ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 14 Οχτώβρη 2012
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΜΑΛΙ
Καταστρώνουν επέμβαση

Οταν οι Αμερικανοί έκαναν «αντιτρομοκρατική» εκπαίδευση στο στρατό του Μάλι...
Οταν οι Αμερικανοί έκαναν «αντιτρομοκρατική» εκπαίδευση στο στρατό του Μάλι...
Τα σχέδια μιας «αφρικανικής» στρατιωτικής επέμβασης στο βόρειο Μάλι με την υποστήριξη του ΟΗΕ και της Αφρικανικής Ενωσης (AE) «ξεπαγώνουν» ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε ΗΠΑ, Γαλλία και ΕΕ, με αφορμή την ανεξέλεγκτη δράση ένοπλων ισλαμικών οργανώσεων - παρακλάδια της Αλ Κάιντα και τη μετατροπή μιας αχανούς έκτασης ίσου μεγέθους με αυτό του Τέξας σε προπύργιο εξτρεμιστών και λαθρεμπορίου παντός είδους. Απώτερος στόχος; Η εξασφάλιση ενός μεγάλου κομματιού για τις πολυεθνικές από το σημαντικό μαλινέζικο πλούτο σε π.χ. ουράνιο, χρυσό, πετρέλαιο, σε βάρος, εννοείται, του λαού της χώρας, αλλά και η «εκκαθάριση» της περιοχής από τρομοκράτες ισλαμιστές που έως πρότινος ήταν τα «καλά παιδιά» των ΗΠΑ και χρησιμοποιήθηκαν για την «αλλαγή καθεστώτος» στη Λιβύη και προηγούμενα στην Ακτή Ελεφαντοστού...

«Πρώτο βιολί» στην ορχήστρα των δυνάμεων που υποστηρίζουν την επέμβαση παίζει η Γαλλία, καίτοι η κυβέρνηση του Προέδρου Φρανσουά Ολάντ έχει ξεκαθαρίσει πως δεν προτίθεται να συμμετάσχει (φανερά τουλάχιστον....) με στρατιωτικές δυνάμεις. Εντούτοις, πρωταγωνιστεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, λανσάροντας ένα σχέδιο απόφασης που θα δίνει το πράσινο φως για την πραγματοποίηση της επίθεσης από ένοπλη αποστολή της ΕCOWAS (Δυτικοαφρικανική Οικονομική Κοινότητα) περί των 3.300 στρατιωτών. Στόχος; Να φανεί τάχα πως η συγκεκριμένη περιφερειακή δύναμη είναι αυτή που «τακτοποιεί» τις υποθέσεις στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αφρικής, απολαμβάνοντας τη στήριξη της λεγόμενης «διεθνούς κοινότητας». Το Παρίσι έχει επίσης εκφράσει την ετοιμότητά του να στηρίξει μια τέτοια επέμβαση πολιτικά, να παράσχει επιμελητειακή υποστήριξη και να αποστείλει αρκετές δεκάδες στρατιωτικούς εκπαιδευτές στο πλαίσιο μιας τέτοιας αποστολής υπό την αιγίδα της ΕΕ. Η έμμεση στρατιωτική συνδρομή της ΕΕ και η γενικότερη στρατηγική των Βρυξελλών στο Μάλι αναμένεται να τεθεί και ενδεχομένως να αποφασιστεί αύριο (Δευτέρα) στο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στο Λουξεμβούργο, ώστε να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός πίεσης κατά τη συνάντηση ανώτατων αξιωματούχων Αφρικανικής Ενωσης, ΕΕ και ECOWAS στη μαλινέζικη πρωτεύουσα Μπαμάκο στις 19 Οκτώβρη (ερχόμενη Παρασκευή).

