ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 4 Σεπτέμβρη 2012
Σελ. /32
Επικίνδυνες λογικές

Η προσπάθεια του αστικού συστήματος, να μετατρέψει αμιγώς πολιτικά ζητήματα σε αντικείμενο δικαστικής διαμάχης, συνιστά επικίνδυνη εξέλιξη και στοχεύει στον αποπροσανατολισμό του λαού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έρευνα που διέταξαν οι οικονομικοί εισαγγελείς, με αφορμή τις δηλώσεις του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Σύμφωνα με αυτές, το ΔΝΤ και κατ' επέκταση η τότε ελληνική κυβέρνηση, ήξεραν ότι το πρόγραμμα που οδήγησε στο πρώτο μνημόνιο ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση Παπανδρέου το αποδέχτηκε. Οι δυο εισαγγελείς διερευνούν το κατά πόσον υπήρξε απιστία κυβερνητικών αξιωματούχων σε βάρος του Δημοσίου. Από την ολοκλήρωση της δικογραφίας θα εξαρτηθεί αν αυτή θα αποσταλεί στη Βουλή για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής.

Από την έρευνα υπονοείται ότι την περίοδο που συζητιόταν η προσφυγή της Ελλάδας στα δάνεια της τρόικας, άρα και στο ΔΝΤ, υπήρχαν στο τραπέζι και άλλες εναλλακτικές λύσεις, οι οποίες όμως δεν έγιναν αποδεκτές. Παρουσιάζεται με αυτόν τον τρόπο ότι το ένα μείγμα της διαχείρισης, αυτό της περιοριστικής πολιτικής απέναντι στην κρίση, με βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, επιλέχθηκε από τους επικεφαλής της τότε κυβέρνησης με ιδιοτελή κριτήρια, σε βάρος του άλλου μείγματος, που περιλάμβανε περισσότερα επεκτατικά μέτρα, αν και τα δύο αποτελούν πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Με την εισαγγελική έρευνα ελέγχεται δικαστικά μια πολιτική επιλογή για ένα συγκεκριμένο μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, προκειμένου να βγάλουν λάδι τις άλλες μορφές της αστικής διαχείρισης.

Τι θέλουν να κρύψουν; Οτι οποιαδήποτε διαχείριση της κρίσης, στο πλαίσιο του αστικού συστήματος, είναι σε βάρος του λαού. Οτι όποιο μείγμα κι αν αποφασιζόταν με το ξέσπασμα της κρίσης, οι συνέπειες για τη λαϊκή οικογένεια δε θα ήταν διαφορετικές, στο βαθμό που το ξεπέρασμά της απαιτεί υποτίμηση - καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και αυτό που πρώτα υποτιμάται είναι η εργατική δύναμη. Αυτός ήταν ο στρατηγικός στόχος του μνημονίου και δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξει ακόμα κι αν το μείγμα της διαχείρισης είχε άλλη «περιεκτικότητα» σε περιοριστικά και επεκτατικά μέτρα. Το απέδειξε, άλλωστε, η διαχείριση της κρίσης σε χώρες που δεν έχουν ακόμα μνημόνιο, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, όπου ο λαός υποφέρει εξίσου με τον ελληνικό. Πού οδηγεί η λογική τους; Οτι τα δεινά που περνάει σήμερα η λαϊκή οικογένεια είναι αποτέλεσμα της πολιτικής διαχείρισης από κλέφτες και προδότες πολιτικούς, που λειτουργούν από ίδιο συμφέρον και όχι για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Πάνω σε τέτοιες αντιλήψεις βρίσκουν έδαφος και αναπτύσσονται συνθήματα όπως «οι 300 στο Γουδή», που συσκοτίζουν την ουσία της κρίσης και δίνουν πόντους σε δεκανίκια του συστήματος, τύπου «Χρυσής Αυγής». Τις ίδιες λογικές, ότι το αστικό σύστημα είναι ικανό να αυτοκαθαρίζεται και να γίνεται πιο «ηθικό», άρα φιλολαϊκό, με τα μονοπώλια ακλόνητα, υποθάλπουν αντικειμενικά και οι προτάσεις για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το πρώτο μνημόνιο, από τους Ανεξάρτητους Ελληνες και τον ΣΥΡΙΖΑ. Να μην ανεχτεί ο λαός να τον παραπλανήσουν, να τον εγκλωβίσουν στα ψευτοδιλήμματα για το ποια διαχείριση της κρίσης θα τον σφάξει καλύτερα. Είναι ο αποκλειστικά αρμόδιος και υπεύθυνος να καταδικάσει πολιτικά κάθε μορφή διαχείρισης της κρίσης, παλεύοντας για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με καταδίκη των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

... Σε ξένο αχυρώνα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ποιος κλέβει ποιον;» τιτλοφορείται άρθρο της κυριακάτικης «Αυγής» που τοποθετείται στην κόντρα που ξέσπασε ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ με αφορμή την απόφαση του πρώτου να διοργανώσει εκδήλωση χτες, 3 του Σεπτέμβρη, με συνθήματα, ομιλητές κ.λπ. που παραπέμπουν ευθέως στο ΠΑΣΟΚ του 1980.

