Χαιρετίζω το 16ο Συνέδριο του αθάνατου, ηρωικού, πατριωτικού και ιστορικού Κόμματός μας, του ΚΚΕ.

Από το 1821 μέχρι το 1949 έπεσαν πέντε εκατομμύρια Ελλήνων αγωνιστών πατριωτών, για τη λευτεριά, για κοινωνική δικαιοσύνη όλων των κοινωνικών λαϊκών στρωμάτων και για εθνική ανεξαρτησία, που δυστυχώς δεν την έχουμε, ούτε τη γνωρίσαμε 179 χρόνια μέχρι σήμερα. Αμέσως με τη λήξη του Β` Παγκόσμιου Πολέμου ήρθαν οι εχθροί μας «ντυμένοι» σα φίλοι και έφεραν την καταχνιά, σύντροφοι.

Συνεργάστηκαν με τους απόντες αυτοεξόριστους στο εξωτερικό, δραπέτες για να μη λάβουν μέρος στην αθάνατη Εθνική Αντίσταση. Δημιούργησαν τα θλιβερά Δεκεμβριανά μαζί με τους συνεργάτες των κατακτητών και προέτρεψαν τον ελληνικό λαό στον αδελφοκτόνο σπαραγμό, για να εδραιώσουν στη συνέχεια διά πυρός και σιδήρου το μετεμφυλιακό φασιστικό καθεστώς, με χιλιάδες αγωνιστές εξορίστους, φυλακισμένους, δολοφονημένους και βάρβαρα βασανισμένους. Παρ' όλα αυτά το Κόμμα μας στάθηκε όρθιο σα χαλύβδινος βράχος, συνέχισε, συνεχίζει και θα συνεχίσει τον ταξικό αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη, για μια πατρίδα ελεύθερη, απαλλαγμένη από τους κατακτητές, για να γνωρίσει και να ζήσει ο ελληνικός λαός την εθνική του ανεξαρτησία.

Σύντροφοι, συντρόφισσες και φίλοι. Είμαι καλυμμένος από τα γραφτά των αγωνιστών και φίλων που έλαβαν μέρος στον προσυνεδριακό διάλογο που μέχρι σήμερα δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης».

Στη συνέχεια θα παραθέσω ορισμένα που έχουν σχέση και νόημα διαφώτισης και καθοδήγησης, όχι μόνον στο εσωτερικό, αλλά και απανταχού της Γης, όπου η εφημερίδα μας, ο «Ρ», φτάνει και διαβάζεται από Ελληνες και αγωνιστές άλλων λαών του πλανήτη. Στα διάφορα κοινοβουλευτικά καθεστώτα οι λαοί καλούνται να εκλέξουν τους υποτιθέμενους ηγέτες τους, με νόθα και αναγκαστικά εκλογικά συστήματα και νόμους.

Απόσπασμα: «Η μετακίνηση του λαού από ένα κόμμα στο άλλο, από αστικό σε αστικό, από μια εξαρτημένη κεφαλαιοκρατική πολιτική σε μια άλλη, που εξυπηρετεί τα ίδια συμφέροντα της αστικής τάξης, δεν είναι άλλο από αυτό που κάνει ο αχθοφόρος που μετακινεί το βάρος από τη μια πλάτη στην άλλη, για να πετύχει την απατηλή ανακούφιση» (Μαρξ).

«Ο άνθρωπος δεν πρέπει να γίνεται σκαλοπάτι για να ανεβαίνουν άλλοι» (Ρήγας Φεραίος).

«- Δυστυχισμένε μου λαέ και περιφρονημένε, πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε» (Βάρναλης).

- Στο επερχόμενο 16ο Συνέδριο το Κόμμα μας να δώσει περισσότερη σημασία στη διαφώτιση - καθοδήγηση στην ύπαιθρο. Με τις ΚΟΒες της υπαίθρου, και ιδίως των χωριών, οι Νομαρχιακές Επιτροπές να έρχονται σε συχνότερες επαφές μαζί τους. Σε πολλές ΚΟΒες το «Ρ» λίγοι τον διαβάζουμε. Και όπως γνωρίζετε, σύντροφοι, οι ΚΟΒες αυτές είναι τα κύτταρα του Κόμματος. Παραλίγο, κατέληξε να έρχονται στα χωριά οι υποψήφιοι του Κόμματός μας, όπως έρχονται προεκλογικά οι υποψήφιοι «βουλευτάδες» των αστικών κομμάτων. Το Κόμμα μας δέχεται προτάσεις, θέσεις, παρατηρήσεις, ακόμα και εποικοδομητική κριτική, πάντα στα όρια και πλαίσια του Καταστατικού και του Προγράμματός του.

- Οι καταξιωμένοι αγωνιστές σύντροφοι, Θεωνάς και Κωστόπουλος, ουδέποτε θα καταδεχτούν να γίνουν αποστάτες του Κόμματος που μέσα από αυτό αγωνίστηκαν και αναδείχτηκαν. Πλανώνται οι αντίπαλοί μας, οι θεληματάρηδες και τα εξαρτημένα φερέφωνα της άρχουσας αστικής τάξης.

Εμείς οι κομμουνιστές και όλοι οι προοδευτικοί αγωνιστές του Μετώπου σκεφτόμαστε σωστά και όπως είπε ο Ρήγας Φεραίος, Βιέννη 1786, «όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται σωστά».

«Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε».

Συντροφικά

Νύμφες Κέρκυρας

Δεκαεφτά Νοέμβρη 2000

Κάθε 17 του Νοέμβρη το Πολυτεχνείο ανασταίνεται.

«Οι νεκροί ήρωες του Πολυτεχνείου, ακόμα είναι αμέτρητοι για να εκφωνηθεί σωστά το προσκλητήριο».