«Γενική είναι, νομίζω, η αίσθηση πως παρά τις όποιες αδυναμίες και λάθη, που ορισμένα σημειώνονται και στην εισήγηση, η οργάνωση πάει γενικά καλά.

Το πρόβλημα, όμως, είναι να πάει καλύτερα και να μπορέσει με επιτυχία να αντιμετωπίσει τη δύσκολη κατάσταση που κυριαρχεί στη χώρα μας.

Πολλά ζητήματα αναφέρει η εισήγηση, που πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Αντίστοιχα προβλήματα σημείωσαν και πολλοί ομιλητές.

Εγώ δεν πρόκειται να αναφερθώ σε γενικές πολιτικές θέσεις, ούτε, φυσικά, σε όλα τα ζητήματα που θίχτηκαν.

Θα περιοριστώ σε τρία ζητήματα, που τα θεωρώ κύρια και αποφασιστικά και που, κατά τη γνώμη μου, εκεί πρέπει να συγκεντρωθούν οι κύριες προσπάθειες της οργάνωσης.

1) Το πρώτο είναι το θέμα της λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων.

Πολλά είναι τα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν στο θέμα "λειτουργία των κομματικών οργανώσεων".

Π.χ. Να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα συμμετοχής των μελών του Κόμματος στις συνεδριάσεις και συνελεύσεις. Και γενικότερα.

- Το θέμα λειτουργίας των ΚΟΒ που πολλές υπολειτουργούν.

- Να συμμετέχουν όλοι στον καταμερισμό δουλιάς.

- Να γίνεται έλεγχος για την α ή β στάση τους.

- Να λυθεί το πρόβλημα αριθμητικής ανάπτυξης σε εργατικούς κλάδους.

- Να λυθεί το πρόβλημα της οικοδόμησης οργανώσεων σε εργοστάσια και στους άλλους τόπους δουλιάς.

- Ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο τομέα δουλιάς που τους έχει ανατεθεί (συνδικαλισμό, παιδεία, κλπ.), πρέπει να ενδιαφέρονται για να συμβάλουν στην όλη πολιτική του Κόμματος.

Ενα συγκεκριμένο παράδειγμα. Ο σ. Μαυρίκος μίλησε για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η υπόθεση αυτή είναι θέμα όλων των μελών του Κόμματος και δεν περιορίζεται στους συντρόφους που ασχολούνται ειδικά μ' αυτό.

Μερικοί φίλοι μιλάνε ότι το ΚΚΕ αρνείται τη γνωστή θέση μια ΓΣΕΕ, μια ομοσπονδία, ένα σωματείο κλπ. Το Κόμμα δεν την αρνείται. Αντίθετα και επιμένει σ' αυτή τη θέση. Επιμένει στη θέση για μια ΓΣΕΕ, μια ΓΣΕΕ, όμως, της εργατικής τάξης και προς την κατεύθυνση αυτή παλεύει και όχι μια ΓΣΕΕ του ΠΑΣΟΚ και της εργοδοσίας που την αρνείται και την αντιπαλεύει.

2) Το δεύτερο, που θα 'θελα να επισημάνω, είναι το θέμα του λαϊκού πατριωτικού μετώπου, που αποτελεί, νομίζω, στρατηγικό στόχο του Κόμματος.

Η πραγματοποίηση αυτού του λαϊκού πατριωτικού Μετώπου πρέπει να αποτελέσει καθήκον όλων των μελών και οργανώσεων της Κομματικής Οργάνωσης της Αθήνας.

Πρέπει να ανοιχτούμε στον κόσμο, σε όλους εκείνους, που αντικειμενικά μπορούν να συμμετέχουν στο Μέτωπο.

- Να τους πείσουμε για την ανάγκη της δημιουργίας και της συμμετοχής τους στο Μέτωπο.

- Να τους εξηγήσουμε ότι όταν μιλάμε για Μέτωπο εννοούμε μια συμμαχία που θα συγκροτηθεί στη βάση κοινών συγκεκριμένων στόχων.

