Με αφορμή το πρόγραμμα της Περιφέρειας Αττικής για λοιμώδη μεταδιδόμενα νοσήματα
Eurokinissi |
Ετσι, το συγκεκριμένο πρόγραμμα αποτελεί εξειδίκευση του προγράμματος «Ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού», 2007 - 2013, για την ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) του πληθυσμού, με προϋπολογισμό 1,566 εκατ. ευρώ. Την ώρα, δηλαδή, που κυβέρνηση και ΕΕ περικόπτουν δραματικά τις δαπάνες για τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, δίνουν στοχευμένα λεφτά μέσω του ΕΣΠΑ για να προωθηθεί η αντιλαϊκή πολιτική τους.
Στο πρόγραμμα αναφέρεται πως «η ανάμειξη του πληθυσμού των μεταναστών με λοιπούς κατοίκους της Περιφέρειας Αττικής» «έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση των κρουσμάτων φυματίωσης στη χώρα μας. Η παρακολούθηση και ο εμβολιασμός τους αποτελεί άμεση ανάγκη και προτεραιότητα της Πολιτείας, τόσο για την προστασία του τοπικού πληθυσμού, όσο και για τη δική τους προστασία».
Η εισήγηση της Περιφέρειας συνδέει την εισροή μεταναστών με τα αυξανόμενα κρούσματα φυματίωσης. Αναφέρεται στις κακές και άθλιες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής αυτού του πληθυσμού, στην έλλειψη γνώσης και ενημέρωσής του, στην ανύπαρκτη ασφαλιστική τους κάλυψη, καθώς και στο φόβο που έχουν για την απέλασή τους, πράγμα που οδηγεί στην αποφυγή ζήτησης ιατρικής βοήθειας με αποτέλεσμα να δημιουργούνται οι όροι για μετάδοση της ασθένειας ή και άλλων λοιμωδών νόσων. Διατυπώνεται για ακόμη μια φορά η αντίληψη, πως το πρόβλημα της φυματίωσης, των ανεμβολίαστων παιδιών, των συνθηκών διαβίωσης εστιάζεται στους μετανάστες και κατά συνέπεια αυτοί αποτελούν κίνδυνο για τον υπόλοιπο πληθυσμό. Πρόκειται για αντίληψη που θρέφει το ρατσισμό, επιδιώκει την κοινωνική ανοχή στο κυνήγι των μεταναστών, τον αποπροσανατολισμό από τις αιτίες των προβλημάτων και τις επιπτώσεις τους, που είναι κοινές στα λαϊκά στρώματα -σε Ελληνες και μετανάστες- και συνεχώς επιδεινούμενες. Το γεγονός, ότι στους μετανάστες τα προβλήματα εμφανίζονται με μεγαλύτερη οξύτητα δεν αναιρεί την παραπάνω πραγματικότητα.
Την ίδια ώρα, η εισήγηση της Περιφέρειας αναφέρεται στους μετανάστες που εργάζονται στα τρόφιμα και στα εστιατόρια ως κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Σε αυτούς τους χώρους είναι γνωστό, ότι ο εργοδότης έχει υποχρέωση να διασφαλίσει πως όλοι οι εργαζόμενοί του έχουν ειδικό υγειονομικό βιβλιάριο, που εκδίδεται μετά από εξετάσεις που κάνει ο εργαζόμενος δωρεάν μέσω της Νομαρχίας - Περιφέρειας. Αρα ο εργοδότης είναι ο υπεύθυνος για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Αν απασχολεί παράνομα και χωρίς βιβλιάριο Ελληνα ή μετανάστη αυτός βάζει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Στο μεταξύ από την περιγραφή του προγράμματος πουθενά δε φαίνεται ότι θα απευθυνθούν σε εργαζόμενους μετανάστες σε τρόφιμα, που δείχνει και τη σκοπιμότητα της πρότασης, που άλλα λέει ως τεκμηρίωση και άλλα σχεδιάζει ως πρόταση. Η αύξηση δε των κρουσμάτων στους άστεγους (Ελληνες) και στα συσσίτια -που αναφέρει η Περιφέρεια- έχει ως αιτία ότι οι άστεγοι Ελληνες αυξήθηκαν.