Σημαντικό ρόλο στην εξαπόλυση στρατιωτικής επέμβασης στο βόρειο Μάλι παίζουν οι ΗΠΑ. Ο αμερικάνικος στρατός έχει εδώ και χρόνια ιδιαίτερα στενές σχέσεις με το μαλινέζικο στρατό του οποίου την «αντιτρομοκρατική» εκπαίδευση είχε αναλάβει ενεργά με πρόσχημα την πάταξη των ισλαμιστών της «Αλ Κάιντα» εντός και πέριξ της ερήμου Σαχάρας, χαρίζοντας απλόχερα πακτωλό αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Υποτίθεται πως οι σχέσεις του Πενταγώνου με το μαλινέζικο στράτευμα διαταράχθηκαν στα τέλη του περασμένου Μάρτη, οπότε έκανε πραξικόπημα ο λοχαγός Αμάντου Χάγια Σανόγκο, με αφορμή την εξέγερση αυτονομιστών της φυλής των Τουαρέγκ στο βορρά και την απόφασή τους να κηρύξουν τη μονομερή ανεξαρτησία τους, αποκαλώντας την περιοχή «Αζαουάντ»... Οταν, όμως, τη θέση των αυτονομιστών Τουαρέγκ κάλυψαν στο μαλινέζικο βορρά ακραίοι ισλαμιστές των οργανώσεων Ανσα Ντιν και AQIM, οι Αμερικανοί εμφανίστηκαν «ενοχλημένοι» και πρόθυμοι για την ανάληψη δράσης εναντίον τους, πιθανώς γιατί στην παρούσα φάση και στη συγκεκριμένη περιοχή (ιδιαίτερα ενώ προχωρά η έτερη στρατιωτική επέμβαση στο Κέρας της Αφρικής κατά των εκεί ισλαμιστών της «Αλ Σαμπάμπ» και κορυφώνεται στη Νιγηρία η σύγκρουση ανάμεσα στο στρατό και στους ισλαμιστές της «Μπόκο Χαράμ»), οι συγκεκριμένοι ισλαμιστές δεν τους είναι πλέον χρήσιμοι...

Ετσι, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον χαρακτήρισε τον (υπό την κατοχή των ισλαμιστών) μαλινέζικο βορρά «πυριτιδαποθήκη που η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να έχει την πολυτέλεια να αγνοεί». Ο υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για την Ευρώπη Φίλιπ Γκόρντον εξέφρασε την υποστήριξη της Ουάσιγκτον σε μία στρατιωτική επέμβαση στο Μάλι «εάν και η Γαλλία αποφασίσει ότι είναι απαραίτητη» και ο έτερος υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για την Αφρική, Τζόνι Κάρσον, επιχειρηματολόγησε υπέρ μιας «καλά σχεδιασμένης, καλά οργανωμένης, καλά υποστηριγμένης» επέμβασης που θα έχει συμφωνηθεί από όλους όσοι επηρεάζονται από τη μαλινέζικη κρίση», όπως οι 15 χώρες - μέλη της ECOWAS.

Με βάση αυτούς τους σχεδιασμούς, αντιλαμβάνεται κανείς γιατί πήρε διαστάσεις στα μέσα της βδομάδας η έκθεση του αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Ιβάν Σιμόνοβιτς για τα (γνωστά εδώ και καιρό...) δεινά του μαλινέζικου πληθυσμού σε βορρά και νότο. Η αποκάλυψη του δράματος που βιώνουν οι Μαλινέζοι άμαχοι σε βορρά και νότο «ρίχνει νερό στο μύλο» των ιμπεριαλιστών και δίνει αέρα στα σχέδιά τους για επέμβαση συμπαρασύροντας - με τη «βοήθεια» κυρίαρχων δικτύων ΜΜΕ - ένα μέρος της λεγόμενης «κοινής γνώμης».

Γι' αυτό και ελάχιστοι πλέον αμφιβάλλουν ότι πλησιάζει ο καιρός για την εξαπόλυση μιας στρατιωτικής επέμβασης στο Μάλι.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ


Επικίνδυνη κλιμάκωση

Μετά τις επεμβάσεις κι ανατροπές στις χώρες της Β. Αφρικής και Μέσης Ανατολής, οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του πλανήτη δείχνουν να δυσκολεύονται μέχρι στιγμής στη Συρία. Αφού υποδαύλισαν κι εξόπλισαν κατά τον γνωστό τρόπο την ομάδα των λεγόμενων αντικαθεστωτικών δεν κατόρθωσαν να τις επιβάλουν στην κυβέρνηση του καθεστώτος Ασαντ. Οι διαπλοκές εδώ είναι πιο ισχυρές, όσο και οι ανταγωνισμοί μεταξύ των ισχυρών του ιμπεριαλισμού, ακόμη και για ιστορικούς λόγους. Τελευταία απέλπιδα προσπάθειά τους δείχνει να είναι η επιδιωκόμενη εμπλοκή της Τουρκίας με τη Συρία υπό την ανοιχτή ομπρέλα του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι το πλέον επικίνδυνο που οξύνει τους φόβους γενικότερης πολεμικής ανάφλεξης, λαμβάνοντας υπόψη τον άκρως ευαίσθητο κι ανταγωνιστικό χώρο της Μέσης Ανατολής.