- Μια συμμαχία που θα παλεύει και θα διεκδικεί την εξουσία για την υλοποίηση των κοινών αυτών στόχων.

Να τους εξηγούμε ότι πρώτο έργο του Μετώπου θα είναι η ανατροπή της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής που εφαρμόζεται σήμερα. Η ανατροπή της πολιτικής εξυπηρέτησης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, της πολιτικής υποταγής σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, κλπ.

Το Μέτωπο δε θα υπηρετεί τα μονοπώλια, αλλά θα τα αντιπαλεύει.

- Να τους εξηγούμε ότι, αφού πρόκειται για συμμαχία, οι στόχοι θα είναι κοινοί.

- Να τους εξηγούμε ότι κάθε σύμμαχη πολιτική δύναμη θα διατηρεί την προγραμματική και οργανωτική της αυτοτέλεια.

- Να τους διαβεβαιώνουμε για το σεβασμό του Κόμματος στα ίσα δικαιώματα των συμμάχων κλπ.

- Να τους διαβεβαιώνουμε πως το Κόμμα έχει συναίσθηση της ευθύνης του να συζητάει τις τυχόν διαφορές και να προωθεί την κοινή δράση.

Τέλος, νομίζω πως χρειάζεται μια παραπέρα επεξεργασία της έννοιας «λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία» για να αποφεύγονται τυχόν συγχύσεις.

3) Το τρίτο είναι το μόνιμο κομματικό καθήκον.

Το θέμα της περιφρούρησης και της υπεράσπισης της ενότητας του Κόμματος.

Το θέμα της υπεράσπισης των αρχών και κανόνων λειτουργίας.

Στη βάση αυτή, πρέπει να δούμε τη στάση και δράση του Μήτσου Κωστόπουλου και των άλλων τριών και που η στάση και η δράση αυτή χωρίς καμία επιφύλαξη πρέπει να είναι καταδικαστέα.

Εδώ δεν πρόκειται για τις διαφορετικές απόψεις που έχουν σχετικά με την πολιτική και τακτική του Κόμματος. Θέση που επικαλούνται οι ίδιοι και προβάλλει ο αστικός Τύπος.

Απόψεις για τούτο ή το άλλο ζήτημα μπορεί να έχει ο καθένας μας. Το θέμα είναι τις απόψεις αυτές πού τις διατυπώνει και τις συζητάει. Τις διατυπώνει στα αρμόδια όργανα που τις κρίνουν και πειθαρχεί ή τις διατυπώνει στον αστικό Τύπο και σε άλλους εξωκομματικούς παράγοντες και επιδιώκει τη δικαίωση απ' αυτούς.

Εδώ πρόκειται για θέμα τήρησης και υπεράσπισης των αρχών και κανόνων λειτουργίας του Κόμματος.

Ο ίδιος ο Κωστόπουλος σε ένα από τα γράμματά του ομολογεί πως όταν κρίνει ότι θίγεται η μαρξιστική ιδεολογία τότε δε δεσμεύεται από τις καταστατικές αρχές.

Στη βάση αυτή, δικαιολογεί τη γνωστή δραστηριότητά του μέσω του αστικού Τύπου.

Στη βάση αυτή, έκανε και τη γνωστή πρόταση για επέμβαση των βετεράνων.

Πρόταση έξω από κάθε αρχή και κανόνα λειτουργίας του Κόμματος.

Δεν πρέπει να τους διαφεύγει ότι όσο συνεχίζουν τον κατήφορο αυτό, τόσο πιο δύσκολος γίνεται ο ανήφορος και με τη συνέχιση τελικά θα βρεθούν στον πάτο.

Εκείνο που πρέπει να κάνουν πριν απ' όλα τώρα είναι να καταδικάσουν στην πράξη τις παραβιάσεις και το ασυμβίβαστο της δράσης τους με τις αρχές και κανόνες λειτουργίας του Κόμματος».