Αποτελεί σημαντικό ζήτημα η διασφάλιση των ιατρικών - προσωπικών - απόρρητων δεδομένων όσων συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Η δημιουργία βάσης δεδομένων από την Περιφέρεια και η διαδικτυακή μεταφορά τους στο πλαίσιο ενός προγράμματος που θα λήξει σε ένα χρόνο, είναι σοβαρό ζήτημα - ό,τι μέτρα ασφάλειας και να λένε ότι θα έχει το σύστημα. Είναι άλλο μία δημόσια υπηρεσία Υγείας, π.χ. Κέντρα Υγείας ή νοσοκομεία, να διατηρεί τέτοια στοιχεία για να μπορεί να έχει και μία συνέχεια στην παρακολούθηση της υγείας. Και εκεί βέβαια τίθενται ζητήματα απορρήτου, αλλά δεν είναι το ίδιο.
Το πρόγραμμα της Περιφέρειας Αττικής δεν αναφέρει πουθενά τις κοινωνικές - οικονομικές αιτίες, που είναι η βάση της δημιουργίας των οξυμένων κινδύνων της δημόσιας υγείας. Ως κρατικό όργανο και θεσμός, η Περιφέρεια υπηρετεί την ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, την εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών μέτρων που αυξάνουν την εκμετάλλευση, την ανεργία και τη φτώχεια.
Σήμερα, με την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, ένας αυξανόμενος αριθμός εργαζομένων είναι ανασφάλιστος λόγω της ανεργίας και της μαύρης εργασίας. Δε μπορεί να αγοράσει εμβόλια για τα παιδιά του, οικογένειες και παιδιά υποσιτίζονται, επιδεινώνονται συνολικά οι όροι της ζωής, της κατοικίας και της δουλειάς, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της υγείας άμεσα και στο μέλλον χιλιάδων μελών των λαϊκών οικογενειών. Αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής είναι και ο αυξανόμενος αριθμός των αστέγων και των απόρων ανάμεσα και στον ελληνικό πληθυσμό. Μάλιστα, το κράτος θέτει ως όριο της φτώχειας τα 5.000 ευρώ, θεωρώντας δηλαδή, ότι μία οικογένεια με 5.100 ευρώ μπορεί να ζήσει!
Την ίδια στιγμή, ενώ απαιτούνται δημόσιες υποδομές Υγείας, πανελλαδικά αναπτυγμένες, στα πλαίσια ενός ενιαίου, σύγχρονου και δωρεάν συστήματος Υγείας, με κύριο προσανατολισμό την πρόληψη, ακόμα κι αυτές που υπάρχουν υποχρηματοδοτούνται, υποστελεχώνονται και ενισχύουν τα επιχειρηματικά τους χαρακτηριστικά. Πρακτικά με το συγκεκριμένο πρόγραμμα της Περιφέρειας θα «καλυφθούν» ορισμένα προβλήματα ενός μέρους των εξαθλιωμένων, σε συνθήκες που η εξαθλίωση παίρνει μαζικές διαστάσεις κι ένα σημαντικό μέρος των λαϊκών στρωμάτων από τους Ελληνες είτε δεν έχει καθόλου, είτε περιορίζεται σε στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ουσιαστικά, με το πρόγραμμα αυτό επιδιώκεται να εφαρμοστούν ορισμένες επιμέρους, αποσπασματικές, ευκαιριακές και υποτυπώδεις υπηρεσίες Υγείας σε ένα μικρό μέρος του πληθυσμού, που βρίσκεται στην πιο εξαθλιωμένη κατάσταση. Πρόκειται για υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων για διαχείριση των πιο ακραίων κοινωνικών καταστάσεων προκειμένου να προλαμβάνονται οι κοινωνικές αντιδράσεις. Εκτός από αυτό, το πρόγραμμα υλοποιεί την αντιλαϊκή πολιτική μετάθεσης της ευθύνης για την Υγεία - Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) από το κράτος στην Τοπική Διοίκηση και τους εργαζόμενους.
