ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προσαρμογή πέρα από κάθε φαντασία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι τέτοια η λαχτάρα και η πρεμούρα του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει αποδεκτός από τα μεγάλα αφεντικά των Βρυξελλών, που έχει φτάσει στο έσχατο σημείο κατάντιας, να τους εκλιπαρεί και δημόσια. Αποκαλυπτική από την άποψη αυτή ήταν η συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στο «Βήμα της Κυριακής», από την οποία προκύπτει καθαρά ότι το μόνο που στην πραγματικότητα τον «καίει» είναι να αποκαταστήσει άμεσα τις σχέσεις του με τα ανώτερα θεσμικά όργανα της ΕΕ, τις κυβερνήσεις των ισχυρών κρατών και... τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία, δηλαδή ό,τι πιο «μαύρο» και αντιδραστικό υπάρχει στο δεύτερο πυλώνα του καπιταλιστικού συστήματος. «Η γερμανική Σοσιαλδημοκρατία πρέπει πάντως να συνειδητοποιήσει ότι ο συνομιλητής της στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι ένα κόμμα που βρίσκεται σε πλήρη διάλυση, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ»(!), δηλώνει ωμά ο Τσίπρας, ο οποίος προκειμένου να δείξει ότι ταιριάζει απόλυτα ιδεολογικοπολιτικά με τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία δεν διστάζει να δηλώσει ότι «μιλάει την ίδια γλώσσα με τον Χέλμουτ Σμιτ για το αδιέξοδο της κυρίαρχης πολιτικής»! Δεν κρύβει επίσης πως «καίγεται» να αποκαταστήσει σχέσεις με την ίδια την Α. Μέρκελ. Οταν ερωτάται αν έχει στείλει ποτέ κάποιον ειδικό εντεταλμένο στην καγκελαρία, δίνει την εξής καταπληκτική απάντηση: «Μα, αν το κάναμε, θα το λέγαμε; Υπάρχουν, ως γνωστόν, πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται». Τόσο μεγάλη είναι η διαφωνία του με την καγκελάριο και τόσο ανοικτά και «στο φως» τα κάνει όλα... Και ύστερα μιλά και για διαφάνεια... Αν χρειάζεται να σχολιαστεί κάτι, αυτό είναι ότι η ταχύτατη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στο ρόλο της κυβερνώσας αριστεράς έχει ξεπεράσει κάθε φαντασία. Οι ριζοσπάστες, οι άνθρωποι του μόχθου, οφείλουν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους γιατί αυτό που δεν χρειάζεται τώρα ο λαός είναι νέα εξαπάτηση, νέα απογοήτευση.

Ούτε καν για... τη Χάιντι

Είναι γνωστές οι κινητοποιήσεις που γίνονται αυτήν την περίοδο, για το θέμα της μεταφοράς μαθητών από και προς τα σχολεία τους, που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, λόγω χρεών του κράτους στους μεταφορείς. Ανάμεσα σε αυτές, μαζικότατες είναι οι κινητοποιήσεις των μουσικών σχολείων, που μάλιστα διανθίζονται με ευφάνταστα συνθήματα και πικέτες όπως η διπλανή (από την κινητοποίηση που έγινε το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη).

Οι μαθητές σχολιάζουν καυστικά την εγκύκλιο που είχε εφαρμοστεί από πέρσι και αύξανε τα χιλιομετρικά όρια που απαιτούνταν, προκειμένου κάποιος να κριθεί δικαιούχος δωρεάν μεταφοράς. Με αυτήν την εγκύκλιο, για παράδειγμα, κρινόταν ότι μαθητές Λυκείου που μένουν σε απόσταση έως 4 χιλιόμετρα από το σχολείο, δεν δικαιούνται δωρεάν μεταφορά. Οι μαθητές σχολιάζουν ότι οι περικοπές που έγιναν στη μεταφορά είναι τέτοιες που δικαιολογούν δωρεάν μετακινήσεις πια μόνο σε... εξαιρετικές περιπτώσεις (έτσι το συσχετίζουν με τη Χάιντι που μένει στα βουνά).

Και σα να μην έφταναν αυτά, η προοπτική που έχει διαγραφεί για τα επόμενα χρόνια είναι η πλήρης κατάργηση της δωρεάν μεταφοράς μαθητών ανεξαρτήτως του τόπου κατοικίας τους...!

