«Η πρόσβαση σε ασφαλές νερό και σε εγκαταστάσεις υγιεινής και αποχέτευσης είναι παγκόσμιες ανάγκες και, στην πραγματικότητα, βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ουσιαστικά στοιχεία για την ανθρώπινη ανάπτυξη και την ανακούφιση της φτώχειας και αποτελούν ένα αναπόσπαστο τμήμα των βασικών υπηρεσιών υγείας», γράφει η Κάρολ Μπέλαμι - εκτελεστική διευθύντρια της «Γιούνισεφ» - στην εισαγωγή της έκθεσης με τίτλο: «Εκτίμηση 2000 για την Παγκόσμια Παροχή Νερού και Εγκαταστάσεων Υγιεινής», που δημοσιεύεται σήμερα από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και τη διεθνή οργάνωση.
Οι διαπιστώσεις της έκθεσης - όπως προαναφέρθηκε - είναι τραγικές. Συγκεκριμένα, διαπιστώνεται:
Επιπλέον, η έκθεση αναφέρει πως στην Αφρική το 30% των αποθεμάτων νερού επαρχιακών περιοχών δεν είναι διαθέσιμα σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Στην Ασία και τη Λατινική Αμερική, τα ποσοστά είναι, αντίστοιχα, 17% και 4%. Πολύ σοβαρά είναι και τα στοιχεία, που δίνονται σχετικά με το ποσοστό του νερού που χάνεται στις μεγαλουπόλεις του αναπτυσσόμενου κόσμου και που φτάνει σχεδόν το 40%! «Το περισσότερο από αυτό το νερό χάνεται πριν φτάσει στον καταναλωτή. Οι συνέπειες είναι ιδιαίτερα σοβαρές για τους φτωχούς που ζουν σε περιθωριοποιημένες περιοχές, όπου το νερό θα χαθεί πριν φτάσει σε αυτούς», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση.
Είναι προφανές ότι τα κέρδη του κεφαλαίου δημιουργούν ρυπάνσεις παντός τύπου. Αδιαφορεί το κεφάλαιο για τη φύση, καταργεί την κοινωνική ασφάλιση, καταδικάζει ολόκληρους λαούς στην πείνα, την εξαθλίωση και το μακέλεμα με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Μπορούμε να αντιληφθούμε την τερατώδη υποκρισία των «διασκεπτομένων» του κεφαλαίου στη Χάγη για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και άλλων θερμοκηπιακών αερίων! Για το «κλάμα» τους, επειδή πεθαίνουν τα κοράλλια στις θάλασσες, για την αύξηση της θερμοκρασίας κλπ. Δεν ακούγεται όμως καμία κουβέντα για το ιατρικό - οικονομικό εμπάργκο του ΟΗΕ και των ΗΠΑ εναντίον του ΙΡΑΚ. (1,5 εκατ. άνθρωποι έχουν πεθάνει).