Αντιγράφουμε απ' το άρθρο αυτό: «Το τρίπτυχο της 3ης Σεπτέμβρη "Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση" (σ.σ. τρίπτυχο που δεσπόζει στην αφίσα που τύπωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για την εκδήλωση) δεν το ανακάλυψε, ούτε το διατύπωσε πρώτο το ΠΑΣΟΚ. Οπως επίσης δεν ανακάλυψε τις ιδέες της αυτοδιαχείρισης, του εργατικού ελέγχου, (...) για "κοινωνικοποίηση" των μέσων παραγωγής κ.ο.κ. (...) ας ενημερώσουμε το ΠΑΣΟΚ ότι το τρίπτυχο αυτό υπήρξε το πολιτικό πρόγραμμα του ΕΑΜ, του ΚΚΕ και της ΕΔΑ. Οπως ακριβώς και το σύνθημα της "Αλλαγής". Οπως εαμίτικη ήταν και η ιδέα της "αυτοοργάνωσης" του '74 που έβρισκε τις ρίζες της στους θεσμούς λαϊκής εξουσίας της ελεύθερης Ελλάδας (...) θέλει θράσος και άγνοια να κατηγορεί το σημερινό ΠΑΣΟΚ την Αριστερά ότι του "κλέβει" ιδέες και συνθήματα»...

Κοινώς, «δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα». Οση σχέση έχει το σημερινό ΠΑΣΟΚ με τα αλλοτινά του συνθήματα, άλλη τόση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα συνθήματα του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, ακόμα ακόμα και της ΕΔΑ που είχε πολιτική εναντίωσης στην ΕΕ. Δηλαδή καμία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακούει «εργατικό έλεγχο», «κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής» και άλλα τέτοια και παθαίνει συγκοπή. Η αστική διαχείριση που το ΠΑΣΟΚ άσκησε και ασκεί και σήμερα και ο ΣΥΡΙΖΑ ορέγεται να ασκήσει, δεν τέμνεται πουθενά με τα λαϊκά συμφέροντα. Χρειάζεται θράσος πράγματι να μιλούν στο όνομα του λαού και της κυριαρχίας του αυτοί που υποκλίνονται στην εξουσία των αστών και παραμυθιάζουν το λαό ότι αυτή μπορεί δήθεν να γίνει πιο ανθρώπινη. Χρειάζεται θράσος να κοροϊδεύεις έναν ολόκληρο λαό για να αναρριχηθείς στην εξουσία, κρατώντας τον ενσωματωμένο στο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Το ΠΑΣΟΚ ήταν ο πρώτος διδάξας και απέκτησε άξιο μαθητή στο πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ.

Μαζί με τους «συμβιβασμένους»;

Για «αγωνιστική αφετηρία», «για μαχητική αντιπολίτευση» και άλλα επαναστατικά κάνει λόγο το Δίκτυο Συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της ΔΕΘ, αλλά μόνο στα λόγια. Και λέμε μόνο στα λόγια, γιατί στην πράξη γίνεται για άλλη μια φορά ουρά της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός, ότι αφού εξαπολύει μύδρους κατά της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, αφού της καταλογίζει «συμβιβαστική στάση», που πρέπει οι εργαζόμενοι να ξεπεράσουν, επιτίθεται στο ΠΑΜΕ με ανυπόστατες θεωρίες περί «πολιτικής περιχαράκωσης» για να καταλήξει μετά απ' όλα αυτά τα «αγωνιστικά», στην αγκαλιά της πλειοψηφίας και να στείλει για άλλη μια φορά τους εργάτες στη συγκέντρωση των συμβιβασμένων, στη συγκέντρωση δηλαδή της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στο Αγαλμα Βενιζέλου. Είναι βέβαια δικαίωμα των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, να πάνε σε όποια συγκέντρωση θέλουν. Δεν πάει όμως πολύ, να κατηγορούν το ΠΑΜΕ για «πολιτική περιχαράκωσης» επειδή δεν στέλνει τους εργάτες να γίνουν χειροκροτητές των συμβιβασμένων όπως αποκαλεί τη ΓΣΕΕ; `Η μήπως πηγαίνοντας στη συγκέντρωση της πλειοψηφίας, βοηθά τους εργάτες να ξεπεράσουν «από τα κάτω» «τη συμβιβαστική στάση της πλειοψηφίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ», όπως τους καλεί και διακηρύσσει;

