Με «αποσκευές» γεμάτες με την πείρα από τη δράση τους έφτασαν στο 11ο Συνέδριο της ΟΓΕ οι εκατοντάδες αντιπρόσωποι από τους συλλόγους και τις ομάδες γυναικών της ΟΓΕ όλης της χώρας. Από τις δεκάδες ομιλίες και παρεμβάσεις που έγιναν, παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα από ορισμένες, οι οποίες μετέφεραν ενδεικτικά παραδείγματα από τη δράση των συλλόγων και των ομάδων.

Στις γραμμές της ΟΓΕ έχει πυκνώσει η συμμετοχή νέων γυναικών και νέων μητέρων, πράγμα που δεν εκφράστηκε μόνο στη σύνθεση του Συνεδρίου αλλά και στον προβληματισμό που αναπτύχθηκε μέσα από τις ομιλίες. Η παρέμβαση στις νέες μητέρες, το ξεπέρασμα των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν ακόμα και όταν αποφασίζουν να ενταχθούν στη δράση, τα ζητήματα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών, της δημιουργικής τους απασχόλησης και ψυχαγωγίας, απασχολούν σοβαρά τους συλλόγους και τις ομάδες της ΟΓΕ. Σχετικές δράσεις παρουσίασε ο Σύλλογος της Καλαμαριάς.

Οι δυνάμεις της ΟΓΕ είναι σταθερά προσανατολισμένες στην παρέμβαση στις εργαζόμενες και τις άνεργες γυναίκες. Οι αντιπρόσωποι από την Κω, τη Σάμο και τη Μαγνησία μετέφεραν πείρα από τους χώρους των ξενοδοχειακών και επισιτιστικών επιχειρήσεων των περιοχών τους, όπου εργάζονται χιλιάδες γυναίκες, ανάμεσα σε αυτές και οι ίδιες. Η παρέμβαση της αντιπροσώπου από τη Σέκλιζα της Καρδίτσας εστίασε στα προβλήματα της νέας γυναίκας της υπαίθρου. Ο Σύλλογος της Λάρισας κινητοποιήθηκε ενάντια στην κατάργηση της υπηρεσίας οικογενειακού προγραμματισμού και του πρώην ΠΙΚΠΑ, όπου κατέφευγαν για εξετάσεις και εμβολιασμό κυρίως ανασφάλιστες γυναίκες και τα παιδιά τους.

Η δουλειά στις μετανάστριες βρέθηκε στον πυρήνα της ομιλίας της αντιπροσώπου από το Σύλλογο των Πατησίων. Οπως τόνισε, η παρέμβαση για τα προβλήματα των μεταναστριών είναι πλευρά της συνολικότερης δουλειάς του συλλόγου στις γυναίκες της περιοχής, «που ποτίζονται για χρόνια με το δηλητήριο του ρατσισμού», ενώ η προσέλκυση μεταναστριών στο σύλλογο πρέπει να αντιμετωπίσει επιπρόσθετες δυσκολίες, όπως δείχνει και η πείρα του συλλόγου: «Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα που είχαμε από τα μαθήματα ελληνικών στο Στέκι Εργαζομένων και Νεολαίας, όπου με δυσκολία έρχονταν γυναίκες να μάθουν τη γλώσσα, πολλές έρχονταν μόνο με τον άντρα τους, αρκετές μετά από λίγο αποχωρούσαν. Υπάρχει επίσης και η εμπειρία από τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, στους οποίους φοβούνται να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια και στις εκλογές».

Την επίμονη και σταθερή δουλειά για τα προβλήματα στους παιδικούς σταθμούς παρουσίασε η αντιπρόσωπος από το Σύλλογο του Κερατσινίου «Στοργή του παιδιού». Ηδη από την αρχή της περσινής χρονιάς ο σύλλογος πήρε σχετικές πρωτοβουλίες: «Ξεκινήσαμε κάνοντας επισκέψεις και καταγράφοντας προβλήματα. Με ανακοινώσεις ενημερώσαμε τον κόσμο και ιδιαίτερα τους γονείς των παιδιών. Οργανώσαμε ημερίδα με θέμα τους παιδικούς σταθμούς. Ηρθαν εργαζόμενοι από τους παιδικούς σταθμούς, διευθύντριες, αλλά όχι γονείς». Παρ' όλα αυτά ο σύλλογος δε σταμάτησε την παρέμβασή του, κράτησε ως θετικό και αξιοποίησε τις καλές σχέσεις που οικοδόμησε με τις εργαζόμενες, συνέχισε να αναπτύσσει δράση γι' αυτό το ζήτημα. Φέτος, όταν στο στόχαστρο βρέθηκαν οι παιδικοί σταθμοί του ιδρύματος «Παιδική Στέγη» και ένας από αυτούς οδηγήθηκε στο κλείσιμο, ο σύλλογος βρέθηκε σε ετοιμότητα να αναλάβει δράση. Μαζί με εργαζόμενους και γονείς πραγματοποίησε πικετοφορία στο Κερατσίνι και βρέθηκε πέντε φορές στο υπουργείο Εργασίας σε κινητοποίηση ενάντια στο κλείσιμο του σταθμού. Δεν περιορίστηκαν όμως σε αυτό: «Οι γονείς ζήτησαν να γίνει σύσκεψη στα γραφεία του συλλόγου και εμπιστεύτηκαν σ' εμάς να μπούμε μπροστά. Βγάλαμε ανακοίνωση που μοιράστηκε από τους γονείς, αφίσες, αυτοκίνητο με ντουντούκα, ετοιμάστηκαν δυο πανό. Βγήκε ψήφισμα με το οποίο μαζεύουμε υπογραφές. Συνεργαστήκαμε με το Σωματείο Εργαζομένων στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς».

