Στους πρόποδες του λόφου, στο ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ, τα σκουπίδια βρίσκονται μέσα στο χώρο όπου παίζουν τα παιδιά. Απέναντι από το γήπεδο βρίσκεται ένα καμένο αυτοκίνητο. Αποδεικνύει ότι ο Δήμος Αθηναίων το μόνο που ξέρει να κάνει είναι διαφημίσεις για... «αυτοκίνητα που κάνουν πεζοδρόμιο», χωρίς όμως να μαζεύει αυτά που βρίσκονται στο πεζοδρόμιο.
Προχωρώντας λίγα μέτρα πιο πέρα, βρίσκεται μια παιδική χαρά. Εκεί τα σκουπίδια και οι σύριγγες βρίσκονται δίπλα από τα παιδιά που παίζουν. Οι τουαλέτες της παιδικής χαράς δεν καθαρίζονται, με αποτέλεσμα κανείς να μην τις πλησιάζει.
Το ένα από τα δύο αναψυκτήρια είναι κλειστό και κανείς δε βρίσκεται για να το ενοικιάσει, αφού το ενοίκιο του δήμου είναι υπέρογκο: 1,1 εκατ. δραχμές το μήνα.
Μιλώντας στο «Ρ» ο Αθ. Ανανίδης, εκ μέρους της δημοτικής κίνησης «Συμπαράταξη για την Αθήνα», τόνισε: «Είναι αναγκαίο να υπάρξει αναβάθμιση της περιοχής και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να λειτουργούν και τα δύο αναψυκτήρια προσελκύοντας κόσμο και η παιδική χαρά να καθαριστεί και να λειτουργήσει κανονικά ώστε να χαίρονται τα παιδιά». Και συνέχισε επισημαίνοντας ότι ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει κάνει τίποτα για την ουσιαστική αναβάθμιση του πάρκου, πέρα από κάποιες εξαγγελίες. Πράγματι, ο φωτισμός είναι ανεπαρκής, ενώ τα δέντρα είναι εγκαταλειμμένα χωρίς καμιά φροντίδα.
Συγκεκριμένα, στις 30 Δεκέμβρη 1999, αποφασίστηκε από το Δήμο της Αθήνας η εκπόνηση μελετών για την «ανάπλαση και την αναβάθμιση των λόφων Στρέφη και Λυκαβηττού», όπου «η δαπάνη για κάθε μια μελέτη ανέρχεται σε τρία εκατομμύρια δραχμές, ενώ η συνολική δαπάνη έξι εκατ. δραχμών θα καταλογιστεί στην πίστωση του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους».
Μέχρι σήμερα, όμως, έντεκα μήνες μετά από τότε που αποφασίστηκε η εκπόνηση της μελέτης από τη Διεύθυνση Αρχιτεκτονικού, ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Οπως είπε ο Αθ. Ανανίδης, «όχι απλώς δεν έχουμε δει τίποτα να συμβαίνει για την ανάπλαση του λόφου αλλά ταυτόχρονα δεν έχουμε μάθει στο Διαμερισματικό Συμβούλιο ποια είναι αυτή η μελέτη που υποτίθεται ότι έχει εκπονηθεί».
Το Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων για το 2000 προβλέπει ολοκληρωμένες επεμβάσεις σε μεγάλους χώρους πρασίνου, μεταξύ των οποίων είναι και ο λόφος του Στρέφη, αποδίδοντας ποσό 460 εκατ. δρχ. για την υλοποίηση των έργων. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα.
«Πρόκειται για ένα από τα πιο ακριβά φιλέτα γης», τονίζει ο Αθ. Ανανίδης και συνέχισε επισημαίνοντας ότι το γεγονός πως μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα για το λόφο του Στρέφη, σημαίνει ότι μάλλον θα το αξιοποιήσουν για τουριστικούς σκοπούς. Και κατέληξε: «Σε αυτό το ενδεχόμενο είμαστε εντελώς αντίθετοι».
Και είχαν, ασφαλώς, δίκιο οι πολίτες εκείνοι της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας, να χαίρονται και να πανηγυρίζουν. Γιατί, δηλαδή, οι αδελφοί τους, της Δυτικής Γερμανίας, να έχουν όλα τα υλικά αγαθά, και, προπαντός, το «υπέρτατο» αγαθό της ελευθερίας, και αυτοί να τα στερούνται όλα αυτά, και να στενάζουν, κάτω από την μπότα του λαομίσητου κομμουνιστικού καθεστώτος;..
Τα πράγματα, βέβαια, δεν ήταν ακριβώς έτσι, όπως τους τα παρουσίαζαν οι «Σειρήνες» της Δύσης. Και, ασφαλώς, οι «αδελφοί» τους στη Δυτική Γερμανία, δεν ήταν όλοι πλούσιοι. Ο «πολύς λαός» περνούσε πολύ χειρότερα από αυτούς. Με το άγχος της ανεργίας και της ανασφάλειας, με την καθημερινή αβεβαιότητα για το αύριο των παιδιών τους, και, προπαντός, με τη «δαμόκλεια σπάθη» της βάρβαρης κρατικής βίας και της καταστολής πάνω από τα κεφάλια τους, ο αέρας της ελευθερίας έφτανε λίγο... βαρύς και βρώμικος μέχρι τα πλεμόνια τους. (Κάποια «δύστροπα» παιδιά, της ομάδας Μπάαντερ - Μάινχοφ, οι κρατούντες «αδελφοί» τους, χωρίς καμιά δικαστική διαδικασία, τα «ξεφορτώθηκαν», ρίχνοντάς τους μια σφαίρα στο κεφάλι, μέσα στα κελιά της φυλακής, όπου τα κρατούσαν σιδεροδέσμια).
«Η εξαφάνιση της ΓΛΔ και του σοσιαλιστικού στρατοπέδου», γράφει σε άλλο σημείο του άρθρου του ο Δρ. Βολφ, «ήταν μια ιστορική ήττα στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Τώρα δεν υπάρχει φως και διέξοδος. Και χωρίς διέξοδο, μένει μόνο η καταστροφή».