Εμπαιγμός με τα σχολικά είδη

Με τιμοληψίες στα σχολικά είδη, αυτή τη φορά, συντηρεί και κλιμακώνει την πρόκληση απέναντι στα λαϊκά στρώματα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης. Μπροστά σε μια σχολική χρονιά που ξεκινάει με τους χειρότερους οιωνούς για χιλιάδες μισθοσυντήρητους, με τα τσακισμένα εισοδήματα ή άνεργους γονείς, με μέτρα και πολιτικές ταχύτερης προώθησης της εμπορευματοποίησης της παιδείας, με σχεδόν μηδενικούς διορισμούς εκπαιδευτικών, η συγκυβέρνηση της πλουτοκρατίας και των μονοπωλίων προκαλεί δίνοντας στη δημοσιότητα τιμοληψίες σε σχολικά είδη προσπαθώντας να ωραιοποιήσει στα μάτια γονιών και μαθητών τη σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνει με την πολιτική της. Ετσι, απέναντι στα κατακρεουργημένα εισοδήματα των νοικοκυριών «αντιπαραθέτει»... μειώσεις τιμών σε 100 σχολικά είδη από 0,3% μέχρι 5,6% και 11,6% ! Η κοροϊδία είναι ολοφάνερη μ' αυτές τις «μειώσεις» αν είναι βεβαίως πραγματικές, όταν οι άνεργοι έχουν φτάσει τα 1,2 εκατομύρια, παιδιά από πέρσι στο σχολειό υποσιτίζονταν και αυτή η κατάσταση μάλλον μεγαλώνει, υπάρχουν άστεγοι, το εργατικό λαϊκό εισόδημα έχει φτάσει στα επίπεδα πριν το 1980.

Μόνιμος στόχος τους η φτηνή εργατική δύναμη...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΕΙ το υπουργείο Εργασίας, δεν ετοιμάζει νέες δυσμενείς αλλαγές για τις εργασιακές σχέσεις, απλά ...ανταλλάσσουν e-mail με την τρόικα για τις αποζημιώσεις και την 6ήμερη εργασία.

Δεν έχουν τι να κάνουν, δηλαδή, και παίζουν με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους για να περνάει η ώρα. Ηλεκτρονική κουβεντούλα, βρε παιδί μου, για να έχουν κάτι να λένε.

Μάλιστα, η κυβέρνηση «διαβεβαιώνει» πως δεν πρόκειται να συζητηθεί κανένα καινούργιο μέτρο εάν δεν ξεκαθαριστεί με ελέγχους και διαδικασίες αποτίμησης, αν τα μέτρα που ήδη έχουν ληφθεί απέδωσαν.

Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια δεν μας εξήγησαν: Ποια ακριβώς είναι αυτή η ...απόδοση που περιμένουν.

Γιατί; Μα γιατί αυτό που προσδοκούν είναι η μείωση των μισθών, η ανυπαρξία κανόνων στις εργασιακές σχέσεις, έτσι ώστε ο εργοδότης να κάνει ό,τι θέλει, όπως θέλει, όποτε θέλει.

Αυτό στα δικά τους ελληνικά (ή μάλλον ...«ευρωενωσιακά») λέγεται «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» και «ευελιξία στην αγορά εργασίας».

Τέτοιου είδους «στόχοι», όμως, ...δεν έχουν τέλος, ούτε πάτο. Οι κεφαλαιοκράτες πάντα ζητούν περισσότερα, οι κάθε λογής «τρόικες» εξειδικεύουν κατευθύνσεις και κυβερνήσεις σαν αυτή που έχουμε, σε ολόκληρη την ΕΕ, εκτελούν.

Ας αφήσει, λοιπόν, τα ψέματα και τις προσπάθειες εφησυχασμού το υπουργείο Εργασίας. Ετοιμάζουν νέα επίθεση εφ' όλης της ύλης και το έχουν καταλάβει και οι πέτρες.

Μόνο οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες κάνουν πως δεν έχουν αντιληφθεί τι γίνεται. Είναι πολύ ...απασχολημένες με το διάλογο μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων».

Δίνουν εκεί όλη τους την ενέργεια μια και ο μόνος ρόλος που παίζουν είναι αυτός των «διαπραγματευτών» της φτώχειας και της εξαθλίωσης των εργαζομένων.


Παπαγεωργίου Βασίλης



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