«Η όποια δουλειά μας πρέπει να έχει συνέχεια», είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η ομιλήτρια. Δεν παρέλειψε να σταθεί και στις δυσκολίες της προσπάθειας αυτής, αφού χρειάστηκε συζήτηση με υπομονή προκειμένου οι γονείς να συνδέσουν το κλείσιμο του σταθμού με την κατάργηση των κοινωνικών παροχών με αφορμή την οικονομική κρίση, να μη βλέπουν μόνο το δικό τους πρόβλημα αλλά και την αιτία που το προκαλεί. Το αποτέλεσμα της παρέμβασης αυτής αποτυπώνεται στο εξής: «Από το καλοκαίρι και μετά, στις απεργιακές κινητοποιήσεις, στο πανό της Λαϊκής Επιτροπής μετράμε 15 νέες γυναίκες. Μετράμε 15 νέες γυναίκες εργαζόμενες. Δεν είναι αυτό που θέλουμε. Δεν είναι αυτό που μπορούμε. Είναι αυτό που πετύχαμε και ξέρουμε ότι έχουμε πολλή δουλειά ακόμη».

Τα συμπεράσματα από τη συζήτηση και τα επόμενα βήματα των συλλόγων και των ομάδων της ΟΓΕ συνόψισε στο κλείσιμο των εργασιών η απερχόμενη πρόεδρος, Καλλιόπη Μπουντούρογλου:

«Οι πολλές γυναίκες της λαϊκής οικογένειας είναι μακριά από το κίνημά μας, βουτηγμένες στην ηττοπάθεια, στη μοιρολατρία, στο δηλητήριο της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, της ανυπομονησίας, του μικρότερου κακού, που όλα αυτά συγκλίνουν στο "τίποτα δεν γίνεται", στην αναζήτηση λύσεων από τα πάνω, στην επιφυλακτικότητα για την αποτελεσματικότητα της οργάνωσης, έρμαια της στοχευμένης προπαγάνδας και του αποπροσανατολισμού που σπέρνει η αστική τάξη με όλους τους ιδεολογικούς μηχανισμούς της.

Νομίζω ότι το συνέδριο μας έδωσε τη δυνατότητα να απαντήσουμε στο τι κίνημα χρειαζόμαστε σήμερα για να πετύχουμε τους στόχους μας. Κίνημα με συνέπεια, που θα βάζει εμπόδια, θα καθυστερεί τα κυβερνητικά μέτρα, θα οργανώνει την πάλη για άμεσα μέτρα ανακούφισης των γυναικών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, θα μπαίνει μπροστά στην πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, θα στοχεύει στην κοινή δράση, στη συμμαχία του ταξικού εργατικού κινήματος με τα ριζοσπαστικά κινήματα των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, των φοιτητών - σπουδαστών.

Κίνημα που θα στηρίζεται και θα αναπτύσσει την κοινωνική συμμαχία, που δε θα παλεύει μόνο για επιμέρους βελτιώσεις αλλά για το σύνολο των αναγκών της λαϊκής οικογένειας, των γυναικών και των παιδιών της.

Κίνημα που θα βάζει στην καθημερινή του δράση το πρόβλημα ανάπτυξη για το λαό, με απαλλαγή από το ζυγό των μονοπωλίων και της ΕΕ ή ανάπτυξη για τα μονοπώλια με εξαθλιωμένο το λαό».

Τέλος, η Κ. Μπουντούρογλου υπογράμμισε: «Αναδείχτηκαν τρόποι και μορφές - και με τη θετική και με την αρνητική εμπειρία - που θα μας ανοίξουν δρόμους προς τις γυναίκες, τις νέες γυναίκες του καθημερινού χειρωνακτικού και πνευματικού μόχθου, ώστε να μαζικοποιηθεί η ΟΓΕ, να απλώσει ριζίδια παντού σε κάθε πόλη και χωριό, σε κάθε γειτονιά, μέσα στις λαϊκές επιτροπές. Οι λαϊκές δυνάμεις είναι αστείρευτες, ευρηματικές για να βρουν τους τρόπους και τις μορφές που θα κάνουν τους συλλόγους και τις ομάδες μας αποτελεσματικές στη συσπείρωση και στην ένταξη των γυναικών στην οργανωμένη δράση».