Τρέμουν την ανοιχτή αντιπαράθεση

Τι φοβήθηκε ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο νοσοκομείο «Αγιος Ανδρέας» στην Πάτρα και επιτέθηκε την περασμένη Πέμπτη σε εργαζόμενο του νοσοκομείου και μέλος του ΓΣ της ΠΟΕΔΗΝ που ήθελε να πάρει το λόγο σε συγκέντρωση έξω από το νοσοκομείο; Οπως καταγγέλλει η Ενωτική Συσπείρωση Υγειονομικών, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης του σωματείου στην πύλη του νοσοκομείου, όταν εργαζόμενος στο νοσοκομείο και συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ στην ΠΟΕΔΗΝ «θέλησε να πάρει το λόγο για να ενημερώσει τους εργαζόμενους για το χαρακτήρα των αντιλαϊκών μέτρων και τους στόχους πάλης που προτείνουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ» ο πρόεδρος του σωματείου «προσπάθησε να τον εμποδίσει να μιλήσει στους εργαζόμενους, λες και αυτός μονοπωλεί αυτό το δικαίωμα, και στη συνέχεια επιτέθηκε στον ομιλητή χτυπώντας τον και πετώντας του από τα χέρια την ντουντούκα».

Το μένος του εν λόγω συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ δεν προέρχεται από κάποια αντι - ΠΑΜΕ εμπάθεια, όσο από την εχθρική στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού απέναντι στους ίδιους τους εργαζόμενους. Για τον ίδιο λόγο αυτού του είδους ο «συνδικαλισμός» βάζει «πάγο» στις κινητοποιήσεις και στην οργάνωση υγειονομικών και ασθενών σε ένα κοινό μέτωπο, γι' αυτό δε μιλάει η ηγεσία του σωματείου για τις πληρωμές στα νοσοκομεία, γι' αυτό παρουσιάζει την κυβέρνηση να πιέζεται από την τρόικα και τα μέτρα ως επώδυνα αλλά ... αναπόφευκτα. Ολα αυτά φοβήθηκε ο ΠΑΣΚίτης πρόεδρος, ότι θα αντικρούσει ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ και έγινε έξαλλος, με την ΔΑΚΕ να τον στηρίζει και τον εκπρόσωπο της Παρέμβασης (ΣΥΡΙΖΑ) να κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Είναι κι αυτό ενδεικτικό της ανησυχίας που προκαλεί στις δυνάμεις του συμβιβασμού η ανοιχτή αντιπαράθεση, μη τυχόν και ξεμπροστιαστούν...

Αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΑΙ, ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ πολύ καλά. Η Α. Μέρκελ έρχεται σήμερα, το ξέρουν και οι πέτρες.

Δικαίως κάθε εργαζόμενος αγανακτεί στην εικόνα ενός ηγετικού στελέχους της ΕΕ ως... «φίλου», «σύμμαχου» και «επισκέπτη». Επίσης, δίκαια εξοργίζεται με τις απαγορεύσεις συναθροίσεων.

Μόνο που όσοι μιλάνε γι' αυτή την επίσκεψη ξεχνάνε μία μικρή λεπτομέρεια και μάλιστα απολύτως σκόπιμα. Το ότι η Α. Μέρκελ δεν προηγείται αλλά ...έπεται των πολιτικών της επιλογών, που είναι οι ίδιες με αυτές ολόκληρης της ΕΕ.

Η πολιτική που εκφράζει, έχει «επισκεφθεί» την Ελλάδα πολύ πριν από την ίδια την καγκελάριο και μάλιστα έχει γίνει ...μόνιμος κάτοικος, με όλα της τα «χαρτιά» εντάξει.

Η καταστροφή των εργατικών κατακτήσεων, η αιώνια λιτότητα και φτώχεια έχουν ήδη αποφασιστεί, ψηφιστεί, θεσμοθετηθεί και εφαρμοστεί. Οπότε η επίσκεψη Μέρκελ απλώς σφραγίζει την όλη ιστορία και τη συνέχειά της.

Κι αυτό ας μην κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν ούτε οι κυβερνώντες, ούτε όσοι μας τάζουν μια «άλλη», «φιλολαϊκή» και «κοινωνικά ευαίσθητη» Ευρωπαϊκή Ενωση.

Οσο για κάτι ανέκδοτα του είδους «η κ. Μέρκελ να αλλάξει στρατηγική», που λέει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, τι να πει κανείς; Μπορεί και τα λιοντάρια να γίνουν ...χορτοφάγα.

Τι να γίνει, όμως, όταν θέλεις να κουκουλώσεις την ουσία των όσων γίνονται, όταν θέλεις να καλύψεις με κάθε τρόπο πως η ΕΕ του κεφαλαίου και των πολυεθνικών μαζί με την ντόπια πλουτοκρατία είναι οι πραγματικοί επιτιθέμενοι, αναγκαστικά θα καταλήξεις στην αστειότητα.

