Από παλιότερη διαμαρτυρία για τις συνθήκες εργασίας. Οι εργαζόμενοι δούλευαν σε χώρο χωρίς εξαερισμό και έξοδο κινδύνου. Η ιδιωτικοποίηση των ΕΛΤΑ θα γενικεύσει τέτοια φαινόμενα

«Η συγκυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ προωθεί στα πλαίσια της συνολικής της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, ανάμεσα στα άλλα αντιλαϊκά μέτρα, και την ιδιωτικοποίηση - εκποίηση των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΩΝ. Σε συνδυασμό με την "απελευθέρωση" των ταχυδρομικών υπηρεσιών από το 2013 στρώνεται το έδαφος για να μεγαλώσει η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Για τους εργαζόμενους η επόμενη ημέρα θα φέρει μείωση μισθών, σάρωμα δικαιωμάτων συνολικά και μαζικές απολύσεις. Καμιά αναμονή. Οσοι μιλούν για την τιμή εκποίησης συνηγορούν υπέρ της ιδιωτικοποίησης. Καμία εμπιστοσύνη στις συμβιβασμένες ηγεσίες της ΠΟΣΤ. Θέλουν να εκτονώσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις, να εφησυχάσουν τους εργαζόμενους για να κερδίσει χρόνο η κυβέρνηση. Δεν είναι αντίθετοι με την "απελευθέρωση" και την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων συνολικά. Αυτό μαρτυράνε και οι χτεσινές αποφάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΣΤ.

Είναι η ώρα των χιλιάδων εργαζομένων στα ΕΛΤΑ να πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια, να οργανώσουν τον αγώνα και να αποτρέψουν το έγκλημα της παράδοσης των ΕΛΤΑ στο μεγάλο κεφάλαιο. Για το σκοπό αυτό, το ΠΑΜΕ, οι δυνάμεις του στα ΕΛΤΑ καλούν κάθε εργαζόμενο που θέλει να αντισταθεί και να πάρει μέρος στην οργάνωση της πάλης ενάντια στο ξεπούλημά τους να συμμετάσχει στη σύσκεψη.

Να σημάνει άμεσα συναγερμός σε όλους τους τόπους δουλειάς. Κανένας φόβος, καμία υποταγή ή εφησυχασμός μπροστά στα σχέδια κυβέρνησης - Ευρωπαϊκής Ενωσης - κεφαλαίου. Να πάρουν "φωτιά" οι χώροι δουλειάς, άμεσα με μαζικές συνελεύσεις πανελλαδικά και να παρθούν αποφάσεις αγώνα ενάντια στο ξεπούλημα.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΦΡΑΓΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΤΑ,

ΦΤΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ».

Από παλιότερη κινητοποίηση

Σε μια περίοδο που οι ανάγκες για λαϊκή κατοικία, για έργα αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής θωράκισης, για κατασκευαστικά έργα, όπως είναι η κατασκευή παιδικών σταθμών, σχολικών μονάδων, νοσοκομείων κ.λπ., αυξάνονται, η οικοδομική δραστηριότητα έχει φτάσει στο ναδίρ. Κι αυτό διότι οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, στο πλαίσιο της εντεινόμενης καπιταλιστικής κρίσης, δεν έχουν κανένα κέρδος από την κατασκευή νέων οικοδομών - κι ας υπάρχουν σημαντικές ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν.

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ όσον αφορά τους εργαζόμενους στην οικοδομή. Σύμφωνα με αυτά, το Δεκέμβρη του 2007 εργάζονταν συνολικά 197.588 οικοδόμοι, σε 55.894 κατασκευαστικά έργα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το Σεπτέμβρη του 2011, τα κατασκευαστικά έργα είχαν φτάσει μόλις τα 26.726 και οι οικοδόμοι που εργάζονταν σε αυτά μόλις τους 73.377! Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια έμειναν άνεργοι 124.211 οικοδόμοι εργάτες ή αλλιώς οι εργαζόμενοι στην οικοδομή μειώθηκαν κατά 63%, δηλαδή σχεδόν τα δύο τρίτα μπήκαν στη λίστα των ανέργων. Αντίστοιχα θεαματική είναι και η καθίζηση των οικοδομικών έργων, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ: Οι οικοδομικές κατασκευές μειώθηκαν κατά 52,2%. Γεγονός που σημαίνει ότι πολλά έργα δεν ολοκληρώθηκαν καθώς και ότι σταμάτησαν να γίνονται καινούρια.

