Αναφερθήκαμε χτες στο «ποιόν» του... «αντιφασιστικού μετώπου» του οποίου προΐσταται ο κ. Βενιζέλος. Ο αντιπρόεδρος, δηλαδή, της κυβέρνησης Παπαδήμου, με την οποία άνοιξαν επισήμως ακόμα και οι κυβερνητικές θύρες για να εισέλθουν στα αστικά σαλόνια, με όλα τα κλέη της δημοκρατικής τους νομιμοποίησης από το αστικό κράτος, οι πατενταρισμένοι ακροδεξιοί, οι φορείς της μεταναστοφαγίας και οι υμνητές του φασίστα Μεταξά, ώστε να καμώνονται τους «εθνικούς σωτήρες».

Φυσικά, εκτός από το ΠΑΣΟΚ, το δικό της μερίδιο «προσφοράς» σε αυτή την υπόθεση, δηλαδή τη θωπεία της ακροδεξιάς, άμα τε και των ναζιστικών παραφυάδων της, έχει και η ΝΔ.

Βαριές κουβέντες; Ας δούμε:

*

«Επειδή λοιπόν μερικοί έχουν έναν κρετινισμό ή μια δειλία, ερχόμαστε σήμερα και λέμε ότι η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται ένα συμπλήρωμα. Ποιο μπορεί να είναι το συμπλήρωμα αυτό; (...) Είναι η Πολιτική Ανοιξη στο μεγαλύτερο κομμάτι της, αν όχι όλο. Είναι οι ευρισκόμενοι δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Η Χρυσή Αυγή η οποία έχει πρωταγωνιστές του αγώνα και μπορεί, η Χρυσή Αυγή, με όσους έχει, πολλούς ή λίγους, να κάνει τόσο θόρυβο και να συμμετέχει (...) Η ΕΠΕΝ, οι βασιλικοί, οι αμετανόητοι, αυτοί δεν χρειάζονται;».

Τα παραπάνω λόγια ακούστηκαν από το «Τελεσίτι» στις 16/1/1998. Ειπώθηκαν από τον τότε βουλευτή της ΝΔ, τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Και εδώ βρίσκεται το αξιοσημείωτο:

Ο Καρατζαφέρης ουδέποτε ενοχλήθηκε από τα όργανα του κόμματος της ΝΔ να δώσει εξηγήσεις για τις απόψεις που διακινούσε στους οπαδούς της ΝΔ. Οτι δηλαδή η Χρυσή Αυγή και οι χρυσαυγίτες «πρωταγωνιστές του αγώνα» ήταν ένα αναγκαίο «συμπλήρωμα» της ΝΔ, μαζί με τους ΕΠΕΝίτες, τους βασιλικούς κ.ο.κ.

Ο Καρατζαφέρης, βέβαια, απομακρύνθηκε από τη ΝΔ. Μόνο που αυτό έγινε δύο χρόνια αργότερα. Και όχι φυσικά για απόψεις και δηλώσεις όπως οι παραπάνω...

*

Ας έρθουμε στα πιο πρόσφατα.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του Ιούνη 2012, ο συνυποψήφιος του κ. Σαμαρά για την ηγεσία της ΝΔ, ο Π. Ψωμιάδης, ως χρισμένος «μακεδονάρχης» από τον πρόεδρό του, περιόδευσε στην Ξάνθη.

Εκεί, λοιπόν, προέβη στην ακόλουθη τοποθέτηση:

«Το ποσοστό της ΝΔ εδώ θα είναι πολύ ανεβασμένο (...) Μετακινούνται πολλοί φίλοι από τις αδελφικές κεντροδεξιές παρατάξεις: Μπακογιάννη, Καμμένο, Καρατζαφέρη, Μάνο, Χρυσή Αυγή...».

Η δήλωση αυτή του κ. Ψωμιάδη, με την οποία συμπεριέλαβε τη Χρυσή Αυγή στις «αδελφικές κεντροδεξιές παρατάξεις» της ΝΔ, όχι μόνο δεν προκάλεσε κάποια αντίδραση της ηγεσίας της ΝΔ, αλλά επιχειρήθηκε να κουκουλωθεί κιόλας από τα επικοινωνιακά επιτελεία τόσο του κόμματος, όσο και εν γένει του αστικού κράτους...

*

Αυτοί, λοιπόν, που διακινούν τη θεωρία των «δύο άκρων» φαίνεται ότι αν όχι τις φτερούγες τους, εντούτοις μια ευδιάκριτη ομπρέλα κάτω από την οποία προστατεύονται οι εστίες επώασης του αυγού την κρατάνε.

Αλλωστε, εκτός από τη λεπενική πολιτική διαδρομή των σημερινών κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της ΝΔ, δεν πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής δηλώσεις και πρακτικές όπως αυτές:

«Εχουν γεμίσει οι μετανάστες τα νηπιαγωγεία και οι Ελληνες δεν μπορούν να μπουν στον παιδικό σταθμό. Αυτό τέρμα. Είναι ορισμένα πράγματα που κι εμένα με ενοχλούν όσο εσάς αλλά θα πρέπει να σταματήσουμε την καραμέλα ότι είναι ρατσισμός».

(Αντώνης Σαμαράς, 13/6/2012, «enikos.gr»)

Αυτά έλεγε κατά την προεκλογική περίοδο του Ιούνη ο τότε υποψήφιος και νυν πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.