Ας μη θεωρούν, όμως, όλοι τους πως ο κόσμος έχει χάσει κάθε κρίση και λογική. Γιατί θα εκπλαγούν πολύ δυσάρεστα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Η Συρία και οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις

Καθημερινές γίνονται πλέον οι επιθέσεις του πυροβολικού της Τουρκίας σε στόχους στο έδαφος της Συρίας. Το πρόσχημα που αξιοποιείται από την τουρκική αστική τάξη για να ανεβάζει το πολεμικό κλίμα είναι οι ρίψεις οβίδων από το συριακό έδαφος, όπου κανείς δεν γνωρίζει ποιος τις ρίχνει, αλλά λειτουργούν ως η... χρήσιμη προβοκάτσια για να τροφοδοτείται η ένταση. Η στάση της Τουρκίας που επίσης θέλει να «καθαρίσει» και το Κουρδικό ζήτημα - χτες εξαπέλυσε αεροπορικό βομβαρδισμό σε κουρδικούς στόχους στο Ιράκ - εντάσσεται στα ευρύτερα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή όπου η τουρκική αστική τάξη διεκδικεί μερίδιο από τη λεία και θέλει να εξασφαλίσει το ζωτικό της χώρο.

Η Συρία και όλη η περιοχή βρίσκεται στο στόχαστρο, και ως τώρα αξιοποιούνται οι ένοπλες ομάδες των αντικαθεστωτικών Σύρων και άλλων μισθοφόρων γιατί εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό των ιμπεριαλιστών που... βλέπει προς το Ιράν, τον τεράστιο ενεργειακό του πλούτο και τους δρόμους μεταφοράς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Αυτοί οι δρόμοι είναι «ποτισμένοι» με το αίμα των λαών. Το ίδιο που συνέβη με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις παλιότερα στην ενιαία Γιουγκοσλαβία, σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη και επαναλαμβάνεται τώρα και στη Συρία. Ο σκληρός ανταγωνισμός στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, τον Περσικό Κόλπο μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων των ΗΠΑ και χωρών της ΕΕ αφορά στην απόκτηση γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος έναντι αντίστοιχων ομίλων της Ρωσίας, της Κίνας, της συμμαχίας Βραζιλίας, Ρωσίας, Κίνας, Νότιας Αφρικής, γνωστής ως BRICS, που απειλούν την πρωτοκαθεδρία των πρώτων.

Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι αιματοβαμμένες μοναρχίες του Περσικού Κόλπου (Κατάρ, Σαουδική Αραβία), η τουρκική κυβέρνηση, που δήθεν είναι ευαίσθητοι για την ανθρωπιστική καταστροφή και τη «δημοκρατία» στη Συρία, είναι αυτοί που εξοπλίζουν τους αντικαθεστωτικούς. Ειδικά η Τουρκία αποτελεί προπύργιο για τη δράση τους εδώ και πολλούς μήνες. Το ίδιο μοτίβο είδαμε και στην επέμβαση στη Λιβύη, στη λεγόμενη «Αραβική άνοιξη», όπως ονόμασαν οι αστοί και οι οπορτουνιστές τον αστικό εκσυγχρονισμό που επιβλήθηκε για να διαμορφωθούν οι συνθήκες που θα εξασφαλίσουν καλύτερα τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Ο δικός μας λαός, όπως και οι λαοί της περιοχής και κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος στον κόσμο, έχουν συσσωρεύσει πολύτιμη εμπειρία από τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα. Σήμερα σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης αποκαλύπτεται ακόμα περισσότερο το αποκρουστικό πρόσωπο του καπιταλισμού. Οι επικίνδυνες εξελίξεις στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας, η στήριξη από το ΝΑΤΟ των επιθετικών ενεργειών της Τουρκίας απαιτούν επαγρύπνηση από το λαό μας. Η Ελλάδα συμμετέχει σε όλα τα σχέδια όντας ενταγμένη στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, έχει στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, για λογαριασμό της αστικής τάξης. Ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας, η πάλη για να απεμπλακεί η χώρα μας απ' αυτήν την επέμβαση, να μη συμμετέχει στην ενδεχόμενη γενικευμένη σύγκρουση, εντάσσεται στον αγώνα των εργατών, των λαϊκών στρωμάτων για ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων. Μόνο όταν οι λαοί πάρουν την οικονομία στα χέρια τους, επιβάλλουν την εργατική λαϊκή εξουσία καταργώντας την καπιταλιστική εκμετάλλευση - και αυτό είναι υπόθεση κάθε λαού - τότε θα εξαλειφθούν και οι αιτίες των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