεί μεταξύ της προηγούμενης κυβέρνησης και των δανειστών να γραφτούν στο μεσοπρόθεσμο τα 3,8 δισ. από τη φοροδιαφυγή για να διευκολυνθεί η κυβέρνηση στους χειρισμούς της να περάσει τα μέτρα και να μην εμφανιστεί από την αρχή ότι τα νέα μέτρα ήταν όχι 11,5 δισ. αλλά 14,5 δισ. (+3 δισ. έξτρα για τον προϋπολογισμό του 2012). Ανεξάρτητα από τις γελοίες μεθοδεύσεις και την απόπειρα παραπλάνησης του λαού, το συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα είναι ότι η επίθεση κατά του λαού είναι διαρκείας και χωρίς κόκκινες γραμμές όσον αφορά την κατεδάφιση των δικαιωμάτων του. Τα μέτρα που παίρνονται δεν είναι προσωρινά και δεν πρόκειται να ανακληθούν όταν ξεπεραστεί η κρίση, αλλά θα παγιωθούν και ενισχυθούν γιατί αποτελούν προϋπόθεση για τη θωράκιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Ο λαός να απαλλαγεί από τις αυταπάτες, η σωτηρία δε θα έρθει «από τους πάνω», από τους θύτες του, αλλά από το δικό του οργανωμένο αγώνα ενάντια στα βάρβαρα μέτρα και την αντιλαϊκή πολιτική.