Σχεδόν 2 στους 3 οικοδόμους έμειναν άνεργοι μέσα σε μια 4ετία

Την ίδια στιγμή, όχι μόνο δε λαμβάνονται καλύτερα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στην οικοδομή, αλλά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Καθόλου τυχαία, η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας έγκαιρα είχε επισημάνει τους κινδύνους από την εντατικοποίηση της εργασίας στην οικοδομή. Σε σχετική ημερίδα που πραγματοποίησε πριν από δύο χρόνια, τον Ιούλη του 2010, είχε επισημανθεί ότι τα μισά θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα (1999 - 2009) είχαν συμβεί στον κλάδο των κατασκευών: «Παράγοντες που σχετίζονται με την πρόκληση εργατικών ατυχημάτων στον κλάδο είναι η εντατικοποίηση της εργασίας, η πίεση του χρόνου για να παραδοθεί γρήγορα το έργο, η μείωση του προσωπικού, η ελαστική εργασία, η απουσία κατάλληλης εκπαίδευσης στους εργαζόμενους, η χρησιμοποίηση ανειδίκευτων εργατών για εργασίες για τις οποίες απαιτείται ειδική εκπαίδευση, το άγχος και η εργασιακή ανασφάλεια».

Ωστόσο, αυτή η συνολική καταστροφή των παραγωγικών δυνατοτήτων της οικοδομικής δραστηριότητας δεν παρασέρνει μόνο τους οικοδόμους αλλά το σύνολο των εργαζομένων στις κατασκευές. Αν και η ανεργία δεν καταγράφεται ξεχωριστά για το επιστημονικό δυναμικό στο χώρο της κατασκευής, εντούτοις βαίνει διαρκώς αυξανόμενη. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε για λογαριασμό του ΤΕΕ το 2009 (πριν ακόμη η κρίση βαθύνει στα σημερινά της μεγέθη), η ανεργία στους διπλωματούχους μηχανικούς έφτανε στο 13%, ενώ ιδιαίτερα για τους νέους μηχανικούς το ποσοστό άγγιζε το 23%! Το 2006 το αντίστοιχο ποσοστό για την ανεργία στο σύνολο των διπλωματούχων μηχανικών ήταν 8%.

Η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, από τον Ιούνη του 2010, επισήμαινε ότι αυτή η καθίζηση στην οικοδομική δραστηριότητα συνεπάγεται ταυτόχρονα το κλείσιμο εκατοντάδων βιοτεχνιών και οικογενειακών επιχειρήσεων που σχετίζονται με τον κλάδο, ενώ ιδιαίτερα για τους διπλωματούχους μηχανικούς σημείωνε ταυτόχρονα πως εκτός απ' την ανεργία αντιμετωπίζουν και μια σημαντική συμπίεση της τιμής της εργατικής τους δύναμης με μισθούς κάτω από 1.000 ευρώ. Από τους περισσότερους από 120.000 ανέργους στην οικοδομή, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αυξάνεται η απλήρωτη εργασία στην οικοδομή και στο επιστημονικό δυναμικό που σχετίζεται με αυτήν, γίνεται σαφές πως οι εργαζόμενοι στον κλάδο βιώνουν μια σκληρή πραγματικότητα.