Τα προβλήματα που αναφέρει η εισήγηση (λοιμώδη νοσήματα, ανεμβόλιαστοι κ.λπ.) δε θα υπήρχαν -ή θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν- αν αξιοποιούνταν το επιστημονικό δυναμικό, η τεχνολογία και γενικότερα η τεράστια δυνατότητα που δημιούργησε η κοινωνική - συλλογική εργασία και παραγωγή. Αν υπήρχε ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, και ιδιαίτερα του τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με τα Κέντρα Υγείας και τα αποκεντρωμένα ιατρεία του, που να διασυνδέονται με τους τόπους δουλειάς, εκπαίδευσης, άθλησης κ.λπ., με υπηρεσίες και στελέχωση, παίρνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε περιοχής ανάλογα με τη σύνθεση του πληθυσμού (παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι, ΑΜΕΑ, μετανάστες). Με καταγραφή των αναγκών και των προβλημάτων που σε αυτό μπορούν να έχουν ιδιαίτερο ρόλο και συμβολή η Περιφέρεια, οι Δήμοι, τα Σωματεία κλπ.
Το πρόγραμμα της Περιφέρειας έπρεπε να είναι μέρος της δραστηριότητας των δημόσιων Κέντρων Υγείας σε μόνιμη βάση, αφού η πρόληψη και η αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας απαιτούν μέτρα σε μόνιμη βάση από οργανωμένες δημόσιες υπηρεσίες Υγείας.
Πώς θα αντιμετωπιστούν οι ανάγκες των άπορων, άστεγων και ανασφάλιστων σε εξετάσεις, θεραπείες και φάρμακα αν δεν έχουν κάποιο λοιμώδες νόσημα, αλλά πάσχουν από κάποια άλλη νόσο και μάλιστα όταν αυτές οι κοινωνικές ομάδες παίρνουν μαζικά χαρακτηριστικά; Οταν περικόπτονται συνεχώς οι κρατικές δαπάνες στην Υγεία και στα φάρμακα, όταν κλείνουν τμήματα δημόσιων νοσοκομείων, καταργούνται δημόσια κρεβάτια, συγχωνεύονται νοσοκομεία και σε συνθήκες σχεδόν πλήρους απουσίας δημόσιας πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Οι στόχοι που μπαίνουν από το πρόγραμμα, δε μπορούν να καλύψουν ούτε καν τις στοιχειώδεις ανάγκες του πληθυσμού στον οποίο απευθύνεται. Ο όρος «βασικές ανάγκες» και όχι «όλες οι σύγχρονες ανάγκες» υποδηλώνει παροχές που παραμένουν στα όρια της εξαθλίωσης. Με τέτοια επιμέρους και αποσπασματικά μέτρα δε λύνονται τα προβλήματα υγείας των μεταναστών, των άπορων και των άστεγων ανασφάλιστων.
Εξάλλου, είναι γνωστή η απόφαση προηγούμενων κυβερνήσεων -η οποία ισχύει και σήμερα- ότι μετανάστες χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα νοσηλεύονται μέχρι του σημείου που δεν κινδυνεύουν να πεθάνουν. Από εκεί και πέρα και παρά την ύπαρξη προβλημάτων υγείας, δε γίνονται δεκτοί για νοσηλεία, εξετάσεις και συλλαμβάνονται για απέλαση. Πώς θα «πεισθούν» λοιπόν, όπως λέει η Περιφέρεια, να απευθυνθούν στις ιατρικές ομάδες του προγράμματος με την εκδοχή τις δεδομένες επιπτώσεις που θα έχουν αν χρειαστούν νοσηλεία;
Η ίδια αντίληψη υπάρχει στην εισήγηση και για τους «ωφελούμενους εργαζόμενους» που θα προσληφθούν στο πρόγραμμα. Η κακοπληρωμένη και ορισμένου χρόνου εργασία παρουσιάζεται ως αντιμετώπιση της ανεργίας. Ουσιαστικά, παρουσιάζεται σαν ωφέλεια η αύξηση της εκμετάλλευσης και το καθεστώς της εναλλασσόμενης φτηνής εργασίας με την ανεργία, στα οποία χρόνια τώρα η τοπική διοίκηση έχει πρωτοστατήσει στην εφαρμογή τους.
