Οι απαγορευμένες ζώνες της Αστυνομίας, οι κλειστοί σταθμοί του Μετρό μετά από εντολή της Αστυνομίας, τα κλειστά σχολεία και οι στάσεις εργασίας των εργαζομένων στα ΜΜΜ, οι πορείες των συνδικάτων και άλλων φορέων είναι μια κοινή λίστα, κάτω από το θέμα «ταλαιπωρία», που αποτρέπει τον κόσμο να συμμετέχει στις διαδηλώσεις, συκοφαντεί τους λαϊκούς αγώνες. Δηλαδή οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι λαϊκές οικογένειες, οι συνταξιούχοι, τα άτομα με αναπηρία, όλοι όσοι στερούνται βασικών δικαιωμάτων και εξαθλιώνονται μέρα με τη μέρα, πώς πρέπει να εκφράσουν την αντίθεσή τους με τα μέτρα, με την πολιτική που ασκείται;
Οι επιχειρηματίες του ΔΟΛ έχουν μια πρόταση στους αναγνώστες. Τους καλούν να φανταστούν ότι έχουν την Α. Μέρκελ μπροστά τους και να σκεφτούν από μέσα τους τι θα της έλεγαν και όχι να της το πουν συλλογικά, μαζικά μέσα από τα πανό και τα συνθήματά τους. Ετσι, το χτεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας είναι «Τι θα έλεγα στη Μέρκελ» με την επισήμανση: «Οι θυσίες, η ανεργία, η ύφεση και η έλλειψη επενδύσεων στο στόχαστρο των πολιτών»...
Καγχάζει η βουλευτής Ρ. Δούρου, σχολιάζοντας την προχτεσινή συνεδρίαση του Eurogroup, ότι «(...) οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κάλυψαν πλήρως τα μέλη της τρόικας, λέγοντας ότι εκτελούν τις εντολές που λαμβάνουν από τους πολιτικούς προϊσταμένους τους. Αυτή η δήλωση αφιερώνεται εξαιρετικά σε εκείνους, όπως ο κ. πρωθυπουργός, που ανακάλυψαν εσχάτως ότι πρέπει να συνομιλούν με τους "πολιτικούς προϊσταμένους" και όχι τους υπαλλήλους»...
Αυτή η δήλωση βεβαίως μπορεί κάλλιστα να αφιερωθεί και στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που πετροβολά την τρόικα, τα φυσικά πρόσωπα που την απαρτίζουν, συγκαλύπτοντας συστηματικά ότι αυτή εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Ενωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ. Για παράδειγμα σε άλλο δελτίο Τύπου που διένειμε χτες ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται λόγος για «μνημόνια και πολιτική λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα και η κ. Μέρκελ»...
Κρύβει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, ανεξαρτήτως θέσης που κατέχουν, ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και λυκοσυμμαχίες, έχουν κοινή αποστολή, να ξελασπώσουν τα μονοπώλια από την κρίση, να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους ρίχνοντας στα τάρταρα την τιμή της εργατικής δύναμης. Καλλιεργεί αυταπάτες στο λαό ότι πηγή όλων των δεινών του είναι τα μνημόνια, η τρόικα και η Μέρκελ και πως αν αυτά φύγουν από τη μέση αστραπιαία όλα θα φτιάξουν. Αφήνοντας στο απυρόβλητο την εξουσία των μονοπωλίων, την ευρωενωσιακή στρατηγική που τα υπηρετεί απ' όπου και τα μνημόνια, την πραγματική δηλαδή αιτία των βασάνων του λαού.
Προσφέρει χείριστες υπηρεσίες ο ΣΥΡΙΖΑ όταν κρύβει ότι είτε με τους συγκεκριμένους τρεις της τρόικας, είτε με άλλους, είτε απευθείας με τις «κεφαλές» της ευρωένωσης και του ΔΝΤ, διαπραγματευτεί η σημερινή ή μια επόμενη, ενδεχομένως του ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση, η διαπραγμάτευση θα καταλήξει σε μία από τα ίδια: Μέτρα υπέρ των μονοπωλίων άρα εναντίον του λαού.
Καμία διαχείριση, κανένας διαχειριστής δεν μπορεί να συμφιλιώσει αντίπαλα ταξικά στρατόπεδα, ικανοποιώντας ταυτόχρονα τις ανάγκες και των δύο. Οι ανάγκες του λαού μπορούν και θα ικανοποιηθούν μόνο στο πλαίσιο της δικής του εξουσίας που μπορεί να την επιβάλει όταν οργανωθεί και παλέψει αποφασιστικά ως το τέλος, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την αποδέσμευση απ' την λυκοσυμμαχία τους.
Πού να καταλάβουμε εμείς οι φτωχοί και ανόητοι από τέτοια «παιγνίδια» της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Μόνο μια κυβέρνηση τόσων πολλών και μεγάλων προσωπικοτήτων όπως αυτή που έχουμε μπορεί να τα κατανοήσει.
Γι' αυτό και προσκάλεσε τη «φίλη» της χώρας και Γερμανίδα καγκελάριο και έβαλε τα γυαλιά σε όσους ήθελαν τη χώρα στο περιθώριο.
Βέβαια, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι αυτή η «διεθνής απομόνωση» στην οποία υποτίθεται ότι βρισκόμαστε είναι κάπως ...περίεργη.
Οι κινέζικες εταιρείες παίρνουν τα λιμάνια μας, οι γερμανικές πολυεθνικές τις ενεργειακές μας δυνατότητες, οι νορβηγικές πετρελαϊκές κοινοπραξίες τα κοιτάσματα του Αιγαίου, οι αμερικανικοί κολοσσοί τις εξοπλιστικές δαπάνες, γαλλικές επιχειρήσεις τα μεταλλεία μας...
Οσο για την Ευρωπαϊκή Ενωση γενικώς, αυτή ...τα παίρνει όλα. Τους φόρους μας, τα δικαιώματα των εργαζομένων, την κοινωνική ασφάλιση. Ο,τι υπάρχει και δεν υπάρχει δηλαδή.
Τελικά, πολύς κόσμος ασχολείται με μια τόσο απομονωμένη χώρα. Προφανώς η επίσκεψη της Α. Μέρκελ ήρθε να διασφαλίσει τη συνέχεια αυτής της ...ενασχόλησης και το ότι ο ελληνικός λαός θα παραμείνει στο ...επίκεντρο. Στο επίκεντρο της εκμετάλλευσης όμως.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΠΑΝΤΩΣ να εξάρουμε την κοινωνική ευαισθησία της Γερμανίδας Καγκελάριου. Αλλωστε αυτό το χαρακτηριστικό διακρίνει όλους όσους ηγεμονεύουν στην ΕΕ. Είπε ότι στόχος είναι «τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας να ζουν σε ευημερία».
Γι' αυτό υποθέτουμε περικόπτονται δραματικά τα κονδύλια για την Παιδεία, κλείνουν ή υπολειτουργούν οι παιδικοί σταθμοί, δεν έχουν προσωπικό οι δημόσιες παιδιατρικές κλινικές, καταργείται το αφορολόγητο των παιδιών, μπαίνει λουκέτο στις φοιτητικές εστίες και εξαφανίζονται τα επιδόματα πολυτέκνων.
Αυτά συμβαίνουν όταν είναι ...το βλέμμα στραμμένο στην ανάπτυξη και στο μέλλον.