Ωστόσο, την ώρα που διαμορφωνόταν αυτή η κατάσταση, οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες του κλάδου είχαν τεράστια υπερκέρδη μέσα στην κρίση. Η «J&P - ΑΒΑΞ» είχε αύξηση κερδών κατά 28,8%, με καθαρά κέρδη 27,1 εκατ. ευρώ το 2009 από 21 εκατ. ευρώ το 2008. Αντίστοιχα τα καθαρά κέρδη της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ανήλθαν το 2009 στα 71,9 εκατ. ευρώ έναντι 22,2 εκατ. ευρώ το 2008, αυξημένα κατά 223,8%. Αν και προηγούμενων οικονομικών ετών, τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι ενδεικτικά των δυσθεώρητων κερδών που είχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι κατασκευαστικές εταιρείες και γίνεται σαφές πως ακόμη και στην περίοδο της κρίσης χάνουν πολύ λιγότερα - και σε ορισμένες περιπτώσεις κερδίζουν κι από πάνω - σε σχέση με τα όσα χάνουν οι εργαζόμενοι του κλάδου. Εξάλλου, μια μερίδα των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου αντικειμενικά θα ωφεληθούν από τη διαδικασία της συγκέντρωσης και της συγκεντροποίησης που επιταχύνεται μέσα σε συνθήκες κρίσης και θα «ορμήσουν» με ακόμα μεγαλύτερη αγριότητα και στις ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου για δουλειά με δικαιώματα και στις λαϊκές ανάγκες για σύγχρονη, φτηνή και ασφαλή στέγαση.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο εντοπίζονται τα όρια του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης, καθώς απ' τη μια σε περιόδους κρίσης καταστρέφει πλήρως τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας και απ' την άλλη, σε περιόδους ανάπτυξης, δεν προχωρά σε έργα με βάση τις ανάγκες της πλατιάς πλειοψηφίας του λαού, αλλά με βάση τα κέρδη μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών. Το κατασκευαστικό έργο δεν αντιμετωπίζεται ως σχεδιασμένη δραστηριότητα με σκοπό την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών για φθηνά και ποιοτικά έργα, αλλά, αντιθέτως, θεωρείται εμπόρευμα που πρέπει να προσφέρει το μέγιστο κέρδος στον κατασκευαστή. Με αυτήν την έννοια τα συμφέροντα των εργαζομένων στην οικοδομική δραστηριότητα ταυτίζονται με τα συνολικότερα συμφέροντα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων που πρέπει να διεκδικούν την κατασκευή φθηνών, ασφαλών και σύγχρονων έργων υποδομής και λαϊκών κατοικιών.

Η μεγαλοεργοδοσία θέλει γενίκευση των ατομικών συμβάσεων για να ξεμοναχιάζει τους εργαζόμενους ώστε να προστατεύει τα κέρδη της (από παλιότερη κινητοποίηση εμποροϋπαλλήλων)

Είναι ενδεικτικό ότι στην εταιρεία ΤΟΥΜΠΗΣ, η εργοδοσία προχώρησε σε προειδοποίηση απόλυσης στους εργαζόμενους (προκειμένου να απολύσει τους εργαζόμενους με χαμηλότερες αποζημιώσεις), ενώ στη συνέχεια σκοπεύει να τους επαναπροσλάβει με ατομικές συμβάσεις.

Συγκεκριμένα, στην εταιρεία ΑΦΟΙ ΒΛΑΧΟΥ η εργοδοσία ξεκίνησε την επίθεση από τους εργαζόμενους στα γραφεία της εταιρείας. Αμεσα ωστόσο η Εργοστασιακή Επιτροπή της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων προχώρησε εξαρχής σε ενημέρωση των εργαζομένων και στη συνέχεια με εξόρμηση και κινητοποίηση μαζί με την Ενωση Λογιστών τους κάλεσε να μην υπογράψουν καμιά ατομική σύμβαση. Προχώρησαν από κοινού σε συνέλευση στα γραφεία του διοικητικού προσωπικού και μάλιστα υπήρξαν εργαζόμενοι που και αρνήθηκαν να υπογράψουν την νέα ατομική σύμβαση, αλλά και γράφτηκαν στο σωματείο των Λογιστών.