*

Ποιοι, λοιπόν, είναι οι λόγοι και οι παράγοντες που «ποτίζουν» το δηλητηριώδες ναζιστικό σαπρόφυτο στη χώρα μας;

Κάθε άλλο παρά άσχετοι είναι αυτοί οι λόγοι και αυτοί οι παράγοντες με το αστικό σύστημα και με το αστικό πολιτικό εποικοδόμημα. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο σάπισμα του καπιταλισμού, τόσο σε επίπεδο παραγωγικών δομών όσο και σε επίπεδο πολιτικής εκπροσώπησης, που ιστορικά και πολιτικά προσφέρει τα υλικά για τον εκφασισμό.

Πρόκειται, ταυτόχρονα, για το ίδιο σύστημα που στο πλαίσιο της διαχείρισης της κρίσης του μιλά με πολεμικούς όρους ενάντια στους μετανάστες, με φράσεις του τύπου «επανακατάληψη των πόλεων». Που οικοδομεί «φράχτες» όχι μόνο στα σύνορα, αλλά πρώτα και κύρια στα μυαλά και στις ψυχές των ανθρώπων. Που δημιουργεί «αποδιοπομπαίους τράγους» ενοχοποιώντας το διαφορετικό ώστε να αποδώσει σε τρίτους την ευθύνη για τα δικά του κοινωνικά εγκλήματα. Που παρέχει, τελικά, τη «νομιμοποιητική» βάση για τη διάχυση της φασιστικής βαρβαρότητας.

*

Πρόκειται για ένα κατεστημένο, όχι μόνο πολιτικό, αλλά και οικονομικό - εκδοτικό, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έκανε ό,τι μπορούσε - και συνεχίζει - για να ξαναγράψει την Ιστορία. Να την παραχαράξει. Να την διαστρεβλώσει. Με έναν απώτερο στόχο:

Να χρησιμοποιήσει την κατευθυνόμενη πολιτική και ιστορική αφασία ως «υπνοστεντόν» κατά του λαού. Ενα λαό που τον μαθαίνουν, χρόνια τώρα (ας θυμηθούμε τα σχετικά αφιερώματα, π.χ., της «Καθημερινής») ότι ο δικτάτορας Μεταξάς ήταν «πατριώτης»...

Θα κλείσουμε με τον ίδιο τρόπο, όπως και στο χτεσινό σημείωμα: «Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά;».

Γιατί τώρα που οι πολιτικοί φορείς του αστικού κράτους επιδίδονται σε σύσταση «αντιφασιστικών μετώπων» καλό είναι να γνωρίζουμε τα υλικά - άρα και το «ποιόν» - αυτών των «αντιφασιστικών μετώπων»...

Αμέσως μόλις συγκροτήθηκε, η πρώτη «ηρωική» και «πατριωτική» πράξη της κυβέρνησης των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη και του αρμοδίου υπουργού τους, του κ. Δένδια, ήταν να στείλει τα ΜΑΤ εναντίον των εργατών της «Χαλυβουργίας» στον Ασπρόπυργο.

Οπως είπαν τότε οι κυβερνώντες, έστειλαν τα ΜΑΤ ενάντια στην απεργία των χαλυβουργών για «να ανοίξουν το εργοστάσιο». Ετσι εξήγησαν την απροκάλυπτη «ιδιωτικοποίηση» της αστυνομίας και τη λειτουργία της ως απεργοσπαστικού - κατασταλτικού μηχανισμού στην υπηρεσία του βιομηχάνου Μάνεση.

Λίγους μήνες αργότερα, σήμερα, είναι ο βιομήχανος Μάνεσης που κρατάει κλειστό το εργοστάσιο. Αυτός είναι που έβαλε «λουκέτο». Που πέταξε στο δρόμο τους εργάτες. Τους εργάτες που απεργούσαν ακριβώς για να μείνει ανοικτό το εργοστάσιο, που απεργούσαν για το μισθό και τη δουλειά τους. Αλλά ο Δένδιας τους έστειλε τα ΜΑΤ για να «κρατήσει ανοικτό το εργοστάσιο».

*

Χτες ο κ. Δένδιας ρωτήθηκε (από το περιοδικό «UNFOLLOW») αν τώρα που έκλεισε ο Μάνεσης το εργοστάσιο, θα τα ξαναστείλει τα ΜΑΤ για τον ίδιο λόγο που τα είχε στείλει και πριν: Για να ανοίξει δηλαδή το εργοστάσιο. Αλλά αυτή τη φορά ενάντια στον Μάνεση, αφού αυτός είναι που κρατάει κλειστό το εργοστάσιο.

Τι απάντησε ο κ. Δένδιας;

Μα ότι όταν έστειλαν τα ΜΑΤ κατά των απεργών, εκείνη ήταν μια «μια πολιτική απόφαση» στο πλαίσιο «μιας αυτόματης διαδικασίας εφαρμογής του νόμου».

Αλλά, φυσικά, τέτοιο πράγμα, τώρα, δεν υφίσταται. Εν προκειμένω δεν υπάρχει νόμος που να στρέφεται κατά των βιομηχάνων, όταν αυτοί κλείνουν τα εργοστάσια. Και ως εκ τούτου πώς να πάρει η καημένη η κυβέρνηση μια «πολιτική απόφαση» εναντίον του βιομηχάνου;

Τέτοιοι νόμοι υπάρχουν και τέτοιες πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται, που στέλνουν τα ΜΑΤ σε ένα εργοστάσιο, μόνο όταν τα ΜΑΤ πρόκειται να χτυπήσουν εργάτες. Αλλά ποτέ βιομηχάνους.

Αυτό είναι το νόημα των λεγομένων του κ. Δένδια. Και δεν έχουμε κανένα λόγο να διαφωνήσουμε με τον κ. Δένδια. Μα κανένα!