Γράφει η αγγελία: «Από την Χρυσή Αυγή Αιτωλοακαρνανίας ανακοινώνεται ότι Ελληνας εργοδότης προσφέρει μονοήμερη εργασία μόνο για Ελληνες για την Τρίτη 11-12-2012. Αριθμός ζητούμενων Ελλήνων εργατών: 30 Περιοχή εργασίας: Μάστρου Αιτωλικού. Είδος εργασίας: Μάζεμα εσπεριδοειδών (πορτοκάλια - μανταρίνια). Επίσης, οι 15 από τους εργάτες θα μπορέσουν να συνεχίσουν την εργασία σε μάζεμα ελιάς».

Θυμίζουμε ότι η Χρυσή Αυγή εδώ και καιρό έχει εγκαινιάσει «επαφές» με επιχειρηματίες για να διαπιστώσει τις ανάγκες τους, εκφράζοντας παράλληλα «κατανόηση στα προβλήματά τους» και «εκτιμώντας τη συνεισφορά τους». Ακολούθως, μάζεψε κάποιους ανέργους και τους παρέπεμψε να αναζητήσουν απασχόληση σε εποχιακές δουλειές (ελιές) ή στα βενζινάδικα σαν ...διέξοδο στα προβλήματά τους. Αφού τους καλλιέργησε προσδοκίες ότι κάπου θα τους βολέψει, τώρα ψάχνει να τους βρει δουλειά, φυσικά με όρους που βολεύουν το μεγάλο κεφάλαιο, την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη συγκυβέρνηση. Στην πραγματικότητα προωθούν φθηνό εργατικό δυναμικό για τα συμφέροντα των εργοδοτών. Μιλάμε για μεροκάματα πείνας για πολύ σκληρή δουλειά που αγγίζουν το αστρονομικό ποσό των 18 ευρώ, όπως καταγγέλθηκε πρόσφατα σε συζήτηση σχετικής Επίκαιρης Ερώτησης στη Βουλή που κατέθεσε το ΚΚΕ.

Πλέον, η Χρυσή Αυγή καθιερώνεται στη συνείδηση του λαού ως ...Χρυσή Ευκαιρία (σ.σ. η εφημερίδα με τις αγγελίες) των αφεντικών για να πίνουν το αίμα των εργατών. Και Χρυσή Ευκαιρία για το σύστημα για να συνεχίζει να καταστρέφει τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά. Αυτοί είναι οι χρυσαυγίτες...

Η «Διεθνής Διαφάνεια» είναι μια παγκόσμια Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) που ιδρύθηκε το 1993 στο Βερολίνο (όπου έχει και σήμερα την έδρα της) από τον πρώην Διευθυντή της Παγκόσμιας Τράπεζας στη Ν.Αφρική P. Eigen, μαζί με πολιτικούς από αναπτυσσόμενες χώρες, με στόχο την καταπολέμηση της «διαφθοράς».

Με τον όρο αυτό, εννοούσαν ουσιαστικά την απόσπαση από τοπικούς αξιωματούχους ενός μέρους των χρημάτων από τις επενδύσεις των μονοπωλιακών ομίλων και τη «βοήθεια» των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών στις αναπτυσσόμενες (Αφρική, Λατ. Αμερική, Ασία). Ο πραγματικός σκοπός της Οργάνωσης είναι να συμβάλει στην απρόσκοπτη (χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια, καθυστερήσεις και κυρίως μη ελεγχόμενες «μίζες») επενδυτική και αναπτυξιακή δραστηριότητα του μεγάλου κεφαλαίου παγκοσμίως (ιδιαίτερα για ζητήματα ιδιωτικοποιήσεων, δημόσιων έργων κ.λπ.). Παράλληλα, η συμμετοχή σε αυτήν, αξιοποιείται από μονοπωλιακούς ομίλους που συμμετέχουν, ως άλλοθι δήθεν «αδιάφθορης» επιχειρηματικότητας, καλλιεργώντας παράλληλα την απάτη στους λαούς ότι μπορεί να υπάρξει τέτοια και μάλιστα στα μεγέθη της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς, όπου δρουν αυτοί οι όμιλοι.