«Το Σωματείο Λιθογράφων», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων, «μπορεί τυπικά να μην καλύπτει στο καταστατικό του τους εργαζόμενους από τα γραφεία, όμως έχουμε ως βασική αρχή λειτουργίας την ταξική - συναδελφική αλληλεγγύη. Δεν σκοπεύουμε να γίνονται μειώσεις σε διοικητικούς που εργάζονται στα τυπογραφεία και εμείς να μένουμε παρατηρητές». Και καταλήγει: «Καλούμε σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση τους συναδέλφους της παραγωγής για να υπερασπιστούμε την απόφαση της γενικής μας συνέλευσης ότι δε θα δεχθούμε καμιά μείωση. Καλούμε όλους τους συναδέλφους από τα γραφεία να μη δεχθούν και να μην υπογράψουν καμιά μείωση αποδοχών».

Η μείωση του συνολικού όγκου παραγωγής είναι τεράστια

Συγκεκριμένα, το Δεκέμβρη του 2007, ο όγκος της συνολικής οικοδομικής δραστηριότητας (ιδιωτικής και δημόσιας) αντιστοιχούσε σε 6.540,6 χιλιάδες κυβικά μέτρα. Τέσσερα χρόνια αργότερα το Σεπτέμβρη του 2011 ο αντίστοιχος όγκος αντιστοιχούσε μόλις σε ... 2.397,6 χιλιάδες κυβικά μέτρα και το Μάρτη του 2012 έπεσε κι άλλο φτάνοντας μόλις τα 1.743 χιλιάδες κυβικά μέτρα. Μάλιστα, το συγκεκριμένο στοιχείο δείχνει άλλη μια όψη της εντατικοποίησης της εργασίας, αφού το Δεκέμβρη του 2007 αντιστοιχούν 30,2 χιλιάδες κυβικά μέτρα ανά εργαζόμενο στην οικοδομή, ενώ το Σεπτέμβρη του 2011 η αντιστοιχία μεταβάλλεται στα 30,6 χιλιάδες κυβικά μέτρα ανά εργαζόμενο - που σημαίνει 400 κυβικά μέτρα περισσότερης εργασίας για κάθε οικοδόμο.

Συνολικά δε για το έτος 2007, ο συνολικός όγκος ήταν 79.490,9 χιλιάδες κυβικά μέτρα, ενώ συνολικά για το έτος 2011 ο αντίστοιχος συνολικός όγκος ήταν 23.186,2 χιλιάδες κυβικά μέτρα. Δηλαδή μέσα σε τέσσερα χρόνια (2007 - 2011), η συνολική οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε κατά 56.304,7 χιλιάδες κυβικά μετρά ή αλλιώς μείωση κατά 70,8% του καθαρού όγκου!

Σε αυτό το πλαίσιο ιδιαίτερα ξεχωριστή είναι η δραματική πτώση της Δημόσιας οικοδομικής δραστηριότητας. Ετσι, καθ' όλο το 2007 η δημόσια οικοδομική δραστηριότητα αντιστοιχούσε σε 1.284,5 χιλιάδες κυβικά μέτρα. Το 2011, αντιστοιχούσε μόλις σε ...586,2 χιλιάδες κυβικά μέτρα. Δηλαδή μειώθηκε κατά 698,3 χιλιάδες κυβικά μέτρα ή πτώση κατά 54,4%. Ακόμη μεγαλύτερη καθίζηση παρουσιάζει η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα, η οποία από τα 78.206,4 χιλιάδες κυβικά μέτρα το 2007, πέφτει στα... 22.618,0 το 2011 (πτώση 71,1%)! Αυτή η πτώση συσχετίζεται με το γεγονός ότι χτίζονται όλο και λιγότερες κατοικίες, σε μια περίοδο μάλιστα που όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι και άνεργοι μένουν άστεγοι.