Στη μέγκενη της αντιλαϊκής πολιτικής βρίσκεται το δικαίωμα των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στις κάθε είδους υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας. Οι περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η συρρίκνωση και το κλείσιμο των δημοσίων δομών, η επιβολή πληρωμών που συνεχώς το ύψος τους αυξάνεται, η παράδοση της Υγείας και της Πρόνοιας στους επιχειρηματικούς ομίλους, όλα αυτά έχουν βαριές επιπτώσεις στις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας.

Από τη μια, ο αναπαραγωγικός ρόλος του γυναικείου οργανισμού συνεπάγεται πρόσθετες και εξειδικευμένες ανάγκες υγείας, ιδιαίτερη ανάγκη για υπηρεσίες πρόληψης και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για υπηρεσίες που σχετίζονται με τη μητρότητα, από τον οικογενειακό προγραμματισμό και τον προγεννητικό έλεγχο μέχρι τον τοκετό. Από την άλλη, η ίδια η ανισοτιμία των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων και η αντιλαϊκή πολιτική έχουν το ρόλο τους ως παράγοντες που φθείρουν την υγεία των γυναικών.