Αυτά τα χρήματα του ΕΣΠΑ και επιπλέον όσα απαιτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό πρέπει να δοθούν για την ανάπτυξη και τη στελέχωση ανάλογων υπηρεσιών και δομών δημόσιας Υγείας στα δημόσια Κέντρα Υγείας και τον εξοπλισμό τους. Η Περιφέρεια και οι Δήμοι μπορούν να συμβάλλουν στην ενημέρωση του πληθυσμού με καμπάνιες, φυλλάδια κλπ., στον εντοπισμό, στην καταγραφή των προβλημάτων που υπάρχουν στα όρια της ευθύνης τους. Να αξιοποιούνται αυτά τα χρήματα και τέτοια προγράμματα, ώστε να έχει κάποια υποτυπώδη συνέχεια προς όφελος του πληθυσμού.
Να παρέχονται όλες οι υπηρεσίες Υγείας, φάρμακα, εξετάσεις σε όλους δωρεάν και με προτεραιότητα στους άνεργους, ανασφάλιστους, μετανάστες, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους και να παίρνονται μέτρα πρόληψης, όπως αεροψεκασμοί για πρόληψη της ελονοσίας, τον ιό του Δυτικού Νείλου, κ.λπ.
Να εξασφαλιστούν με ευθύνη και χρηματοδότηση από το κράτος κατάλληλα δημόσια και δημοτικά κτίρια, ξενοδοχεία για τη στέγαση των άστεγων και παροχή επαρκούς και ποιοτικής σίτισης από ήδη λειτουργούσες αντίστοιχες υπηρεσίες σε κρατικές δομές (π.χ. νοσοκομεία, παιδικοί σταθμοί), δομές και υπηρεσίες άλλες των Δήμων, όπως «Βοήθεια στο Σπίτι», ΚΑΠΗ, Λέσχες Φιλίας Δήμου Αθηναίων, Κέντρα Φροντίδας Ηλικιωμένων, ξενώνες, χωρίς τη συμμετοχή ΜΚΟ, «φιλανθρωπικών» οργανώσεων κ.λπ.
Αντίστοιχα για τους μετανάστες να δημιουργηθούν αξιοπρεπείς, υγιεινοί κρατικοί χώροι φιλοξενίας και όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υγιεινή, ποιοτική και δωρεάν σίτιση. Συγκρότηση και στελέχωση δημόσιων και δωρεάν μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας μέσα στους χώρους φιλοξενίας μεταναστών, οι οποίες θα αναλαμβάνουν προληπτικές εξετάσεις, εμβολιασμούς, την άμεση περίθαλψή τους, όπου απαιτείται, κατά την εισαγωγή τους στη χώρα και τη χορήγηση πιστοποιητικού Υγείας. Στους χώρους αυτούς να παρέχεται και ψυχολογική υποστήριξη. Συγκρότηση κινητών μονάδων που θα επισκέπτονται συστηματικά τους μετανάστες στους τόπους συνάθροισής τους (πλατείες, εγκαταλελειμμένες οικίες, παραπήγματα) με παροχή ΠΦΥ, ενημέρωσης, έλεγχο των συνθηκών διαβίωσης.
Στελέχωση όλων των υπηρεσιών υγείας και των νοσοκομείων με μεταφραστές - διερμηνείς και κοινωνικές υπηρεσίες για την εξυπηρέτηση αλλοδαπών. Απόσυρση των κατάπτυστων εγκυκλίων που ουσιαστικά απαγορεύουν τη νοσηλεία μεταναστών. Στήριξη από το κράτος των αλλοδαπών γυναικών, θυμάτων κυκλωμάτων δουλεμπορίας και πορνείας (περίθαλψη, οικονομική βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη). Αυστηρά μέτρα για την καταπολέμηση των κυκλωμάτων αυτών. Δωρεάν παιδικοί σταθμοί στους οποίους θα έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά των μεταναστών.