«Πρόκειται για μιαν εξαπάτηση. Είναι μια Οργάνωση, η οποία ιδρύθηκε από τους μεγάλους διεφθαρμένους, δηλαδή όλες τις μεγάλες πολυεθνικές του κόσμου, γενικά με τη στήριξη των κυβερνήσεων, αν όχι και λίγο με τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών. Είναι κάπως σαν να αναθέτει κανείς σε μία αλεπού την εποπτεία ενός ορνιθοτροφείου, ζητώντας της παράλληλα να εξοντώνει συστηματικά τα ποντίκια που τρώνε μικρές ποσότητες από το καλαμπόκι με το οποίο τρέφονται οι κότες. Αυτό δεν είναι σοβαρό».

Επίσης, για τη χρησιμοποίηση της εν λόγω Οργάνωσης, ειδικά ως «κολυμπήθρας» για το ξέπλυμα αμαρτιών, αποκαλυπτικό είναι σχετικό δημοσίευμα του γερμανικού SPIEGEL, με τίτλο «Διεθνής Διαφάνεια - «Φύλλο Συκής» της μεγάλης βιομηχανίας.

Σημερινή Πρόεδρος της Οργάνωσης είναι η Καναδέζα Huguette Labelle, Πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα και σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Διαθέτει 100 περίπου παραρτήματα σε όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και στην Ελλάδα.

Το γερμανικό τμήμα της Οργάνωσης για παράδειγμα, χρηματοδοτείται από το γερμανικό υπουργείο ανάπτυξης, τo ίδρυμα Rockefeller, το πιστωτικό ίδρυμα ανοικοδόμησης, συνεργαζόμενες μεγάλες επιχειρήσεις κ.λπ. Στον κατάλογο των μελών της, «φιγουράρουν» μονοπωλιακές επιχειρήσεις όχι και τόσο ...«αδιάφθορες», όπως η διάσημη και στην Ελλάδα Siemens, η Daimler, η ΑΒΒ, η DeutcheBahn, η Fraport κλπ. (όλες έχουν κατηγορηθεί για διαφθορά).

Η σημερινή της Διοίκηση αποτελείται, επίσης, από γνωστά στελέχη ελληνικών μονοπωλιακών ομίλων, με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρό της, το γνωστό Κωνσταντίνο Μπακούρη, πρόεδρο (και πρώην αντιπρόεδρο) του ΔΣ της «ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΕΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΑΕ» (στο κάτεργο που το 2003 βρήκαν τραγικό θάνατο σε εργατικό «ατύχημα» 6 εργάτες), μέλος του ΔΣ του ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ, αλλά και πρόεδρο του Ελληνο-Ρωσικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου. Ωστόσο, ο κύριος αυτός έγινε πιο γνωστός στο πανελλήνιο ως διευθύνων σύμβουλος της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, το διάστημα από το 1998 έως το 2000, πριν από την αντικατάστασή του από την Κ. Αγγελοπούλου, θέση στην οποία διορίστηκε με όχι και τόσο... «διαφανή» τρόπο και για την οποία έλαβε όχι ευκαταφρόνητα ποσά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (βλ. σχετικά δημοσιεύματα σε «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» αλλά και «Ελευθεροτυπία»). Ταμίας και πρώην αντιπρόεδρός της είναι ο Λευτέρης Αντωνακόπουλος, πρόεδρος της «ΕΛΙΝΟΪΛ - Ελληνική Εταιρεία Πετρελαίων ΑΕ» και πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ. Ανάλογες «περγαμηνές» στην πολύμορφη εξυπηρέτηση των μεγάλων «business» έχουν και τα υπόλοιπα μέλη της Διοίκησης.

Στις δραστηριότητές της περιλαμβάνονται «έρευνες διαφθοράς» που αναθέτει σε εταιρείες, πολυτελή συνέδρια και γκαλά με καλεσμένους γνωστούς μεγαλο-επιχειρηματίες, πολιτικούς, οικονομολόγους, νομικούς κ.λπ. Ανάμεσα σε αυτές είναι και οι προτάσεις δήθεν «διαφάνειας» και αποτελεσματικής αντιμετώπισης της «διαφθοράς» που απευθύνει στα πολιτικά κόμματα, ιδιαίτερα τις παραμονές κάθε φορά των εκλογών και ζητά - ουσιαστικά απαιτεί - να υιοθετηθούν «ρητά και γραπτά»...