Η καθημερινή περιορισμένη ανταλλαγή πυρών μεταξύ των δύο χωρών μοιάζει περισσότερο με πόλεμο αναγνώρισης και αφήνει για την ώρα ανοιχτό το διπλωματικό δρόμο ως πιθανή εκδοχή. Ομως, η διεθνής οικονομική και στρατηγική κρίση του καπιταλισμού ωθεί τις ισχυρότερες χώρες, ιμπεριαλιστικούς φορείς, να καθιστούν τον πόλεμο είτε περιορισμένο κι ελεγχόμενο, είτε γενικευμένο κι ίσως ανεξέλεγκτο. Κάθε ελπίδα για ειρήνη στην περιοχή περιορίζεται ασφυκτικά κι επικίνδυνα. Κάθε μέρα και ώρα που περνά γίνεται χρόνος αδυσώπητης αγωνίας για την παγκόσμια ειρήνη. Η πιθανολογούμενη πολεμική εμπλοκή με βασική συνιστώσα το ΝΑΤΟ ανοίγει επικίνδυνα την πολεμική βεντάλια σε επάλληλους γεωγραφικούς κύκλους. Αυτό υπό τη γνωστή κατάσταση μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών, όπου δεν υπάρχει το κατ' ουσίαν αντίπαλο δέος κι οι ανταγωνισμοί τείνουν εντονότερα να πάρουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ετσι έχει τώρα το σημαδεμένο πολεμικό παιχνίδι των ιμπεριαλιστών στην τουρκοσυριακή διένεξη. Ωστόσο, ο βαθύτερος προβληματισμός των ισχυρών παραμένει. Γνωρίζουν ότι τα Βαλκάνια, δηλαδή η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, θα εμπλακούν αναπότρεπτα.

Αυτό θα ανοίξει την πολεμική πύλη της Νότιας Ευρώπης με άδηλες συνέπειες κι αποτελέσματα. Στην Ελλάδα το πρόβλημα πολλαπλασιάζεται λόγω 1) της επιπρόσθετης οικονομικής κρίσης ευρωπαϊκής διάστασης, 2) της χαρακτηριστικής αστάθειας του αστικού πολιτικού εποικοδομήματος που δείχνουν τα αστικά κόμματα. Η φαινομενική τους σταθερότητα κρύβει την απειλή κατάρρευσής τους σε ισχυρό τράνταγμα. Οι μεταγγίσεις αισιοδοξίας από την καπιταλιστική Γερμανία (επίσκεψη Μέρκελ) είναι στην ουσία τους εκδηλώσεις αστάθειας. Ταυτόχρονα, το γερμανικό τοκογλυφικό κεφάλαιο αγρυπνά και πιέζει να πάρει τα υποτιθέμενα χρωστούμενα από την Ελλάδα φοβούμενο το γνωστό «ουκ αν λάβοις από του μη έχοντος». Εδώ οφείλονται η στενή παρακολούθηση κι οι παρεμβάσεις με φαινομενικά εύσχημο τρόπο. Η ελληνική αστική τάξη δείχνει απλά να προσπαθεί να προσαρμοστεί σε κάθε περίπτωση προσδοκώντας σε βοηθητικές επενδύσεις του γερμανικού κεφαλαίου. Δείχνει να είναι ανοιχτή σε κάθε γερμανική καπιταλιστική απαίτηση, αρκεί να έχει ανάλογο μερτικό. Στην τρέχουσα εξέλιξη της Ελλάδας αποτελούν μέτρο ελπίδας κι αισιοδοξίας οι απεργιακές και γενικότερες λαϊκές κινητοποιήσεις. Αποτελούν το αντίβαρο στη γενικευμένη επίθεση του κεφαλαίου. Οι επιτροπές στους χώρους εργασίας και γειτονιάς αποτελούν τη στοιχειώδη βάση μιας γενικευμένης εργατολαϊκής επίθεσης και αλλαγής.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